TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. John
Part No. 5
Previous part

Chapter: 4  
Line: 25  თავი დ

Part: T  
Line: 26  სიტყუაჲ ესე: "პირველითგან იყო სიტყუაჲ, და
Line: 27  სიტყუაჲ იგი იყო ღმრთისა თანა და ღმერთი იყო
Line: 28  სიტყუაჲ იგი" (1,1) Link to adisnt Link to cinant Link to giornt


Line: 29       სასწავლოდ ახლად მოსრულთა ყრმათა მოძღუარნი არცა
Line: 30    მეყსა შინა ფრიადსა სწავლასა მიუთხრობენ, არცა დასდებენ
Line: 31    მათ ზედა მძიმეთა ტჳრთთა სწავლისათა, არამედ მცირედ\-მცირედ
Page: I-32   Line: 1    ასწავლიან მათ და ერთსა სიტყუასა მრავალგზის უთ\ხრობენ,
Line: 2    რაჲთა ესრეთ კეთილად შევიდენ სწავლანი იგი გო\ნებად
Line: 3    მათა და რაჲთა არა შეშინდენ პირველვე დაწყებასა
Line: 4    ფრიადთა მათ სწავლათაგან და იწყონ უდებებად. ხოლო მეცა
Line: 5    ამისვე სახისათჳს მნებავს, რაჲთა არა დაგიმძიმო ტჳრთი. და
Line: 6    ამისთჳს მცირედ-მცირედ მოვიღებ სიტყუათა სწავლისათა და
Line: 7    გასწავლი თქუენ, და დავსთესავ სულთა შინა თქუენთა.
Line: 8    ამისთჳს უკუე ჯერ-მიჩნს, რაჲთა მათვე სიტყუათა თქუმად
Line: 9    ჴელ-ვყო, არა თუ, რაჲთა რომელი მითქუამს, კუალად მათვე
Line: 10    ვიტყოდი, არამედ რაჲთა რომელ-იგი დაგჳკლიეს, აღვასრუ\ლოთ.
Line: 11    მოვედით უკუე და სიტყუაჲ ჩუენი დასაბამადვე
Line: 12    მო/ვაქციოთ.

Part: s  
Line: 13       სახარებაჲ: "პირველითგან იყო სიტყუაჲ,
Line: 14    და სიტყუაჲ იგი იყო ღმრთისა თანა და ღმერთი იყო სიტყუაჲ იგი". (1,1) Link to adisnt Link to cinant Link to giornt .
Part: t  
Line: 15    თარგმანი: რაჲსათჳს რომელ სხუათა მახარებელთა ყო\ველთავე
Line: 16    განჴხორციელებისათჳს უფლისა იწყეს თქუმად?
Line: 17    რამეთუ მათე იტყჳს: "წიგნი შობისა უფლისა ჩუენისა იესუ
Line: 18    ქრისტჱსი, ძისა დავითისი", და ლუკა დასაბამსა სიტყჳსასა
Line: 19    ჰყოფს ნათლისმცემელისათჳს და ღმრთისმშობელისა, და მარ\კოზცა
Line: 20    ესევითართავე სიტყუათა შინა იქცევის განკაცები\სათჳს.
Line: 21    ხოლო რაჲსათჳს, რომელ მათე ესრეთ იწყებს თქუმად,
Line: 22    ხოლო იოვანე განჴორციელებისათჳსცა თქუა მცირედი რაჲმე
Line: 23    შემდგომად ამისა, ვითარმედ: "სიტყუაჲ ჴორციელ იქმნა". და
Line: 24    სხუასა ყოველსავე თანაწარჰჴდა: მუცლად-ღებასა, შობასა,
Line: 25    აღზრდასა და მეყსეულად დაუსაბამოჲსა მის შობისათჳს იწყო
Line: 26    სიტყუად? ხოლო რაჲ არს ამისი მიზეზი, აჰა, ესერა, მიგითხრა
Line: 27    თქუენ.

Line: 28       სხუათა ყოველთავე მახარებელთა სიტყუაჲ მათი განჴორ\ციელებისათჳს
Line: 29    ქმნეს და შიში იყო, რაჲთა ნუუკუე ვიეთნიმე
Line: 30    უნდონი გონებითა ამათ სიტყუათა შინა დაშთენ და საღმრ\თოჲსა
Line: 31    მის შობისათჳს ვერარაჲ გულისხმა-ყონ, რომელი იგი
Line: 32    პავლესცა შეემთხჳა სამოსატელსა. ამისთჳს სამართლად ყო
Line: 33    დასაბამი სიტყჳსა თჳსისაჲ შობისა მისგან დაუსაბამოჲსა, რაჲ\თა
Page: I-33   Line: 1    ამის საქმისაგან იჴსნნეს კაცნი, რამეთუ მათე ჰეროდე მეფი\საგან
Line: 2    იწყო და ლუკა _ ტიბერიოს კეისრისაჲ, და მარკოზ _ ნათ\ლისმცემლისა
Line: 3    იოვანესითგან; ხოლო ამან ესე ყოველი დაუტევა
Line: 4    და უზეშთაეს აღჴდა ყოვლისავე ჟამისა და საუკუნეთა, რაჲ\თამცა
Line: 5    მუნ აღიყვანნა გონებანი კაცთანი პირველითგანისა მის
Line: 6    მიმართ და არასადა დაუტევა დადგრომად. არცა საზღვარი და\დვა,
Line: 7    ვითარ-იგი მათე ჰეროდე და ტიბერიოს და იოვანე; გარ\ნა
Line: 8    არცა ამან, იწყო რაჲ მიუთხრობელისა შობისა მისისათჳს
Line: 9    თქუმად, დაიდუმნა სრულიად განკაცებისა საქმენი. არცა ამათ,
Line: 10    იწყეს რაჲ განკაცებისათჳს, სრულიად დაიდუმეს დაუსაბა\მოჲ
Line: 11    იგი შობაჲ, რამეთუ ერთი სული იყო მომცემელი მათა
Line: 12    სიტყჳსაჲ, ამისთჳს ფრიადი ერთობაჲ აჩუენეს მათე, მარკოზ
Line: 13    და ლუკა და ამანცა ნეტარმან.

