Page of ms. L: _ Page of ms. P: 280R იყო ვინმე უძრული ლაზარე ბეთანიაჲთ, დაბისაგან მარიამისა და მართაჲსა, დისა მისისა.
ესე იყო იგი მარიამ, რომელმან სცხო უფალსა ნელსაცხებელი და თმითა თჳსითა წარჴოცნა ფერ\ჴნი Page of ms. P: 280V მისნი. რომლისა ძმაჲ მისი ლაზარე სნეულ იყო.
მოუვლინეს დათა მისთა და ჰრქუეს: უფალო, აჰა, რომელი-იგი გიყუარდა, სნეულ არს.
ვითარცა ესმა იესუს, ჰრქუა: ესე უძრულებაჲ არა არს სასიკუდინე, არამედ დიდებისათჳს ღმრთისა, რაჲთა იდიდოს ძჱ ღმრთისაჲ.
უყუარდა იესუს მართა, დაი მისი და ლაზარეცა.
ვითარცა ესმა იესუს, რამეთუ სნეულ არს, მაშინ დაადგრა ადგილსა მას, სადაცა იყო ორ დღე.
ამისა შემდგომად ჰრქუა მოწაფეთა თჳსთა: გუალე[თ], კუალად წარვიდეთ ჰურიასტანად.
ჰრქუეს მას მოწაფეთა: რაბი, აწღა გეძიებდეს ჰურიანი ქვისა დაკრებასა, და კუალად მუნვე მიხუალა?
ჰრქუა მათ იესუ: არა ათორმეტნი არიან ჟამნი დღისანი? უკუეთუ ვინმე ვიდოდის დღესა, არა წარსცეს ფერჴი, რამეთუ ნათელსა ამის სოფლისასა ხედავს.
და უკუეთუ ვინმე ვიდოდის ღამესა, უბრკუმეს მას, რამეთუ ნათელი არა არს მას შინა.
ესე რაჲ თქუა, ამისა შემდგომად ჰრქუა მათ: ლაზარე, მეგობარმან ჩემმან დაიძინა, ხოლო მე მივიდე და განვაღჳძო იგი.
ჰრქუეს მოწაფეთა მისთა: უფალო, უკუეთუ სძინავს, ცხონდეს.
მაშინ ჰრქუა მათ იესუ განცხადებულად; ლაზარე მოკუდა.
და მე მიხარია თქუენთჳს, რაჲთა თქუენ გრწმენეს ჩემი, რამეთუ მე არა მუნ ვიყავ, არამედ მოგუალე, მივიდეთ მისა.
ჰრქუა მათ თომა, რომელსა ერქუა მარჩბივ, მის თანა მოწაფეთა: გუალეთ, მივიდეთ ჩუენცა, რაჲთა მის თანა მოვწყდეთ.
და ვითარცა მივიდა იესუ ბეთანიად, პოა იგი, რამეთუ ოთხი დღჱ აქუნდა საფლავსა შინა.
იყო ბეთანიაჲ მახლობელ იერუსალჱმსა, ვითარ ათხუთმეტ უტევან.
და მრავალნი ჰურიათაგანნი მოსრულ იყვნეს მარიამისა და მართაჲსა Page of ms. P: 281R , რაჲთა ნუგეშინის-სცენ ძმისა მათისათჳს. ხოლო მარიამ სახლსა შინა ჯდა; ხოლო მართას ვითარცა ესმა, ვითარმედ იესუ მოვალს, მოეგებვოდა მას.
ჰრქუეს მათ იესუს: უფალო, თუმცა აქა იყავ, არაჲმცა მომკუდარ იყო ძმაჲ იგი ჩუენი.
და აწ ვიცი, რაჲცა სთხოო ღმერთსა, მოგცეს შენ.
ჰრქუა მას იესუ: აღდგეს ძმაჲ იგი შენი.
ჰრქუა მას მართა: ვიცი, რამეთუ აღდგეს აღდგომასა მას უკუანაჲსკნელსა დღესა.
ჰრქუა მას იესუ: მე ვარ აღდგომაჲ და ცხორებაჲ. რომელთა ჰრწმენეს ჩემი, მო-ღათუ-კუდეს, ცხონდესვე.
და ყოველი, რომელი ცოცხალ არს და ჰრწმენეს ჩემი, არა მოკუდეს უკუნისადმდე. გრწამს ჩემი?
ჰრქუა მას მართა: ჰე, უფალო, [მრწამს], რამეთუ შენ ხარ ძჱ ღმრთისაჲ სოფლად მომავალი.
