Page of ms. J: A21r მერვესა თუესა წელსა მეორესა დარიოს მეფისასა იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ზაქარიაჲსა მიმართ ბარაქიანისა ძისა ადოაჲსა წინაწარმეტყუელისა, და თქუა.
განრისხნა უფალი მამათა თქუენთა ზედა რისხვითა დიდითა, და ჰრქუა მათ.
ამას იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი; მოიქეცით ჩემდა, იტყჳს უფალი ძალთაჲ, და მოვიქცე თქუენდა, იტყჳს უფალი ძალთაჲ;
და ნუ იქმნებით ვითარცა მამანი თქუენნი, რომელთა იგი აბრალებდეს წინაწარმეტყუელნი პირველნი და იტყოდეს; ამას იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი; მოიქეცით აწ გზათაგან თქუენთა ბოროტთა, და საქმეთაგან თქუენთა არა კეთილთა; და არა ისმინეს ჩემი და არა მერჩდეს სმენად ჩემდა, იტყჳს უფალი.
სადა არიან მამანი თქუენნი და წინაწარმეტყუელნი, ნუ უკუნისამდე ცხოველ იყვნენ,
არამედ სიტყუანი ჩემნი და შჯული ჩემი შეიწყნარეთ, რაოდენი მე ვამცნო მონათა ჩემთა წინაწარმეტყუელთა, რომელნი მიეწიფნეს მამათა თქუენთა, და მიუგეს და ჰრქუეს, ვითარცა განწყობილ არს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი ყოფად ჩუენდა გზათა-ებრ ჩუენთა, და სლვათა-ებრ ჩუენთა, ეგრეთ მიყო Page of ms. J: A21v ჩუენ.
ოც და ოთხსა თჳსა მის მეათერთმეტისასა, ესე/ იგი არს თუჱ საბატი, მეორესა წელსა დარიოს მეფისასა იყო სიტყუაჲ ყფლისაჲ ზაქარიაჲსა მიმართ ბარაქიანისა ძისა ადოჲსა წინაწარმეტყუელისა, და თქუა.
ვიხილე ჩუენებასა ღამისასა, და აჰა ესერა კაცი აღმჴედრებული ცხენსა ზედა წითელსა; და ესე დგა შორის ორთა მთათა ჩრდილოჲსათა, და შემდგომად მისა ცხენნი წითელ-ჭრელნი და სპეტაკნი.
და ვთქუ; რაჲ არიან ესე უფალო. და მრქუა მე ანგელოზმან მან, რომელი მეტყოდა მე; მე გიჩუენო შენ რაჲ არიან ესე.
და მომიგო მე კაცმან მან, რომელი იგი დგა შორის ორთა მათ მთათა, და მრქუა მე; ესენი არიან რომელნი გამოავლინნა უფალმან მიმოსლვად ქუეყანისა.
და მიუგეს ანგელოზსა მას უფლისასა, რომელი იგი დგა შორის ორთა მათ მთათა, და ჰრქუეს, მოვლეთ ყოველი ქუეყანაჲ. და აჰა ესერა ყოველი ქუეყანაჲ დაშჱნებულ არს და დაყუდებულ.
და მიუგო ანგელოზმან უფლისამან, და ჰრქუა; უფალო ყოვლისა-მპყრობელო ვიდრემდე არა შეიწყალო იჱრუსალემი და ქალაქები იუდაჲსი, რომელნი უგულებელს გიყოფიან; ესე სამეოც და ათი წელი.
და მოუგო უფალმან ყოვლისა-მპყრობელმან ანგელოზსა მას, რომელი მეტყოდა მე, სიტყუანი კეთილნი და სიტყუანი ნუგეშინის-ცემისანი.
და მრქუა მე ანგელოზმან მან რომელი მეტყოდა მე; ღაღად-ყავ და თქუ; ამას იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი, შევიშურე იჱრუსალემისათჳს და სიონისათჳს შური დიდი,
და რისხვითა დიდითა მე განვრისხენ ნათესავთა მათ ზედა, რომელნი აღდგეს მათ ზედა, ამისთჳს რამეთუ მე განვრისხენ მცირედ, ხოლო იგინი შეკრბეს მათ ზედა ბოროტად.
ამისთჳს ამას იტყჳს უფალი, მოვაქციო იჱრუსალემსა ზედა მოწყალებით; სახლი ჩემი აღეშენოს მას შინა, იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი, და მერმე საზომი გან-ვე-ღა-ემარტოს იჱრუსალემსა ზედა.
და მრქუა მე Page of ms. J: A22r ანგელოზმან, რომელი მეტყ/ოდა მე; ღაღად-ყავ და თქუ; ამას იტყჳს უფალი ყოვლისა-მპყრობელი, მერმეცა გან-ვე-ეფინ<ნ>ენ ქალაქნი კეთილთა შინა, და შე-ვე-იწყალოს უფალმან სიონი, და სათნო იყოს მერმე იჱრუსალემი.
და აღვიხილენ თუალნი ჩემნი, და ვიხილენ ოთხნი რქანი.
და ვარქუ ანგელოზსა მას, რომელი მეტყოდა მე; რაჲ არიან ესე უფალო; და მრქუა მე; ესე რქანი არიან რომელთა განაბნიეს იუდაჲ და იჱრუსალემი და ისრაჱლი.
და მიჩუვნნა მე უფალმან ოთხნი ხურონი.
და ვარქუ მას, რასა საქმედ მოვლენ ესენი, და თქუა; ესე რქანი არიან რომელთა დამუსრნეს იგინი, და არა ვინ მათგანმან აღიპყრა თავი; და გამოვიდეს ესენი აღმახუვად მათდა ჴელთა შინა მათთა. ოთხნი ესე რქანი ნათესავნი იგი არიან, რომელთა აღიმაღლნეს ქუეყანასა მას ზედა უფლისასა რქანი მათნი განბნევად მისა.:
