TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. John
Part No. 4
Previous part

Chapter: 3  
Line: 1  თავი გ


Part: T  
Line: 2       სიტყუაჲ ესე: "პირველითგან იყო სიტყუაჲ". თარ\გმანი:
Line: 3    განკრძალულად სმენისათჳს არღარად საჴმარ არს
Line: 4    თქუმად, რამეთუ თქუენ სწავლაჲ ჩემი საქმით აღასრულეთ,
Line: 5    რომელნი-ეგე ესრეთ მოსწრაფე იქმნენით შემოკრებად და
Line: 6    სმენად სიტყუათა ჩემთა, ვიდრეღა შეაიწრეთ ერთმანერთი
Line: 7    შემოკრებად აქა და სმენად კეთილად და არა განეშორენით,
Line: 8    ვიდრემდის აღასრულეთ სულიერი იგი კრებაჲ.

Line: 9       და ესე ყოველი სახჱ არს სიმჴურვალისაჲ მის, რომელი
Line: 10    აქუს სულთა თქუენთა, არამედ ამისთჳს გევედრები, რაჲთა
Line: 11    ეგნეთ მაგასვე მოსწრაფებასა ზედა და არა დაჰჴსნდეთ და ნუ
Line: 12    ოდენ აქა ეკლესიასა შინა, არამედ სახედცა მი-რაჲ-ხჳდეთ, ნუ
Line: 13    დასცხრებით თჳთეული სიტყუად მოყუსისა მიმართ, რაჲ აქა
Line: 14    გასმიოდის და კეთილსა ამას თესლსა აღაორძინებდით დაუცხ\რომელად,
Line: 15    მოვიდოდეთ ამას წმიდასა ტაძარსა, და ნუ ჰმიზე\ზობთ
Line: 16    საქმეთა უცალოებისათა. რამეთუ ბოროტ არს, უკუეთუ
Line: 17    ცხენთა სარბიელსა განხჳდოდით და არარაჲ არს უცალოებაჲ,
Line: 18    ხოლო რაჟამს აქა მოხჳდოდით, ყოველი უცალოებაჲ თქუენ
Line: 19    ზედა მოიწევის და ვითარ არა განრისხნეს ღმერთი ამას ზე\და?
Line: 20    ნუ, ძმანო, ნუ ესრეთ, არამედ თქუენცა მოისწრაფდით
Line: 21    აქა მოსლვად და შვილთაცა თქუენთა მოიყვანებდით, რამეთუ
Line: 22    იგი ჰასაკი ჩჩჳლთაჲ უმეტჱსად შემძლებელ არს მიღებად სწავ\ლათა
Line: 23    სილბოჲსათჳს ბუნებისა მათისა, ვითარცა ცჳლმან
Line: 24    ლბილმან მიიღოს კეთილად ბეჭედი, და კუალად ამისთჳსცა,
Line: 25    რამეთუ ჰასაკსა მათსა აქუს ჟამი დამტკიცებისაჲ გინა თუ
Line: 26    კეთილსა ზედა, გინა თუ ბოროტსა.

Line: 27       და უკუეთუ ვინ ისწრაფოს აწვე დაყენებად ბოროტისაგან
Line: 28    და შეყვანებად კეთილსა, შეექმნას მათ სათნოებაჲ ბუნებად
Line: 29    და არღარა ენებოს კეთილისაგან მიდრეკად, რაჟამს ჩუეულე\ბაჲ
Line: 30    სათნოებისა მიმართ მიჰზიდვიდეს და იქმნენ უპატიოსნჱს
Line: 31    ბერთასა, რამეთუ შეუძლებელ არს ამის ესევითარისა მოცი\ქულისა
Line: 32    სმენაჲ და არაგანათლებაჲ გონებისაჲ, გინა მამა\კაცი
Line: 33    იყოს, გინა თუ დედაკაცი, გინა თუ ყრმაჲ, რომელი ის\მენდეს
Line: 34    სიტყუათა მისთა და იშუებდეს ამას ტაბლასა. რამეთუ
Line: 35    უკუეთუ მჴეცთა კაცნი დაამშჳდებენ და ასწავლიან, რაჲცა
Page: I-25   Line: 1    ენებოს, არა უფროჲსად კაცნი მოიყვანნეთა სწავლითა სათ\ნოებად,
Line: 2    რომელნი სიტყჳერნი და გონიერნი არიან და ბუნე\ბით
Line: 3    აქუს სიმშჳდჱ? ვითარცა-იგი მათ ბუნებით აქუს ვე\ლურებაჲ
Line: 4    და კუალად იგინი ჴელოვნებანი კაცთანი არიან,
Line: 5    ხოლო ესე სიტყუანი _ სულისა წმიდისანი.

