TITUS
Qaramaniani
Part No. 5
Previous part

Chapter: (5) 
Page of ed.: 34 
Line of ed.: 22  აქა ამბავი ყარამანისა და ყათრანის ერთად შეყრისა


Line of ed.: 23       ყარამან მთასა მას ზედან ნადირობდა. ერთსა ქურციკსა ისარი
Line of ed.: 24    ჰკრა, მოკლა, მწვადად ააგო და წვა დაუწყო. რა გარდანქეშანმან
Line of ed.: 25    ყარამან დაინახა, მაშინვე თვისნი ამხანაგნი ყათრანთან და მასთან
Line of ed.: 26    მყოფთან ფალავანთანა გამოგზავნა და ყარამანის პოვნა აცნობა. რა
Line of ed.: 27    ყარამანის პოვნა იუწყეს, მაშინვე შესდგნენ და გარდანქეშანთან
Line of ed.: 28    მივიდნენ. ყათრანმან უთხრა: ჩვენ თუმცა ერთსა ღონესა არასა
Line of ed.: 29    მოვიგონებთ, მისი პირის-პირ ომი არავის ძალგვიცს. თუ ხელოვნე\ბასა
Line of ed.: 30    არას ვეცდებით, სხვა ღონე არ არის რა. აწ ესე მომიგონია,
Line of ed.: 31    ვინათგან ბრძოლა არა ძალგვიცს, ერთობასა უნდა ვეცადნეთ, ნუთუ
Line of ed.: 32    სიტყვითა რითმე მოვაღოროთ. მე ესრეთ ვგონებ, მისი ამაყი გული
Line of ed.: 33    მოლბეს, ჩვენ გაგვიერთდეს და ხელმწიფესაცა თანა წამოგვყვესო.
Page of ed.: 35  Line of ed.: 1    სიტყვა ესე სარდალთა მათ ყოველთა მოეწონათ და ამა სიტყვასა
Line of ed.: 2    ზედან ნება დართეს. გაემართნენ ყარამანისაკენ და წავიდნენ.

Line of ed.: 3       ყარამან მაღლა აიხედა, ნახნა, რომ ცოტაოდენნი კაცაი დაქვეი\თებულან
Line of ed.: 4    და მისკენ მოდიან. ერთობის კალთაც ჩამოუშვიათ, რომე
Line of ed.: 5    შერიგების ნიშანი იგი იყო კალთის ჩამოშვება (მაგრამ ყარამან იმავ
Line of ed.: 6    ომში შეერთდა, რომ ყათრანს საუბარი დაუწყო). რა ახლოს მივიდ\ნენ,
Line of ed.: 7    ნახეს. ფალავანი იგი იცნა, რომელ ვიწროს გზის პირზედ შებ\მოდა
Line of ed.: 8    და მისთვის ძმობისა სახელი ეთქვა, რა იგი იხილა, ქორებრ
Line of ed.: 9    სწრაფად მფრინავსავით წინ მიეგება. რა ახლოს მივიდნენ, ერთმა\ნეთსა
Line of ed.: 10    გარდაეხვივნენ და დაკოცნეს. ყარამან მობრუნდა და სხვათა
Line of ed.: 11    ფალავანთაცა მიესალამა, მიემშვიდობა. მიექცა ეგრევე ყათრანს,
Line of ed.: 12    ხელსა ხელითა მოეკიდა და მას წყალზე მიიყვანა და ერთსა კეთილს
Line of ed.: 13    ალაგს დასხდნენ და ყოველნივე სარდალნი იახლნენ. ყარამანმან
Line of ed.: 14    ნადირი იგი შემწვარი მოიტანა, ფალავანთა და სარდალთა მით უმას\პინძლა
Line of ed.: 15    და დიდის თავაზით ბოდიში მოითხოვა. ვინცა დაჯდომის
Line of ed.: 16    ღირსი იყო, ქვე იჯდა და სხვანი შორად იდგნენ. აიარნი ნაჯახსა
Line of ed.: 17    დაყუდებულნი თავს ადგნენ.