Line: 14       ხოლო შენ, საყუარელო, რაჟამს სიტყუაჲ გესმეს, ნუღარა
Line: 15    ისმენ მათსა, რომელნი იტყოდიან მას დაბადებულად, და
Line: 16    ნუცა მათსა, რომელნი იტყოდიან მას ესრეთ ლიტონად სიტ\ყუად,
Line: 17    რამეთუ მრავალნი არიან სიტყუანი ღმრთისანი, რო\მელთა
Line: 18    ანგელოზნიცა იქმან, არამედ არცა ერთი არს მათ
Line: 19    სიტყუათაგანი ღმერთ, რამეთუ იგი ყოელნი წინაწარმეტ\ყუელებანი
Line: 20    არიან და ბრძანებანი, რამეთუ ესე არს ჩუეუ\ლებაჲ
Line: 21    წერილისაჲ, რამეთუ ესრეთ უწესდეს შჯულთა და
Line: 22    ბრძანებათა ღმრთისათა, ვითარცა წერილ არს, ვითარმედ:
Line: 23    "ძლიერნი ძალითა, რომელნი ჰყოფენ სიტყუათა მისთა",
Line: 24    ხოლო ესე სიტყუაჲ არსებაჲ არს გუამოვანი, გამოსრული თა\ვადისა
Line: 25    მამისაგან უვნებელად. რამეთუ, ვითარცა ზემო ვთქუ,
Line: 26    ამას მოასწავებს სიტყჳსა მიერ, და ვითარცა სიტყუაჲ იგი,
Line: 27    ვითარმედ: "პირველითგან იყო სიტყუაჲ" დაუსაბამოსა გა\მოაჩინებს,
Line: 28    ეგრეთვე იგი სიტყუაჲ, ვითარმედ: "სიტყუაჲ იგი
Line: 29    იყო ღმრთისა თანა" თანაარსებასა მოასწავებს და თანა\დაუსაბამოებასა.
Line: 30    და ნუუკუე გესმას რაჲ, ვითარმედ: "პირ\ველითგან
Line: 31    იყო სიტყუაჲ, დაღაცათუ დაუსაბამოდ გულისხმა\ყო
Line: 32    ძჱ, არამედ სთქუა, ვითარმედ: "ჟამითა რაოდენითამე
Line: 33    უხუცჱს არს მამაჲ უმეტჱსითა საუკუნოჲთა", და ამით სახი\თა
Line: 34    მისცე მხოლოდშობილსა დასაბამი.

Line: 35       ამისთჳს შესძინა და თქუა: "სიტყუაჲ იგი იყო პირველით\გან
Line: 36    ღმრთისა თანა", ესრეთ დაუსაბამო არს ვითარცა მამაჲვე,
Page: I-34   Line: 1    რამეთუ არაოდეს ყოფილ არს მამაჲ თჳნიერ სიტყჳსა ამის
Line: 2    დაუსაბამოჲსა, არამედ მარადის ღმერთი ღმრთისა თანა იყო
Line: 3    გუამოვნებითა განყოფილითა. ხოლო უკუეთუ ვინ თქუას: და
Line: 4    ვითარ იტყჳს: "სოფელსა შინა იყო და სოფელი მის მიერ
Line: 5    იქმნა"? ვითარ იყო სოფელსა შინა, უკუეთუ ღმრთისა (!) თანა
Line: 6    იყო? გარნა გულისხმა-ყავთ, რამეთუ ღმრთისა თანაცა იყო
Line: 7    და სოფელსა შინაცა. რამეთუ არასადა გარეშემოიწერებიან
Line: 8    ერთსა ადგილსა არცა მამაჲ, არცა ძჱ, რამეთუ "ვითარცა დი\დებისა
Line: 9    მისისა არა არს დასასრულ და გულისხმისა მისისა არა
Line: 10    არს რიცხჳ", ეგრეთვე არცა არსებისა მისისა არს დასაბამი
Line: 11    ჟამიერი.

Line: 12       გასმიეს, ვითარმედ "დასაბამად ქმნა ღმერთმან ცაჲ და
Line: 13    ქუეყანაჲ". რასა გულისხმა-ჰყოფ ამის დასაბამისა უწინარეს?
Line: 14    არა ამას გულისხმა-ჰყოფა, ვითარმედ უწინარეს ყოველთა ხი\ლულთასა
Line: 15    იქმნნეს იგინი? ეგრეთვე რაჟამს მხოლოდშობილისა
Line: 16    მისთჳს გესმეს, ვითარმედ: "პირველითგან იყო", ესე გულის\ხმა-ყავ,
Line: 17    ვითარმედ უწინარეს ყოველთა საუკუნეთა და ყო\ველთა
Line: 18    უხილავთა და ხილულთასა არს.

