და აწ მცნებაჲ ესე თქუენდა მიმართ არს მღდელნო.
უკუეთუ არა ისმინოთ, და უკუეთუ არა დაიდვათ გულთა თქუენთა მოცემად დიდებაჲ სახელსა ჩემსა, იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი, და გამოვავლინო თქუენ ზედა წყევაჲ, და ვწყეო კურთხევაჲ თქუენი, და დავწყეო იგი, და განვაქარვო კურთხევაჲ თქუენი, და დავწყევო იგი, და არა იყოს თქუენ შორის, რამეთუ თქუენ არა დაიდევ<ი>თ გულთა თქუენთა.
აჰა ესერა მე განგიჩემო თქუენ მჴარი, და განვაბნიო საჴნჱ წინაშე პირსა თქუენსა, საჴსნჱ დღესასწაულთა თქუენთაჲ, და მოგიყვანნე თქუენ მასვე ზედა.
და სცნათ რამეთუ მე გამოგავლინე თქუენდა მცნებაჲ ესე, რაჲთა იყოს აღთქუმაჲ ჩემი ლევიტელთა მიმართ, იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი.
რამეთუ აღთქუმაჲ ჩემი იყოს მის თანა ცხოვრებისაჲ და მშჳდობისაჲ, და მივსცე მას შიში, რაჲთა ეშინოდის ჩემდა და პირისაგან სახელისა ჩემისა კრძალვად დიდად.
რამეთუ რჩული ჭეშმარიტებისაჲ იყო პირსა შინა მისსა, და სიცრუვჱ არა იპოვა ბაგეთა მისთა; მშჳდობით წარმართებულად ვიდოდიან იგინი ჩემ თანა, და მრავალნი მოაქცინა გზისაგან სიცრუისაჲსა.
რამეთუ ბაგეთა მღდელისათა Page of ms. J: A33r დაიმარხიან გონიერებაჲ, და/ შჯულსა ეძიებედ პირისაგან მისისა, რამეთუ ანგელოზი უფლისა ყოვლისა-მპყრობელისაჲ არს იგი.
ხოლო თქუენ გარდააქციეთ გზისაგან, და მოაუძლურენით მრავალნი შჯულისაგან, და განაქარვეთ აღთქუმაჲ იგი ლევისი, თქუა უფალმან ყოვლისა-მპყრობელმან.
და აწ მე მიგცნე თქუენ დატეობილად და შეურაცხად ყოველთა შორის წარმართთა, მის წილ რამეთუ არა დაიცვენით გზანი ჩემნი, არამედ თუალთ-აღებდით პირთა შჯულსა შინა.
აწ არა მე ერთ არსა მამაჲ თქუენ<ი> ყოველთაჲ, ანუ არა მე ერთ არსა ღმერთი, რომელმან დაგბადნა თქუენ. რაჲსათჳს დაუტევეთ კაცად-კაცადმან ძმაჲ თჳსი შეგინებად აღთქუმისა მის შჯულისა მამათა თქუენთაჲსა.
დაშთა იუდაჲ, და საძაგელ იქმნა ისრაჱლსა შორის, და იჱრუსალემსა, რამეთუ შეაგინა იუდა სიწმიდჱ უფლისაჲ, რომლითა შეიყუარა, და მოიპოვა ღმერთთა მიმართ უცხოთა.
აღჴოცოს უფალმან კაცი იგი, რომელმან ყო ესე, ვიდრემდე დამდაბლდეს საყოფელთაგან იაკობისთა, და მათგან რომელნი მოართუმენ უფალსა ყოვლისა-მპყრობელსა შესაწირავთა.
და ესე რომელი მძულდა მას იქმოდეთ, და ალტობდით ცრემლითა საკურთხეველსა უფლისასა, და ტირილითა და სულ-თქუმითა განიკუეთა, მერმე ღირსა მიხედვად მსხუერპლსა, გინა მოღებად შესაწირავი სათნოდ ჴელთაგან თქუენთა.
და სთქუათ; რაჲსათჳს რამეთუ <უფალი> გიწამებდა შორის შენსა და შორის ცოლსა სიჭაბუკისა შენისაჲსა, რომელ დაუტევე; და ეგე ზიარი შენი, და ცოლი აღთქუმისა შენისაჲ.
და არა სხუამან ეგრე ყო, და ნეშტმან სულისა მისისამან, და სთქუთ, სხუაჲ რაჲ არამედ გარნა თესლსა ეძიებს ღმერთი, და დაიცევ<ი>თ სულითა თქუენითა, და ცოლსა სიჭაბუკისა შენისასა ნუ დაუტეობ.
და უკუეთუ მოიძულო და განაძო, იტყჳს უფალი ღმერთი ისრაჱლისაჲ, Page of ms. J: A33v და დაფარნეს უღმრთოებამან გან/ზრახვათა შენთა ზედა, იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი, და დაიცევით სულითა თქუენითა, და არა დაუტეოთ ყ
რომელნი განარისხებთ ღმერთსა სიტყჳთა თქუენითა, და იტყჳთ; რაჲთა განგარისხეთ შენ, რამეთუ სთქუთ თქუენ; ყოველმან რომელმან ქმნეს ბოროტი იგი კეთილ არს წინაშე უფლისა, და ამათ შინა მან სათნა იყო, <და> სადა არს ღმერთი სიმართლისაჲ.:
