მაშინ მრქუა მე უფალმან, მივედ და მოიგე შენდად ყჳბარი ერთი ქმნული მეკეცისაჲ, და მოიყვანნე მოხუცებულთაგანნი ერისა<თა>ნი და უხუცესთაგანნი მღდელთანი.
და განხჳდე შენ სამაროვანსა შვილთა მათთასა, რომელ მომკუდარ არიან, რომელ არს ბჭეთა გარეშჱ ქარსისათა, და წარიკითხნე ყოველნი ესე სიტყუანი მუნ, რომელთა გეტყოდი შენ.
და ჰრქუა მათ; ისმინეთ სიტყუაჲ უფლისაჲ, მეფეთა იუდაჲსთა და მკჳდრთა იჱრუსალემისათა. ესრე იტყჳს უფალი ძალთაჲ ღმერთი ისრაჱლისაჲ; აჰა ესერა მე მოვავლინო ამას ადგილსა ზედა ძჳრი, რაჲთა ყოველსა, რომელსა ესმეს იგი, აღუქავნენ ყურნი მისნი,
მის წილ, რამეთუ დამიტევეს მე, და უცხო ქმნეს ადგილი ესე, და უკუმევდეს იგინი მას შინა ღმერთთა უცხოთა, რომელ არა იცოდნეს მათ <და მამათა მათთა>, Page of ms. J: A119r და მეფეთა/ იუდაჲსთა აღავსეს ადგილი ესე სისხლითა უბრალოჲთა.
და აღაშჱნნეს მაღალნი ბაალისნი, რაჲთამცა დაწუნეს შვილნი მათნი ცეცხლითა მსხუერპლად ბაალისა, რომელ არა ვამცენ მათ, არცა ვთქუ, არცა მომიჴდა გულსა ჩემსა.
ამისთჳს ესერა დღენი მოვლენან, იტყჳს უფალი, და არღარა ერქუას ადგილსა მას მერმე, თქუა უფალმან, დასაცემელ და სამაროვან დასრვის.
და მოვსპო ზრახვაჲ იუდაჲსი და ზრახვაჲ იჱრუსალემისაჲ ამას ადგილსა, და დავსცნე იგინი მახჳლითა წინაშე მტერთა მათთა და ჴელითა, რომელნი ეძიებენ სულსა მათსა, და მივსცნე მკუდარნი მათნი საჭმლად მფრინველთა ცისათა და მჴეცთა ქუეყანისათა.
და დავდვა ქალაქი ესე განსარყუნელად და სასტჳნველად; ყოველი რომელი თანა-წარჰვიდოდის დაწუხნეს მის ზედა, და დაისტჳნოს ყოვლისა მისთჳს წყლულებისა მისისა.
და შეჭამნენ ჴორცნი ძეთა მათთანი და ჴორცნი ასულთა მათთანი, და კაცად-კაცადმან ჴორცნი მოყუსისა თჳსისანი შეჭამნეს იწროებისაგან და ჭირისა, რომელ აჭირონ მათ მტერთა მათთა, და რომელნი ეძიებდენ სულთა მათთა.
და შეჰმუსრო ყჳბარი იგი წინაშე თუალთა მათ კაცთასა, რომელნი გამოვიდენ შენ თანა.
და ჰრქუა მათ, ესრე იტყჳს უფალი ძალთაჲ; ესრე შევმუსრო ერი ესე და ქალაქი ესე, ვითარცა შეიმუსრის ჭურჭელი კეცისაჲ, რომელ ვერღარა შესაძლებელ არნ განკურნებად მერმე.
ესრე ვყო მე ამის ადგილისათჳს, იტყჳს უფალი, და რომელნი დამკჳდრებულ არიან მიცემად ქალაქი ესე, ვითარცა ქუეყანაჲ დაცემული.
და იყოს სახლები იჱრუსალემისაჲ და სახლნი მეფისა იუდაჲსნი ვითარცა ადგილი დაცემული არა-წმიდებისა მათისათჳს, რომელ ყვეს სახლებსა შინა მათსა, რომელთა შინა უკუმევდეს ერდოებსა ზედა ყოველთა ძალთა ცისათა, და უზორვიდეს საზორველსა ღმერთთა უცხოთა, და თაფეთს დაფლნენ, რამეთუ არა იყოს მათა ადგილი დასაფლველად.
და მოვიდა Page of ms. J: A119v იერემია დასასრველით თაფეთისაჲთ, ვიდრე იგი/ მიავლინა უფალმან წინაწარმეტყუელებად, და დადგა ეზოსა სახლისა უფლისასა, და ჰრქუა ყოველსა ერსა.
ესრე იტყჳს უფალი ძალთაჲ ღმერთი ისრაჱლისაჲ; აჰა ესერა მე მოვავლინო ქუეყანასა ამას ზედა, და ყოველსა ზედა ქალაქებსა მისსა და დაბნებსა მისსა ყოველი ძჳრი, რომელ ვთქუ მას ზედა, რამეთუ განიფიცხნეს ქედნი მათნი არა სმენად სიტყუათა ჩემთა.;
