TITUS
Beatrijs
Part No. 14
Previous part

Chapter: (14) 
Verse: 483    Als die .xiiij. iaer ware[n] ghedae[n],
Verse: 484    Sinde haer god int h[er]te saen

Verse: 485    Berouwennesse, alsoe groet,
Verse: 486    Dat si met ene[n] sw[er]de al bloet

Verse: 487    Lieu[er] liete h[aer] hoet af slaen,
Verse: 488    Dan si meer sond[en] hadde ghedaen

Verse: 489    Met haren lichame, alsi plach.
Verse: 490    Si weende nacht ende dach,

Verse: 491    Dat h[aer] oghen selden drogheden.
Verse: 492    Si seide: 'Maria, die gode soghede,

Verse: 493    Fonteyne bouen alle wiuen,
Verse: 494    Laet mi ind[er] noet niet bliuen!

Verse: 495    Vrouwe, ic neme v torconden,
Verse: 496    Dat mi rouwen mine sonden

Verse: 497    En[de] sijn mi herde leet.
Verse: 498    Der es soe uele, dat ic en weet

Verse: 499    Waer icse dede ocht met wien.
Verse: 500    Ay lacen! Wat sal mijns ghescien!

Verse: 501    Jc mach wel ieghe[n] dordeel sorgen,
Verse: 502    Doghe[n] gods sijn mi v[er]borgen,

Verse: 503    Daer alle sonden selen bliken,
Verse: 504    Beide van armen en[de] van riken,

Verse: 505    En[de] alle mesdaet sal sijn ghewroke[n],
Verse: 506    D[aer] en si vore biechte af ghesproke[n]

Verse: 507    Ende penitencie ghedaen;
Verse: 508    Dat wetic wel sonder waen.

Verse: 509    Des benic in groten vare.
Verse: 510    Al droghic alle daghe een hare

Verse: 511    En[de] croep[er] met van lande te lande
Verse: 512    Ouer voete ende ouer hande

Verse: 513    Wullen, baruoet, sonder scoen,
Verse: 514    Nochtan en constic niet ghedoen,

Verse: 515    Dat ic van sonden worde vri,
Verse: 516    Maria, v[ro]uwe, ghi en troest mi.

Verse: 517    Fonteyne boue[n] alle doghet,
Verse: 518    Ghi hebt den meneghe[n] v[er]hogh[et],

Verse: 519    Alse wel teophuluse sceen;
Verse: 520    Hi was d[er] quaetst[er] sonderen een

Verse: 521    En[de] haddem de[n] duuel op ghegeue[n],
Verse: 522    Beide ziele ende leuen,

Verse: 523    En[de] was worden sijn man;
Verse: 524    Vrouwe, ghi v[er]loesseten nochtan.

Verse: 525    Al benic een besondech wijf
Verse: 526    Ende een onghe{s}troest keytijf,

Verse: 527    Jn wat leuen ic noy was,
Verse: 528    Vrouwe, ghedinct dat ic las

Verse: 529    Tuwer eren een ghebede!
Verse: 530    Toent aen mi v oetmoedechede!

Verse: 531    Jc ben ene die es bedroeuet
Verse: 532    En[de] uwer hulpen wel behoeuet!

Verse: 533    Dies maghic mi v[er]bouden:
Verse: 534    En bleef he[m] nye onuergouden

Verse: 535    Die v gruete, maget vrie,
Verse: 536    Alle daghe met ere aue marie.

Verse: 537    Die v ghebet gherne lesen,
Verse: 538    Si moeghen wel seker wesen

Verse: 539    Dat he[n] d[aer] af sal comen vrame.
Verse: 540    V[ro]uwe, hets v soe wel bequame,

Verse: 541    Wt v[er]corne, gods bruut!
Verse: 542    V sone sinde v een saluut

Verse: 543    Te nazaret, d[aer] hi v sochte,
Verse: 544    Die v ene boetscap brochte

Verse: 545    Die nye van bode was ghehoert.
Verse: 546    D[aer] o[m]me sijn v die selue woert

Verse: 547    Soe bequame sonder wanc,
Verse: 548    Dat ghijs wet elken danc

Verse: 549    Die v gheerne d[aer] mede quet.
Verse: 550    Al w[aer] hi in sonden belet,

Verse: 551    Ghi souten te ghenaden bringhe[n]
Verse: 552    En[de] voer uwen sone v[er]dinghen.'

Verse: 553    Dese bedinghe en[de] dese claghe
Verse: 554    Dreef die sondersse alle daghe.

Verse: 555    Si nam een kint in elke hant
Verse: 556    En[de] ghinck[er] met doer tlant

Verse: 557    Jn armoede, van stede te steden,
Verse: 558    Ende leuede bider beden.

Verse: 559    Soe langhe dolede si acht[er] dlant,
Verse: 560    Dat si den cloester weder vant

Verse: 561    D[aer] si hadde gheweest nonne,
Verse: 562    En[de] quam d[aer] sauons na d[er] sonne

Verse: 563    Jn ere weduwen huus spade,
Verse: 564    D[aer] si bat herberghe doer ghenade,

Verse: 565    Dat si daer snachts mochte bliuen.
Verse: 566    'Jc mocht v qualijc verdriuen,'

Verse: 567    Sp[ra]c die weduwe, 'm[et] uwe[n] kind[er]kine[n];
Verse: 568    Mi dunct dat si moede scinen.

Verse: 569    Ruust v ende sit neder.
Verse: 570    Jc sal v deilen weder

Verse: 571    Dat mi v[er]leent onse here,
Verse: 572    Doer siere lieuer moeder ere.'

Verse: 573    Dus bleef si met haren kinden
Verse: 574    En[de] soude gheerne ondervinden

Verse: 575    Hoet inden cloester stoede.
Verse: 576    'Segt mi,' seitsi, 'vrouwe goede,

Verse: 577    Es dit couint van ioffrouwen?'
Verse: 578    'Jaet', seitsi, 'bi miere trouwen,

Verse: 579    Dat verweent es ende rike;
Verse: 580    Men weet niewer sijns gelike.

Verse: 581    Die no[n]nen diere abijt in draghen,
Verse: 582    Jn hoerde nye ghewaghen

Verse: 583    Van hem gheen gherochte[n]
Verse: 584    Dies si blame hebben mochten.'


Next part


This text is part of the TITUS edition of Beatrijs.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.