Line of ed.: 18       რა მცირე ხანი გამოხდა, ყარამან ჰკითხა: ჰე, ძმანო, მითხარით
Line of ed.: 19    და გამომიცხადეთ მე, თუ თქვენ ვინ ხართ და ანუ რომლისა ქვეყანი\სანი?
Line of ed.: 20    ესე ლაშქარი, რომელ შეგიყრიათ, რომლისა ხელმწიფისაკენ
Line of ed.: 21    დაგიმართებიათო? ყათრან დიდის თავაზით მდაბლად უპასუხა:
Line of ed.: 22    ფალავანთა ფალავანო, ჩვენ ერანელნი და თურანელნი ვართ და
Line of ed.: 23    ხელმწიფე ჩვენი უშანგ-შა არის. აწ მეფემან ჩვენმან ინება და ინდო\ეთისაკენ
Line of ed.: 24    გაილაშქრა და მუნ მივალთ, რომელ გზამან მისმან იქ
Line of ed.: 25    მოგვიყვანა და შენებრ ჭაბუკსა შემოვხვდით. ჰე, ფალავანო! პირსა
Line of ed.: 26    ყოვლისა ქვეყნისასა შენებრ ჭაბუკი არა გვინახავს. აწ კითხვასა
Line of ed.: 27    მოვირცხვნით, მაგრამ გვებრძანოს თქვენგან, თუ რომლისა სადაფისა
Line of ed.: 28    მარგალიტი ხარ და ანუ რომლისა წალკოტისა ვარდიო? ყარამან
Line of ed.: 29    პასუხად მიუგო: ჰე, ფალავანო, მართალსა იტყვი, მე ამა ქვეყნისა
Line of ed.: 30    არა ვარ, თუმცა მე ადამიანთა ნათესავი ვარ, მაგრამ ამ ჟამამდის
Line of ed.: 31    ყაფის მთის კალთაში, ჰეიათის მინდორში ვიმყოფებოდი და მუნ
Line of ed.: 32    აღვზრდილ ვარ და ამ ახლო ხანებში ამა ალაგსა მოვიწივეო.

Line of ed.: 33       რა ესე სიტყვა ყათრან გაიგონა, ჰკითხა: ჰე, სახელოვანო ჭაბუ\კო,
Line of ed.: 34    შენ ეგე უწყია, რომლისა გვარისა ხარ, ანუ ყაფის მთაში ვითარ
Line of ed.: 35    ჩავარდნილ ხარ? რა ყარამან ესე სიტყვა გაიგონა, საზარელი სულ\თქნა
Line of ed.: 36    ღვიძლით აღმოახდინა და ეგრე უპასუხა: ფალავანო, მე სამისა
Page of ed.: 36  Line of ed.: 1    წლისა დევებს მიუყვანივარ. მე სხვა არა მახსოვს რა, მაგრამ ესე
Line of ed.: 2    ოდენ ვიცი, დევები მამისა ჩემისა დიდად მტერნი იყვნენ. დღესა
Line of ed.: 3    ერთსა წალკოტსა შიგან მე მომიტაცეს და წამიყვანესო. ყათრან
Line of ed.: 4    ეგრე უთხრა: ფალავანო, უცხოს, გულისა ჩემისა საამოსა სიტყვასა
Line of ed.: 5    მეტყვიო. მაგრამ შენ სახელი მამისა შენისა გახსოვს თუ არაო?
Line of ed.: 6    ყარამან უპასუხა: მე ეგრეთ ვგონებ, მამასა ჩემსა თახმურად, ვეჭობ,
Line of ed.: 7    ეწოდაო. ამას გარდა სხვა არა ვიციო.

