წელსა მას მეათესა, მეათერთმეტესა თთუესა, ერთსა მის თთჳსასა, იყო ჩემდა მომართ სიტყუაჲ უფლისაჲ, და თქუა;
ძეო კაცისაო, განიმტკიცე პირი შენი ფარა<ო>ჲს მიმართ, მეფისა ეგჳპტისა, წინაწარმეტყუელებდ მის ზედა და ყოველსა ზედა ეგჳპტესა.
ამას იტყჳს ადონაჲ უფალი; აჰა ესერა მე შენ ზედა, ვეშაჴსა მაგას დიდსა, რომელი ზის შორის მდინარეთა მისთა, რომელი იტყჳს, ჩემნი არიან მდინარენი, და მე შევქმნენ იგინი.
და <მე> მოვსცე მახჱ ღაწუთა შენთა, და გამოგაგნე თევზნი მდინარეთა შენთანი ფრთეთა შენთა, და აღმოგიყვანო შენ შორის მდინარისაგან შენისა, და ყოველნი თევზნი მდინარისა შენისანი.
და დაგამჴუა შენ ადრე, და ყოველნი თევზნი მდინარისა შენისანი, პირსა ზედა ველისასა დაეცე, და არა შეჰკრბე, არცა შე-ვინ-გმოსოს. მჴეცთა ქუეყანისათა და მფრინველთა ცისათა მიგეც შენ შესაჭმელად.
და ცნან ყოველთა მკჳდრთა ეგჳპტისათა რამეთუ მე ვარ უფალი, ამისთჳს რამეთუ ექმენ კუერთხ ლერწმის სახლსა ისრაჱლისასა.
ოდეს და გიპყრა შენ ჴელსა მისსა, შეიმუსრე, და ოდეს დაიტყუელნა მათ ზედა ყოველმან <ჴელმან>, და ოდეს განისუენებდა შენ ზედა, განსტყდი და შეჰმუსრე ყოველი ძალი მათი.
ამისთჳს ესრეთ იტყჳს ადონაჲ უფალი; აჰა ესერა მე მოვჰჴადო შენ ზედა მახჳლი, და წარვწყმიდნე კაცნი შენგან და საცხოვა<რ>ნი ქუეყანით.
და იყოს ქუეყანაჲ ეგჳპტისაჲ წარწყმედილ და ოჴერ, და ცნან რამეთუ მე ვარ უფალი, ამისთჳს რამეთუ სთქუ შენ, ჩემნი არიან მდინარენი, და მე შევქმნენ იგინი.
ამისთჳს აჰა ესერა მე შენ ზედა და მდინარეთა შენთა ზედა, და მივსცე ქუეყანაჲ Page of ms. J: B89r ეგჳპტისაჲ ოჴრად და წარსაწყმედელად, მაგდოლაჲთგან და/ სჳჰენჱთ ვიდრე საზღვრადმდე ეთიოპისა.
არა განვიდეს მიერ ფერჴი კაცისაჲ, და ფერჴმან საცხოვრისამან არა დათრგუნოს იგი, და არა დაემკჳდროს ორმეოც წელ.
და მივსცე ქუეყანაჲ მისი წარსაწყმედელად შორის ქუეყანასა მოოჴრებულსა, და ქალაქნი მისნი შორის ქალაქთა მოოჴრებულთა იყვნენ ორმეოც წელ; და განვაბნიო ეგჳპტჱ თესლებსა შორის, და განვაქრინე იგინი სოფლებსა შორის.
ამას იტყჳს უფალი უფალი; შემდგომად ორმეოცისა წლისა შევკრიბნე ეგჳპტელნი ნათესავთაგან, სადა იგი განბნეულ იყვნეს მუნ.
და მოვაქციო ტყუჱ ეგჳპტისაჲ, და დავამკჳდრნე იგინი ქუეყანასა ფათურესასა, ქუეყანასა მას, ვინაჲცა მოიყვანნეს, და იყოს სამთავრო მცირე.
უმცირეს ყოველთა სამთავროთა, და არღარა მაღლო<ო>დის მერმე ნათესავთა ზედა, და შევამცირნე იგინი, რაჲთა არა იყვნენ მრავალ თესლებსა შორის.
და არღარა იყვნენ სასო სახლისა ისრაჱლისა მომაჴსენებელად უშჯულოებისა, რაჲთა არა შეუდგენ იგინი კუალსა მათსა, და ცნან რამეთუ მე ვარ უფალი უფალი;
და იყო ოც და მეშჳდესა წელსა, ერთსა თთჳსა მის პირველისასა, იყო ჩემდა მომართ სიტყუაჲ უფლისაჲ, და თქუა.
ძეო კაცისაო, ნაბუქოდონოსორ, მეფემან ბაბილონისამან, დაიმონა თავისა თჳსისა ძალი მონებითა დიდითა ტჳროსით კერძო, ყოველსა თავსა სიმტიერჱ, და ყოველი მჴარი მოდრკეს, და სასყიდელ არა ეცეს მას და ერსა მისსა ტჳროსად მიმართ, და მონებისა რომელსა ჰმონებდა მის ზედა.
ამას იტყჳს ადონა<ჲ> უფალი; აჰა ესერა მე მივსცემ ნაბუქოდონოსორს, მეფესა ბაბილონისასა, ქუეყანასა ეგჳპტისასა, და წარმოიღოს ნატყუენავი მისი, და აღიჭრეს ავარი მისი, და იყოს სასყიდელი ძალისა მისისა. Page of ms. J: B89v
მსახურებისა მის წილ, რომელსა ჰმონებდა ტჳროსით/ კერძო, მივეც მას ქუეყანაჲ ეგჳპტისაჲ. ამას იტყჳს ადონაჲ უფალი;
მას დღესა შინა აღმოუცენდეს რქაჲ ყოველსა სახლსა ისრაჱლისასა, და შენ მოგცე პირი აღებული შორის მათსა, და ცნან რამეთუ მე ვარ უფალი.;
