TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 904
Previous part

Chapter: 2 
Verse: 0  Ψαλμὸς τῷ Σαλωμων· περὶ Ιερουσαλημ.
Verse: 1  ᾽Εν τῷ ὑπερηϕανεύεσϑαι τὸν ἁμαρτωλὸν ἐν κριῷ κατέβαλε // τείχη ὀχυρά,
καὶ οὐκ ἐκώλυσας.
Verse: 2  ἀνέβησαν ἐπὶ τὸ ϑυσιαστήριόν σου ἔϑνη ἀλλότρια,
κατεπατοῦσαν ἐν ὑποδήμασιν αὐτῶν ἐν ὑπερηϕανίᾳ,
Verse: 3  ἀνϑ' ὧν οἱ υἱοὶ Ιερουσαλημ ἐμίαναν τὰ ἅγια κυρίου,
ἐβεβηλοῦσαν τὰ δῶρα τοῦ ϑεοῦ ἐν ἀνομίαις.
Verse: 4  ἕνεκεν τούτων εἶπεν ᾽Απορρίψατε αὐτὰ μακρὰν ἀπ' ἐμοῦ,
οὐκ εὐδοκῶ ἐν αὐτοῖς.
Verse: 5  τὸ κάλλος τῆς δόξης αὐτῆς ἐξουϑενώϑη ἐνώπιον τοῦ ϑεοῦ,
ἠτιμώϑη ἕως εἰς τέλος.
Verse: 6  οἱ υἱοὶ καὶ αἱ ϑυγατέρες ἐν αἰχμαλωσίᾳ πονηρᾷ,
ἐν σϕραγῖδι ὁ τράχηλος αὐτῶν, ἐν ἐπισήμῳ ἐν τοῖς ἔϑνεσιν.
Verse: 7  Κατὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν ἐποίησεν αὐτοῖς,
ὅτι ἐγκατέλιπεν αὐτοὺς εἰς χεῖρας κατισχυόντων.
Verse: 8  ἀπέστρεψεν γὰρ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπὸ ἐλέους αὐτῶν,
νέον καὶ πρεσβύτην καὶ τέκνα αὐτῶν εἰς ἅπαξ,
ὅτι πονηρὰ ἐποίησαν εἰς ἅπαξ τοῦ μὴ ἀκούειν.
Verse: 9  καὶ ὁ οὐρανὸς ἐβαρυϑύμησεν, καὶ ἡ γῆ ἐβδελύξατο αὐτούς,
ὅτι οὐκ ἐποίησε πᾶς ἄνϑρωπος ἐπ' αὐτῆς ὅσα ἐποίησαν.
Verse: 10  καὶ γνώσεται ἡ γῆ τὰ κρίματά σου πάντα τὰ δίκαια, ὁ ϑεός.
Verse: 11  ῎Εστησαν τοὺς υἱοὺς Ιερουσαλημ εἰς ἐμπαιγμὸν ἀντὶ πορνῶν // ἐν αὐτῇ·
πᾶς ὁ παραπορευόμενος εἰσεπορεύετο κατέναντι τοῦ ἡλίου.
Verse: 12  ἐνέπαιζον ταῖς ἀνομίαις αὐτῶν καϑὰ ἐποίουν αὐτοί,
ἀπέναντι τοῦ ἡλίου παρεδειγμάτισαν ἀδικίας αὐτῶν.
Verse: 13  καὶ ϑυγατέρες Ιερουσαλημ βέβηλοι κατὰ τὸ κρίμα σου,
ἀνϑ' ὧν αὐταὶ ἐμιαίωσαν αὑτὰς ἐν ϕυρμῷ ἀναμείξεως.
Verse: 14  τὴν κοιλίαν μου καὶ τὰ σπλάγχνα μου πονῶ ἐπὶ τούτοις.
Verse: 15  ᾽Εγὼ δικαιώσω σε, ὁ ϑεός, ἐν εὐϑύτητι καρδίας,
ὅτι ἐν τοῖς κρίμασίν σου ἡ δικαιοσύνη σου, ὁ ϑεός.
Verse: 16  ὅτι ἀπέδωκας τοῖς ἁμαρτωλοῖς κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν
καὶ κατὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν τὰς πονηρὰς σϕόδρα.
Verse: 17  ἀνεκάλυψας τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν, ἵνα ϕανῇ τὸ κρίμα σου,
ἐξήλειψας τὸ μνημόσυνον αὐτῶν ἀπὸ τῆς γῆς.
Verse: 18  ὁ ϑεὸς κριτὴς δίκαιος καὶ οὐ ϑαυμάσει πρόσωπον.
Verse: 19  ᾽Ωνείδισαν γὰρ ἔϑνη Ιερουσαλημ ἐν καταπατήσει,
κατεσπάσϑη τὸ κάλλος αὐτῆς ἀπὸ ϑρόνου δόξης.
Verse: 20  περιεζώσατο σάκκον ἀντὶ ἐνδύματος εὐπρεπείας,
σχοινίον περὶ τὴν κεϕαλὴν αὐτῆς ἀντὶ στεϕάνου.