Line of ed.: 8       ამისი მსმენელი ყათრან ზე ადგა და ყარამანს ყელსა მოეხვია.
Line of ed.: 9    აქამდე სიშორის ცეცხლი მოედვათ და თვალთაგან ორთავე წყარო\სებრ
Line of ed.: 10    ცრემლი გარდმოდიოდათ და ორნივე დაბნედასა მიეწურნენ.
Line of ed.: 11    რა მუნ მყოფთა ფალავანთა და აიართა ესე ესრეთ იხილეს, დიდსა
Line of ed.: 12    სიხარულსა მიეცნეს. რა იგინი გონებასა მოეგნენ, ყელგარდაჭდო\ბილნი
Line of ed.: 13    ერთმანეთს ესალმოდიან. ყათრან უთხრა: ჰე, სასურველო
Line of ed.: 14    ჩემო, მე ბიძისა შენისა გორჯასპისა ძე ვარ, აწ ვმადლობ ღმერთსა,
Line of ed.: 15    რომელ შენი ხილვა მეღირსაო. ყარამანცა უზომოდ გახარებული
Line of ed.: 16    უფალსა ადიდებდა. რა სიხარულისაგან სასაუბროდ მოიცალეს,
Line of ed.: 17    ყათრან მოახსენა: მე ხელმწიფემან უშანგ შენთანა წარმომგზავნა
Line of ed.: 18    და სიყვარულით მოგიკითხა. თვალი მარადის გზასა ზედან უჭირავს
Line of ed.: 19    და ჩვენი მოლოდინი აქვს. თუ ინებებ და ხელმწიფისა წინაშე მოხვალ,
Line of ed.: 20    კარგი იქნებისო. ყარამან წასასვლელად ნება დართო, ხელმწიფისა
Line of ed.: 21    სამსახური თავს იდვა და ეგრე უთხრა: რა შენ მირჩევ და მისთანა
Line of ed.: 22    ხელმწიფის სანახავად მეპატიჟები, მეც წამოვალო.

Line of ed.: 23       მას ღამესა მუნ განისვენეს და მათ მათი ამბავი ერთმანეთსა
Line of ed.: 24    უამბეს. რა დილა გათენდა და საწუთროსა მაშვენებელმან მზემან
Line of ed.: 25    თავი ამოყო და ქვეყნად თვისი ბრწყინვალება განფინა, ყათრანმა
Line of ed.: 26    შირფანჯა აიარი ხელმწიფისა წინაშე მახარობლად გაგზავნა. იგი
Line of ed.: 27    გრძნეულებითა სწრაფად წარვიდა და უშანგ-შას წინაშე გამოცხად\და.
Line of ed.: 28    ხელმწიფესა პირ-მიწა-გაერთებით სალამი მოახსენა და მერმე
Line of ed.: 29    ესრედ თქვა: მაღალსა ხელმწიფობასა თქვენსა მოხსენდეს, რომელ
Line of ed.: 30    იგი ფალავანი ყათრანის ბიძაშვილი თახმურადის ძე ყოფილა, სახე\ლად
Line of ed.: 31    ყარამან ეწოდების და ესრეთ მცირე სამისა წლისა დევებს მიუ\ტაცნია
Line of ed.: 32    და მათში აღზრდილა. აწ ესერა თქვენსა სამსახურსა
Line of ed.: 33    მოვლე/ნანო.

Line of ed.: 34       რა ესე ამბავი ხელმწიფემან მოისმინა, დიდად იამა და უზომოდ
Line of ed.: 35    გამხიარულდა და მას აიარსა მრავალი უბოძა. ესრეთ ბრძანება გას\ცა:
Line of ed.: 36    რომელსაც თავი ჩემი უყვარდეს, ყარამანს წინა მიეგებოსო!
Page of ed.: 37  Line of ed.: 1    ლაშქართა შიგან დიდი სიხარული შეიქნა და წინა მიგებებად მზადე\ბა
Line of ed.: 2    დაიწყეს. ხელმწიფეს თანა ოთხიათასი ვაზირი და თორმეტიათასი
Line of ed.: 3    შინაყმანი დარჩნენ. და სხვანი წინა მიეგებნენ. ესე წინა მიმგებე\ბელნი
Line of ed.: 4    იყვნენ რიცხვით თორმეტი ასი ათასი. რა ამათ ყარამან მო\მავალი
Line of ed.: 5    დაინახეს, ერთობით ცხენისაგან გარდახდნენ და სალამი ჰკად\რეს.
Line of ed.: 6    ყარამანცა იგინი მოიკითხა და აგრეთვე ცხენთა შესხდომა უბრ\ძანა.
Line of ed.: 7    შესხდნენ და ხელმწიფისაკენ გამოემართნენ. ყარამან დიდის
Line of ed.: 8    თავაზით მოყვანდათ. წინ გარდანქეშან აიარი და ასიმ აიარი მოუძღ\ვებოდნენ.
Line of ed.: 9    მარჯვნივ ყათრან და სხვანი ფალავანნი, მარცხნივ ბარამ
Line of ed.: 10    ჯიბილი და მასთან სარდალნი მოსდევდნენ. წინა და უკანა ლაშქარნი
Line of ed.: 11    მოვიდოდიან. გარდანქეშანი თვისის სწრაფად მავალობითა ესრეთ
Line of ed.: 12    გამოჩვენებით მოუძღოდა, რომელ მისნი მხილველნი სიარულსა მის\სა
Line of ed.: 13    ინატრიდიან. მარცხნით ბარამ ჯიბილი ესრეთ მშვენიერისა ქცევი\თა
Line of ed.: 14    მოვიდოდა, რომე მისსა მნახავსა თვალისა მოშორვება აღარ
Line of ed.: 15    ენე/ბებოდა.

Line of ed.: 16       რა ყარამან ეგრე ამაყად ქცევა ნახა ბარამისა, თვისსა ბიძაშვილ\სა
Line of ed.: 17    ყათრანს ჰკითხა: ესე ფალავანი ვინ არისო? ყათრან უპასუხა:
Line of ed.: 18    საყვარელო ძმაო ჩემო ყარამან! ესე სულთან ჯიბილის შვილიშვი\ლია.
Line of ed.: 19    მაგა ფალავანსა საკვირველი განსაცდელი მოვლენოდა. რამდენ\სამე
Line of ed.: 20    წელიწადს ქვად ქმნილიყო და ზეგარდმოს განგებით აგრეთვე
Line of ed.: 21    კაცად იქმნაო. ყარამან უთხრა: ეგე ვითა ეგებოდა? აწ მიამბე მა\გისი
Line of ed.: 22    ამბავი! ყათრან მოახსენა: ჰე, სიცოცხლისა ჩემისა სარჩეო!
Line of ed.: 23    ამბავი ამისი დიდად გრძელი არის, მაგრამ აწ მოკლედ მოგახსენო,
Line of ed.: 24    რომელ ესე სატრფოო თვისითა წელსა ოცდაოთხსა თილისმითა
Line of ed.: 25    გაექვავებინათ. არცა ზამთარი და არცა ზაფხული, არცა სინათლე
Line of ed.: 26    და არცა სიბნელე არა იცოდიან. ამა გარდანქეშანს აიარსა მეთილის\მე
Line of ed.: 27    იგი შეეპყრა და ამის პირდაპირ დაეკლა. და რა მისი სისხლი ამა
Line of ed.: 28    ქვად ქმნილსა სცემოდა, ესე თვისით სატრფიალოთ ჯგუფით სუ\ლადვე
Line of ed.: 29    მოსულიყვნენ და მას თილისმასა მორჩომილიყვნენო.

Line of ed.: 30       რა ყარამან ესე მოისმინა, დიდად განკვირდა და ქება შეასხა
Line of ed.: 31    მისსა ამბავსა. კვლავ კითხვა დაუწყო. ყათრან მოახსენა: ჰეი, ფალა\ვანო!
Line of ed.: 32    ამბავი მაგისი გრძელია და თუცა ღვთით ჟამი დაგვეცა,
Line of ed.: 33    თვისსა ამბავსა თვითოეულად თვითონ მოგახსენებსო. რა ესე საუ\ბარი
Line of ed.: 34    გაათავეს, მას ალაგს მიახლოვდნენ, სადა უშანგ ხელმწიფე
Line of ed.: 35    ბრძანდებოდა. ცალსა მხარესა მურასა სვეტებიანი უცხო კარავნი
Line of ed.: 36    დადგეს და სარაფარდანი შემოავლეს და ყოველთა დიდებულთა
Page of ed.: 38  Line of ed.: 1    ოქროს ხონჩები სავსე თვალ-მარგალიტითა ხელთა დაიჭირეს და
Line of ed.: 2    ყარამანს თავსა გადააყარეს. და ფალავანთა ყოველთა დალოცეს და
Line of ed.: 3    ქება შეასხეს. ოთხიათას ოთხასმან ნაჯახიანმან ჩაუშმან უშანგ-შას მა\გიერ
Line of ed.: 4    ყარამანს მიულოცეს და მოიკითხეს. ამათ გარდა ორიათას ორას\მან
Line of ed.: 5    აიარმან, რომელნი სიმხნითა და თვალმაქცობითა ხვრელთაგან
Line of ed.: 6    გველსა გამოიყვანდიან, ესენი წინა ეგებნენ, თავ-თავის სიმხნის სა\კადრად
Line of ed.: 7    მძიმედ მორთულნი იყვნეს. ვის რაგვარ ეფერებოდა, ხელ\თა
Line of ed.: 8    ჯავაირი ეპყრათ. ყარამანს თავსა გარდააყარეს, დალოცეს და
Line of ed.: 9    ქებასა შეასხმიდიან და ესეთის თავაზით და პატივით ხელმწიფეს
Line of ed.: 10    თანა მიიყვანეს. რა ყარამან ხელმწიფისა კარავი დაინახა, მარტო\რქისაგან
Line of ed.: 11    გარდახდა და ქვეითად წამოვიდა. ხელმწიფეს მოახსენეს,
Line of ed.: 12    ფალავანი იგი აგერ სარაფარდასთან მოვიდაო. ხელმწიფემ უბრძანა
Line of ed.: 13    ვაზირთა და თვისთა მახლობელთა წინა მიგებება და ყარამანისა თვის\სა
Line of ed.: 14    წინაშე პატივითა შემოყვანა. მაშინვე ზე ადგნენ ოთხასნი ვაზირ\ნი,
Line of ed.: 15    გამოეგებნენ და მდაბლად სალამი მოახსენეს.

