TITUS
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
Part No. 306
Chapter: 57
Verse: 1
იხილეთ
ვითარ
წარწყმდა
მართალი
იგი
,
და
არა
ვინ
მოელის
გულითა
.
Page of ms. J: A89v
და
კაცნი
მარ/თალნი
აღიღებიან
და
არა
ვინ
განიცდის
,
რამეთუ
პირისაგან
სიცრუისა
აღებულ
არს
მართალი
.
Verse: 2
და
იყოს
მშჳდობით
საფლავი
მისი
.
აღებულ
არს
შორის
.
Verse: 3
ხოლო
თქუენ
მოიყვანეთ
აქა
,
ძენო
უშჯულონო
,
ნათესავნო
<მე>მრუშეთანო
,
და
მეძვისანო
,
Verse: 4
რომელითა
იგი
იშუებდით
,
და
ვის
ზედა
აღაღეთ
პირი
თქუენი
,
და
ვის
ზედა
განსძართ
ენაჲ
თქუენი
.
ანუ
არა
თქუენ
ხართ
შვილნი
წარწყმედისანი
,
ნათესავნი
უშჯულონი
,
Verse: 5
რომელნი
ევედრებით
კერპთა
ხეთა
ქუეშჱ
სერტყოვანთა
,
და
დაუკლევდით
შვილთა
თქუენთა
ჴევთა
შინა
და
შორის
კლდეთა
და
ადგილთა
ღელეთასა
.
Verse: 6
იგი
არს
ნაწილი
შენი
,
და
ესე
არს
სამკჳდრებელი
შენი
,
და
მათა
შესწირენ
შესაწირავნი
შენნი
,
და
მათ
მიართუენ
მსხუერპლნი
შენნი
.
აწ
ამათ
ზედა
არა
მე
განარისხნეა
,
იტყჳს
უფალი
.
Verse: 7
მთასა
ზედა
მაღალსა
და
განსაცხრომელსა
,
მუნ
არს
საწოლი
შენი
.
მუნ
მიიხუენ
მსხუერპლნი
შენნი
ზურგით
კერძო
.
Verse: 8
და
წირთხლთა
თანა
კარისა
შენისათა
დასდევ
საჴსენებელი
შენი
.
ჵ
უკუეთუ
ჩემგან
განსდგი
,
უფროჲს
რაჲ
მე
გევნოს
,
რამეთუ
შეიყუარენ
მწოლნი
იგი
შენ
თანა
.
Verse: 9
და
განამრავლენ
სიძვანი
შენნი
მათ
თანა
,
და
მრავალნი
ჰყვნენ
შორს
შენგან
,
და
მიავლინენ
მოციქულნი
მიერ
კერძო
საზღვართა
შენთა
,
დაჰმდაბლდი
ვიდრე
ჯოჯოხეთადმდე
.
Verse: 10
მრავალთა
გზათა
შენთა
დაჰშუერ
,
და
არა
სთქუ
ვითარმედ
დავაცადო
,
რამეთუ
განსძლიერდი
,
და
ჰქმენ
ესე
.
ამისთჳსცა
არა
მევედრე
მე
.
Verse: 11
ვისა
ჰზრუნევდ
,
და
შეგეშინა
,
და
მეცრუვე
მე
და
არა
მომიჴსენა
მე
,
და
არა
განიზრახე
გონებითა
შენითა
,
და
არა
დამიდევ
გულსა
შენსა
,
და
მე
ხილვით
გიხილე
,
და
უგულებელს-გყავ
შენ
,
და
ჩემდა
არა
შეიშინა
შენ
.
Verse: 12
და
მე
Page of ms. J: A90r
გითხრა
სიმართლჱ
ჩემი
,
და
უკეთურებაჲ
შენი
,/
რომელმან
არაჲ
გარგოს
შენ
.
Verse: 13
რაჟამს
ჰღაღადებდე
შენ
მათა
მიმართ
,
განგარინად
შენ
ჭირისაგან
შენისა
,
რამეთუ
ესე
ყოველნი
ქარმან
წარიხუნეს
,
და
ნიავქარმან
განაბნინეს
,
ხოლო
რომელნი
მე
მესვენ
,
დაემტკიცნენ
ქუეყანასა
ზედა
,
და
დაიმკჳდრონ
მთასა
წმიდასა
ჩემსა
,
Verse: 14
და
თქუან
:
განწმიდენით
პირისა
მისისაგან
გზანი
,
და
აღიღეთ
დასაბრკოლებელი
გზისაგან
ერისა
ჩემისა
.
Verse: 15
ამას
იტყჳს
მაღალი
იგი
,
რომელი
მაღალთა
შინა
დამკჳდრებულ
არს
საუკუნეთა
:
წმიდაჲ
წმიდათა
შორის
სახელი
მისი
,
უფალ
და
მაღალ
წმიდათა
შინა
განსუენებულ
,
და
სულ-მოკლეთა
მოსცის
სულ-გრძელებაჲ
,
და
მოსცის
<ცხორებაჲ>
დამდაბლებულთა
გულითა
.
Verse: 16
და
არა
უკუნისამდე
მანკიერ
ვექმნე
შურის-გებად
,
და
არცა
მარადის
განგირისხნე
თქუენ
.
რამეთუ
სული
ჩემ
მიერ
გამოვიდეს
,
და
ცხორებაჲ
ყოველი
მე
შევქმენ
.
Verse: 17
ცოდვისათჳს
მცირედ
რაჲ
მე
შევაწუხე
იგი
,
და
ვტანჯე
იგი
,
და
გარე-მივიქც<ი>ე
პირი
ჩემი
მისგან
,
და
შეწუხნა
და
ვიდოდა
მწუხარე
გზათა
მისთა
.
Verse: 18
და
გზანი
მისნი
ვიხილენ
,
და
განვკურნე
იგი
.
გულ-დებულ
ვყავ
იგი
,
და
მივეც
მას
ნუგეშინის-ცემაჲ
ჭეშმარიტი
.
Verse: 19
მშჳდობაჲ
მშჳდობასა
ზედა
შორიელთა
,
და
რომელნი
მახლობელ
არიან
.
და
თქუა
უფალმან
,
ულხინო
მათ
,
Verse: 20
ხოლო
ცრუნი
იგი
ვითარცა
ზღუაჲ
აღდუღებულნი
,
ეგრე
ღელვიდენ
და
ვერ
უძლონ
განსუენებად
,
რამეთუ
წარწყმდენ
წყალნი
მათნი
თიჴასა
და
დასათრგუნველსა
.
Verse: 21
არა
არს
სიხარული
უღმრთოთაჲ
,
იტყჳს
უფალი
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 18.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.