Line: 19       უკუეთუ კულა ამას ვინ იტყოდის: "და ვითარ ეგებისო,
Line: 20    რაჲთამცა ძჱ იყო, და არამცა უმრწემჱს მამასა იყო? რამეთუ
Line: 21    რომელი ვისგანიმე იყოს, საცნაურ არს, ვითარმედ უკუნაჲსკ\ნელ
Line: 22    არს მისა, რომლისაგან არს?" რაჲ ვთქუათ უკუე ამისთჳს?
Line: 23    გარნა ამას ვიტყვჳთ, ვითარმედ ესე ყოველნი კაცობრივთა
Line: 24    საქმეთა წესნი არიან. და რომელი ამას ეძიებდეს, მან უძჳრე\სიცა
Line: 25    ამისი მოიძიოს, და არცა თუ შეწყნარებად სასმენელითა
Line: 26    ჯერ-არს ამათ სიტყუათა. რამეთუ აწ სიტყუაჲ ჩუენი ღმრთი\სათჳს
Line: 27    არს, არა თუ კაცობრივისა ბუნებისა საქმეთათჳს,
Line: 28    არამედ გულსავსე-ყოფისათჳს უძლურთაჲსა. ამისთჳს ვთქუათ:
Line: 29    "მითხარღა, შარავანდედი მზისაჲ მზისაგან გამოვალსა, ანუ
Line: 30    სხჳთ სადაჲთ?" და შარავანდესა მას, რომელი მზისაგან გა\მოვალს,
Line: 31    არა ვიტყჳთ, თუ უკანაჲსკნელ არს და არა სწორი
Line: 32    არს მზისაჲვე დაბადებითა, რამეთუ არცა შესაძლებელ არს,
Page: I-35   Line: 1    უკუეთუმცა თჳნიერ შარავანდედისა ყოფილ სადა იყო მზე
Line: 2    ოდესმე.

Line: 3       ხოლო უკუეთუ გუამთა ამათ ზედა ხილულთა ესრეთ არს,
Line: 4    და რომლისათჳს იგი არა უდარჱს არს მისა, რომლისაგან არს,
Line: 5    რად ურწმუნო ხარ, უკუეთუ უხილავი იგი და გამოუთქუმელი
Line: 6    ბუნებაჲ ესრეთ არს, ვითარცა-იგი მისსა არსებასა ჰშუე\ნოდა?
Line: 7    ამისთჳსცა პავლე ესრევე უწოდა მას, რაჲთა მისგანო\ბაჲცა
Line: 8    და თანადაუსაბამოებაჲ აჩუენოს.

