სიტყუაჲ, რომელი იყო იერემიაჲსა მიმართ ყოვლისათჳს ერისა იუდაჲსა, Page of ms. J: A124v წელსა მეოთხესა/ იოაკიმისა, ძისა იოსიაჲსა, მეფისა იუდაჲსა, წელსა მას პირველსა ნაბუქოდონოსორ, მეფისა ბაბილოვნისასა.
სიტყუაჲ რომელ თქუა იერემია წინაწარმეტყუელმან ყოვლისა მიმართ ერისა იუდაჲსა და მკჳდრთა იჱრუსალემისათა, და თქუა.
მეათცამეტით წლითგან იოსია, ძისა ამონისა, მეფისა იუდაჲსა, მო-აქა-დღედმდე, ოც და მესამედ წლად, იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდამო, და გეტყოდე თქუენ, აღვიმსთობდი და გეტყოდე თქუენ, და არა ისმინეთ.
და მივავლინენ თქუენდა მონანი ჩემნი წინაწარმეტყუელნი; განთიად მივავლინებდ, და არა ისმინეთ, და არა ვრჩდა ყური თქუენი სმენად სიტყუათა ჩემთა.
და ვთქუ; მოიქეცით კაცად-კაცადი გზისაგან თქუენისა ბოროტისა და უკეთურებისაგან სლვისა, და დაეშჱნენით ქუეყანასა ზედა, რომელ მიგეც თქუენ და მამათა თქუენთა საუკუნითგან და მი-უკუნისამდე.
და ნუ შეუდგთ კუალთა ღმერთთა უცხოთა<სა> მონებად მათა, <და> თაყუანის-ცემად მათა, რაჲთა არა განმარისხოთ მე საქმითა ჴელთა თქუენთაჲთა ბოროტის-ყოფად თქუენდა.
და არა ისმინეთ ჩემი, თქუა უფალმან, რაჲთა განმარისხოთ საქმითა ჴელთა თქუენთაჲთა; მედგრის-ყოფად თქუენდა,
ამისთჳს ესრე იტყჳს უფალი ღმერთი ისრაჱლისაჲ, რამეთუ არა გრწმენა სიტყუათა ჩემთაჲ.
აჰა ესერა მე მივავლინო, და მოვიყვანნე ყოველნი ტომნი ჩრდილოჲსანი, თქუა უფალმან, და ნაბუქოდონოსორ, მეფჱ ბაბილოვნისაჲ, მონაჲ ჩემი, და მოვიყვანნე იგინი ქუეყანასა ამას ზედა, და მკჳდრთა ზედა ამისთა, და ყოველთა ზედა ნათესავთა გარემო მისა; და მოვაოჴრნე იგინი, და მივსცნე იგინი განსარყუნელად და სასტჳნველად და საყუედრელად საუკუნოდ.
და წარვწყმიდო მათ <გან> ჴმაჲ შუებისაჲ, და ჴმაჲ სიხარულისაჲ, და ჴმაჲ სიძისაჲ, და ჴმაჲ სძლისაჲ, და ჴმაჲ ფქვილთაჲ, და ნათელი სანთლისაჲ.
და იყოს ყოველი ქუეყანაჲ განსარყუნელად და აღსაოჴრებელად, და Page of ms. J: A125r ჰმონებდენ ნათესავნი ესე წარმართთა შორის/ მეფესა ბაბილოვნისასა სამეოცდა ათ წელ.
და რაჟამს აღესრულნენ სამეოც და ათნი წელნი, შური ვიძიო მეფესა ზედა ბაბილოვნისასა, და ძიება ვყო ნათესავსა ამას ზედა, თქუა უფალმან, ძიებით უშჯულოებათა მათთა ქუეყანასა მას ქალდეველთასა, და დავსხნე იგინი განსარყუნელად საუკუნოდ.
და მოვავლინნე ქუეყანასა ამას ზედა ყოველნი სიტყუანი ჩემნი, რომელ ვთქუ მისთჳს, ყოველი წერილი წიგნსა ამას შინა.
რომელსა წინაწარმეტყუელებდა იერემია ყოველთათჳს წარმართთა, რამეთუ დაიმონნენ იგინი ნათესავთა მრავალთა და მეფეთა დიდდიდთა. და მე მივაგო <მათ> საქმეთა მათთა-ებრ, და მსგავსად უკეთურებისა სლვისა მათისა-ებრ.
რამეთუ ესრე მრქუა მე უფალმან, ღმერთმან ისრაჱლისამან, მიიღე სასუმელი ესე ღჳნისა ურწყოჲსაჲ ჴელისაგან ჩემისა, და ასუა ეგე ყოველთა წარმართთა, რომელთა მიმართ მე მიგავლინა შენ მათა.
და სუან, და წარმოსთხიონ, და განბორგნენ პირისაგან მახჳლისა, რომელ მივავლინო შორის მათსა.
და მოვიღე სასუმელი იგი ჴელისაგან უფლისაჲსა, და ვასუ ყოველთა წარმართთა, რომელთა მიმართ მიმავლინა მე უფალმან მათა.
და იჱრუსალემსა და ქალაქთა იუდაჲსთა და მეფეთა მისთა და მთავართა მისთა, დასხმად იგინი მოსაოჴრებელად და უგზოდ <და> დასასტჳნველად და საწყეველად.
