სიტყუად იწყო მოსესა და ჰრქუა: გუალე!
არქუ შენ ძეთა ისრაელისათა, რათა მიიქცენ და დაიბანაკონ წინაშე უდაბნოსა მას შორის ზღჳსა მის და მაგდალოასა, პირისპირ ბესეფონსა, წინაშე მათსა ზღჳს კიდესა მას.
ზრახვად მოუწოდის ფარაო ერსა თჳსსა და ჰრქუას: ძენი ისრაელისანი ცთომილ არიან ქუეყანასა ამას ჩუენსა, რამეთუ შეუწყდობიან იგინი უდაბნოსა მას.
და მე განუფიცხო გული ფარაოს და სდევდეს იგი უკანა ერისა მის და ვიდიდო მე ფარაოს ზედა და ყოველსა ზედა ვაშტსა მისსა, რათა უწყოდიან ყოველთავე ეგჳპტელთა რამეთუ მე ვარ უფალი, რომელმან ვყავ ესე ყოველი ამით სახითა.
აგრძნა მეფემან ეგჳპტისამან, ვითარმედ ივლტოდა ერი იგი. მერმე იქცა გული ფარაოსი და მთავრებისა მისისა სიფიცხლით ერსა მას ზედა და თქუეს: რა-ესე ვყავთ? განუტევენით ძენი იგი ისრაელისანი და განვჴადენით მონებისაგან ჩუენისა.
დროსცა ერსა მას ფარაო მეფემან, შეიჭურა, აღეგო და განემზადა. და შეჭურა ერი იგი, ეტლები იგი და ჰუნები თჳსი.
აღემჴედრა ყოველივე იგი მჴედრები ათასეულებითა მით თჳსითა და თანა წარიღო ეტლები რჩეული ექუსას და ჰუნები მრავალი სამ-სამი სპარაზენისა მისგან.
და განაფიცხა უფალმან გული ფარაოსი და ყოვლისა მის ერისა ეგჳპტელთასა. შეიჭურნეს, აღემზადნეს, აღემჴედრნეს და შეუდგეს კუალსა ძეთა მათ ისრაელისათა. და ძენი იგი ისრაელისანი გამოვიდოდეს ქუეყანისა მისგან ეგჳპტელთასა ჴელითა მით მტკიცითა და მკლავითა მაღლითა.
ეწინეს ეგჳპტელნი იგი ძეთა მათ ისრაელისათა, და აპყრნეს იგი დაბანაკებულნი მშჳდობით ზღჳს კიდესა მას და ყოველმან ერმან ეგჳპტელთამან ეტლებითა მით დაჰუნებითა მოადგეს და შევიდეს ბანაკი იგი ისრაელისა უბებსა მას, წინაშე ბელსეფორისა.
და ფარაო წარმოუძღუა მოსლვად მათ ზედა, აღიხილნეს თუალნი ძეთა მათ ისრაელისათა და იხილეს ყოველი იგი ერი ეგჳპტელთა, რომელი მოახლებულ იყო მათა. და ფარაო მოიწეოდა, ზარჰჴდა და იწყეს ღაღადებად და ჴმობად ძეთა მათისრაელისათა უფლისა მიმართ ღმრთისა.
და მოუჴდეს მოსეს და ჰრქუეს: არამცა იპოვა ჩუენთჳს სამარები ქუეყანასა ეგჳპტისასა და გამომიყვანენ ჩუენ მოწყუედად უდაბნოსა ამას ზედა?
არა-მე ესე იგი სიტყუა არსა, რომელსა გეტყოდეთ შენ მუნვე ქუეყანასა მას ეგჳპტისასა? და გარქუთ, ვითარმედ მაცადე-ღა და ვჰმონებდეთ ჩუენ ეგჳპტელთა მათ, რამეთუ უმჯობეს იყო ჩუენდა მონება ეგჳპტელთა, ვიდრე-ღა სიკუდილი ესე ჩუენი უდაბნოსა ამას ზედა.
სიტყუად დგა მოსე ერისა მის და თქუა: განძლიერდით და მტკიცედ დეგით და იხილოთ მაცხოვარება ღმრთისა, რომელ მიყოს ჩუენ დღესა მას, რამეთუ ვითარ ესე სახედ იხილეთ თქუენ ეგჳპტელთა ამათ დღეს, მერმე არღარა შესძინოთ ხილვა მაგათი მიუკუნისამდე ჟამთა.
რამეთუ უფალმან სცეს ბრძოლა თქუენ წილ და თქუენ სდუმნეთ.
და ჰრქუა უფალმან მოსეს: რასა დავრდომილი სძე პირსა ზედა შენსა ანუ ჩემდა მომართ, რასა ხოლო ჰღაღადებ? ეტყოდე შენ ძეთა მაგათ ისრაელისათა, იტრნედ, წარიძრნედ.
და შენ აღიპყარ კუერთხი ეგე შენი და აღირთხ ჴელი ეგე შენი ზღუასა მაგას ზედა და ზღუა ეგე განიპოს და შევიდედ ძენი ეგე ისრაელისანი შორის ზღუასა მაგას მსგავსად ჴმელისა მაგის.
