Page of ms. P: 270V რაჲმე უკუე ვთქუათ? იპოამეა აბრაჰამ, მამაჲ იგი ჩუენი, ჴორციელად?
უკუეთუ აბრაჰამი საქმეთაგან განმართლდა, აქუს სიქადული, არამედ არა ღმრთისა მიერ.
რასა უკუე იტყჳს წიგნი: ჰრწმენა აბრაჰამსა ღმერთი Page of ms. P: 271R და შეერაცხა მას სიმართლედ.
ხოლო მოქმედსა მას სასყიდელი იგი არა შეერაცხების მადლით, არამედ თანანადებით.
ხოლო რომელი-იგი არა იქმნ და ჰრწამნ ხოლო იგი განმამართლებელი უღმრთოთაჲ, შეერაცხების სარწმუნოებაჲ იგი მისი სიმართლედ.
ვითარცა-იგი დავით იტყჳს ნეტარებასა მას კაცისასა, რომელი-იგი შეურაცხა მან სიმართლედ თჳნიერ საქმეთა:
ნეტარ არიან, რომელთა მიეტევნენ ურჩულოებანი და რომელთა დაეფარნენ ცოდვანი;
ნეტარ არს კაცი, რომელსა არა შეურაცხა უფალმან ცოდვაჲ.
აწ უკუე ნეტარებაჲ ესე წინადაცუეთილებასა ზედა იყო ანუ წინადაუცუეთილებასა? რამეთუ იტყჳს: შეერაცხა აბრაჰამსა სარწმუნოებაჲ მისი სიმართლედ.
უკუეთუ შეერაცხა წინადაცუეთილებასა ანუ წინადაუცუეთილებასა? არა წინადაცუეთილებასა, არამედ წინადაუცუეთილებასა.
და სასწაულად მოიღო წინადაცუეთილებაჲ იგი ბეჭდად სიმართლისა სარწმუნოებისა წინადაცუეთილებასა მას შინა, რაჲთა იყოს იგი მამად ყოველთა მორწმუნეთა წინადაცუეთილთა მათ, რაჲთა შეერაცხოს სიმართლედ.
და მამად წინადაცუეთილებისა მის არა წინადაცუეთილებისაგანთა ხოლო, არამედ რომელნი-იგი ჰგიან კუალთა მათ წინადაცუეთილებისა სარწმუნოებისა მამისა ჩუენისა აბრაჰამისთა.