Line: 6       ამისთჳს უკუე ყოველნი ამას სამკურნალოსა შემოკრბებო\დეთ
Line: 7    და ისმენდით სიტყუათა სულისა წმიდისათა, და დას\წერდით
Line: 8    გონებათა ზედა თქუენთა, რაჲთა ეშმაკმან იხილოს
Line: 9    რაჲ შჯული ღმრთისაჲ, დაწერილი სულსა ზედა, ვერღარა მი\ეახლოს
Line: 10    მას, რამეთუ სადა იყვნენ ასონი სამეუფონი არაწარ\მავალსა
Line: 11    რასმე ნივთსა ზედა დაწერილნი, არამედ სულსა ზედა
Line: 12    ღმრთისმოყუარესა სულისა მიერ წმიდისა, მუნ მიხედვად ვერ
Line: 13    ძალ-უც ეშმაკსა, არამედ შორითვე ივლტის, რამეთუ არარაჲ
Line: 14    არს ესრეთ საშინელ მისა, ვითარ გონებაჲ, რომელი იწურ\თიდეს
Line: 15    საღმრთოთა საქმეთა, და სული, რომელი მარადის ამას
Line: 16    წურთასა შინა იყოს, რამეთუ ესევითარსა მას ვერცა ჭირი
Line: 17    რაჲ ამის საწუთროჲსაჲ შემძლებელ არს შეწუხებად, ვერცა
Line: 18    კეთილი აღზუავებად, არამედ ყოველსა აღძრვასა შინა ღელ\ვათასა
Line: 19    პოვოს დაწყნარებაჲ დიდი, რამეთუ ყოველი შფოთი
Line: 20    არა თუ ბუნებისაგან საქმეთაჲსა მოიწევის ჩუენ ზედა, არა\მედ
Line: 21    უძლურებისა გონებისა ჩუენისა. რამეთუ უკუეთუმცა
Line: 22    საქმეთაგან იყო, რომელნიმცა კაცნი ესრეთ იყვნეს, რამეთუ
Line: 23    ყოველნი ერთსა ზღუასა შინა ვალთ, არამედ უკუეთუ ჩუენ
Line: 24    გუენებოს, არა მოიწიოს ჩუენ ზედა ფრიადი ღელვაჲ, ვი\ნაჲთგან
Line: 25    შემძლებელ არიან რომელნიმე კაცნი დაწყნარებასა
Line: 26    შინა ყოფად.

Line: 27       არა სადმე ზღუაჲ იქმს დანთქმასა, არამედ ჩუენ ნებსით
Line: 28    დავინთქმით, გარნა არა უწყი, ვითარ მოვიწიე ამათ სიტყუათა
Line: 29    სიბრძნესა, არამედ შენდობა-ყავთ, რამეთუ მეშინის, ნუუკუე
Line: 30    დაიჴსნას მოსწრაფებაჲ თქუენი და ამისთჳს განგიგრძვე
Line: 31    სწავლაჲ ჩემი. უკუეთუ კულამცა მინდობილ ვიყავ თქუენსა
Line: 32    მჴურვალებასა, არამცა საჴმარ იყვნეს ესე სიტყუანი.