Line of ed.: 16       რა ყარამან სარაფარდა შევლო, ხელმწიფის ტახტი ნახა რვასვე\ტიანი,
Line of ed.: 17    უცხოსა და ძვირფასით მურასად მოჭედილი, რომელი ცეცხ\ლებრ
Line of ed.: 18    ელვარებდა. და მას ზედან ოცდაათის წყრთის სიმაღლის
Line of ed.: 19    მქონებელი ხელმწიფე ბრძანდებოდა. რვაჯიღიანი გვირგვინი
Line of ed.: 20    თავსა ედგა, მურასა ზოსტერი წელთა შეება და სამეფოს სამოს\ლითა
Line of ed.: 21    შემოსილ იყო. შვიდთა იყლიმთა ხელმწიფენი ტახტს ქვემოთ
Line of ed.: 22    გულზედ ხელმოჭდობილნი იდგნენ. მარჯვნით და მარცხნით მურა\სად
Line of ed.: 23    მოჭედილი საფალავნო სკამები დაედგათ და ფალავანნი ისხდ\ნენ,
Line of ed.: 24    მაგრამ სამოცი სკამი პირველის ფალავნებისა ცარიელი იყო.
Line of ed.: 25    ყარამან იხილა, შეატყო, რომ იგინი მისის ხელით დახოცილიყვნენ,
Line of ed.: 26    გულსა შიგან შეებრალა და მათის დახოცვისათვის შეწუხდა. წინა
Line of ed.: 27    წადგა და რა ტახტისა სიახლოვესა მივიდა, მძიმედ ძირს თავი დაუკ\რა
Line of ed.: 28    და ხელმწიფობა უშანგისა დალოცა. ხელმწიფე ზე ადგა და ტახ\ტისაგან
Line of ed.: 29    ძირს ჩამოეგება ყარამანს. ბეჭსა ხელი გარდასდვა და
Line of ed.: 30    შუბლზედ აკოცა და პირველს საფალავნოს ტახტთან ალაგი უჩვენა.
Line of ed.: 31    ხელმწიფე მიბრუნდა და თვისთა დიდებულთა უბრძანა: აწ თუ
Line of ed.: 32    ნებაცა თქვენი იქნების, ყარამანს სააბყარანობისა ტახტზედან დავს\ვამ,
Line of ed.: 33    ამისთვის, რომე უცხო ფალავანია და ხელმწიფის შვილიცაო.
Line of ed.: 34    (სააბყარანობა, რომელ არს ყოველთა ფალავანთა უაღრესობა).

Line of ed.: 35       რა ესე სიტყვა ხელმწიფემან ბრძანა, ყველამან ფალავანმან და
Line of ed.: 36    დიდებულმან და მცირემან ნება დართეს და ერთხმად იღაღადეს:
Page of ed.: 39  Line of ed.: 1    ღირს არს ეგე სააბყარანობის სკამზედ ჯდომისაო, და ყოველთა
Line of ed.: 2    ულოცე , მიიყვანეს და დასვეს სკამსა მას ფალავანთა უაღრესო\ბისასა.
Line of ed.: 3    მასთან ყათრან დაჯდა და აგრეთვე ბარამ ჯიბილი. შვიდნი
Line of ed.: 4    ათასნი ხელმწიფეთა ტომნი და ექვსი ათასნი სარდალნი და ფალა\ვანნი
Line of ed.: 5    თვის-თვისსა ალაგსა დასხდნენ. ამას გარდა ოთხი ათასი ფალა\ვანი,
Line of ed.: 6    ექვსასი აქიმი, ხუთას სამოცდაექვსი ვეზირი, შვიდას სამოცდა\შვიდი
Line of ed.: 7    მუნაჯიმი, ესენი ყველანი ქვე დასხდნენ. ხელმწიფისა ტახტს
Line of ed.: 8    უკან თორმეტი ათასი შინაყმა მსახურნი იდგნენ უცხოს მორთულის
Line of ed.: 9    იარაღით. ცალსა მხარესა ექვსი ათასი ჯალათი იდგა, მახვილი ხელ\თა
Line of ed.: 10    ეპყრათ ესრეთ, რომე მნახავთათვის საზაროდ კმა იყვნენ, და მათ
Line of ed.: 11    უკან ცხრა ათასი მძიმედ მორთულნი ფარეშნი იდგნენ. შვიდასი
Line of ed.: 12    მცირე ფალავანნი, რომელნი სხდომის ღირსნი არ იყვნენ, იგინი
Line of ed.: 13    რიგზე ფერხზედან იდგნენ. მოვიდნენ მერიქიფენი და სუფრა გაშა\ლეს
Line of ed.: 14    და შეიქნა მეჯლიში. მოდგნენ მშვენიერნი ღვინის მწდეები
Line of ed.: 15    უცხოსა ქცევისანი, რაგვარადაც პირველ მოშაირეთ უთქვამსთ
Line of ed.: 16    ლექსი:


Line of ed.: 17       მეღვინე მოვა შვენებით, მინა სავსე აქვს ღვინითა,
Line of ed.: 18       ანათებს ფანოსივითა ამა ნადიმსა ლხინითა,
Line of ed.: 19       მოდი, მეღვინევ, საჩქაროდ, ახალი წელიწადია,
Line of ed.: 20       სავსე ფიალა მომართვი, დღეს უცხო ლხინი მწადია.