და ვითარცა ესე თქუა, წარვიდა და მოუწოდა მარიამს, დასა თჳსსა, იდუმალ და ჰრქუა: მოძღუარი მოსრულ არს და გიწესს შენ.
ხოლო მას ვითარცა ესმა, აღდგა ადრე და მოვიდოდა მისა.
რამეთუ არა მოსრულ იყო იესუ მას დაბასა, არამედ მუნღა იყო ადგილსა მას, სადაცა მიეგებვოდა მას მართა.
ხოლო ჰურიანი, რომელნი-იგი იყვნეს მის თანა სახლსა შინა და ნუგეშინის-სცემდეს, ვითარცა იხილეს მარიამ, რამეთუ ადრე აღდგა და გამოვიდა, მისდევდეს მას, ჰგონებდეს, ვითარმედ საფლავად მივალს ტირილად.
ხოლო მარიამ ვითარცა მოვიდა, სადაცა იყო იესუ, ვითარცა იხილა იგი, დავარდა ფერჴთა მისთა და ჰრქუა მას: უფალო, თუმცა აქა იყავ, არამცა მომკუდარ იყო ძმაჲ იგი ჩემი.
ხოლო იესუ ვითარცა იხილა, რამეთუ ტიროდა, და მის თანა მოსრულნიცა იგი ჰურიანი, შეძრწუნდა სულითა, ვითარცა რისხვით,
და ჰრქუა მათ: სადა დასდევით იგი? Page of ms. P: 281V ჰრქუა მას: უფალო, მოვედ და იხილე.
და ცრემლოოდა იესუ.
იტყოდეს უკუე ჰურიანი იგი: აჰა ვითარ სამე უყუარდა იგი!
ვიეთნი მათგანნი იტყოდეს: არა-მე-მცა ეძლო ამას, რომელმან აღუხილნა ბრმასა, ყოფად რაჲმე, რაჲთამცა ესეცა არა მოკუდა?
ხოლო იესუ რეცა რისხვით კუალად თავსა შინა მისსა მოვიდა საფლავად. ხოლო იყო ქუაბი, და ლოდი ზედა იდვა.
ჰრქუა მათ იესუ: აღიღეთ ლოდი ეგე. ჰრქუა მას მართა, დამან მის მკუდრისამან: უფალო, ყროდის, რამეთუ მეოთხჱ დღჱ არს.
ჰრქუა მას იესუ: არა გარქუ შენ: უკუეთუ გრწმენეს, იხილო დიდებაჲ ღმრთისაჲ?
და აღიღე ლოდი იგი. ხოლო იესუ აღიხილნა ზეცად და თქუა: მამაო, გმადლობ შენ, რამეთუ ისმინე ჩემი.
და მე ვიცი, რამეთუ მარადის ისმინე ჩემი, არამედ ერისა ამისთჳს, რომელი გარე მომადგს, ვჰყოფ, რაჲთა ჰრწმენეს, რამეთუ შენ მომავლინე მე.
და ესე ვითარცა თქუა, ჴმითა დიდითა ღაღად-ყო და თქუა: ლაზარე, გამოვედ გარე.
და გამოვიდა მკუდარი იგი, შეკრული ჴელითა და ფერჴითა, და პირი მისი სუდარითა დაბურვილ იყო. ჰრქუა მათ იესუ: განჰჴსენით ეგე და უტევეთ და ვიდოდის.
მრავალთა ჰურიათაგანთა, რომელნი მოსრულ იყვნეს მარიამისა და მართაჲსა, იხილეს, რომელი-იგი იქმნა და ჰრწმენა მისი.
ხოლო რომელნიმე მათგანნი წარვიდეს და უთხრეს ფარისეველთა მათ, რომელი-იგი ქმნა იესუ.
Page of ms. P: 156R და იყო მოახლებულ პასექისაჲ იგი დღესასწაული ჰურიათაჲ; და აღვიდეს მრავალნი [იერუსალჱმდ] სოფლებისაგან უწინარჱს პასექისა მის, რომელსა ჰრქჳან ვნებაჲ, რაჲთა განიწმიდნენ თავნი თჳსნი.
ხოლო ჰურიანი იგი ეძიებდეს იესუს და იტყოდეს ურთიერთას, დგას რაჲ ტაძარსა მას შინა: ვითარ ჰგონებთ თქუენ, არა-მე მოვიდესა დღესასწაულსა ამას?
რამეთუ მიეცა მცნებაჲ მღდელთ-მოძღუართა მათ და ფარისეველთა, რაჲთა უკუეთუ ვინმე უწყოდის, სადა არს, აუწყონ მათ და შეიპყრან.
