TITUS
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
Part No. 225
Chapter: 2
Verse: 1
საცოსა
ჩემსა
ზედა
დავდგე
,
და
აღვჴდე
კლდესა
ზედა
,
და
მიმოვიმსტრო
ხილვად
,
რასა
ძი
იტყოდის
ჩემდამო
,
და
რაჲ
მიუგო
მამხილებელსა
ჩემსა
.
Verse: 2
და
მომიგო
მე
უფალმან
და
მრქუა
,
დაწერე
ხილვაჲ
გამოჩინებულად
ფიცარსა
,
Page of ms. J: A14v
რაჲთა
მისდევდეს
რომელი
იკით/ხვიდეს
მას
.
Verse: 3
რამეთუ
ხილვაჲ
ჟამადმდე
,
და
აღმოსცენდეს
სრულიად
და
არა
ცუდად
;
უკუეთუ
დააკლოს
,
დაუთმე
მას
,
რამეთუ
მომავალი
იგი
მოვიდეს
,
და
არა
ყოვნოს
.
Verse: 4
უკუეთუ
მოჰრიდოთ
,
არა
სთნავს
სულსა
ჩემსა
მას
შინა
,
ხოლო
მართალი
სარწმუნოებითა
ჩემითა
ცხოვნდეს
.
Verse: 5
და
თავის-მოთნჱ
იგი
და
შეურაცხის-მყოფელი
კაცი
ლაღი
არს
,
არა
რაჲ
სრულიად
ქმნეს
,
რომელმან
განივრცო
ვითარცა
ჯოჯოხეთმან
სული
თჳსი
,
და
ესე
ვითარცა
სიკუდილი
ვერ
განძღა
,
და
შეიკრიბოს
მის
ზედა
ყოველი
თესლები
,
და
შეიწყნარნეს
მისა
ყოველნი
ერნი
.
Verse: 6
არა
ყოველნი
ესე
იგავად
მოიხუნენ
მის
ზედა
,
და
სიტყჳს-დადგმად
სათ<ხ>რობელად
მისთჳს
,
და
თქუან
,
ვაჲ
რომელი
განიმრავლებდეს
თავისა
თჳსისა
,
რომელი
არა
იყოს
თჳსი
,
ვიდრემდე
დაამძიმებდეს
საჴივსა
მისსა
მაგრიად
.
Verse: 7
რამეთუ
მეყსეულად
აღდგენ
მკბენელნი
მისნი
,
და
განიფრთხონ
ძჳრის-მზრახვალთა
შენთა
,
და
იყო
აღსაჭრელ
მათა
.
Verse: 8
რამეთუ
წარმო<ს>ტყუენნენ
ნათესავნი
მრავალნი
;
წარგტყუენონ
შენცა
ყოველთა
დაშთომილთა
მათ
შენგან
ერთა
,
სისხლთათჳს
კაცთასა
,
და
უღმრთოებისათჳს
ქუეყანისა
,
და
ქალაქისა
და
ყოველთა
დამკჳდრებულთა
მისთა
.
Verse: 9
ჵ
რომელი
ანგაჰრობდეს
ანგაჰრობასა
ბოროტსა
სახლისა
თჳსისასა
დაწესებად
სიმაღლესა
ზედა
ბუდენი
თჳსნი
,
გამოტაცებად
ჴელისაგან
უკეთურთაჲსა
.
Verse: 10
ჰზრახე
სირცხჳლი
სახლისა
შენისათჳს
;
თანა-განხუედ
ერთა
მრავალთა
,
და
ცოდა
სულმან
შენმან
.
Page of ms. J: A15r
Verse: 11
ამისთჳს
ლოდი
კედლისაგან
ღაღადებ<დე>ს
,
და
ჭიამან
ძელი/საგან
თქუას
იგი
.
Verse: 12
ვაჲ
რომელი
აშჱნებდეს
ქალაქსა
სისხლითა
,
და
განჰმზადებდეს
ქალაქსა
სიცრუვითა
.
Verse: 13
არა
ესე
არს
უფლისა
მიერ
ყოვლისა-მპყრობელისა
,
და
მოაკლდეს
ერნი
მრავალნი
ცეცხლითა
,
და
ნათესავნი
მრავალნი
სულ-მოკლე
იქმნ<ნ>ეს
.
Verse: 14
რამეთუ
აღივსო
ქუეყანაჲ
მეცნი<ერ>ებითა
დიდებისა
უფლისაჲთა
,
და
ვითარცა
წყალმან
დაფაროს
იგი
ზღუად
მიმართ
.
Verse: 15
ჵ
რომელი
ასუმიდეს
მოყუასსა
თჳსსა
ა<ღ>თქუეფილსა
მრღუესა
,
და
დაათრობს
,
რაჲთა
ხედვიდეს
ქუაბებად
მიმართ
მათა
.
Verse: 16
სიმაძღრჱ
გინებისაჲ
დიდებისაგან
სუ
შენცა
;
და
შეირყიე
და
შეიძარ
;
გარემოგადგა
შენ
სასუმელი
მარჯუენისა
უფლისაჲ
,
და
შეკრბნა
უპატიოებაჲ
დიდებასა
შენსა
ზედა
.
Verse: 17
ამისთჳს
უღმრთოებამან
ლიბანასამან
დაგფაროს
შენ
,
და
უბადრუკებამან
მჴეცთამან
შეგაძრწუნოს
შენ
სისხლისათჳს
კაცთაჲსა
.
და
უღმრთოებისათჳს
ქუეყანისა
,
და
ქალაქისა
და
ყოველთა
მკჳდრთა
მისთაჲსა
.
Verse: 18
რაჲ
სარგებელ
არს
გამოქანდაკებულთაჲ
,
რამეთუ
გამოთალნეს
იგინი
,
შექმნნეს
იგინი
გამოდნობილად
საუცრად
ტყუვილი
,
რამეთუ
ესვიდა
შემოქმედი
ქმნულსა
თჳსსა
საქმედ
კერპსა
ყრუსა
.
Verse: 19
ვაჲ
რომელმან
ჰრქუას
ძელსა
,
განიფრთხვე
,
განიღჳძე
;
და
ქვასა
,
აღმაღლდი
,
და
იგი
არს
საუცარი
,
რამეთუ
ესე
არს
ჭედილი
ოქროჲსაჲ
და
ვეცხლისაჲ
,
და
ყოველი
სული
არა
არს
მას
შინა
.
Verse: 20
ხოლო
უფალი
ტაძარსა
წმიდასა
მისსა
,
ეშინოდენ
პირისაგან
მისისა
ყოველსა
ქუეყანასა
.:
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum iberice: codd. Oshki & Jerusalem
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 18.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.