ესე, საყუარელნო, მეორედ მივსწერ* თქუენდა წიგნსა, რომლითა განგაღჳძებ თქუენ მოჴსენებით [...]ით უმჯობჱსისა გონებასა თქუენსა.
მოგეჴსენნენ თქუენ პირველ თქუმულნი იგი სიტყუანი წმიდათა წინაწარმეტყუელთა და მოციქულთა მათ თქუენთა მცნებანი უფლისა და მაცხოვრისა ჩუენისა იესუ ქრისტჱსნი.
ესემცა პირველად უწყით, რამეთუ მოიწინენ უკუანაჲსკნელთა დღეთა სიკიცხევით მრავალნი გულის თქუმისაებრ თჳსისა მავალნი
და იტყოდიან: სადა არს აღთქუმაჲ იგი მოსლვისა მისისაჲ?
და რაჟამს ესე ყოველნი ესრჱთ დაზულებოდიან, რაბამ გიღირდა? წმიდითა სლვითა და კეთილითა საქმითა და მსახურებითა.
მოელოდეთ და ისწრაფდით მოსლვასა მას დღისა ღმრთისა, რომელსა შინა ცანი მჴურვალენი დაირღუენ და წესნი იგი დაიწუნენ და დადნენ.
ახალთა ცათა და ახალსა ქუეყანასა მსგავსად აღთქუმისა მისისა მოველით*, რომელსა შინა სიმრავლჱ დამკჳდრებულ არს.