Line: 9       ხოლო რაჲ სთქუა: "არა ყოველნივე საუკუნენი მისა მიერ
Line: 10    იქმნნესა და ყოველნივე ჟამნი?" რამეთუ ესე ყოველთა მიერ
Line: 11    საცნაურ არს, უკუეთუ არავინ იყოს სრულიად ცნობამიღე\ბულ,
Line: 12    და ვინაჲთგან ყოველნივე საუკუნენი და ჟამნი მის მიერ
Line: 13    იქმნნეს, საცნაურ არს, ვითარმედ არარაჲ ყოფილ არს ჟამი,
Line: 14    რომლითამცა ძჱ უკუანაჲსკნელ მამისა იყო, რამეთუ ვინაჲთგან
Line: 15    ყოველნივე ჟამნი ძისა მიერ იქმნნეს, სადაღა იპოვა ჟამი
Line: 16    იგი, რომელ იყო პირველ მისა? ნუ იყოფინ! ხოლო ვინაჲთგან
Line: 17    ჟამი არა არს, რომლითამცა ძჱ იყო უკუანაჲსკნელ მამისა,
Line: 18    საცნაურ არს, ვითარმედ თანადაუსაბამოჲ არს მამისაჲ; და
Line: 19    "პირველი" და "უკუანაჲსკნელი" _ ესე სიტ\ყუანი
Line: 20    ჟამთა მომასწავებელნი არიან და თჳნიერ საუკუნეთა
Line: 21    და ჟამთასა ამათ სიტყუათა ვერვინ იტყჳს, ხოლო ძჱ უზეშ\თაეს
Line: 22    არს ჟამთა და საუკუნეთასა. და ვინაჲთგან ესრეთ არს,
Line: 23    არასადა არს უკუანაჲსკნელობაჲ. ხოლო უკუეთუ ძისა და\საბამსა
Line: 24    იტყოდი, მამისაჲცა სადმე სთქუა, რამეთუ უფალი
Line: 25    იტყჳს: "რომელი არა პატივ-სცემდეს ძესა, იგი არცა მამასა
Line: 26    პატივ-სცემს". რამეთუ ყოველი კაცი, გამომეძიებელი ესე\ვითართა
Line: 27    საქმეთაჲ, ვერ მისწუთების ჭეშმარიტებასა, არამედ
Line: 28    მოსცთების, რამეთუ გონებანი კაცთანი ადვილად შემცთომელ
Line: 29    არიან. ხოლო ესე ვჰრქუათ წინააღმდგომთა ჩეუნთა, ვითარ\მედ:
Line: 30    "რაჲ არს სიტყუაჲ იგი წინაჲსწარმეტყუელისაჲ, რომელ
Line: 31    თქუა: "პირველ ჩემსა არა ყოფილ არს სხუაჲ ღმერთი, და შემ\დგომად
Line: 32    ჩემსა არა იყოს?" რამეთუ უკუეთუ ძჱ უკუანაჲსკ\ნელ
Line: 33    არს მამისა, ვითარ იტყჳს, ვითარმედ: "შემდგომად ჩემსა
Page: I-36   Line: 1    არა იყოს"? ნუუკუე ყოვლითურთ შეურაცხ-ვყოთა არსებაჲ
Line: 2    იგი მხოლოდშობილისაჲ? რამეთუ ანუ ესე იკადროთ თქუმად,
Line: 3    ანუ გრწმენეს ღმრთეებად _ მამაჲ, ძჱ და სული წმიდაჲ,
Line: 4    სწორნი, დაუსაბამონი _ ერთღმრთეებითა სამებაჲ? ანუ ვითარ
Line: 5    თქუმულ არს, ვითარმედ: "ყოველივე მის მიერ იქმნა",
Line: 6    უკუეთუ უკუანაჲსკნელ არს ძჱ მამისა? რამეთუ უკუეთუ
Line: 7    სადა ყოფილ არს ჟამი და საუკუნე პირველ მისა, ვითარმცა
Line: 8    მის მიერ ქმნულ იყო პირველ მისა მყოფი იგი? ჰხედავა, ვი\თარცა
Line: 9    კადნიერებასა მიიყვანებს კადნიერებაჲ ესევითარისა
Line: 10    მეტყუელთაჲ? რამეთუ რად არა თქუა მახარებელმან, თუ
Line: 11    არარაჲსაგან იქმნა, ვითარ-იგი პავლე დაბადებულთათჳს
Line: 12    იტყჳს: "რომელმან უწოდოს არაარსთა ვითარცა არსთა",
Line: 13    არამედ თქუა, ვითარმედ: "პირველითგან იყო", რამეთუ ესე
Line: 14    წინააღმდგომი არს მისი: და სამართლადცა! რამეთუ ღმერთი
Line: 15    არცა დაბადებულ არს, არცა აქუს რაჲმე უხუცესი თჳსსა,
Line: 16    არამედ ესე სიტყუანი წარმართთანი არიან. ხოლო ესეცა მით\ხარ:
Line: 17    დამბადებელი არა შეუმსგავსებელად უზეშთაეს არს დაბა\დებულთასა?
Line: 18    გარნაღა ვერ უძლებ ამისა თქუმად, ვითარმედ
Line: 19    არა ფრიად უზეშთაეს არს და შეუმსგავსებელ მათ მიერ,
Line: 20    ხოლო უკუეთუ მსგავსად მათისა დასაბამი აქუს, სადა არს
Line: 21    შეუმსგავსებელობაჲ იგი მისი და უზეშთაესობაჲ დაბადე\ბულთაგან?
Line: 22    ანუ რაჲ არს სიტყუაჲ იგი, ვითარმედ: "მე ვარ
Line: 23    პირველი და მე ვარ შემდგომი. და პირველ ჩემსა არა ყოფილ
Line: 24    არს სხუაჲ ღმერთი?" რამეთუ უკუეთუ ძჱ არა დაუსაბამოჲ
Line: 25    არს, არა სადამე აქუს ბუნებაჲ მამისაჲ, რამეთუ მამაჲ დაუ\საბამოჲ
Line: 26    არს. და უკუეთუ ბუნებაჲ მამისაჲ არა აქუს, სხუაჲ
Line: 27    სადამე ღმერთი არს. უკუეთუ არა თანადაუსაბამო არს მამისა,
Line: 28    ვითარ სთქუა, თუ: "უსაზღვრო არს ცხორებაჲ მისი?" რა\მეთუ
Line: 29    უკუეთუ დასაბამი აქუს, დაღაცათუ დაუსრულებელი
Line: 30    აქუს ცხორებაჲ მისი, არავე უსაზღვრო არს, რამეთუ უსაზ\ღვროჲ
Line: 31    ორკერძოვე ჯერ-არს უსაზღვრო-ყოფად, ვითარცა
Line: 32    პავლე მოციქული იტყჳს, ვითარმედ: "არცა დასაბამი დღეთაჲ,
Page: I-37   Line: 1    არცა აღსასრული ცხორებისაჲ", რომლითა მოასწავებდა
Line: 2    დაუსაბამოებასა და დაუსრულებლობასა მისსა. რამეთუ ვი\თარცა
Line: 3    დასასრული არა აქუს, ეგრეთვე არცა დასაბამი აქუს.
Line: 4    და არცა აქა დასასრული არს, არცა მუნ დასაბამი. ანუ
Line: 5    რომელი-იგი ცხოვრებაჲ არს სამარადისოჲ, ვითარ იყო ჟამი,
Line: 6    ოდეს იგი არა იყო? რამეთუ ცხოვრებაჲ ესრეთ ჯერ-არს,
Line: 7    რაჲთა მარადის იყოს და დაუსაბამოდ და დაუსრულებლად.
Line: 8    იყოს, ვითარცა-იგი არსცა. უკუეთუ კულა იყო ოდეს ჟამი,
Line: 9    რაჟამს-იგი არა იყო, ვითარ არს იგი ცხორებაჲ ყოველთაჲ,
Line: 10    რომელი თჳთ ოდესმე არა იყო? გარნა იტყჳან მეტყუელნი
Line: 11    ამაოებისანი, და ვითარ იოვანე თქუა, ვითარმედ: "პირვე\ლითგან
Line: 12    იყო", და არა თქუა, თუ: "დაუსაბამოდ იყო"? ამაოო
Line: 13    და ცუდო, პირველი გესმა და ამას არა ისმენა, ვითარმედ:
Line: 14    "იყო სიტყუაჲ პირველითგან, იყო მარადის, და არაოდეს,
Line: 15    და არაოდეს ყოფილ არს ჟამი, ოდეს არა იყო"? ანუ ოდეს
Line: 16    მამისათჳს იტყოდის წინაჲსწარმეტყუელი, ვითარმედ "საუ\კუნითგან
Line: 17    და უკუნისამდე შენ ხარ", რაჲ სთქუა: ნუუკუე
Line: 18    საზღვარსა მისცემსა? ნუ იყოფინ! არამედ დაუსაბამოობასა და
Line: 19    დაუსრულებელობასა მოასწავებდა. ეგრეთვე უკუე ესე გუ\ლისხმა-ყავ,
Line: 20    რამეთუ არა საზღვარსა მისსა დასდებს, არცა
Line: 21    თქუა, ვითარმედ: "დასაბამი აქუნდა", არამედ "პირველითგან
Line: 22    იყო".