Verse: 21  περιείλατο μίτραν δόξης, ἣν περιέϑηκεν αὐτῇ ὁ ϑεός·
ἐν ἀτιμίᾳ τὸ κάλλος αὐτῆς, ἀπερρίϕη ἐπὶ τὴν γῆν.
Verse: 22  Καὶ ἐγὼ εἶδον καὶ ἐδεήϑην τοῦ προσώπου κυρίου καὶ εἶπον
῾Ικάνωσον, κύριε, τοῦ βαρύνεσϑαι χεῖρά σου ἐπὶ Ιερουσαλημ // ἐν ἐπαγωγῇ ἐϑνῶν·
Verse: 23  ὅτι ἐνέπαιξαν καὶ οὐκ ἐϕείσαντο ἐν ὀργῇ καὶ ϑυμῷ μετὰ // μηνίσεως·
καὶ συντελεσϑήσονται, ἐὰν μὴ σύ, κύριε, ἐπιτιμήσῃς αὐτοῖς // ἐν ὀργῇ σου.
Verse: 24  ὅτι οὐκ ἐν ζήλει ἐποίησαν, ἀλλ' ἐν ἐπιϑυμίᾳ ψυχῆς
ἐκχέαι τὴν ὀργὴν αὐτῶν εἰς ἡμᾶς ἐν ἁρπάγματι.
Verse: 25  μὴ χρονίσῃς, ὁ ϑεός, τοῦ ἀποδοῦναι αὐτοῖς εἰς κεϕαλάς,
τοῦ εἰπεῖν τὴν ὑπερηϕανίαν τοῦ δράκοντος ἐν ἀτιμίᾳ.
Verse: 26  Καὶ οὐκ ἐχρόνισα ἕως ἔδειξέν μοι ὁ ϑεὸς τὴν ὕβριν αὐτοῦ,
ἐκκεκεντημένον ἐπὶ τῶν ὀρέων Αἰγύπτου
ὑπὲρ ἐλάχιστον ἐξουδενωμένον ἐπὶ γῆς καὶ ϑαλάσσης·
Verse: 27  τὸ σῶμα αὐτοῦ διαϕερόμενον ἐπὶ κυμάτων ἐν ὕβρει πολλῇ,
καὶ οὐκ ἦν ὁ ϑάπτων,
ὅτι ἐξουϑένωσεν αὐτὸν ἐν ἀτιμίᾳ.
Verse: 28  Οὐκ ἐλογίσατο ὅτι ἄνϑρωπός ἐστιν,
καὶ τὸ ὕστερον οὐκ ἐλογίσατο.
Verse: 29  εἶπεν ᾽Εγὼ κύριος γῆς καὶ ϑαλάσσης ἔσομαι·
καὶ οὐκ ἐπέγνω ὅτι ὁ ϑεὸς μέγας,
κραταιὸς ἐν ἰσχύι αὐτοῦ τῇ μεγάλῃ.
Verse: 30  αὐτὸς βασιλεὺς ἐπὶ τῶν οὐρανῶν
καὶ κρίνων βασιλεῖς καὶ ἀρχάς·
Verse: 31  ὁ ἀνιστῶν ἐμὲ εἰς δόξαν
καὶ κοιμίζων ὑπερηϕάνους εἰς ἀπώλειαν αἰῶνος ἐν ἀτιμίᾳ,
ὅτι οὐκ ἔγνωσαν αὐτόν.
Verse: 32  Καὶ νῦν ἴδετε, οἱ μεγιστᾶνες τῆς γῆς, τὸ κρίμα τοῦ κυρίου,
ὅτι μέγας βασιλεὺς καὶ δίκαιος κρίνων τὴν ὑπ' οὐρανόν.
Verse: 33  εὐλογεῖτε τὸν ϑεόν, οἱ ϕοβούμενοι τὸν κύριον ἐν ἐπιστήμῃ,
ὅτι τὸ ἔλεος κυρίου ἐπὶ τοὺς ϕοβουμένους αὐτὸν μετὰ κρίματος
Verse: 34  τοῦ διαστεῖλαι ἀνὰ μέσον δικαίου καὶ ἁμαρτωλοῦ
ἀποδοῦναι ἁμαρτωλοῖς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν
Verse: 35  καὶ ἐλεῆσαι δίκαιον ἀπὸ ταπεινώσεως ἁμαρτωλοῦ
καὶ ἀποδοῦναι ἁμαρτωλῷ ἀνϑ' ὧν ἐποίησεν δικαίῳ.
Verse: 36  ὅτι χρηστὸς ὁ κύριος τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτὸν ἐν ὑπομονῇ
ποιῆσαι κατὰ τὸ ἔλεος αὐτοῦ τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ
παρεστάναι διὰ παντὸς ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν ἰσχύι.
Verse: 37  εὐλογητὸς κύριος εἰς τὸν αἰῶνα ἐνώπιον δούλων αὐτοῦ. //

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.