მიჴსენ მე მტერთა ჩემთაგან, ღმერთო, და მათგან, რომელნი აღდგომილ არიან ჩემ ზედა, განმარინე მე.
მიჴსენ მე მოქმედთაგან უშჯულოებისათა და კაცთა მოსისხლეთაგან მაცხოვნე მე.
რამეთუ ესერა მონადირეს სული ჩემი, და მეწინეს მე ძლიერნი; არა უსჯულოებაჲ ჩემი, არცა ცოდვაჲ ჩემი.
უცოდველად ვრბიოდე და წარმემართა; განიღუიძე წინაშე ჩემსა და იხილე.
და შენ, უფალო ღმერთო ძალთაო, ღმერთო ისრაელისაო, იხილე და იღუაწე ყოველთა წარმართთაჲ და ნუ შეიწყნარებ ყოველთა მოქმედთა უსჯულოებისათა.
მიიქცენ მწუხრი, დაყმებოდიან ვითარცა ძაღლნი და მოადგენ ქალაქსა.
იგინი იტყოდიან პირითა მათითა, და მახჳლი ბაგეთა მათთა! ესე ვის ესმა?
ხოლო შენ, უფალო, ეცინოდი მათ და შეურაცხ-ჰყვნე ყოველნი წარმართნი.
ძალი ჩემი შენდამი ვიმარხო, რამეთუ ღმერთი მწე ჩემდა ხარ,
ღმერთი ჩემი, რამეთუ წყალობამან მისმან იმსთო ჩემდამო; ღმერთმან ჩემმან მიჩუენოს მე მტერთა ჩემთაჲ.
ნუ მოსწყდი მათ, რაჲთა არა დაივიწყონ შჯული შენი; განაბნიენ იგინი ძალითა შენითა და დაამჴუენ იგინი, რამეთუ შენ ხარ მფარველი ჩემი, უფალო.
ლოცვაჲ პირისა მათისაჲ და სიტყუანი ბაგეთა მათთანი, დაინთქნენ იგინი ამპარტავანებითა მათითა, რამეთუ წყევასა და სიცრუესა უთხრობენ.
აღსასრულსა რისხვით მოისრნენ, ნუღარა იპოვებიან; გულისჴმა-ყონ, რამეთუ ღმერთი უფლებს იაკობსა ზედა და ყოველთა კიდეთა ქუეყანისათა.
მიიქცენ მწუხრი, დაყმებოდიან ვითარცა ძაღლნი და მოადგენ ქალაქსა.
იგინი განიბნინენ ჭამად; უკუეთუ ვერ განძღენ, დრტჳნვიდენცა.
ხოლო მე ვაქებდე ძალსა შენსა და ვიხარებდე მე განთიად წყალობითა შენითა; რამეთუ მეყავ მე მფარველ და შესავედრებელ დღესა ჭირისა ჩემისასა.
მწეო ჩემო, შენ გიგალობდე, ღმერთო, მფარველო ჩემო, ღმერთო ცხორებისა ჩემისაო.