Line: 23       რაჲთა სიტყჳსა ამის მიერ, ვითარმედ "იყო", გულისხმა\ჰყო
Line: 24    დაუსაბამოებაჲ მისი, რამეთუ იტყჳს, ვითარმედ: "სიტ\ყუაჲ
Line: 25    იგი იყო ღმრთისა თანა, და ღმერთი იყო სიტყუაჲ იგი".
Line: 26    და რაჲთა არავინ ჰგონებდეს, ვითარმედ უდარჱს არს ღმრთე\ებაჲ
Line: 27    ძისაჲ, ამისთჳს შესძინა და თქუნა საქმენი იგი, რომელთა
Line: 28    მიერ საცნაურ იქმნების ღმრთეებისა მისისა სისრულე, ვითარ\მედ
Line: 29    ესე იყო პირველითგან ღმრთისა თანა, რაჲთა სცნა დაუ\საბამოებაჲ
Line: 30    მისი, ვითარმედ არაოდეს ყოფილ არს მამაჲ
Line: 31    თჳნიერ ძისა, არამედ პირველითგან ღმერთი იყო, ძჱ ღმრთი\სა
Line: 32    თანა მამისა და მერმე კუალად დამბადებელობაჲ მისი ქა\დაგა,
Line: 33    ვითარმედ: "ყოველივე მის მიერ იქმნა, და თჳნიერ
Page: I-38   Line: 1    მისა არცა ერთი რაჲ იქმნა, რავდენი-რაჲ იქმნა", რომელ\-ესე
Line: 2    მომასწავებელი არს ჭეშმარიტისა მის ღმრთეებისა მი\სისაჲ,
Line: 3    ვითარცა მამაჲცა წინაჲსწარმეტყუელთა მიერ ამას
Line: 4    მოასწავებს მარადის სასწაულად თჳსისა ღმრთეებისა. და მა\რადის
Line: 5    ამას ქადაგებენ წინაჲსწარმეტყუელნი წინააღდგო\მად
Line: 6    კერპთაჲსა, ვითარმედ: "ღმერთნი, რომელთა ცაჲ და
Line: 7    ქუეყანაჲ არა ქმნეს, წარწყმდენ", და კუალად იტყჳს: "მე
Line: 8    ჴელითა ჩემითა განვჰმარტე ცაჲ". და ვინაჲთგან მო\მასწავებელი
Line: 9    ღმრთეებისაჲ არს, ამისთჳს ყოველსა ადგილსა
Line: 10    მას მოიღებს დამბადებელობასა. ხოლო მახარებელმან არა
Line: 11    ამას ზედა ოდენ კმა-ყო, არამედ ცხორებადცა უწესს
Line: 12    და ნათლად. ხოლო უკუეთუ მარადის მამისა თანა იყო
Line: 13    და ყოველი მას დაუბადებიეს, და დაუპყრიეს და ყოველსა იგი
Line: 14    განანათლებს, ვინ იყოს ესრეთ დაბნელებული და საწყალო\ბელი,
Line: 15    რაჲთამცა თქუა, ვითარმედ უდარეს არს და უკუანაჲსკ\ნელ
Line: 16    მამისა? ნუ შეჰრევთ დაბადებულთა დამბადებელსა თანა,
Line: 17    რაჲთა არა გუესმეს ჩუენცა, ვითარმედ: "ჰმსახურეს დაბადე\ბულსა
Line: 18    და არა დამბადებელსა".



