| Strophe: 71 | ||
| Verse: a | შეუტოვეს ერთმანერთსა, | უთრუთ რობინ იძაბუნა, |
| Verse: b | დაუძახა: პილწო დეუო, | დამაშვრალი მნახე მუნა. |
| Verse: c | რა გულოვანთ ჴელი იყო, | მოღალუ[ლ]ზედ მოსვლა უნა, |
| Verse: d და | მაშინ კიდეუ ამოგივალ, | დაცემული ვიყო თუნა! |
| Strophe: 72 | ||
| Verse: a | [შეეჭიდნეს] ერთმანერთსა, | ფალავანნი გამოთქმული, |
| Verse: b | ქაჯვან[ დეუთან] ნაომარი | უთრუთ იყო მოღალული; |
| Verse: c | მით გაუძლო რობინ დეუმან, | არ გაუდრკა ამად გული, |
| Verse: d და | თვარამ ჴამი შეხდომოდა, | არ ედგმოდა მყრალსა სული. |
| Strophe: 73 | ||
| Verse: a | მას დღე იომეს, სანამდის | არ იქნა ბინდი ღამისა, |
| Verse: b | ღამემ გაჰყარა ორნივე, | რობინ გაპარვას ლამისა; |
| Verse: c | მივიდა ფოლადს წინაშე, | უთრუთ მეფესთან არისა; |
| Verse: d და | ჰკითხეუდა, რობინ უამბობს, | სმენა აქუს საუბარისა. |
| Strophe: 74 | ||
| Verse: a | რობინ იტყუის: მისი ომი | ეტლსა არა შეუძლია, |
| Verse: b | მე ქაჯაჯან დი[ა]ღ მჯობდა, | ის გამოჩნდა მისი მძლია, |
| Verse: c | მისგან შემხდა მოღალული, | ამად შემრჩა სული მია, |
| Verse: d და | თვარამ იმას ვერ შეუები, | არც შეხედვა შემიძლია. |
| Strophe: 75 | ||
| Verse: a | ყაფის მთაშიდა არ იყო | ქაჯვანის უკეთესია, |
| Verse: b | ის დაიჭირა, შეიპყრა | თვით ჩემი უზეშთესია, |
| Verse: c | თქუენის ბედითა შემომხდა, | მე მოღალული დღესია, |
| Verse: d და | აწ გავიპარვი, ამაღამ | ფალანგს წინ, მიჯობს ესია! |
| Strophe: 76 | ||
| Verse: a | თქუენ, რას[ა]ც იქთ, პატრონი ჴართ, | მე დავდგები ვერათ ვერა, |
| Verse: b | თვალს მომკიდებს, მომაშოროს | მთვარისა და მზისა მზერა; |
| Verse: c | ფოლად უთხრა: თუ შენ წახვალ, | ფიცით ასრე და[ა]ჯერა, |
| Verse: d და | შეგაბეზ[ღ]ებ ფალაგ დეუსა, | გაუგზავნო კაცი ჯერა; |
| Strophe: 77 | ||
| Verse: a | შეუთვლი: მარტო დამაგდო, | რობინ თქუენს გვერდით მვლელია, |
| Verse: b | თვარამ რა არის პასუხი, | რა გულოვანთა ჴელია; |
| Verse: c | ერთსა მე გეტყვი, ესე სჯობს, | რაც შენ სთქვი, რა საქნელია, |
| Verse: d და | ხვალ მაიდანსა გამოვა | უთრუთი, სისხლთა მღვრელია. |
| Strophe: 78 | ||
| Verse: a | ჩვენ დავეკაზმოთ ერთპირად, | მიუხდეთ, უყოთ რიალი, |
| Verse: b | მჴარი მჴარს მივსცეთ ყუელამა, | მინდორს გაუშვათ გრიალი; |
| Verse: c | ან მოვკლათ, ან დავიხოცოთ, | ერთისა ვიყოთ ზიარი, |
| Verse: d და | ხვალე სისხლითა ავავსოთ | იგი მინდორი ტრიალი! |
| Strophe: 79 | ||
| Verse: a | თვარამ თუ წავალთ, წამოვლენ, | დაგვდვან ხარაჯა, მალია, |
| Verse: b | გაქცეულს კაცსა აღარ აქუს | ჯანი და არცა ძალია; |
| Verse: c | ფალაგს წინ კაცი გავგზავნოთ, | ცქვიტად და მეტად მალია. |
| Verse: d და | რობინ თქუა: არცა მე წავალ, | თქუენ ვით გაგყარო თვალია. |
| Strophe: 80 | ||
| Verse: a | მისწერეს: უთრუთ შეიპყრა, | ქაჯვაჯანს მიყო ჴელია, |
| Verse: b | ცოცხალი ჴელთ ჰყავს კიდევე | პატიმრად, სისხლთა მღვრელია, |