Line: 33       ხოლო აწ ჟამი არს წინამდებარეთა მიმართ შესლვად და
Line: 34    ნუმცა დამაშურალნი ხართ, რამეთუ დღეს ბრძოლაჲ წინაგჳც
Line: 35    მტერთა მიმართ ჭეშმარიტებისათა, რომელნი ისწრაფიან,
Line: 36    რაჲთამცა დაამდაბლეს დიდებაჲ იგი მხოლოდშობილისა ძისა
Page: I-26   Line: 1    ღმრთისაჲ და უფროჲსად თავსა თჳსთაჲ, რამეთუ მისი დიდე\ბაჲ
Line: 2    ჰგიეს უკუნისამდე, ვითარ იგი არს, და არარაჲ ევნების
Line: 3    მგმობარისა მის ენისა მათისა მიერ, ხოლო მათნი პირნი აღივ\სებიან
Line: 4    გინებითა, რომელთა ენების დამდაბლებაჲ მისი, და
Line: 5    იტყჳან, ვითარმედ: "არა თანადაუსაბამო არსო ძჱ მამისა თა\ნა",
Line: 6    არამედ თქუენ ისმინეთ სიტყუაჲ სახარებისაჲ:

Part: s  
Line: 7       სახარებაჲ: "პირველითგან იყო სიტყუაჲ და სიტყუაჲ
Line: 8    იგი იყო ღმრთისა თანა, და ღმერთი იყო სიტყუაჲ იგი". (1,1) Link to adisnt Link to cinant Link to giornt
Part: t  
Line: 9    თარგმანი: გულისხმა-ყავთ უკუე, რამეთუ პირველ თქუა,
Line: 10    ვითარმედ: "პირველითგან იყო სიტყუაჲ", რაჲთა მოასწაოს
Line: 11    დაუსაბამოებაჲ იგი ძისაჲ, ხოლო კუალად მეორჱ იგი სიტ\ყუაჲ:
Line: 12    "და სიტყუაჲ იგი იყო ღმრთისა თანა", გამოაჩინებს მა\მისაგან
Line: 13    შობასა მისსა, რამეთუ, ვინაჲთგან თჳსი ღმრთისა საქმჱ
Line: 14    უფროჲს ყოვლისა ესე არს დაუსაბამოებაჲ და დაუსრულებე\ლობაჲ,
Line: 15    ამისთჳს ესე თქუა პირველ, ხოლო მერმე, რაჲთა არა ვის
Line: 16    ესმას სიტყუაჲ იგი, ვითარმედ: "პირველითგან იყო", და უშო\ბელად
Line: 17    გულისხმა-ყოს ძჱ, ამისთჳს მეყსეულად განკურნა
Line: 18    საქმჱ იგი და თქუა, ვითარმედ: "სიტყუაჲ იგი იყო ღმრთისა
Line: 19    თანა".

Line: 20       ხოლო კუალად, რაჲთა რაჟამს სიტყუაჲ ესე ესმეს ვისმე,
Line: 21    არა ჰაერად განბნევადი, ანუ გულსა შინა მოგონებული შეჰ\რაცხოს,
Line: 22    ამისთჳს შესძინა და თქუა, ვითარმედ: "ღმერთი იყო
Line: 23    სიტყუაჲ იგი", გარნა არა უშობელ, არამედ შობილი წინა
Line: 24    საუკუნეთა, უჟამოდ და დაუსაბამოდ, ვითარცა იტყოდა უფა\ლი,
Line: 25    ვითარმედ: "მე მამისა თანა და მამაჲ ჩემ თანა", და
Line: 26    კუალად იტყოდა, ვითარმედ: "ესოდენ ჟამ თქუენ თანა ვარ,
Line: 27    და არა მიცი მე, ფილიპე? რომელმან მიხილა მე, იხილა მამაჲ
Line: 28    ჩემი", და: "ვითარცა მამაჲ აღადგინებს მკუდართა და ცხო\ველ-ჰყოფს,
Line: 29    ეგრეთვე ძჱ, რომელთაჲ ჰნებავს, ცხოველ\ჰყოფს",
Line: 30    და: "ვითარცა მიცის მე მამამან, მეცა ვიცი მამაჲ.
Page: I-27   Line: 1    და მე და მამაჲ ერთ ვართ". და ყოველსა ადგილსა განუყო\ფელობასა
Line: 2    თჳსსა აჩუენებს მამისაგან.

