და იყო, ვითარ ერი დაესხმოდა მას სმენად სიტყუასა ღმრთისასა, და თავადი დგა კიდესა [თანა ტბისა მის] გენესარეთისასა.
და იხილნა ორნი ნავნი კიდესა მის ტბისასა; რამეთუ მესათხევლენი იგი გამოვიდეს ნავისა მისგან და განრცხიდეს ბადეთა.
და შევიდა ერთსა მას ნავსა, რომელი იყო სიმონისი, და უბრძანა მათ ქუეყანით მცირედ შედგინებაჲ, დაჯდა და ასწავებდა ნავით გამო ერსა მას.
და ვითარცა დასცხრა სიტყუად, ჰრქუა სიმონს: შეავლინე ღრმად და სდევით ბადჱ ნადირობად.
მიუგო სიმონ და ჰრქუა: მოძღუარ, Page of ms. L: 606R ღამე ყოველ დავშუერით და არარაჲ მოვიღეთ; ხოლო სიტყუითა შენითა გარდაუტეოთ ბადჱ.
და ესე ყვეს და შეაყენეს თევზისა სიმრავლჱ, და განსთქდებოდეს ბადენი მათნი.
და წამს-უყოფდეს, რომელნი იყვნეს ერთსა მას ნავსა, რაჲთა მოვიდენ და შეეწინენ მათ. მოვიდეს და აღავსნეს ორნი იგი ნავნი, ვიდრემდე დაინთქმოდეს იგინი.
ვითარცა იხილა სიმონ-პეტრე, შეურდა მუჴლთა იესუისთა, ჰრქუა მას: განვედ ჩემგან, რამეთუ კაცი ცოდვილი ვარი მე, უფალო
რამეთუ განკუირვებამან შეიპყრა იგი და ყოველნი მისთანანი ნადირობასა მას თევზისასა, რომელი შეაყენეს.
ეგრევე იაკობ და იოვანე, ძენი ზებედესნი, რომელნი იყვნეს ზიარნი სიმონისნი. და ჰრქუა იესუ სიმონს: ნუ გეშინინ, სიმონ! ამიერითგან იყო შენ მონადირე კაცთა.
და გამოადგინეს ნავი იგი Page of ms. L: 605V ქუეყანად და დაუტევეს ყოველი და მისდევდეს მას.
Page of ms. L: 606V და ამისა შემდგომად გამოვიდა და იხილა მეზუერჱ, სახელით ლევი, მჯდომარჱ საზუერესა ზედა, და ჰრქუა მას: მომდევდი მე.
და მან დაუტევა ყოველი, აღდგა იგი და მისდევდა მას.
დაუმზადა ლევი პური დიდი იესუს სახლსა შინა თუისსა. და იყო კრებული დიდი მეზუერეთაჲ და სხუათაჲ, რომელნი იყვნეს მათ თანა ინაჴით-მსხდომარენი.
და დრტუინვიდეს ფარისეველნი და მწიგნობარნი მათნი მოწაფეთა თანა, იტყოდეს: რაჲსათჳს მეზუერეთა [და ცოდვილთა] თანა ჭამს და სუამს?
მიუგო და ჰრქუა მათ: არა უჴმს ცოცხალთა Page of ms. L: 607R მკურნალი, არამედ რომელნი ბოროტად სენსა შინა არიან.
არა მოვედ მე წოდებად მართალთათუის, არამედ ცოდვილთათუის, რაჲთა შეინანონ.
ხოლო მათ ჰრქუეს: [რაჲსათჳს] მოწაფენი იოვანესნი იმარხვენ ზედაჲსზედა და ვედრებასა ჰყოფენ, და ფარისეველთანი, ხოლო მოწაფენი შენნი ჭამენ და სუმენ?
ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: ნუუკუე ჴელ-ეწიფების ძეთა სიძისათა, ვიდრემდე სიძჱ მათ თან არს, რაჲთა არა ამარხვებდენ მათ?
მოვლენან დღენი, ოდეს ამაღლდეს მათგან სიძჱ იგი; მაშინ იმარხვიდენ მათ დღეთა შინა.
და ეტყოდა მათ იგავსაცა, ვითარმედ: არავინ სადგმელი დაადგის ახალი სამოსელსა ძუელსა, რაჲთა არა ახალი იგი განაპოს; და ძუელსა მას ვერ Page of ms. L: 606V შეჰგავს სადგმელი ახლისა სამოსლისაჲ.
და არავინ შთაასხის ღუინოი ახალი თხიერთა ძუელთა, რაჲთა არა განხეთქნეს ღუინომან მან თხიერნი იგი, და ღუინოი დაითხიოს და თხიერნი წარწყმდენ.
არამედ ღუინოი ახალი თხიერთა ახალთა შთაასხიან და ორნივე ერთად დაიმარხნიან.
