Verse: 18ხოლო მართლიად გეტყჳ თქუენ: ვიდრ[ე] წარსლვამდე ცის[ა] და ქუეყანისა, * იოტა ოდენი სასწაული ერთი არა წარჴდეს შჯულისაგანი და წინაწარმეტყუელთაჲ, ჩემდა არა ყოველი იყოს.
Verse: 19უკუეთუ ვინმე დაჴსნეს ერთი მცნებათა ამათგანი მცირედთაჲ და ასწავოს ეგრეთ კაცთა, შეურაცხ ერქუას მას სასუფეველსა შინა ცათასა; ხოლო რომელმან ყოს და ასწაოს, მას დიდი ერქუას სასუფეველსა შინა ცათასა.
Verse: 22ხოლო მე გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ყოველი რომელი განურისხნეს ძმასა თჳსსა ცუდად, თანამდებ იყოს სასჯელისა; რომელმან ჰრქუას ძმასა თჳსსა: შესულებულ, -- თანა-მდებ იყოს იგი კრებულისა; და* რომელმან ჰრქუას ძმასა თჳსსა: ცოფ, თანა-მდებ არს იგი გეჰენიასა მას ცეცხლისასა.
Verse: 24დაუტევე მუნ შესაწირავი იგი შენი წინაშე საკურთხეველსა შენსა და მივედი პირველად და დაეგე ძმასა შენსა, და მაშინ მოვედ და [შეწირე] მსხუერპლი იგი შენი.
Verse: 25[ი]ყავ მართლ განმზრახველ მოსაჯულისა შენისათჳს ადრე, ვიდრე გზასაღა იყო მის თანა, ნუუკუე მიგცეს მოსაჯულმან მან შენმან მსაჯულსა, და მსაჯულმან მან მიგცეს შენ მტარვალსა, და საპყრობილედ შეგაგდონ შენ.
Verse: 29უკუეთუ თუალი შენი მარჯუენჱ გაცთუნებდეს შენ, აღმოიღე და განაგდე იგი შენგან, რამეთუ უმჯობე არს შენდა, რაჲთა წარწყმდეს ერთი ასოთა შენთაგანი, და ნუ ყოველი გუამი შენი შთავარდებინ გეჰენიასა.
Verse: 30და თუ მარჯუენჱ ჴელი შენი გაცთუნებდეს შენ, მოიკუეთე იგი და განაგდე შენგან, რამეთუ უმჯობეს არს შენდა, რაჲთა წარწყმდეს ერთი ასოთა შენთაგანი, და ნუმცა ყოველი გუამი შენი შთავარდების გეჰენიასა.
Verse: 32ხოლო მე გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ყოველმან რომელმან დაუტევოს ცოლი თჳნიერად სიტყჳსა სიძვისაჲსა, ამრუშოს იგი; და რომელმან დატევებული ცოლ-იყოს, იმრუშებდეს.
Verse: 45რაჲთა იყვნეთ შვილ მამისა თქუენისა, რომელ არს ცათა შინა, რამეთუ მზჱ მისი აღმოავლინის ბოროტთა ზედა და კეთილთა და წჳმნ მართალთა ზედა და ცოდვილთა.