Line of ed.: 21       ესრეთ იყო წესი: პირველად ჭიქას ჩუმობით დალევდნენ, მეო\რეზე
Line of ed.: 22    ხელმწიფისა სადღეგრძელო შეისმოდა და მესამეზე მუტრიბთა
Line of ed.: 23    და მგოსანთა საკრავთა დაკრვისა და ზედან უცხოდ დამღერებისა
Line of ed.: 24    ბრძანება მიეცემოდათ. შექმნეს ლხინი საკვირველი და მგოსანნი
Line of ed.: 25    უცხოთა ხმითა იმღერდიან ესრეთ, რომე მსმენელთა ცნობასა მის\ტაცებდნენ.
Line of ed.: 26    ღვინისა სმასა ხელი მიჰყვეს, ფალავანნი მეტისა სიხა\რულითა
Line of ed.: 27    და ღვინისა სმითა უცნობოსა ემსგავსებოდიან. ესრეთი
Line of ed.: 28    ლხინი შექმნეს, სპარსთა ესრეთ აღუწერიათ: ზეცით ანგელოზთა ყუ\რება
Line of ed.: 29    დაუწყეს და შეექცეოდიანო, მაგრამ სჯულისაებრ მათისა
Line of ed.: 30    სიტყვა არის. რა ღვინისა სმითა სიხარული მოემატათ, ერთი მეორე\სა
Line of ed.: 31    უცხოთა სიტყვითა ეხუმრებოდიან. ხელმწიფემ ყარამანს შეხედა
Line of ed.: 32    და მხიარულითა პირითა მოსვლის მადლობა უბრძანა. და გარდასა\ვალი
Line of ed.: 33    თვისი ჰკითხა. ყარამან დიდის განკრძალვით თვისის ამბის
Line of ed.: 34    მოხსენება დაიწყო: თვისის სამის წლისა დევთაგან მოტაცება, ყაფის
Line of ed.: 35    მთაში მიყვანა და ჰეიათის მინდორში გაზრდა, მათგან აგრეთვე აქ
Line of ed.: 36    მოყვანა და მისგან ხელმწიფის ომი. ესე ყოველივე თვითეულად
Line of ed.: 37    მოახსენა. ხელმწიფემან უშანგ დიადის წყალობის სიტყვა უბრძანა.

Page of ed.: 40 
Line of ed.: 1       რა ხელმწიფისაგან ესრეთ წყალობის სიტყვა ესმა, ყარამან თვისი
Line of ed.: 2    ნაქმარი საქმენი მოიგონნა და თავჩამოგდებით სიტყვა ვეღარ
Line of ed.: 3    მოახსენა. ხელმწიფემ ყარამანს შეწუხება შეატყო და ეგრე უბრძანა:
Line of ed.: 4    ჰეი, ფალავანო! მაგაზე ნუ სწუხარ, შენთან ნაქმართა საქმეთა და
Line of ed.: 5    გარდასავალთ მაქებარი ვარ. მრავალი წყალობა უბოძა: მდიდარნი
Line of ed.: 6    ხაზინანი, ჯარნი სამეფო, ნაღარა, კარავი, სრა-ფარდაგი, სახელმწი\ფო
Line of ed.: 7    დროშა და სხვა გაწყობილება. ყარამანმან ესე ყოველივე წყა\ლობით
Line of ed.: 8    მიითვალა და სხვათა ფალავანთა ზედა მანცა მრავალი
Line of ed.: 9    გასცა მის დღის ხელმწიფის ნაბოძვარი. კვლავე ასეთივე მეჯლიში
Line of ed.: 10    შეიქნა, რომელ მას დღეს მუნ მყოფთა და მათთა მხილველთა გულ\თა
Line of ed.: 11    მწუხარებისა ფარდაგი აეხდებოდათ. მერმე ხელმწიფემან სარ\დალთა
Line of ed.: 12    და ჯარის უფროსთა ესე უბრძანა: ინდოეთზე წასასვლელი
Line of ed.: 13    ჯარის თადარიკი ნახეთ, რომელ აქედამ უნდა ავიყარნეთ და
Line of ed.: 14    გავმგ/ზავრდეთო.