Line: 3       ხოლო ჴელმწიფებასა თჳსსა აჩუენებს სიტყუათა მათ მიერ,
Line: 4    რაჟამს ეტყოდა კეთროვანსა: "მნებავს, განწმიდენ", და:
Line: 5    "შენ გეტყჳ, ეშმაკო, განვედ მაგისგან", და კუალად: "გას\მიეს,
Line: 6    რამეთუ ითქუა პირველთა მათ მიმართ "ნუ კაც-ჰკლავ",
Line: 7    ხოლო მე გეტყჳ თქუენ: "რომელი განურისხნეს ძმასა თჳსსა
Line: 8    ცუდად, თანამდემ არს გეენიასა", და მრავალსა ესევითარსა
Line: 9    იტყჳს და იქმს, რაჲთა გამოაჩინოს თჳსი ჴელმწიფებაჲ, რამე\თუ
Line: 10    ერთიცა ოდენ ამათ სიტყუათაგანი კმა არს მისისა მის
Line: 11    ჴელმწიფებისა გამოჩინებად, უკუეთუ ოდენ გულისხმა-ვინ\ჰყოფდეს
Line: 12    სიტყუათა მათ და არა სრულიად უგულისხმო იყოს.



Part: S3  
Line: 13  სწავლაჲ გ

Line: 14  ცუდადმზუაობრობისათჳს


Line: 15       გარნა ბოროტ არს ცუდადმზუაობრობაჲ და ცხადთაცა საქ\მეთა
Line: 16    მიმართ დააბრმობს გონებასა მის მიერ ძლეულთასა, და
Line: 17    რომელთაცა იცოდიან ჭეშმარიტი და კეთილი, და ცუდად\მზუაობრობამან
Line: 18    არა უტევის მათ აღსაარებად, რამეთუ ესე
Line: 19    იქმნა ჰურიათაცაზედა, რომელნი არა თუ უმეცრებისაგან
Line: 20    უარ-ჰყოფდეს ძესა ღმრთისასა, არამედ დიდებისათჳს კაცთა\ჲსა,
Line: 21    რამეთუ იტყჳს მახარებელი, ვითარმედ: "ჰრწმენა მისი,
Line: 22    არამედ ეშინოდა, რაჲთა არა კრებულისაგან განცჳვენ", და
Line: 23    ამისთჳს მისცეს ცხორებაჲ მათი წარწყმედასა, რამეთუ შეუძ\ლებელ
Line: 24    არს, უკუეთუმცა ვის სუროდა და უყუარდა დიდებაჲ
Line: 25    ამის სოფლისაჲ, და მანცა პოვა დიდებაჲ ღმრთისმიერი. ამის\თჳსცა
Page: I-28   Line: 1    უფალმან თქუა: "ვითარ შეუძლოთ რწმუნებად, რო\მელნი
Line: 2    დიდებასა კაცთაგან მიიღებთ და დიდებასა მხოლოდ\შობილისა
Line: 3    ღმრთისასა არა ეძიებთ?" რამეთუ მთრვალობაჲ
Line: 4    არს ბოროტი ესე ვნებაჲ და სულსა მის მიერ ძლეულსა მიწასა
Line: 5    და თიჴასა შეჰმშჭუალავს და არა უტევებს ახილვად თუალთა
Line: 6    ნათლისა მის მიმართ ჭეშმარიტისა, არამედ მარადის მწჳრესა
Line: 7    შინა დაფლულ-ჰყოფს და მონა ყოველთა, რამეთუ კაცთათჳს
Line: 8    შეიმოსს სამოსელთა შუენიერთა და ბრწყინვალეთა საჩუენე\ბელად
Line: 9    კაცთა და სხჳსა არარაჲსათჳს.

Line: 10       აწ უკუე არსმეა ამის ვნებისა უძჳრჱსი რაჲმე? რამეთუ
Line: 11    რაჲთა სხუანი ოდენ აქებდენ, ამისთჳს ესოდენთა ბოროტთა
Line: 12    თავს-იდებს. გნებავსა, რაჲთა სცენა მისი ძლავრებაჲ? კმა
Line: 13    არიან ქრისტეს მიერ თქუმულნი სიტყუანი, გარნა ჰკითხე,
Line: 14    უკუეთუ გნებავს, მოქალაქეთაგანსა ვისმე, რომელნი-იგი მრა\ვალთა
Line: 15    წარსაგებელთა იქმან სამკაუთა ზედა, ვითარმედ:
Line: 16    "რაჲსათჳს წარაგებენ ესეოდენსა მას ოქროსა?" და სხუაჲ
Line: 17    ვერარაჲ გრქუან, გარნა ვითარმედ: "სათნოებისათჳს ერისა".

