Page of ms. K: _ Page of ms. P: 224R ხოლო ერთსა მას შაბათსა შეკრებულ ვიყვენით ჩუენ კურთხევად პურისა, ხოლო პავლე ეტყოდა სიტყუასა მას მოძღურებისასა, რამეთუ განსვლად იყო ხვალისაგან, და განაგრძო სიტყუაჲ იგი ვიდრე შუაღამედმდე.
იყვნენ სასანთლენი მრავალნი ქორსა მას ზედა, სადა-იგი შეკრებულ ვიყვენით.
ჯდა ვინმე ჭაბუკი ერთი, ევტჳქოს სახელით, სარკუმელთა ზედა; და ვითარცა მიერულა მას ძილითა ჴშირითა სიტყუასა მას პავლჱს[ს]ა, გარდამოვარდა იგი მძინარჱ და დაეცა სამ სართულისაგან ქუეყანად და იდვა Page of ms. P: 224V მკუდარი.
გარდავიდა პავლე და დავარდა მას ზედა და შეიტკბო იგი და თქუა: ნუ აღშფოთნებით, რამეთუ სული მაგისი მაგის თანა არს.
აღდგა მეყსეულად და აკურთხა პური და ჭამდა, და მრავალ ჟამ ზრახვიდა ვიდრე განთიამდე, და ესრეთ გამოვიდა.
და მიიყვანეს ყრმაჲ იგი ცოცხალი და ნუგეშინის-იცეს არა მცირედ.
ხოლო ჩუენ წინაწარუძეღჳთ ნავითა და აღვედით ასონდ; მიერ [გუ]ეგულებოდა წარყვანებაჲ პავლჱსი, რამეთუ ეგრეთ უბრძანა მკჳრცხლ მოსლვაჲ იგი.
ვითარცა მოვიდა ჩუენდა ასონდ, წარმოვიყვანეთ იგი, და მოვედით [მიტჳლიად.
და მიერ ნავითა წარმოვედით] ხვალისა და მივიწიენით წინაშე ქერონსა, მწუხრი მოვედით სალმონდ და მერმესა დღესა მივედით მელიტონდ.
უნდა პავლეს ეფესოს თანაწარსლვაჲ, რაჲთა არა დაყოვნოს მრავალ ჟამ ასიას შინა, რამეთუ ისწრაფდა, უკუეთუმცა შესაძლებელ იყო მისა დღჱ იგი მეერგასისი ყოფად იერუსალჱმს.
ხოლო მელიტონით მიავლინა ეფესოდ და მოუწოდა ხუცესთა მათ ეკლესიისათა.
ვითარცა მოვიდეს მისა, ჰრქუა მათ; თქუენ იცით, პირველით დღითგან, ვინაჲთგან შემოვედ ასიად, ვითარ-იგი ყოველსა ჟამსა ვიყოფოდე თქუენ თანა,
და ვჰმონებდ უფალსა ყოველსა ჟამსა ცრემლითა და განსაცდელითა, რომელნი შემემთხჳნეს მე ძჳრისზრახვისაგან ჰურიათაჲსა;
ვითარ-იგი არაჲ დავაყენე უმჯობესი თქუენი, რომელიმცა არა გითხარ და გასწავე თქუენ ერსა წინაშე და სახლსა შინა.
გიწამებდ თქუენ, ჰურიათა და წარმართთა, ღმრთისა მიმართ სინანულსა და სარწმუნოებასა უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტჱსსა.
Page of ms. P: _ Page of ms. L: 465R ეკრძალენით უკუე თავთა თქუენთა და ყოველსავე სამწყსოსა, რომელსა-ეგე თქუენ სულმან წმიდამან Page of ms. L: 465V დაგადგინნა მოღუაწედ, მწყემსად ეკლესიათა ღმრთისათა, რომელ მო[ი]გო სისხლითა თუისითა.
უწყი, რამეთუ შემოვიდენ თქუენდა, შემდგომად განსლვისა ჩემისა, მგელნი ბოროტნი, რომელნი არა ერიდებოდიან სამწყსოსა;
და თქუენგანნი აღდგენ კაცნი, რომელნი იტყოდიან გულარძნილსა, რაჲთა მიაქცინენ მოწაფენი მიდევნებად მათდა.
ამისთუის იღუიძებდით და იჴსენეთ, რამეთუ სამსა ამას წელსა ღამე და დღე არა დავსცხრებოდე სწავლითა კაცად-კაცადისაჲთა.
აწ შეგვედრებ თქუენ, ძმანო, სიტყუასა მას მადლისა მისისასა, რომელი შემ[ძლებელ] არს აღშენებად და მოცემად მკუიდრობისა ყოველთა შორის წმიდათა.
