TITUS
Epistolae Catholicae (B)
Part No. 2
Previous part

Book: Jac.  
საკითხავი იაკობისი კათოლიკეჲ



Chapter: 1  
Verse: 1   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   იაკობ, ღმრთისაჲ და უფლისა იესუ ქრისტჱს მონაჲ, ათორმეტთა ნათესავთა მიმოდათესულთა, - გიხაროდენ!
Verse: 2   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
ყოველივე სიხარულად შეჰრაცხეთ, ძმანო ჩემნო, რაჟამს განსაცდელსა შესცჳვეთ პირად-პირადსა;
Verse: 3   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
უწყოდეთ, რამეთუ გამოცდილებაჲ ეგე თქუენი სარწმუნოებისაჲ შეიქმს მოთმინებასა,
Verse: 4   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
ხოლო მოთმინებასა მას [ს]აქმჱ სრული აქუნდინ, რაჲთა იყვნენ სრულ და ყოვლად ცოცხალ და არარაჲთ ნაკლულევან.
Verse: 5   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
უკუეთუ ვინმე თქუენგანი ნაკლულევან არს სიბრძნითა, ითხოვენ მისგან, რომელმან მოსცის ყოველთა, ღმერთმან, უსასყიდლოდ და არავის აყუედრის, და მოსცეს მას.
Verse: 6   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
ითხოვდინ ხოლო სარწმუნოებით და ნუ ორგულებით, ხოლო რომელი-იგი ორგულობდეს, მსგავს არს იგი ღელვათა ზღჳსასა, ქარითა აღძრულთა და მიმოტაცებულთა.
Verse: 7   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
ნუ ჰგონებნ კაცი იგი მოღებად რაჲსმე უფლისაგან.
Verse: 8   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
კაცი ორგული დაუდგრომელ არს ყოველთა გზათა მისთა.
Verse: 9   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
იქადოდენ ძმაჲ იგი მდაბალი ამაღლებასა თჳსსა,
Verse: 10   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
ხოლო მდიდარი იგი - დამდაბ[ლება]სა თჳსსა, რამეთუ ვითარცა [ყუა]ვილი თივისაჲ, ეგრე [წარ]ჴდეს.
Verse: 11   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
გამობრწყ[ინდა მზჱ] სიცხითა თჳსითა [და განაჴ]მო თივაჲ იგი და ყუ[ავი]ლი მისი დასცუივა და შუენიერებაჲ პირისა მისისაჲ წარწყმდა. ეგრეცა მ[დიდ]არი იგი სლვასა შინა თ[ჳს]სა დაჭნეს.
Verse: 12   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
ნეტარ ა[რს კაცისაჲ მის, რომელმან დაუთმოს განსაცდელსა, რამეთუ გამოცდილ იქმნის და მოიღი]ს გჳრგ[ჳნი იგი ცხორებისაჲ], რომელი აღუ[თქუა ღმერთმან მოყ]უარეთა [მისთა].
Verse: 13   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
რომელი-იგი განიცადებოდის, ნუ იტყჳნ, ვითარმედ ღმრთისა მიერ განვიცადები, რამეთუ ღმერთი გამოუცდელ არს ბოროტითა და არავის გამოსცდის იგი.
Verse: 14   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
არამედ კაცად-კაცადი განიცადების თჳსისაგან გულის თქუმისა, მიიზიდვის და იიძულების*.
Verse: 15   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
მერმე გულის თქუმაჲ იგი მიუდგის და შვის ცოდვაჲ და ცოდვაჲ იგი სრულ იქმნის და უშვის მას სიკუდილი.
Verse: 16   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
ნუ სცთებით, ძმანო ჩემნო საყუარელნო!
Verse: 17   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
ყოველივე მოცემული კეთილი და ყოველივე ნიჭი სრული ზეგარდამოსრულ არს მამისაგან ნათლისაჲსა, რომლისა თანა არა არს ცვალება, გინა თუ ქცევისა აჩრდილის შეცოდება.
Verse: 18   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
ნებითა თჳსითა მშვნა ჩუენ სიტყჳთა ჭეშმარიტებისაჲთა, რაჲთა ვიყვნეთ ჩუენ დასაბამ რაჲმე მისთა დაბადებულთა.
Verse: 19   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
უწყოდეთ, ძმანო ჩემნო საყუარელნო, აწ უკუე: იყავნ ყოველი [კ]აცი მოსწრაფე სმენად და მძიმე სიტყუად და მძიმე გულის წყრომად.
Verse: 20   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
რამეთუ გულის წყრომამან კაცისამან სიმართლჱ ღმრთისაჲ არა* ქმნის.
Verse: 21   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
ამისთჳს მოისპენ თქუენგან ყოველი მწინკულევანებაჲ და მეტი იგი სიბოროტისაჲ, სიმშუიდით შეიწყნარეთ ნერგი იგი სიტყჳსაჲ მის, შემძლებელი ცხორებად სულთა თქუენთათჳს*.
Verse: 22   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
და იყვენით მყოფელ სიტყჳსა ამის და ნუ მსმენელ ხოლო და შეურაცხის-მყოფელ თავთა თჳსთა.
Verse: 23   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
უკუეთუ ვინმე მსმენელ ხოლო იყოს სიტყჳსა ამის და მყოფელ არა, ესევითარი მსგავს არს კაცისა მის, რომელმან განიცადის ქმნულებაჲ თჳსი სარკითა.
Verse: 24   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
და ვითარცა წარვიდის, მეყსეულად დაავიწყდის, ვითარ-რაჲ არს.
Verse: 25   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
ხოლო რომელმან მიჰხედა შჯულსა მას სრულსა აზნაურებისასა და დაადგრა და დამვიწყებელ იქმნა, არამედ მყოფელ საქმისა მის; ესე ნეტარ იყოს ყოფითა მით.
Verse: 26   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
უკუეთუ [...] ღმრთის მსახურ[ებაჲ] და არა აღჳრ-ასხნეს [ენასა] თჳსსა, იგი უტყუვის თავსა თჳსსა და ამაო არს მსახურებაჲ მისი.
Verse: 27   Link to kba1Link to kbgLink to kbdLink to gnt   
არამედ მსახურებაჲ წმიდაჲ და უბიწოჲ ღმრთისა მიმართ და მამისა ესე არს: მიხედვაჲ ობოლთაჲ და ქურივთაჲ ჭირსა შინა მათსა და შეუგინებელად დამარხვაჲ თავისა თჳსისაჲ ამის სოფლისაგან.

Next part



This text is part of the TITUS edition of Epistolae Catholicae (B).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.