Line: 18       და კუალად, უკუეთუ ჰკითხო: "და ვითარი არს ერი
Line: 19    იგი მაქებელი მაგის საქმისაჲ?" ვერარაჲ სხუაჲ გრქუან, უკუეთუ
Line: 20    ჭეშმარიტსა იტყოდიან, გარნა ესე, ვითარმედ: "კაცნი უგუ\ნურნი,
Line: 21    საწუთროჲსმოყუარენი და მღელვარენი სოფლისა
Line: 22    ზღუასა შინა". ხოლო რომელი ესევითართა ერთა მონაჲ
Line: 23    იყოს, ვის არა უსაწყალობელეს არს?

Line: 24       გარნა რომელნი სოფელსა შინა იყვნენ, დაღაცათუ ბო\როტ
Line: 25    არს მათი, ამას საქმესა შინა იყვნენ რაჲ, და ფრიად
Line: 26    ბოროტ არს, გარნა მათი უძვრჱს არს, რომელნი-იგი სოფ\ლისა
Line: 27    ამისგან განშორებულ იყვნენ და ამითვე სენითა სნეულ
Line: 28    იყვნენ. რამეთუ რაჟამს დიდებისათჳს კაცთაჲსა ვნებასა სუ\ლისასა
Line: 29    მიიღებდენ, რაჲ იყოს ამისა უძჳრჱს? და რომელნიმე
Line: 30    სარწმუნოებასაცა მათსა შეურაცხ-ჰყოფენ დიდებისათჳს
Line: 31    კაცთაჲსა.

Line: 32       და სხუანი ვნებანი დაღაცათუ მავნებელ არიან, არამედ
Line: 33    გულისთქუმაჲცა რაჲმე აქუს და სიჰამე, დაღაცათუ მცირედი
Line: 34    ჟამი და წარმავალი, რამეთუ ვეცხლისმოყუარესაცა და მომ\თრვალესა
Page: I-29   Line: 1    და მსიძავსა აქუს ვნებული რაჲმე გემოჲ. ხოლო
Line: 2    ამის ვნებისა მიერ ცუდადმზუაობრობისა წარტყუენულნი
Line: 3    ცხორებითა მწარითა ცხორებენ, რამეთუ ნებაჲ მათი არაოდეს
Line: 4    აღესრულების, რამეთუ ჰნებავს ყოველთა მიერ დიდებაჲ და
Line: 5    ვერ მიემთხუევიან. ამისთჳს არა დიდებად, არამედ ცუდად\მზუაობრობად
Line: 6    ეწოდების ნებასა მას, რამეთუ ამაოჲ არს, რო\მელსა
Line: 7    თანა არარაჲ იპოვების კეთილი, არამედ სახჱ მისი
Line: 8    ჩანს კეთილად, ხოლო შინაგანი მისი ყოველივე ბილწებაჲ
Line: 9    არს, სავსე საძაგელებითა.

