Verse: a | მეფე იჯდა, ვითა მთვარე, | პირ-გავსილი, არა მცხრალი, |
Verse: b Page of Ms. A: 8 | მან შორს კაცი დაინახა, | უცხო ვინმე მომავალი; |
Verse: g | ბრძანა: "უცხო მოჩივარი | არსო, ჩვენგან შესაწყალი"; |
Verse: d და | მიჰხვდა მისსა საწადელსა, | აწ იხილეთ ღვთისა ძალი. |
Verse: a | მიიყვანეს ბარამს წინა | იგი მოყმე, სიბრძნით სრული, |
Verse: b | მასვე მიჰხვდა მუნა მგზავრი, | რისაც იყო მონატრული; |
Verse: g | ოდეს ნახა ბრძენმან მეფე, | გაუმთელდა ძველი წყლული, |
Verse: d და | ჰქონდა ბრძენსა გულსა მისსა | ბევრი კარგი დამალული. |
Verse: a | მას უბრძანა: "ბერო კაცო, | ვინ ხარ ანუ სადკენ წახვალ, |
Verse: b | სადაური, გვარად ვინ ხარ, | ეგზომ ჩქარად ვისთან მიხვალ"? |
Verse: g | ჰკადრა ბრძენმან: "ჩინელი ვარ, | ბარამ მეფეს წინა მივალ, |
Verse: d და | ექვსი თვეა, გზა მივლია, | ვეახლები ან დღეს, ან ხვალ". |
Verse: a | კვლა უბრძანა: "ახლოს გახლავს, | ეჰა კაცო, ეძებ ვისცა!" |
Verse: b | მეფე იცნა, ეთაყვანა, | მეუფესა მადლი მისცა; |
Verse: g | ბრძენი იყო ფეხზედ მდგომი, | მეფე ტკბილად ეუბნისცა, |
Verse: d და | რაც არ ჰკითხეს გონიერსა, | მან არ უთხრა არავისცა. |
Verse: a | ბერმან კაცმან ბარამ მეფე | თვით დალოცა მაღლის ღვთითა, |
Verse: b | ჰკადრა: "ეჰა ჴელმწიფეო, | მე ვარ მანი , სრული ზნითა, |
Verse: g | შენ გეახელ ჩინეთითგან, | მოვალ დიდის იმედითა, |
Verse: d და | მხატვარი ვარ, ვერ მედრების | ქვეყნად კაცი დახატვითა". |
Verse: a | "ქალი ჰყავს ჩინეთს ვაჭარსა, | ჴელმწიფეს ეკადრებისა, |
Verse: b Page of Ms. A: 9 | ხაყან ჩინელი მრავალსა | აძლევს და ევაჭრებისა: |
Verse: g | არ აძლევს ქალსა ვაჭარი, | არც იგი მას ედრებისა, |
Verse: d და | მას თუ ჴელმწიფე იშოვნის, | სამოთხეს შეეყრებისა". |
Verse: a | "დილარამ ჰქვიან სახელად | მას, მზესა დაუწუნარსა, |
Verse: b | მნათობად მზეს და მთვარესა | ჰგავს, მისი შუქი მუნ არსა; |
Verse: g | ჩანგს უკრავს, მაზედ ჴმას ატკბობს, | ბულბულებრ დაუჩუმარსა, |
Verse: d და | კაცი ვერ იტყვის ენითა | მის მზისა ჴელის უნარსა". |
Verse: a | "სატურფალი, მზისა დარი, | ანგელოზი ქვეყნიერი, |
Verse: b | ჩანგს უკრავს და ზედ დაეტყვის | ჴმა-ბულბული შვენიერი; |
Verse: g | კარს უდგანან დიდ-ვაჭარსა | ჴელმწიფე და სრულად ერი, |
Verse: d და | მას ვაჭრობენ ყოვლი რჯული, | ყრმა ვინმეა თუნდა ბერი". |
Verse: a | "ვისცა ესმა ჴმა მის მზისა, | მიწყივ ტირს და ოხრავს, ახავს, |
Verse: b | თუ ვინ ნახავს სახეს მისსა, | ხატად თვისად გამოსახავს; |
Verse: g | ზოგთა ჭკუა არ შერჩების, | თუცა ახლოს დაინახავს, |
Verse: d და | ყოვლი თემი მომივლია, | მისებრ ქალი არ მინახავს". |
Verse: a | უბიდაღმან ამოიღო, | ბარამს მისცა მისი სახე, |
Verse: b | ყმასა ჰკადრა: "ერთხელ ნახვით | მისი სახე გამოვსახე, |
Verse: g | და მოსრულვარ შენს წინაშე, | ესე სახე შენცა ნახე, |
Verse: d და | აწღა ლხინზედ შემეცვალნეს, | რაც რომ ჭირნი მოვინახე". |
Verse: a | "ჩინეთისა ხარაჯა არს, | ქალის ფასი ართუ ძვირსა, |
Verse: b | მე რომ ვნახე იგი პირ-მზე, | მისთვის ფასად არ მიკვირსა; |
Verse: g | შენ მოგვხვდების სიხარული, | თუცა მისცემ დანაპირსა, |
Verse: d და | ვარდსა მოჰკრებ უეკლოსა, | მასთან ნახავ ლხინსა ჴშირსა". |
