TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 902
Previous part

Chapter: 51 
Verse: 1    ᾽Εξομολογήσομαί σοι, κύριε βασιλεῦ,
   
καὶ αἰνέσω σε ϑεὸν τὸν σωτῆρά μου,
   
ἐξομολογοῦμαι τῷ ὀνόματί σου,
Verse: 2    
ὅτι σκεπαστὴς καὶ βοηϑὸς ἐγένου μοι
   
καὶ ἐλυτρώσω τὸ σῶμά μου ἐξ ἀπωλείας
   
καὶ ἐκ παγίδος διαβολῆς γλώσσης,
   
ἀπὸ χειλέων ἐργαζομένων ψεῦδος
   
καὶ ἔναντι τῶν παρεστηκότων
   
ἐγένου βοηϑὸς καὶ ἐλυτρώσω με
Verse: 3    
κατὰ τὸ πλῆϑος ἐλέους καὶ ὀνόματός σου
   
ἐκ βρυγμῶν ἕτοιμον εἰς βρῶμα,
   
ἐκ χειρὸς ζητούντων τὴν ψυχήν μου,
   
ἐκ πλειόνων ϑλίψεων, ὧν ἔσχον,
Verse: 4    
ἀπὸ πνιγμοῦ πυρᾶς κυκλόϑεν
   
καὶ ἐκ μέσου πυρός, οὗ οὐκ ἐξέκαυσα,
Verse: 5    
ἐκ βάϑους κοιλίας ᾅδου
   
καὶ ἀπὸ γλώσσης ἀκαϑάρτου καὶ λόγου ψευδοῦς.
Verse: 6    
βασιλεῖ διαβολὴ γλώσσης ἀδίκου.
   
ἤγγισεν ἕως ϑανάτου ψυχή μου,
   
καὶ ζωή μου ἦν σύνεγγυς ᾅδου κάτω.
Verse: 7    
περιέσχον με πάντοϑεν, καὶ οὐκ ἦν βοηϑῶν·
   
ἐνέβλεπον εἰς ἀντίλημψιν ἀνϑρώπων, καὶ οὐκ ἦν.
Verse: 8    
καὶ ἐμνήσϑην τοῦ ἐλέους σου, κύριε,
   
καὶ τῆς ἐργασίας σου τῆς ἀπ' αἰῶνος,
   
ὅτι ἐξαιρῇ τοὺς ὑπομένοντάς σε
   
καὶ σῴζεις αὐτοὺς ἐκ χειρὸς ἐχϑρῶν.
Verse: 9    
καὶ ἀνύψωσα ἀπὸ γῆς ἱκετείαν μου
   
καὶ ὑπὲρ ϑανάτου ῥύσεως ἐδεήϑην·
Verse: 10    
ἐπεκαλεσάμην κύριον πατέρα κυρίου μου
   
μή με ἐγκαταλιπεῖν ἐν ἡμέραις ϑλίψεως,
   
ἐν καιρῷ ὑπερηϕανιῶν ἀβοηϑησίας·
   
αἰνέσω τὸ ὄνομά σου ἐνδελεχῶς
   
καὶ ὑμνήσω ἐν ἐξομολογήσει.
Verse: 11    
καὶ εἰσηκούσϑη δέησίς μου·
   
ἔσωσας γάρ με ἐξ ἀπωλείας
   
καὶ ἐξείλου με ἐκ καιροῦ πονηροῦ.
Verse: 12    
διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι καὶ αἰνέσω σε
   
καὶ εὐλογήσω τῷ ὀνόματι κυρίου.
Verse: 13    
῎Ετι ὢν νεώτερος πρὶν πλανηϑῆναί με
   
ἐζήτησα σοϕίαν προϕανῶς ἐν προσευχῇ μου.
Verse: 14    
ἔναντι ναοῦ ἠξίουν περὶ αὐτῆς
   
καὶ ἕως ἐσχάτων ἐκζητήσω αὐτήν.
Verse: 15    
ἐξ ἄνϑους ὡς περκαζούσης σταϕυλῆς
   
εὐϕράνϑη καρδία μου ἐν αὐτῇ.
   