Line: 10       არამედ ვინაჲთგან იშვების ვნებაჲ ესე ესრეთ პირუტყუ\ებრივი,
Line: 11    რომლისა თანა გემოჲ არარაჲ არს? ვინაჲ უკუე იშ\ვების,
Line: 12    გარნა სულისაგან და გონებისა უნდოჲსა და სოფლის\მოყუარისა,
Line: 13    რამეთუ სული დამონებული დიდებასა სოფლი\სასა
Line: 14    უნდო არს და მცირე და უბადრუკ, და ვერარას კეთილსა
Line: 15    შემძლებელ არს გულისხმის-ყოფად. რამეთუ რომელი სათ\ნოებისათჳს
Line: 16    ღმრთისა არცა ერთსა შრომასა თავს-იდებდეს,
Line: 17    ხოლო კაცთა სათნო-ყოფისათჳს ყოველსავე მოსწრაფებასა
Line: 18    იქმოდის, მანმცა ვითარ რაჲ გულისხმა-ყო კეთილი და საღმრ\თოჲ
Line: 19    საქმჱ, ანუ რაჲ არს სარგებელი, დაღაცათუ გაქონ კაცთა?
Line: 20    ნუ, გევედრები, ნუ ეძიებთ ესევითართა ამათ ამაოებისა საქმე\თა,
Line: 21    რამეთუ ამან ვნებამან ზუობისამან ქმნა ყოველივე, ზე და
Line: 22    ქუე, ამან შვა ანგაჰრებაჲ, შური, შესმენანი, ბოროტის-ზრახ\ვანი.
Line: 23    ესე აღსძრავს უბრალოთა ზედა მბრძოლთა, და არცაღა
Line: 24    მეგობრობაჲ იცის ამის ვნებისა მიერ უფლებულმან, არცა
Line: 25    სირცხჳლი იპოვების მის თანა, არამედ ყოველივე კეთილი
Line: 26    სულისაგან თჳსისა განუგდიეს, და მბრძოლ არს ყოველთავე,
Line: 27    დაუდგრომელ და უყუარულ. და ვნებაჲ იგი რისხვისაჲ, და\ღაცათუ
Line: 28    იგიცა მძლავრი არს ბოროტი, გარნა არა მარადის
Line: 29    არს, არამედ ოდეს განმაფიცხებელი მისი იპოვოს, ხოლო
Line: 30    ცუდადმზუაობრობისა ვნებაჲ სამარადისოდ არს და არა არს
Line: 31    ჟამი, რაჟამს არამცა იპოებოდა, უკუეთუ არა იყოს გონებაჲ
Line: 32    დამაყენებელი მისი, არამედ მარადის არს იგი, რომელი არა
Line: 33    თუ ცოდვასა ოდენ გუაქმნევს, არამედ დაღაცათუ კეთილი
Line: 34    რაჲმე ვქმნეთ, მასცა მიგუტაცებს.

Line: 35       რამეთუ უკუეთუ პავლე მოციქული ანგაჰრებასა კერპთ\მსახურებად
Line: 36    უწესს, მაშა, ძირი იგი და მშობელი მისი და
Page: I-30   Line: 1    წყაროჲ, რომელ არს ცუდადმზუაობრებაჲ, რაჲმე ყოფად
Line: 2    არს? რამეთუ არცა იპოების სახელი, ღირსი მისისა უკეთუ\რებისაჲ.
Line: 3    განვიფრთხოთ უკუე, საყუარელნო, და ბოროტი
Line: 4    ესე სამოსელი აღვიძარცოთ, და განხეთქოთ, და განვაგდოთ
Line: 5    და ვიქმნნეთ აზნაურებითა მით ჭეშმარიტითა შემოსილ, და
Line: 6    გულისხმა-ვყოთ პატიოსნებაჲ იგი, რომელი ღმერთმან მომცა
Line: 7    ჩუენ.

Line: 8       შეურაცხ-ვყოთ უკუე დიდებაჲ ესე ამაოჲ სოფლისაჲ,
Line: 9    რამეთუ არარაჲ არს ესრათჰ საკიცხელ და ამაო, ვითარ ესე
Line: 10    ვნებაჲ, არარაჲ არს ესრეთ სავსჱ შეურაცხებითა, და ესე
Line: 11    მრავლით კერძო გულისხმა-ვყოთ, უკუეთუ გუენებოს, ვითარ\მედ
Line: 12    დიდებისმოყუარებაჲ სოფლისაჲ გინება არს, ხოლო
Line: 13    ჭეშმარიტი დიდებაჲ არს მისი შეურაცხებაჲ, და ყოვლით
Line: 14    კერძო ღმრთისა მონებაჲ და მისა სათნო-ყოფაჲ, რამეთუ მა\შინ
Line: 15    შემიყუარებს ჩუენ, რაჟამს ჩუენ მას მხოლოსა სათნო\ვეყოფოდით,
Line: 16    ანუ რად საჴმარ არიან ჩუენდა მრავალნი მხედ\ველნი,
Line: 17    ვინაჲთგან სასყიდელისმომნიჭებელი იგი გუხედვიდეს?
Line: 18    ანუ არა ბოროტ არსა, რომელ მონანი სოფლისა კაცთანი ყო\ველსავე
Line: 19    სანთო-ყოფად თჳსთა უფალთა იქმან და არავის
Line: 20    სხუასა ეჩუენებიან, დაღაცათუ დიდნი და დიდებულნი კაცნი
Line: 21    იყვნენ, არამედ ერთსა ზედა ოდენ მოსწრაფე არიან, რაჲთამ\ცა
Line: 22    თჳსნი უფალნი მოიმადლნეს? და ჩუენ, რომელთა ესევი\თარი
Line: 23    უფალი გჳვის სახიერი და კეთილი, ესრეთ არა მისა
Line: 24    სათნო-ყოფად ვისწრაფით, არამედ სხუათა ვეძიებთ მხილ\ველთა
Line: 25    ქველის-საქმისა ჩუენისათა, რომელნი ვერარას ზედა
Line: 26    შემძლებელ არიან რგებად, არამედ უფროჲსად ვნებად.