Line of ed.: 15       რა ყარამან ესე მოისმინა, ზე ადგა და ხელმწიფე დალოცა და
Line of ed.: 16    მოახსენა: ჰე, ხელმწიფეო შვიდთა იყლიმთა, ვმადლობ მოწყალებასა
Line of ed.: 17    ღვთისასა, რომელ აწ თქვენსა სამსახურსა შინა ვარ. თუ ბრძანება
Line of ed.: 18    თქვენი იქნას, ყაფის მთის დევთა და თეთრის ზღვის თევზთა ადვი\ლად
Line of ed.: 19    ვინადირებ, თვარა ინდოთა ხელმწიფისა ბრძოლა ჩემთვის რა
Line of ed.: 20    არისო! ესე ხელმწიფესა მწვე იამა და დიდად დაუმადლა. და მუნვე
Line of ed.: 21    დაჯდომა უბრძანა. რაცა მას ლაშქარსა შიგან ხელმწიფეთა ძენი და
Line of ed.: 22    სარდალთა შვილნი იყვნენ, სრულ შემოკრიბეს. ორმოცნი ათასნი
Line of ed.: 23    იყვნენ და ესე ყოველივე ყარამანს მიაბარეს. მცირესა ხანსა კიდევ
Line of ed.: 24    ლხინად ისხდნენ, მერმე ნადიმი გაიყარა და ყველანი თვის-თვისსა
Line of ed.: 25    სადგომსა წავიდნენ. უშანგ-შას რომე ყარამანისთვის სახელმწიფო
Line of ed.: 26    კარავი ებოძა, ყარამანისთვის დაედგათ და მუნ მიიყვანეს. სარდალ\ნი
Line of ed.: 27    და სარსარდალნი ყარამანს დაეთხოვნენ და თვისსა კარავსა წავი\დნენ.
Line of ed.: 28    გარდანქეშან აიარიც დაეთხოვა თვისსა კარავსა წასასვლელად.
Line of ed.: 29    ყარამან უბრძანა: ჰე, აიართა სარდალო! ამაღამ მარტოსა ნუ დამაგ\დებ,
Line of ed.: 30    ჩემთანა იყავ, მცირესა ხანსა ერთმანეთი შევაქციოთო. მანცა
Line of ed.: 31    მადლობა მოახსენა და ორნივე კარავსა შევიდნენ და დასხდნენ. ყა\რამან
Line of ed.: 32    ხელმწიფისაგან ბოძებულთ მსახურთ უბრძანა ღვინისა
Line of ed.: 33    მოღება. მათ ღვინო მოიღეს და დასხდნენ და ნადიმი შექნეს. მღერა\სა
Line of ed.: 34    და თამაშობასა ხელი მიჰყვეს. ყარამან უთხრა: ჰე, აიართა სარ\დალო,
Line of ed.: 35    იგი ორნი ქალ-ყმანი რომელ გაქვავებულ იყვნენ, მათი
Line of ed.: 36    ამბავი მიამბეო.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Qaramaniani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 13.1.2017. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.