და ფარაოს მეფესა ეგჳპტისასა და მონათა მისთა და მდიდართა მისთა,
და ყოველსა ერსა მისსა, და ყოველთა შემყოფთა მისთა, და ყოველთა მეფეთა ჭალაკისათა, და ყოველსა არაბიასა, და ყოველთა მეფეთა ქუეყანისა ოზისთა, და ყოველთა მეფეთა ქუეყანისა უცხოთესლთასა, და ასკალონსა, და გაზასა, და აკარონსა, და ნეშტსა აზოტისასა.
და იდუმიასა, და მოაბსა, და ძეთა ამონისთა,
და ყოველთა მეფეთა ტჳროსისთა, და ყოველთა მეფეთა სიდონისათა, და ყოველთა მეფეთა ჭალაკთასა, რომელნი არიან წიაღ ზღუასა;
და დედანსა, და თემანსა, და გუზსა,
და ყოველთა წინაგარდამარჯულ პირითა, და ყოველთა მეფეთა არაბიაჲსათა, და ყოველთა მეფეთა შეყოფილთა, რომელნი დგებიან უდაბნოსა ზედა, და ყოველთა/ Page of ms. J: A125v მეფეთა ზამბრისთა.
და ყოველთა მეფეთა ელამისთა, და ყოველთა მეფეთა არშაკთასა, და სპარსთასა,
და ყოველთა მეფეთა აღმოსავალითგან შორიელთა და მახლობელთა კაცად-კაცადი ძმისა მიმართ თჳსისა, და ყოველთავე მეუფებათა ქუეყანისათა, რომელ არიან პირსა ზედა ქუეყანისასა, და მეფემან სისაქ სუას უკუანაჲსკნელ მათსა.
და ჰრქუა მათ; ესრე იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი ღმერთი ისრაჱლისაჲ; სუთ, დაითრვენით, და წარმოსთხიეთ და დაეცნეთ, და ვერღარა ა<ღ>სდგეთ პირისაგან მახჳლისა, რომელი მე მოვავლინო შორის თქუენთა.
და იყოს რაჟამს არა უნდეს მიღებად სასუმელი ეგე ჴელისაგან შენისა სუმად იგი, და ჰრქუა მათ; ესრე თქუა უფალმან ძალთამან სუმით ჰსუათ,
რამეთუ ესერა ქალაქისაგან, რომელსა ზედა სახელ-დებულ არს სახელი ჩემი მათ ზედა, მისგან მე ვიწყებ ბოროტებად; და თქუენ განწმედით განწმიდნეგით, ვერ სადა განწმიდნეთ, რამეთუ მე მახჳლსა მოუწოდებ ყოველთა ზედა მსხდომარეთა ქუეყანისათა, თქუა უფალმან ძალთამან.
და შენ წინაწარმეტყუელებდი ყოველთა ამათ სიტყუათა მათა მიმართ, და არქუ მათ; უფალი მაღლით ბრძანებს, და ადგილით წმიდით გამოსცეს ჴმაჲ თჳსი, <და> სიტყუას ბრძანებს ადგილით თჳსით, ხოლო იგინი ვითარცა მსთულებელნი მოუგებდენ, ყოველთა ზედა დამკჳდრებულთა ქუეყანისათა მოვალს მოსრვაჲ
ქუეყანად კერძო, რამეთუ საშჯელი არს უფლისაჲ წარმართთა მიმართ, ეშჯის იგი ყოველსა ჴორციელსა, ხოლო უღმრთონი მიეცნენ მახჳლსა, თქუა უფალმან.
ესრე იტყჳს უფალი ძალთაჲ; ესერა ძჳრი მოვალს ნათესავისაგან ნათესავად, და ნიავქარი დიდი გამოვალს დასასრულით ქუეყანისაჲთ.
და იყვნენ წყლულებანი უფლისაგან დღესა მას უფლისასა კიდითგან ქუეყანისაჲთ ვიდრე კიდედმდე ქუეყანისა, არა იტყებდენ, არცაღა შეკრბენ, არცა დაეფლნენ, სკორედ იყვნენ პირსა ზედა ქუეყანისასა.
დაღადებდით მწყემსნი, და ჴმა ყავთ; იტყებდით, ვერძნი ცხოვართანი, რამეთუ აღესრულნეს დღენი მოწყუედისანი და განბნევანი თქუენნი, და დაეცნეთ ვითარცა ვერძნი რჩეულნი./ Page of ms. J: A126r
და წარწყმდეს სივლტოლაჲ მწყემსთაგან, და განრინებაჲ ვერძთაგან ცხოვართასა.
ჴმაჲ ღაღადებისაჲ მწყემსთაჲ, და ვალალაებაჲ ვერძთა ცხოვართასაჲ, რამეთუ მოსპო უფალმან საძოვარი მათი.
და დაეცა კეთილი მშჳდობისაჲ პირისაგან რისხვისა გულის-წყრომისა უფლისაჲსა.
დაუტევა კაცად-კაცადმან ვითარცა ლომმან საყოფელი თჳსი, რამეთუ იქმნა ქუეყანაჲ იგი მათი უგზო პირისაგან რისხვისა, მახჳლისაგან დიდისა, და პირისაგან რისხვისა გულის-წყრომისა მისისა.
