TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 1142
Previous part

Chapter: 26 
Verse: 1    Καὶ ἐγενήϑη ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ ἔτει μιᾷ τοῦ μηνὸς ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων
Verse: 2    
Υἱὲ ἀνϑρώπου, ἀνϑ' ὧν εἶπεν Σορ ἐπὶ Ιερουσαλημ Εὖγε συνετρίβη, ἀπόλωλεν τὰ ἔϑνη, ἐπεστράϕη πρός με, πλήρης ἠρήμωται,
Verse: 3    
διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος ᾽Ιδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σέ, Σορ, καὶ ἀνάξω ἐπὶ σὲ ἔϑνη πολλά, ὡς ἀναβαίνει ϑάλασσα τοῖς κύμασιν αὐτῆς.
Verse: 4    
καὶ καταβαλοῦσιν τὰ τείχη Σορ καὶ καταβαλοῦσι τοὺς πύργους σου, καὶ λικμήσω τὸν χοῦν αὐτῆς ἀπ' αὐτῆς καὶ δώσω αὐτὴν εἰς λεωπετρίαν·
Verse: 5    
ψυγμὸς σαγηνῶν ἔσται ἐν μέσῳ ϑαλάσσης, ὅτι ἐγὼ λελάληκα, λέγει κύριος· καὶ ἔσται εἰς προνομὴν τοῖς ἔϑνεσιν,
Verse: 6    
καὶ αἱ ϑυγατέρες αὐτῆς αἱ ἐν τῷ πεδίῳ μαχαίρᾳ ἀναιρεϑήσονται· καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ κύριος.
Verse: 7    
ὅτι τάδε λέγει κύριος ᾽Ιδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ σέ, Σορ, τὸν Ναβουχοδονοσορ βασιλέα Βαβυλῶνος ἀπὸ τοῦ βορρᾶ [βασιλεὺς βασιλέων ἐστίν] μεϑ' ἵππων καὶ ἁρμάτων καὶ ἱππέων καὶ συναγωγῆς ἐϑνῶν πολλῶν σϕόδρα.
Verse: 8    
οὗτος τὰς ϑυγατέρας σου τὰς ἐν τῷ πεδίῳ μαχαίρᾳ ἀνελεῖ καὶ δώσει ἐπὶ σὲ προϕυλακὴν καὶ περιοικοδομήσει καὶ ποιήσει ἐπὶ σὲ κύκλῳ χάρακα καὶ περίστασιν ὅπλων καὶ τὰς λόγχας αὐτοῦ ἀπέναντί σου δώσει·
Verse: 9    
τὰ τείχη σου καὶ τοὺς πύργους σου καταβαλεῖ ἐν ταῖς μαχαίραις αὐτοῦ.
Verse: 10    
ἀπὸ τοῦ πλήϑους τῶν ἵππων αὐτοῦ κατακαλύψει σε κονιορτὸς αὐτῶν, καὶ ἀπὸ τῆς ϕωνῆς τῶν ἱππέων αὐτοῦ καὶ τῶν τροχῶν τῶν ἁρμάτων αὐτοῦ σεισϑήσεται τὰ τείχη σου εἰσπορευομένου αὐτοῦ τὰς πύλας σου ὡς εἰσπορευόμενος εἰς πόλιν ἐκ πεδίου.
Verse: 11    
ἐν ταῖς ὁπλαῖς τῶν ἵππων αὐτοῦ καταπατήσουσίν σου πάσας τὰς πλατείας· τὸν λαόν σου μαχαίρᾳ ἀνελεῖ καὶ τὴν ὑπόστασίν σου τῆς ἰσχύος ἐπὶ τὴν γῆν κατάξει.
Verse: 12    
καὶ προνομεύσει τὴν δύναμίν σου καὶ σκυλεύσει τὰ ὑπάρχοντά σου καὶ καταβαλεῖ σου τὰ τείχη καὶ τοὺς οἴκους σου τοὺς ἐπιϑυμητοὺς καϑελεῖ καὶ τοὺς λίϑους σου καὶ τὰ ξύλα σου καὶ τὸν χοῦν σου εἰς μέσον τῆς ϑαλάσσης ἐμβαλεῖ.
Verse: 13    
καὶ καταλύσει τὸ πλῆϑος τῶν μουσικῶν σου, καὶ ϕωνὴ τῶν ψαλτηρίων σου οὐ μὴ ἀκουσϑῇ ἔτι.
Verse: 14    
καὶ δώσω σε εἰς λεωπετρίαν, ψυγμὸς σαγηνῶν ἔσῃ· οὐ μὴ οἰκοδομηϑῇς ἔτι, ὅτι ἐγὼ ἐλάλησα, λέγει κύριος.
Verse: 15    
διότι τάδε λέγει κύριος κύριος τῇ Σορ Οὐκ ἀπὸ ϕωνῆς τῆς πτώσεώς σου ἐν τῷ στενάξαι τραυματίας ἐν τῷ σπάσαι μάχαιραν ἐν μέσῳ σου σεισϑήσονται αἱ νῆσοι;
Verse: 16    
καὶ καταβήσονται ἀπὸ τῶν ϑρόνων αὐτῶν πάντες οἱ ἄρχοντες ἐκ τῶν ἐϑνῶν τῆς ϑαλάσσης καὶ ἀϕελοῦνται τὰς μίτρας ἀπὸ τῶν κεϕαλῶν αὐτῶν καὶ τὸν ἱματισμὸν τὸν ποικίλον αὐτῶν ἐκδύσονται· ἐκστάσει ἐκστήσονται, ἐπὶ γῆν καϑεδοῦνται καὶ ϕοβηϑήσονται τὴν ἀπώλειαν αὐτῶν καὶ στενάξουσιν ἐπὶ σέ·
Verse: 17    
καὶ λήμψονται ἐπὶ σὲ ϑρῆνον καὶ ἐροῦσίν σοι Πῶς κατελύϑης ἐκ ϑαλάσσης, πόλις ἐπαινεστὴ δοῦσα τὸν ϕόβον αὐτῆς πᾶσι τοῖς κατοικοῦσιν αὐτήν;
Verse: 18    
καὶ ϕοβηϑήσονται αἱ νῆσοι ἀϕ' ἡμέρας πτώσεώς σου.
Verse: 19    
ὅτι τάδε λέγει κύριος κύριος ῞Οταν δῶ σε πόλιν ἠρημωμένην ὡς τὰς πόλεις τὰς μὴ κατοικηϑησομένας ἐν τῷ ἀναγαγεῖν με ἐπὶ σὲ τὴν ἄβυσσον καὶ κατακαλύψῃ σε ὕδωρ πολύ,
Verse: 20    
καὶ καταβιβάσω σε πρὸς τοὺς καταβαίνοντας εἰς βόϑρον πρὸς λαὸν αἰῶνος καὶ κατοικιῶ σε εἰς βάϑη τῆς γῆς ὡς ἔρημον αἰώνιον μετὰ καταβαινόντων εἰς βόϑρον, ὅπως μὴ κατοικηϑῇς μηδὲ ἀνασταϑῇς ἐπὶ γῆς ζωῆς.
Verse: 21    
ἀπώλειάν σε δώσω, καὶ οὐχ ὑπάρξεις ἔτι εἰς τὸν αἰῶνα, λέγει κύριος κύριος.

Next part



This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.