Part: S4  
Line: 19  სწავლაჲ დ

Line: 20  თანა-გუაც მადლობაჲ უფლისაჲ მარადის რისხვისათჳს


Line: 21       ნუმცა უკუნისამდე შთავყრით თავთა ჩუენთა ესევითარსა
Line: 22    ამას წყევასა შინა, რამეთუ ამისთჳს მოვიდა ჩუენდა ძე ღმრთი\საჲ,
Line: 23    რაჲთა ამის წყევისაგან გჳჴსნეს. ამისთჳს შეიმოსა ხატი
Line: 24    მონისაჲ, რაჲთა ამის მონებისაგან განგუათავისუფლნეს,
Line: 25    ამისთჳს თავს-იდვა ნერწყუვაჲ და ყურიმლის-ცემაჲ და სიკუ\დილი
Line: 26    შეურაცხებისაჲ. ნუმცა უკუე ცოდვილ ჰყოფთ მას ყო\ველსა,
Line: 27    ნუცა კუალად პირველისა უშჯულოებისა მიმართ,
Page: I-39   Line: 1    რამეთუ ესე არს უძჳრეს და უსაშინელეს ყოვლისა და უბო\როტეს
Line: 2    კერპთმსახურებისაცა, რაჟამს დამბადებელსა მას
Line: 3    ყოველთასა დაბადებულთა თანა დავამდაბლებდეთ, რავდენცა
Line: 4    ძალ-გუედვას. რამეთუ მას არა ენების ჩუენისა მიერ ზრახ\ვისა,
Line: 5    ვითარცა წერილ არს ვითარმედ: "შენ თავადი იგივე
Line: 6    ხარ და წელიწადთა შენთა არა მოაკლდეს". არამედ ჩუენ
Line: 7    თავთა ჩუენთა ესევითარითა საქმითა ზიარ ეშმაკისა ვჰყოფთ.
Line: 8    არამედ ვადიდებდეთ მას, ვითარცა მამათა მიერ გჳსწავიეს;
Line: 9    ვადიდებდეთ მას სარწმუნოებისა მიერცა და საქმეთა მიერცა.
Line: 10    ხოლო უკუეთუ საქმენი ჩუენნი ბოროტ იყვნენ, არარა სარგე\ბელ
Line: 11    არს სარწმუნოებისაგან. ამისთჳს უკუე დავაწესნეთ თავ\ნი
Line: 12    ჩუენნი ნებისაებრ ღმრთისა, და შორს ვიქმნეთ ყოვლისა\გან
Line: 13    ბილწებისა და უსამართლოებისა და ანგაჰრებისა, ვითარ\ცა
Line: 14    უცხოთა და მწირთა და წარმავალთა ამის სოფლისათა.
Line: 15    უკუეთუ ვის საფასენი აქუნდეს და სიმდიდრენი ფრიადნი, ეს\რეთ
Line: 16    იჴმარებდინ მათ, ვითარცა მწირი, და შემდგომად მცი\რედისა
Line: 17    ჟამისა მის ყოვლისაგან განშორებად, უნდეს, თუ არა.
Line: 18    და უკუეთუ ვის ზედა ბოროტი მოიწიოს სხჳსაგან, ნუმცა და\უმშჳდებელად
Line: 19    განრისხნების. რამეთუ მოციქულსა არა მოუ\ცემიეს
Line: 20    ჩუენდა ერთიცა დღე განრისხებად, ვითარცა იტყჳს,
Line: 21    ვითარმედ: "მზჱ ნუ დაბნელდეს განრისხებასა თქუენსა
Line: 22    ზედა", რამეთუ დიდ არს, უკუეთუ მასცა ერთსა ჟამსა, რო\მელსა
Line: 23    განვრისხნეთ, არარაჲ ვქმნეთ ბოროტი, უკუეთუ კულა
Line: 24    ღამემანცა გუპოვნეს მრისხანებასა შინა, უმეტჱსად აღორძნ\დების
Line: 25    ბოროტი იგი, რამეთუ ვითარცა ცეცხლი უმეტჱსად
Line: 26    აღეტყინის, რაჟამს მოცალებით ვიწყით ბოროტისა წურთად.
Line: 27    და ამისთჳს ბრძანებს, რაჲთა პირველ აღტყინებადმდე ცეც\ხლისა
Line: 28    მის დავშრიტოთ იგი. რამეთუ ფიცხელ არს ვნებაჲ იგი
Line: 29    მრისხანებისაჲ და უმძაფრეს ახლისა. ამისთჳს ფრიადი მოსწ\რაფებაჲ
Line: 30    გჳჴმს დაშრეტად მისა და არა შენდობად ამაღლებად
Line: 31    სიმაღლედ ცისა ალისა მისისა. რამეთუ მრავალთა ბოროტთა
Line: 32    მიზეზ იქმნების სენი იგი და მრავალნი სახლნი საფუძველი\თურთ
Line: 33    აღაფხურნა და ნათესავნი და მეგობარნი ურთიერთას
Line: 34    მკლველ-ყვნა და ბოროტნი უზომონი ქმნნა მცირეთა შინა
Page: I-40   Line: 1    ჟამთა. ნუმცა უკუე, ძმანო, დაუტეობთ ამას მჴეცსა აღჳრუსხ\მელად,
Line: 2    არამედ ვტანჯოთ იგი ჭიმითა და აღჳრითა, რომელ არს
Line: 3    შიში საუკუნოჲსა მის საშჯელისაჲ. რაჟამს-იგი შეგაწუხოს
Line: 4    მეგობარმან და განგარისხოს მონათა შენთაგანმან ვინმე, მო\იჴსენენ
Line: 5    ცოდვანი შენნი, რომელ შეგიცოდებიან ღმრთისადა,
Line: 6    და გულისხმა-ყავ, ვითარმედ მისა მიმართ სიმშჳდითა დაატკ\ბობ