ἐπέβη πούς μου ἐν εὐϑύτητι,
   
ἐκ νεότητός μου ἴχνευον αὐτήν.
Verse: 16    
ἔκλινα ὀλίγον τὸ οὖς μου καὶ ἐδεξάμην
   
καὶ πολλὴν εὗρον ἐμαυτῷ παιδείαν.
Verse: 17    
προκοπὴ ἐγένετό μοι ἐν αὐτῇ·
   
τῷ διδόντι μοι σοϕίαν δώσω δόξαν.
Verse: 18    
διενοήϑην γὰρ τοῦ ποιῆσαι αὐτὴν
   
καὶ ἐζήλωσα τὸ ἀγαϑὸν καὶ οὐ μὴ αἰσχυνϑῶ.
Verse: 19    
διαμεμάχισται ψυχή μου ἐν αὐτῇ
   
καὶ ἐν ποιήσει νόμου διηκριβασάμην.
   
τὰς χεῖράς μου ἐξεπέτασα πρὸς ὕψος
   
καὶ τὰ ἀγνοήματα αὐτῆς ἐπένϑησα.
Verse: 20    
τὴν ψυχήν μου κατεύϑυνα εἰς αὐτὴν
   
καὶ ἐν καϑαρισμῷ εὗρον αὐτήν.
   
καρδίαν ἐκτησάμην μετ' αὐτῆς ἀπ' ἀρχῆς·
   
διὰ τοῦτο οὐ μὴ ἐγκαταλειϕϑῶ.
Verse: 21    
καὶ κοιλία μου ἐταράχϑη τοῦ ἐκζητῆσαι αὐτήν·
   
διὰ τοῦτο ἐκτησάμην ἀγαϑὸν κτῆμα.
Verse: 22    
ἔδωκεν κύριος γλῶσσάν μοι μισϑόν μου,
   
καὶ ἐν αὐτῇ αἰνέσω αὐτόν.
Verse: 23    
ἐγγίσατε πρός με, ἀπαίδευτοι,
   
καὶ αὐλίσϑητε ἐν οἴκῳ παιδείας.
Verse: 24    
τί ὅτι ὑστερεῖσϑαι λέγετε ἐν τούτοις
   
καὶ αἱ ψυχαὶ ὑμῶν διψῶσι σϕόδρα;
Verse: 25    
ἤνοιξα τὸ στόμα μου καὶ ἐλάλησα
   
Κτήσασϑε ἑαυτοῖς ἄνευ ἀργυρίου.
Verse: 26    
τὸν τράχηλον ὑμῶν ὑπόϑετε ὑπὸ ζυγόν,
   
καὶ ἐπιδεξάσϑω ψυχὴ ὑμῶν παιδείαν.
   
ἐγγύς ἐστιν εὑρεῖν αὐτήν.
Verse: 27    
ἴδετε ἐν ὀϕϑαλμοῖς ὑμῶν ὅτι ὀλίγον ἐκοπίασα
   
καὶ εὗρον ἐμαυτῷ πολλὴν ἀνάπαυσιν.
Verse: 28    
μετάσχετε παιδείας ἐν πολλῷ ἀριϑμῷ ἀργυρίου
   
καὶ πολὺν χρυσὸν κτήσασϑε ἐν αὐτῇ.
Verse: 29    
εὐϕρανϑείη ψυχὴ ὑμῶν ἐν τῷ ἐλέει αὐτοῦ,
   
καὶ μὴ αἰσχυνϑείητε ἐν αἰνέσει αὐτοῦ.
Verse: 30    
ἐργάζεσϑε τὸ ἔργον ὑμῶν πρὸ καιροῦ,
   
καὶ δώσει τὸν μισϑὸν ὑμῶν ἐν καιρῷ αὐτοῦ. //




Next part



This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.