Verse: a | ბარამ ნახა, გაუკვირდა | ქალის სახე შვენიერი; |
Verse: b | "ამ სახისა ვის ასმია? | თურმე მზეა ქვეყნიერი, |
Verse: g | ან ქვეყანად ჩამოსული | ანგელოზი ზეციერი, |
Verse: d და | მე არ ვგულობ, ქვეყნად იყოს | ამ სახისა კაცი, ერი". |
Verse: a | ბარამ ბრძანა, მოიყვანეს | მოყმე მისი თანშეზრდილი, |
Verse: b | ჭკვიანი და გონიერი, | თავმდაბალი, ენა-ტკბილი; |
Verse: g | უბრძანა თუ: "ჩინეთს წადი, | გამოართვი წლისა მალი, |
Verse: d და | სრულად მიეც დიდ-ვაჭარსა, | მოიყვანე სწრაფად ქალი". |
Verse: a | ყმამან მადლი გარდიჴადა, | თავს შეიდვა ჩინეთს წასვლა, |
Verse: b Page of Ms. A: 10 | ზოგჯერ წყნარად გაიარნა | დიდნი გზანი, ხან წაქუსლა; |
Verse: g Page of Ms. D: 134 | გავლო გზანი შორიელნი, | მუნ, სად ჴამდა მისგან მისვლა, |
Verse: d და | მუნ მივიდა, მეფეს წინა | ესწრაფოდა დარბაზს შესვლა. |
Verse: a | ყმა მივიდა, ეთაყვანა, | მეფე დახვდა ერთობ ტკბილად, |
Verse: b | რაც იცოდა ბარამისგან, | მეფეს ჰკადრა ყველა წვრილად: |
Verse: g | "ქალი უქეს დიდ-ვაჭარსა, | ამას გკადრებ, თუცა წბილად, |
Verse: d და | უნდა მისცე წლისა მალი | მისად ფასად, არ ნაკლულად". |
Verse: a | რა შეესმა ჴელმწიფესა, | გაადვილდა საქმე ძნელი: |
Verse: b | ვაჭარს მისცა, _ ჩინეთისა | ხარაჯა და მოსცა ქალი; |
Verse: g | თვით გაზითვა ჴელმწიფემან, | გაისტუმრა, ვითა შვილი, |
Verse: d და | მან აავსო საბოძვრითა | მოციქული ენა-ტკბილი. |
Verse: a | წამოვიდეს ჩქარად გზასა | მუნ ქალ-ვაჟი მხიარულად, |
Verse: b | მუნით იგი ტურფა მგზავრნი | არსად იყვნეს ხან-დაზმულად; |
Verse: g | მათ დალივნეს ჩინეთისა | სამძღვარნი და გზანი სრულად, |
Verse: d და | მას დღეს ყმასა მთვარეს წინა | მზე მიჰყვანდა უფლის-წულად. |
Verse: a | მათ გამოვლნეს ჩინეთისა | შორნი გზანი ერთობ ჩქარად, |
Verse: b Page of Ms. B: 3 | თვით ისპაჰანს მოახლოვდეს | მოციქულნი სრულად ჯარად; |
Verse: g | მუნ აცნობეს ბარამ გმირსა | მოციქულთა მოსვლა წყნარად, |
Verse: d და | მოაჴსენეს: "მათ მოჰყავსო | ტანი-ალვა მზისა დარად". |
Verse: a | რა შეიგნო მათი მოსვლა, | მეფეს ერთობ გაეხარნეს, |
Verse: b | ყმას შვენოდა კბილთა ღელვა, | ღაწვნი ვარდსა დაედარნეს; |
Verse: g | ჴამს თუ მისსა ვერამჭვრეტსა | მეფეს ლხინნი გაემწარნეს, |
Verse: d და | მას დღეს ორნი, მზე და მთვარე, | ერთმანეთსა შეეყარნეს. |
Verse: a | მიაგება ქალთა ჯარი, | პირად მზე და ტანად ალვა; |
Verse: b | საწოლს დაჯდა ბარამ გმირი, | უცხოთაგან იყო ხალვა, |
Verse: g | მოელოდა სატურფალსა, | ვისგან ჰქონდა გულსა ალვა, |
Verse: d და | ვერ ძალ-ედვა უნახავად | სიყვარულთა მისთა მალვა. |
Verse: a | მოვიდა და გაანათლა | მზემან იგი არე-მარე, |
Verse: b | სახლსა შიგან მოეფინა | შუქი მზისა, ვითა გარე; |
Verse: g | ბარამ ნახა მომავალი | იგი ტურფა, მზისა დარე, |
Verse: d და | აშვენებდეს სრა-საჯდომთა | ერთად მსხდომნი მზე და მთვარე. |
Verse: a | გულსა ნათლად სიხარული | ჩაესახა ბარამ გმირსა; |
Verse: b Page of Ms. A: 11 | თქვა თუ: "ღმერთო, შეწყალება | შენგან ჩემი არ მიკვირსა, |
Verse: g | ეგზომ შენსა წყალობასა | ჴორციელი თვით ვინ ღირსა? |
Verse: d და | ვერაოდეს ვერ გადვიჴდი, | რაც რომ კარგი შენგან მჭირსა". |