| Verse: c | ბევრი მოკლეს და დახოცეს, | თქუა, წასვლას ნურვინ ელია, |
| Verse: d და | გვიშველე ამა კაცზედა, | არის სისხლისა მსმელია! |
| Strophe: 81 | ||
| Verse: a | მივიდა იგი ფაიქი, | ფალაგს წაუდგა წინარე, |
| Verse: b | იკითხა, თუ: თაიმურაზ | შეიპყრეს, დახვდა მცინარე, _ |
| Verse: c | ფაიქმან ჰკადრა: რას ბრძანებ, | მისი შემყრობი ვინ არე, _ |
| Verse: d და | თვითან და[ი]მყრეს ქუეყანა, | თქუენ თავი მოიმძინარე! |
| Strophe: 82 | ||
| Verse: a | მას ერთი ფალავანი ჰყავს, | მისი მებრძოლი სად არე? |
| Verse: b | სრულ გაგვიწყვიდა ლაშკარი, | სისხლით შეღება სად არე, |
| Verse: c | ათი ათასი დეუები, | დახოცა, ვინ ჰყუა, სადარე, |
| Verse: d და | ნახოთ, მთვარეს გავ გავსილი, | იგ მოწმენდილსა სადარე! |
| Strophe: 83 | ||
| Verse: a | ქაჯვაჯან ჴელად შეიპყრა, | ჴელთა ჰყავს პატიმარია, |
| Verse: b | აღარვინ მორჩა მებრძოლი, | ვინც იყო მკლავმაგარია, |
| Verse: c | იცემების და იომის, | ისმის ზათქი და ზარია; |
| Verse: d და | აწ თქუენ რას ბრძანებთ, არ ვიცი, | დიაღ შეღონდა ჯარია. |
| Strophe: 84 | ||
| Verse: a | რა ფალ[ა]ნგმა გაიგონა, | წყენისაგან ზე ავარდა, |
| Verse: b | საყელონი დაიხია, | ტახტიდაღმა ჩამოვარდა, |
| Verse: c | ყოვლთა დეუთა აცნობეთო, | და[ი]ძახა, ხმა დავარდა, |
| Verse: d და | ფაიქები და[ა]ფრინა, | იქით-აქით გამოვარდა. |
| Strophe: 85 | ||
| Verse: a | იხმნა დევები, მისწერა | პასუხი სა[ა]ზრონია, |
| Verse: b | ადამიანი გამოჩნდა, | უებრო, დიდი ზრონია, |
| Verse: c | ქაჯვაჯან ტყუედ ჰყავს შეკრული, | დახოცა დეუთა ხრონია |
| Verse: d და | ყოვლთა გვიშველეთ, წამოდით, | მოხმარებისა დრონია. |
| Strophe: 86 | ||
| Verse: a | ბარყიჯან დეუი, ჯინბიჯან, | მოიხმო დიდის რაზმითა, |
| Verse: b | ორთავე ტახტი დაუდგა, | მაზედა დასხა კაზმითა, |
| Verse: c | მაშინვე ვეზ[ი]რობა ქნეს, | ხანსა არ დია დაზმითა, |
| Verse: d და | უთრუთის საქმეს ჩიოდენ, | ცეცხლი არისა ბაზმითა. |
| Strophe: 87 | ||
| Verse: a | უამბო: დაუხოცია | ათი ათასი დევი და, |
| Verse: b | თუნდიც მოუკლავს, სხვაზედა | მეტად არისო ზევითა, |
| Verse: c | ქაჯვაჯან ჰყავსო შეკრული, | იგი ეუბრო მხნე ვითა, |
| Verse: d და | კაცი არ სჩანსო, იტყუიან: | იგი საროსა ხე ვითა. |
| Strophe: 88 | ||
| Verse: a | ფოლადს და რობინს ებრძანა | პასუხი მოსაწყინარე! |
| Verse: b | თუ არ გვიშველით, ჩვენც დაგვხოცს, | წამოდექითო წინარე! |
| Verse: c | აწე წავიდეთ საშველად, | აქ ვიყოთ ვინცა ვინ არე! |
| Verse: d და | დაემზადენ და წავიდენ, | არ[ა]ვინ იყო მცინარე. |
| Strophe: 89 | ||
| Verse: a | ბარყიჯან და რადი დეუი, | ვითა ლომი, მობრღვინვიდა, |
| Verse: b | იტყუიან, თუ: მეომარი | ვერ დაგვიდგეს ვერვინ ვინ და, |
| Verse: c | ორმოცდათი ათასია, | იმათ ახლდა დეუნი წინ და, |
| Verse: d და | სულად დეუნი წამოვიდა, | თქუეს: მეშველი არვინ გვინდა! |
