TITUS
Rudolf von Ems, Alexander
Part No. 5
Previous part

Chapter: 5     
Verse: 341    'Owê, dâhte der künec ,
Verse: 342    
wie wenket mir gelücke ?
Verse: 343    
waz ist der gote râche ûf mich?.
Verse: 344    
mit dem gedanke huop er sich
Verse: 345    
vür sînen got an sîn gebet.
Verse: 346    
swaz ebenmâze er ie getet
Verse: 347    
gegn der künftigen geschiht,
Verse: 348    
bevant er anders niht
Verse: 349    
wan lîp verlorn, êre und guot.
Verse: 350    
geriet im sîn muot,
Verse: 351    
möht er den lîp gesunt bewarn,
Verse: 352    
daz er sîn rîche lieze varn.
Verse: 353    
von vorhte entweich im al sîn maht.
Verse: 354    
dar nâch an der andern naht
Verse: 355    
nam er als ich hœre sagn,
Verse: 356    
swaz er ie möhte getragn
Verse: 357    
von golde und von gesteine,
Verse: 358    
sus vuor er dan aleine
Verse: 359    
alsô verborgen er entran
Verse: 360    
daz ez nie dehein sîn man
Verse: 361    
in sînem lande bevant.
Verse: 362    
er leit an sich wîz gewant
Verse: 363    
als er alle sîne tage
Verse: 364    
wær gesîn ein wîssage.
Verse: 365    
sîn hâr hiez er snîden abe.
Verse: 366    
swaz er nôtdürftiger habe
Verse: 367    
ze sînen listen solde hân
Verse: 368    
des wolde er hinder im niht lân,
Verse: 369    
mite er dicke vil gewan
Verse: 370    
er der rîcheit entran,
Verse: 371    
muoste er mite gewinnen,
Verse: 372    
wan er muoste entrinnen.

Verse: 373    
Liute guot hêrschaft lant
Verse: 374    
und swaz im rîcheit was benant
Verse: 375    
sîn ouge niemer gesach.
Verse: 376    
er vuor sîn vluht geschach,
Verse: 377    
in Pelûsium daz lant,
Verse: 378    
dar in was er vil unbekant
Verse: 379    
wer er von gebürte was.
Verse: 380    
sîniu zouberbuoch er las
Verse: 381    
und was der liute wîssage
Verse: 382    
nâch sîner dürfte bejage.
Verse: 383    
als er urloup genam
Verse: 384    
in der Môre lant er kam
Verse: 385    
und was ein wîssage ouch .
Verse: 386    
gein Mâzedônje kêrter .
Verse: 387    
lât iu rehte wîsen hie
Verse: 388    
wie ez dort hinder im ergie !
Verse: 389    
er von sînem lande entran,
Verse: 390    
sîne mâge und sîne man
Verse: 391    
giengen vür ir grôzen got
Verse: 392    
und bâten in durch sîn gebot
Verse: 393    
mit ir gebete mange stunt
Verse: 394    
daz er in rehte tæte kunt
Verse: 395    
diu endehaften mære
Verse: 396    
war in komen wære
Verse: 397    
Nektânabus, ir herre wîs.
Verse: 398    
sprach der got Sêrapîs
Verse: 399    
'ir geseht in niemer mêr.
Verse: 400    
von Persîâ der künec hêr
Verse: 401    
der sol gewalteclîche
Verse: 402    
betwingen iuwer rîche.
Verse: 403    
daz kan niemen understân,
Verse: 404    
ez muoz im werden undertân.
Verse: 405    
Nektânabus hât ez verlorn,
Verse: 406    
doch wirt von im ein sun geborn
Verse: 407    
der sol her nâch her wider komn.
Verse: 408    
der iu daz lant hât genomn,
Verse: 409    
den sol er twingen und diz lant.'
Verse: 410    
macheten sie zehant
Verse: 411    
einen stein vil wol erhabn
Verse: 412    
und hiezen dran mit buochstabn
Verse: 413    
schrîben wie ez komen was,
Verse: 414    
dar an man die gehügede las
Verse: 415    
des künges und ouch solde lesn
Verse: 416    
wie ez dar nâch solde wesn.

Next part



This text is part of the TITUS edition of Rudolf von Ems, Alexander.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.