TITUS
Rudolf von Ems, Alexander
Part No. 31
Chapter: 31
Verse: 2355
Ob
sich
unser
stolzer
degn
Verse: 2356
ûf
den
strît
iht
het
bewegn
?
Verse: 2357
jâ
,
daz
ist
wâr
,
er
was
bereit
Verse: 2358
mit
alsô
grôzer
rîcheit
Verse: 2359
daz
im
nihtes
gebrast
.
Verse: 2360
des
landes
wirt
und
ouch
sîn
gast
Verse: 2361
begunden
sêre
gâhen
,
Verse: 2362
sô
vaste
ein
ander
nâhen
Verse: 2363
daz
beidenthalp
diu
ritterschaft
Verse: 2364
sach
und
kôs
der
andern
kraft
.
Verse: 2365
von
den
herren
wart
dô
sâ
Verse: 2366
ein
hantvride
genomen
dâ
Verse: 2367
biz
Nikolâus
sæhe
Verse: 2368
wes
Alexander
jæhe
Verse: 2369
ûf
in
daz
er
in
wuoste
sâ
.
Verse: 2370
mit
ir
sunderrote
dâ
Verse: 2371
riten
sie
zein
ander
Verse: 2372
Nikolâus
und
Alexander
.
Verse: 2373
dô
des
landes
wirt
ersach
Verse: 2374
den
gast
,
er
dûhte
in
al
ze
swach
,
Verse: 2375
dô
er
zuo
zim
nâhte
,
Verse: 2376
vil
harte
er
in
versmâhte
.
Verse: 2377
er
sprach
'herre
sage
mir
nû
,
Verse: 2378
wer
sint
die
dîne
,
wer
bist
dû
?' -
Verse: 2379
'die
ritter
gar
mit
mir
hie
sint
,
Verse: 2380
ích
bìn
Philippen
kint
,
Verse: 2381
ich
heiz
Alexander
'.
Verse: 2382
smæhlîche
sprach
der
ander
Verse: 2383
'vür
wen
hast
dû
mich
ersehn
?
Verse: 2384
des
soltû
rehte
mir
verjehn
'.
Verse: 2385
dô
antwurt
Alexander
sus
Verse: 2386
'dû
bist
Nikolâus
Verse: 2387
der
künc
von
Aridêâ
'. -
Verse: 2388
'der
bin
ich
'
sprach
der
künec
sâ
.
Verse: 2389
nû
was
hâst
dû
hie
verlorn
?
Verse: 2390
sol
dir
iht
schaden
sîn
erkorn
Verse: 2391
von
dem
dû
solt
verliesen
,
Verse: 2392
den
mahtû
hie
wol
kiesen
.' -
Verse: 2393
'Lâ
dîne
smæhlîche
drô
!'
Verse: 2394
sprach
Alexander
Mâzedô
,
Verse: 2395
'wer
weiz
vor
wiez
ergât
?
Verse: 2396
übersprechen
niht
wol
stât
.
Verse: 2397
sus
habe
niht
sô
hôhen
muot
!
Verse: 2398
der
sich
verspricht
,
deist
niht
guot
.
Verse: 2399
swer
über
sich
ze
hôhe
gât
,
Verse: 2400
ob
den
diu
hœhe
slîfen
lât
,
Verse: 2401
er
nimt
vil
lîhte
alsolhen
val
Verse: 2402
von
der
hœhé
ze
tal
Verse: 2403
daz
er
wider
niemer
mê
Verse: 2404
sô
hôhe
komt
als
er
was
ê
.
Verse: 2405
alsus
mac
geschehen
dir
,
Verse: 2406
wiltû
versprechen
dich
gein
mir
:
Verse: 2407
gelückes
rat
muoz
scheiden
Verse: 2408
den
kriec
undr
uns
beiden
.'
Verse: 2409
der
red
antwurt
im
alsus
Verse: 2410
der
künec
Nikolâus
,
Verse: 2411
er
sprach
'dû
hâst
wâr
geseit
.
Verse: 2412
mîn
küneclîchiu
edelkeit
Verse: 2413
ist
sô
hôch
,
sô
grôz
vernomn
Verse: 2414
daz
ich
ze
hôhe
niht
mac
komn
,
Verse: 2415
swie
ich
kome
:
des
bin
ich
wert
Verse: 2416
dâ
von
mîn
muot
der
hœhe
gert
.
Verse: 2417
wie
möht
ich
nâch
mîner
gir
Verse: 2418
ze
hôhe
komn
an
prîse
an
dir
?
Verse: 2419
durch
waz
bist
dû
komen
her
?
Verse: 2420
daz
sage
mir
,
daz
ist
mîn
ger
.
Verse: 2421
wænestû
betwingen
mich
?
Verse: 2422
phî
,
tumbez
wiht
!
des
schame
dich
,
Verse: 2423
daz
dû
gestrîten
wænest
mir
!
Verse: 2424
jâ
weiz
ich
rehte
,
swenne
ich
dir
Verse: 2425
den
lîp
wolde
spîwen
an
Verse: 2426
oder
dehein
vremder
man
,
Verse: 2427
daz
dû
von
vorhten
stürbest
Verse: 2428
und
âne
wer
verdürbest
.'
Verse: 2429
sîn
zorn
sûmde
daz
niht
mê
,
Verse: 2430
gen
sînem
antlütze
er
spê
Verse: 2431
'diz
nim
,
vil
tœrschez
wiht
,
ze
dir
!
Verse: 2432
des
bistû
kûme
wert
von
mir
,
Verse: 2433
tumber
gouch
,
nû
schame
dich
Verse: 2434
daz
dû
vertrîben
wænest
mich
!'
This text is part of the
TITUS
edition of
Rudolf von Ems, Alexander
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.