და მოსე მწყსიდა ცხოვართა სიმამრისა თჳსისათა, მღდელისა მის მადიამელთასა, და მოჰყვანდეს ცხოვარნი იგი უდაბნოდ და მოვიდა მთასა მას ღმრთისასა ქორებად.
ეჩუენა მას ანგელოზი უფლისა ცეცხლითა ალისათა მაყულოვანით გამო. და იხილა, ვითარმედ მ[ა]ყლოვანსა მას აღატყდების ცეცხლი და მაყუალი იგი არა შეიწუების.
თქუა მოსე: წარვიდე და ვიხილო ხილვა ესე დიდი, რამეთუ მაყუალი არა დაიწუების.
ვითარცა იხილა უფალმან, რამეთუ მოვალს ხილვად, უწოდა მას უფალმან მაყლოვანით გამო და ჰრქუა: მოსე, მოსე! ხოლო მან ჰრქუა: რა არს?
ხოლო უფალმან თქუა: ნუ მოეახლები აქა, წარიჴადენ ჴამლნი ფერჴთაგან შენთა, რამეთუ ადგილი ეგე, რომელსა სდგა შენ, ქუეყანა წმიდა არს.
და თქუა: მე ვარ ღმერთი მამისა შენისა, ღმერთი აბრაჰამისი, ღმერთი ისაკისი და ღმერთი იაკობისი. გარე-მიიქცია პირი მისი მოსე, რამეთუ ეშინოდა მიხედვად წინაშე ღმრთისა.
ჰრქუა უფალმან მოსეს: ხილვით ვიხილე მე ძჳრი ერისა ჩემისა, რომელ არს ეგჳპტეს შინა, და ღაღადება მათი მესმა საქმის მაწუეველთა მათგან, რამეთუ ვიცი იგი ჭირი მათი.
და გარდამოვედ განრინებად მათა ჴელისაგან ეგჳპტელთასა, გამოყვანებად მათა მიერ ქუეყანით და შეყვანებად მათა ქუეყანასა მას კეთილსა და ფრიადსა, ქუეყანასა მას გამომადინებელსა სძისა და თაფლისასა, ადგილსა მას ქანანელთასა და ქეტელთასა, ამორეველთასა და ეველთასა, ფერეზელთასა და გერგესეველთასა და იებოსელთასა.
და აწ ესერა ღაღადება ძეთა ისრაელისათა მოიწევის ჩემდა, და მე ვიხილე ჭირი მათი, რომელსა ეგჳპტელნი იგი აჭირვებდეს მათ.
აწ უკუე მოვედ და მიგავლინო შენ ფარაოსა, მეფისა მის ეგჳპტელთასა და გამოიყვანო ერი ჩემი, ძენი ისრაელისანი, ქუეყანით ეგჳპტით.
და ჰრქუა მოსე ღმერთსა: ვინ ვარ მე, რამეთუ მივიდე ფარაოსა, მეფისა მის ეგჳპტისა და გამოვიყვან[ნ]ე ძენი ისრაელისანი ქუეყანით ეგჳპტით?
ეტყოდა ღმერთი მოსეს და ჰრქუა, ვითარმედ: მე ვიყო შენ თანა და ესე იყავნ სასწაულად შენდა, რამეთუ მე მიგავლინო შენ, რათა გამოიყვანო ერი ჩემი ქუეყანით ეგჳპტით, და ჰმსახურებდენ ღმერთსა ადგილსა ამას.
და ჰრქუა მოსე ღმერთსა: აჰა ესერა, მე მივიდე ძეთა ისრაელისათა და ვჰრქუა მათ: ღმერთმან მამათა თქუენთამან მომავლინა მე თქუენდა. და მკითხვიდენ, თუ რა არს სახელი მისი, რა ვჰრქუა მათ?
და ჰრქუა ღმერთმან მოსეს: მე ვარ, რომელი ვარ. და თქუა: ესრე არქუ ძეთა ისრაელისათა: რომელ-იგი არს, მან მომავლინა მე თქუენდა.
და ჰრქუა ღმერთმან მერმე კუალად მოსეს: ესრე არქუ ძეთა ისრაელისათა: უფალმან ღმერთმან მამათა თქუენთამან, ღმერთმან აბრაჰამისმან, ღმერთმან ისაკისმან და ღმერთმან იაკობისმან მომავლინა მე თქუენდა. ესე არს სახელი ჩემი საუკუნე და საჴსენებელი ჩემი თესლითი თესლადმდე.
მოვედ უკუე და შეკრიბენ მოხუცებულნი ძეთა ისრაელისათანი და არქუ მათ: უფალი ღმერთი მამათა თქუენთა მეჩუენა მე, ღმერთი აბრაჰამისი, ღმერთი ისაკისი და ღმერთი იაკობისი, და მრქუა მე: მოხედვით მოგხედო თქუენ და რაოდენი შეგემთხჳა თქუენ ეგჳპტეს.
და ვთქჳ გამოყვანება თქუენი ბოროტის-ყოფისაგან ეგჳპტელთასა და შეყვანებად ქუეყანასა მას ქანანელთასა და ქეტელთასა, ფერეზელთასა და გერგესეველთასა და იებოსელთასა, ქუეყანასა მას მდინარისა სძისა და თაფლისა.
და ისმინონ ჴმისა შენისა, შეხჳდე შენ და მოხუცებულნი ძეთა ისრაე ლისათანი ფარაოსა, მეფისა ეგჳპტელთასა, და არქუ მას: უფალი ებრაელთა მიწესს ჩუენ, განვიდეთ გზასა სამისა დღისასა უდაბნოდ, რათა ვჰმსახუროთ ღმერთსა ჩუენსა.
ხოლო მე ვიცი, რამეთუ არა განგიტევნეს თქუენ გამოსლვად ფარაო, მეფემან ეგჳპტისამან, არა თუ ჴელითა მტკიცითა.
განვყო ჴელი ჩემი და დავსცე ეგჳპტელთა ყოვლითა საკჳრველებითა ჩემითა, რაოდენი იყო მათ შორის, და ამისა შემდგომად განგიტევნეს თქუენ.
და მოვსცე მადლი ერსა ამას წინაშე ეგჳპტელთა. და რაჟამს გამოხჳდოდით, არა გამოხჳდეთ ცალიერნი,
არამედ ითხოვენ დედაკაცმან მოძმისაგან და შემყოფისა თჳსისა ჭურჭელი ვეცხლისა და ოქროსა და სამოსელი და შეჰმოსეთ იგი ძეთა თქუენთა და ასულთა თქუენთა და გამოტყუენენით ეგჳპტელნი იგი.