Line: 7    ღმერთსაცა შენსა და აღისუბუქებ თანანადებთა, რამეთუ
Line: 8    წერილ არს: "მიუტევეთ და მოგეტევნენ", და მერმე კუალად
Line: 9    გულისხმა-ყავ, უკუეთუ ოდესმე წინააღდგომილ ხარ ამის ვნე\ბისადა
Line: 10    და გიძლევიეს, და კუალად თუ ოდესმე ძლეულ ხარ,
Line: 11    ორნივე იგი ჟამნი მოიჴსენენ, და ესრეთ ფრიადი ჰპოვო სარ\გებელი.
Line: 12    და გულისხმა-ყავ, თუ ოდეს სათნო-გიყოფიეს თავი
Line: 13    შენი, ოდეს იძლიე, ანუ ოდეს სძლე ვნებასა მას. ანუ არა
Line: 14    განრისხებასა ზედა ვაბრალებთა თავთა ჩუენთა და გურცხუ\ენის
Line: 15    და გუამხილებს გონებაჲ ჩუენი თჳნიერ სხუათა მხი\ლებისა
Line: 16    და ფრიად ვინანით? ხოლო რაჟამს ვსძლოთ გუ\ლისწყრომასა,
Line: 17    მაშინ გჳხარის და მხიარულ ვართ, ხოლო
Line: 18    ძლევაჲ ესევითარისა ჟამისაჲ არა იგი არს, რომელ გინებისა
Line: 19    წილ ვაგინოთ და ცემისა წილ ვსცეთ, რამეთუ ესე არა
Line: 20    ძლევაჲ არს, არამედ ძლეულებაჲ ბოროტი. ხოლო ძლევაჲ
Line: 21    იგი არს, რაჟამს მოთმინებით თანაწარვჰჴდეთ ესევითართა
Line: 22    საქმეთა და თავს-ვიდვათ გინებაჲცა და ცემაჲ, რამეთუ ესე
Line: 23    არს შეგინებაჲ არა ბოროტის-ყოფაჲ, არამედ ბოროტისა
Line: 24    მოთმინებაჲ. ამისთჳს უკუე ნუ იტყჳ, ვითარმედ: "მეცა ვაგი\ნო
Line: 25    გინებისა წილ და შური ვიძიო, რაჲთა ვერ მეკიცხევდეს
Line: 26    იგი ვინმე. რამეთუ არა მაშინ ხარ საკიცხელ, ოდეს მოით\მინო,
Line: 27    არამედ ოდეს ნაცვალი მიაგო. და უკუეთუ ვინ მაშინ
Line: 28    გეკიცხევდეს, რაჟამს მოითმინო, ნუ ჰხედავ მას, არამედ გუ\ლისხმა-ყავ,
Line: 29    ვითარმედ უგუნური არს იგი და ნუ ეძიებ უგუ\ნურთა
Line: 30    სათნო-ყოფასა, არამედ ბრძენთა და გონიერთა ისწ\რაფდი
Line: 31    სათნო-ყოფად. ანუ რად მცირედთა ამათ და მდაბალთა
Line: 32    დიან მიზეზად, არამედ არა არს იგი ჟამისა ბოროტისაგან, რა\მან
Line: 33    გაქოს შენ მოთმინებისათჳს. და რომელსა ღმერთი აქებ\დეს,
Line: 34    რადღა ეჴმარების მას კაცობრივი ქებაჲ? რამეთუ კაცთა
Page: I-41   Line: 1    ქებაჲ მრავალგზის მავნებელ ექმნის და სარგებელი არცა
Line: 2    ერთი აქუს, ხოლო ღმრთისამიერი ქებაჲ საწადელ არს და
Line: 3    შორს ყოვლისაგან ვნებისა და ფრიადსა სარგებელსა მის\ცემს
Line: 4    ქებულსა მას, უკუეთუ ვეძიებდეთ მოსწრაფებით.
Line: 5    გნებავსა, რაჲთა სცნა, რაოდენ ბოროტ არს განრისხებაჲ?
Line: 6    წარვედ უბანთა და პოვენ კაცნი ურთიერთას მბრძოლნი
Line: 7    და განიცადენ იგინი. რამეთუ თავსა შორის შენსა უშუე\რებასა
Line: 8    მას ვერ შემძლებელ ხარ კეთილად განცდად,
Line: 9    რაჟამს დაბნელებულ არნ გონებაჲ შენი და სთრავნ.
Line: 10    არამედ რაჟამს წმიდა იყოს ვნებისაგან, მაშინ სხჳსა მიერ გუ\ლისხმა-ჰყო
Line: 11    თავისა შენისაჲ და იხილენ მუნ გარემოდგომილნი
Line: 12    ერნი და იგინი შორის მათსა უშუერებისა მოქმედნი. რაჟამს
Line: 13    გულისწყრომაჲ მკერდსა შენსა აღდუღნეს, მაშინ ცეცხლი
Line: 14    სცჳვინ პირსა და თუალთა, განსივებულ არნ პირი და ჴელნი
Line: 15    უწესოდ განემარტებოდიან და ფერჴნი საკიცხელად მიმოი\ტაცებოდიან,
Line: 16    და არარაჲთ განყოფილ არნ იგი ეშმაკეულისა\გან,
Line: 17    არცა ველურთა კანჯართაგან, მკბენარ და მცემელ ფერ\ჴითა.
Line: 18    ჭეშმარიტად კაცი მრისხანე უშუერ არნ. მერმე უკუე
Line: 19    შემდგომად ფრიადთა მათ ბოროტთა წარ-რაჲ-ვიდიან თჳსა\გან
Line: 20    და მოეგნიან გონებასა, უმეტჱს იქმნის მათ ზედა სალ\მობაჲ
Line: 21    და ფრიადი სირცხჳლი, რაჟამს მოიჴსენნიან მუნ