Line: 27       ნუ, გევედრები, არამედ ვინაჲ-იგი მოგუეცემის სასყიდე\ლი,
Line: 28    მასცა უჩუენებდეთ საქმესა ჩუენსა და მას მოუწოდდეთ
Line: 29    მაქებლად ჩუენდა და მოწამედ ქველის-საქმისა ჩუენისა.
Line: 30    ნუმცა რაჲ არს ჩუენდა კაცობრივთა თუალთა სახილველ, და
Line: 31    რამეთუ დაღაცათუ ამისცა დიდებისა გული გჳთქუმიდეს, მა\შინ
Line: 32    მოგუეცეს ესეცა, რაჟამს ღმრთისამიერსა ოდენ
Line: 33    ვე/ძიებდეთ.

Line: 34       რამეთუ იტყჳს უფალი: "მადიდებელნი ჩემნი ვადიდნე",
Page: I-31   Line: 1    და ვითარცა რაჟამს ღმრთისათჳს შეურაცხ-ვჰყოფდეთ სიმ\დიდრესა,
Line: 2    მაშინ განვმდიდრდებით. რამეთუ იტყჳს უფალი:
Line: 3    "ეძიებდით სასუფეველსა ღმრთისასა და ესე ყოველი მოგე\მატოს
Line: 4    თქუენ". ეგრეთვე დიდებაჲ რაჟამს არა სავნებელ
Line: 5    ჩუენდა იყოს, მაშინ მოგუცემს მას ღმერთი. ხოლო არა სავ\ნებელ
Line: 6    მაშინ არს, რაჟამს არა უფლებულ იყოს ჩუენდა, არცა
Line: 7    ვითარცა მონათა გჳბრძანებდეს, არამედ გუმორჩილობდეს
Line: 8    ჩუენ, ვითარცა უფალთა. რამეთუ ამისთჳს არა ჰნებავს ღმერ\თსა,
Line: 9    რაჲთამცა გუსუროდა ამისთჳს, რაჲთა არა გუეუფლებო\დის,
Line: 10    და უკუეთუ ესე წარვჰმართოთ, მაშინ მოგუცემს მას
Line: 11    უხუებით. რამეთუ ვინ არს უბრწყინვალჱს პავლჱსა, რომელი
Line: 12    იტყჳს, ვითარმედ: "არა ვეძიებ დიდებასა კაცთასა, არცა
Line: 13    თქუენგან, არცა სხუათაგან"?. ანუ ვინ არს უმდიდრჱს მისა,
Line: 14    რომელსა არარაჲ აქუს და ყოველივე აქუს? რამეთუ, ვითარ\ცა
Line: 15    ვთქუ, რაჟამს ვერ გუეუფლებოდიან, მაშინ მონა ჩუენდა
Line: 16    იქმნებიან.

Line: 17       და უკუეთუ გუსურის დიდებისათჳს, ვივლტოდით დიდე\ბისაგან,
Line: 18    რაჲთა ესრეთ შეუძლოთ შჯულსა ღმრთისასა აღსრუ\ლებად
Line: 19    და მივემთხჳნეთ აქაცა და მას საუკუნესა დიდებასა,
Line: 20    რომელსა ღირმსცა ვართ ყოველნი მიმთხუევად, მადლითა და
Line: 21    კაცთმოყუარებითა უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტჱსითა,
Line: 22    რომლისა მიერ და რომლისა თანა მამასა ჰშუენის დიდებაჲ
Line: 23    სულით წმიდითურთ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე,
Line: 24    ამენ.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. John.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.