TITUS
Beatrijs
Part No. 23
Previous part

Chapter: (23) 
Verse: 919    Hier na quam op ene[n] dach
Verse: 920    Een abt, diese te visenteerne plach

Verse: 921    Eenweruen binnen den iare,
Verse: 922    Om te v[er]nemen oft daer ware

Verse: 923    Enech lachterlike gheruchte,
Verse: 924    D[aer] si blame af hebben mochte(n).

Verse: 925    Sdaghes als hire comen was,
Verse: 926    Lach die sonderse ende las

Verse: 927    Jnden coer haer ghebet
Verse: 928    Jn groter twiuelingen met.

Verse: 929    Die duuel becorese mett[er] scame,
Verse: 930    Dat si h[aer] sondelike blame

Verse: 931    Vore den abt n[iet] en soude bringhen.
Verse: 932    Alsi lach inder bedinghen,

Verse: 933    Sach si, hoe dat neuen haer leet
Verse: 934    Een ionghelinc met witten ghecleet.

Verse: 935    Hi droech in sine[n] arm al bloet
Verse: 936    Een kint, dat dochte haer doet.

Verse: 937    Die ionghelinc warp op en[de] neder
Verse: 938    Enen appel ende vinken weder

Verse: 939    Vor tkint, en[de] maecte spel.
Verse: 940    Dit v[er]sach die nonne wel,

Verse: 941    D[aer] si in haer ghebede lach.
Verse: 942    Si seide: 'Vrient, oft wesen mach

Verse: 943    En[de] of ghi comen sijt van gode,
Verse: 944    Soe manic v bi sine ghebode,

Verse: 945    Dat ghi mi segt en[de] n[iet] en heelt,
Verse: 946    W[aer] om ghi voer dat kint speelt

Verse: 947    Metten sconen appel roet,
Verse: 948    En[de] het leet in uwe[n] armen doet?

Verse: 949    V spel en helpt he[m] niet een haer.'
Verse: 950    'Seker, nonne, ghi segt waer.

Verse: 951    En weet niet van mine[n] spele
Verse: 952    Weder luttel no vele;

Verse: 953    Hets doet: en hoert no en siet.
Verse: 954    Als des ghelike en weet god niet,

Verse: 955    Dat ghi leest ende vast.
Verse: 956    Dat en helpt v niet een bast;

Verse: 957    Hets al verloren pine,
Verse: 958    Dat ghi neemt discipline.

Verse: 959    Ghi sijt in sonden soe v[er]smoert,
Verse: 960    Dat god v beden niet en hoert

Verse: 961    Bouen in sijn rike.
Verse: 962    Jc rade v: haestelike

Verse: 963    Gaet ten abt, uwen vader,
Verse: 964    Ende v[er]teelt hem algader

Verse: 965    V sonden al sonder lieghen.
Verse: 966    Laet v den duuel n[iet] bedrieghe[n].

Verse: 967    Die abt sal v absolueren
Verse: 968    Van den sonden die v deren.

Verse: 969    Eest dat ghise niet en wilt spreke[n],
Verse: 970    God salse zw[aer]like an v wreken!'

Verse: 971    Die ionghelinc ghinc vte h[aer] oghen;
Verse: 972    Hine wilde haer nemm[er] v[er]toghen.

Verse: 973    Dat hi seide, heeft si v[er]staen.
Verse: 974    Smorghens ghinc si alsoe saen

Verse: 975    Ten abt en[de] bat dat hi hoerde
Verse: 976    Haer biechte van worde te worde.

Verse: 977    Die abt was vroet van sinne.
Verse: 978    Hi seide: 'Dochter, lieue minne,

Verse: 979    Des en willic laten niet.
Verse: 980    Bepeinst v wel ende besiet

Verse: 981    Volcomelijc van uwen sonden.'
Verse: 982    Ende si ghinc ten seluen stonden

Verse: 983    Den heyleghen abt sitten neuen
Verse: 984    En[de] ondecte{n} he[m] al haer leuen

Verse: 985    En[de] haer vite van beghinne:
Verse: 986    Hoe si met ere dulre minne

Verse: 987    Becort was soe uter maten,
Verse: 988    Dat si moeste ligghen laten

Verse: 989    H[aer] abijt met groten vare
Verse: 990    Eens, snachts, op ons[er] v[ro]uwe[n] outare,

Verse: 991    En[de] rumede de[n] cloest[er] m[et] enen man,
Verse: 992    Die twee kind[er]e aen hare wan.

Verse: 993    Al dat h[aer] ye was ghesciet,
Verse: 994    Dies ne liet si achter niet;

Verse: 995    Wat si wiste in h[aer] herte gront,
Verse: 996    Maecte si den abt al cont.

Verse: 997    Doen si ghebiecht hadde algader,
Verse: 998    Sp[ra]c dabt, die heyleghe vader:

Verse: 999    'Dochter, ic sal v absolueren
Verse: 1000    Vanden sonden die v deren,

Verse: 1001    Die ghi mi nv hebt ghelijt.
Verse: 1002    Gheloeft ende ghebenedijt

Verse: 1003    Moet die moeder gods wesen!'
Verse: 1004    Hi leide h[aer] op thoeft met desen

Verse: 1005    Die hant en[de] gaf haer p[er]doen.
Verse: 1006    Hi seide: 'Jc sal in een sermoen

Verse: 1007    V biechte openbare seggen,
Verse: 1008    En[de] die soe wiselike beleggen,

Verse: 1009    Dat ghi en[de] v kinder mede
Verse: 1010    Ne[m]mermeer te ghere stede

Verse: 1011    Ghenen lacht[er] en selt ghecrigen.
Verse: 1012    Het ware onrecht, soudeme[n]t swige[n],

Verse: 1013    Die scone miracle die ons h[er]e
Verse: 1014    Dede doer siere moeder ere.

Verse: 1015    Jc saelt orconden ouer al.
Verse: 1016    Jc hope, datter noch bi sal

Verse: 1017    Menech sondare bekeren
Verse: 1018    En[de] onser lieuer v[ro]uwen eren.'


Next part


This text is part of the TITUS edition of Beatrijs.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.