Line: 22    მდგომარენი იგი, რომელნი ჰხედვიდეს მათსა მას უშუერებასა,
Line: 23    და ჰრცხუენინ ყოველთაგან მეგობართაგანცა და მტერთა,
Line: 24    ვითარცა მაბრალობელთა ესევითარისა საქმისათა, ხოლო
Line: 25    მტერთაგან, ვითარცა მოხარულთა მათსა მას ბოროტსა ზედა.
Line: 26    უკუეთუ კულა წყლულებაჲცა დაედვას ურთიერთას, მაშინ
Line: 27    უმეტჱს არნ სირცხჳლი და კდემაჲ, რაჟამს სიკუდილისაცა
Line: 28    შიში იქმნის წყლულებათა მათგან; დასწყევლიან ყოველსავე
Line: 29    საქმესა, მიზეზსა მათისა ბოროტისასა, და აბრალებდიან ეშ\მაკთა.
Line: 30    ხოლო უგუნურჱსნირე ჟამსაცა ბოროტსა დასდებ\დიან
Line: 31    მიზეზად არამედ არა არს იგი ჟამისა ბოროტისაგან, რა\მეთუ
Line: 32    არცა არს ჟამი, სადა ბოროტი. არცა ეშმაკისაგან არს,
Line: 33    არამედ მათისა გონებისაგან. რამეთუ იგი მოიყვანებენ ეშ\მაკთა
Line: 34    თავთა თჳსთა ზედა; უკუეთუ კულა იტყჳ: "რაჲ ვყო,
Line: 35    რამეთუ გულსა ელმის, რაჟამს სხუამან მაგინოს?" არამედ
Line: 36    მეცა ამისთჳს მიკჳრს მათთჳს, რომელთა სძლონ ბოროტსა
Line: 37    ამას მჴეცსა.
Page: I-42  
Line: 1       ხოლო უკუეთუ ოდენ გჳნდეს, ძალ-გჳც ძლევად მისა და
Line: 2    რად არა განვრისხნებით, რაჟამს ჴელმწიფენი გუავნებდენ
Line: 3    ჩუენ? _ ამისთჳს, რამეთუ შიში დააყენებს მას, _ ანუ რა\ჟამს
Line: 4    ჩუენ ჩუენთა მონათა ვაგინებდეთ, ვითარ ყოველსავე
Line: 5    დუმილით თავს-იდებენ? _ რამეთუ მათცა აქუს საკრველი
Line: 6    იგი შიშისაჲ. ხოლო შენ არა შეიშინოა ღმრთისაგან და გუ\ლისხმა-ჰყო
Line: 7    რისხვაჲ მისი? ანუ არა სირცხჳლ არსა, უკუეთუ
Line: 8    კაცთათჳს ბევრეულთა ჭირთა თავს-ვიდებდეთ, ხოლო
Line: 9    ღმრთისა შიშისათჳს არცა ერთსა კრძალულებასა ვაჩუენებ\დეთ?
Line: 10    და რომელი წყალობაჲ ვპოოთ ჩუენ ღმრთისაგან? ნუმ\ცა
Line: 11    არს, ძმანო, ღმერთი უფროჲს კაცთასა შეურაცხ წინაშე
Line: 12    ჩუენსა! ანუ საკჳრველად აღგიჩნდაა ესე სიტყუაჲ და შესძრ\წუნდით?
Line: 13    არამედ მე არა მნებავს, რაჲთა სიტყჳსაგან შეშინ\დეთ,
Line: 14    არამედ საქმისაგან, რაჲთა, რაჟამს ყურიმალსა იცით,
Line: 15    არა ოდენ მოითმინოთ, არამედ მეორეცა კერძი მიუპყრათ. და
Line: 16    ესე არს მცნებაჲ ღმრთისაჲ, არამედ ჩუენ არა თუ ოდენ არა
Line: 17    მიუპყრობთ მეორესა, არამედ მისთჳსცა ნაცვალსა ვჰყოფთ
Line: 18    და შეურაცხებად გჳჩნს, არა თუ ვქმნათ ესრეთ. და ბოროტი
Line: 19    ესე არს, რაჟამს იგი ვიძლინეთ, ვჰგონებდით, თუ გჳძლევიეს;
Line: 20    და რაჟამს დაცემულ ვიყვნით ეშმაკისა მიერ და ბევრეულნი
Line: 21    წყლულებანი მოიწეოდიან ჩუენ ზედა ეშმაკისა მიერ, ვჰგო\ნებდით,
Line: 22    თუ ძლიერად ვართ. ამისთჳს გევედრები თქუენ, ვის\წაოთ
Line: 23    სახჱ ჭეშმარიტისა ძლევისაჲ და მას ვიქმოდით: რამეთუ
Line: 24    მოთმინებაჲ ბოროტითაჲ არს გჳრგჳნოსნებაჲ. და უკეთუ გუ\ნებავს,
Line: 25    რაჲთა გჳრგჳნოსან ვიქმნნეთ ღმრთისა მიერ, დავიც\ვათ
Line: 26    მის მიერ დადებული შჯული და თავს-ვიდებდეთ ყოველ\სა
Line: 27    სულგრძელებით, რაჲთა საუკუნეთა მათ კეთილთა მივემ\თხჳნეთ
Line: 28    მადლითა და კაცთმოყუარებითა უფლისა ჩუენისა
Line: 29    იესუ ქრისტჱსითა, რომლისა მიერ და რომლისა თანა მამასა
Line: 30    ჰშუენის დიდებაჲ სულით წმიდითურთ აწ და მარადის და
Line: 31    უკუნითი უკუნისამდე, ამენ.


Page: I-43  
Next part


This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. John.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.