და მე ესერა განვაფიცხო გული ფარაოსი და ყოვლისა ერისა მისისა, რათა განიმტკიცონ გული და იგინიცა შევიდენ კუალსა თქუენსა და ვიდიდო მე ფარაოს ზედა და ყოვლისა ერისა მისისა ზედა, ეტლებისა მისისა და ყოვლისა ჰუნებისა,
რათა გულისჴმა-ყონ ყოველთავე ეგჳპტელთა, რამეთუ მე ვარ ღმერთი, რომელი ვიდიდო და აღვიმაღლო ფარაოს ზედა და ეტლებსა მისსა და ჰუნებსა ზედა მისსა.
აღმაღლდა ანგელოზი იგი ღმრთისა, რომელი-იგი უძღოდა ბანაკსა მას ძეთა ისრაელისათასა და მოაქცია და მოვიდა ზურგით ძეთა მათ ისრაელისთა. იცვალა ადგილი საცოსა მის წინამძღრობისა მისისა და აღიმაღლა მანცა პირსა წინაშე მათსა და დაუდგა მათ ზურგით.
და მოვიდეს და დადგეს სუეტი იგი ღრუბლისა და სუეტი იგი ცეცხლისა მის შორის ერსა მას ისრაელისასა და შორის ერსა ეგჳპტელთასა. და იქმნა ბნელი და არმური. და მოჰჴდა ღამე და იპყრა, რამეთუ მოსრულ და მოწევნულ იყვნეს და ვერ შეერინეს ურთიერთას ღამე ყოველ.
განირთხა მოსე ჴელი თჳსი ზღუასა მას ზედა და აღადგინა უფალმან ქარი სასტიკი ბღუარისა ძლიერი ღამე ყოველ და განაჴმო ზღუა იგი და წყალნი იგი იმიერ და ამიერ განიპნეს.
და შევიდეს ძენი იგი ისრაელისანი შორის ზღუასა მას, ვითარცა ჴმელსა და წყალნი იგი ზღჳსანი იმიერ და ამიერ, მარჯულ და მარცხლ, ვითარცა ზღუდენი ქვისანი დგეს გარემო მათსა.
შემოვიდეს და შემოიმართეს დევნასა მას მათსა ეგჳპტელთა მათ, მოიწინეს და შემოჴდეს იგინიცა ყოვლითურთ ერით მათით და ფარაო ეტლებითურთ, საჴედრებით და ყოვლით ვაშტით შორის ზღჳსა მის.
და იყო: საჴუმილავსა ოდენ განთიადისასა მოხედა უფალმან გუნდსა მას ეგჳპტელთასა სუეტითა ცეცხლისათა.
და შეუკრა ეტლის თუალები იგი მათი, მოვიდოდეს და მოჰყვანდეს იგინი თრევით და ღაღადებად დგეს ეგჳპტელნი იგი და თქუეს: ვივლტოდით პირისაგან ისრაელისა, რამეთუ უფალი ჰბრძავს მათ წილ ეგჳპტელთა.
და ჰრქუა უფალმან მოსეს: განირთხ ჴელი ეგე შენი ზღუასა მაგას ზედა და კუალად-ეგენ წყალნი ეგე და დაფარენინ ეგჳპტელნი იგი და ყოველი ეტლები და ჰუნები მათი.
აღირთხა ჴელი თჳსი მოსე ზღუასა მას ზედა, დიდ მოეგო წყალი იგი დღისი ადგილობანვე და ივლტოდეს ეგჳპტელნი იგი ქუეშე წყალთა მათ და შთაყარნა უფალმან ეგჳპტელნი იგი შორის ზღუასა მას.
და ზედა მოექცეს წყალნი იგი და დაფარეს ეტლები იგი და ჰუნები და ყოველივე იგი ერი ეგჳპტელთა და ყოველი ძალი ფარაოსი, რომელნი-იგი მისდევდეს კუალსა მათსა ზღუასა მას და არავინ განერა მათგანი არცა ერთი.
ხოლო ძენი იგი ისრაელისანი ვიდოდეს, ვითარცა ჴმელსა შორის ზღჳსასა მას და წყალნი იგი, ვითარცა ზღუდენი ქვისანი, მარჯუენით და მარცხენით სცვიდეს.
დაგანარინა უფალმან ისრაელი მას დღესა შინა ჴელთაგან ეგჳპტელთასა. და მერმე მიიქცეს და იხილეს ძეთა მათ ისრაელისათა ერი იგი ეგჳპტელთა მომწყდარი და გამოთხეული ზღჳს კიდესა.
იხილა რა ისრაელმან ჴელი იგი მაღალი და მკლავი ძლიერი, რომელ ყო უფალმან ეგჳპტელთა მათ ზედა, ზარ-ჰჴდა ერსა მას და შეეშინა და ჰრწმენა უფლისა ღმრთისა და მოსესი, მსახურისა მისისა.
მაშინ გალობდეს მოსე და ერნი ისრაელისანი გალობასა ამას და თქუეს:
