ჰრქუა უფალმან მოსეს, შევედ ფარაოჲსი და არქუ მას: ამას იტყჳს უფალი: გამოავლინე ერი ჩემი, რაჲთა მსახურებდენ მე.
უკუეთუ არა ინებო გამოვლინებად, აჰა-ეგერა ვგუემნე ყოველნი საზღვარნი შენნი მყურით[ა].
გამოსცეს მდინარემან მყუარი, აღმოჴდეს და შევიდეს სახლთა თქუენთა და საუნჯეთა სასუენებელთა თქუენთასა და ცხედართა შენთა და სახლთა მსახურთა შენთასა და ერისა შენისასა და საპურესა შენსა და თორნესა შენსა,
შენ ზედა და ერსა შენსა ზედა აღმოჴდეს მყუარი.
ჰრქუა უფალმან მოსეს: არქუ აჰრონს, ძმასა შენსა: განირთხ ჴელითა შენითა კუერთხი ეგე მდინარესა მაგას ზედა და ჴევნებსა და მწყურნებსა და აღმოიყვანე მყუარი.
და განირთხა აჰრონ ჴელი წყალთა მათ ზედა ეგჳპტისათა და აღმ[ო]/იყვანა Page of ms. O: 81v მყუარი. აღმოჴდა მყუარი და დაფარა ქუეყანაჲ ეგჳპტისაჲ.
[ყ]ვეს გრძნეულთა მათ ეგჳპტისათა გრძნებითა მათითა და აღმოიყვანეს მყუარი. აღმოჴდა მყუარი და დაფარა ქუეყანაჲ იგი ეგჳპტისაჲ.
მოუწოდა ფარაო მოსეს და აჰრონს და ჰრქუა მათ: ილოცეთ ჩემთჳს უფლისა მიმართ და აღიღეთ ჩემგან მყუარი ესე და ერისა ჩემისაგან, და განუტეო ერი ეგე და ჰმსახურებდით უფალსა.
ჰრქუა მოსე ფარაოს: განაჩინე ჩემდამო, ოდეს ვილოცო შენთჳს და მსახურთა შენთათჳს და ერისა შენისათჳს, რაჲთა განქარდეს მყუარი შენგან და ერისა შენისაგან და სახლთა თქუენთაგან, [გ]არნა მდინარეთა ხოლო დაშთეს.
ხოლო მან თქუა, ხვალე. ჰრქუა მას მოსე: ვითარცა სთქუ, რაჲთა უწყოდი, რამეთუ არავინ არს უფლისა გარეშე.
და მოისპოს მყუარი შენგან და სახლთაგან თქუენთა და ეზოთა თქუენთა და მსახურთაგან შენთა და ერისა შენისა, გარნა მდინარეთა ხოლო დაშთეს.
გამოვიდეს მოსე და აჰრონ ფარაოჲსგან. და ღაღად-ყო მოსე უფლისა მიმართ განრინებისა მისთჳს დროჲსა მყურისა, ვითარცა-იგი თქუა ფარაო.
და ყო ეგრე უფალმან, ვითარცა თქუა მოსე. და მოწყდა მყუარი იგი სახლებისაგან და ეზოთა და ველთაგან.
და შეკრბა იგი ზჳნად-ზჳნად და დაყროლდა ქუეყანაჲ.
ვითარცა იხილა ფარაო, რამეთუ ეცა მას ლხინებას, განიფიცხა გული მისი და არა Page of ms. O: 82r ისმინა მათი, ვითარცა ეტყოდა უფალი.
ჰრქუა უფალმან მოსეს: არქუ აჰრონს, ძმასა შენსა: განირთხ ჴელითა შენითა კუერთხი ეგე და ეც მიწასა ქუეყანისასა. და იყოს მუმლი კაცთა ზედა და ოთხფერჴთა და ყოველსა ქუეყანასა ეგჳპტისასა.
განირთხა აჰრონ ჴელითა კუერთხი იგი და სცა მიწასა ქუეყანისასა და იყო მუმლი ყოველსა ქუეყანასა ეგჳპტისასა.
ყვეს ეგრევე გრძნეულთაცა მათ ეგჳპტისათა, რაჲთამცა გამოიყვანეს მუმლი და ვერ შეუძლეს. და იყო მუმლი კაცთა ზედა და ოთხფერჴთა.
ჰრქუეს გრძნეულთა მათ ფარაოჲსთა: თითი ღმრთისაჲ არს ესე. განიფიცხა გული თჳსი ფარაო და არა ისმინა მათი, ვითარცა-იგი ეტყოდა მათ უფალი.
ჰრქუა უფალმან მოსეს: აღამსთუე განთიად და დადეგ წინაშე ფარაოჲსა, რამეთუ იგი გამოვალს მდინარესა მაგას, და არქუ მას: ამას იტყჳს უფალი: გამოავლინე ერი ჩემი, რაჲთა მმსახურებდენ მე უდაბნოსა.
უკუეთუ არა ინებო გამოვლინებად ერი ჩემი, რაჲთა მსახურებდენ მე უდაბნოსა ზედა, აჰა-ეგერა მე მოვავლინო შენ ზედა და მსახურთა შენთა ზედა და ერსა შენსა ზედა ძაღლის მწერი, და აღივსნენ სახლნი ეგჳპტისანი ძაღლის მწერი თა და ქუეყანაჲ, რომელსა არიან მას ზედა.
და ვიდიდო მე მას დღესა შინა ქუეყანასა მას გესემისასა, რომელსა ზედა არს ერი ჩემი: მას ზედა არა იყოს ძაღლის მწერი, რაჲთა უწყოდი, Page of ms. O: 82v რამეთუ მე ვარ უფალი ღმერთი ყოვლისა ქუეყანისაჲ.
და ვსცე განჩინებაჲ შოვრის ერსა ჩემსა და შოვრის ერისა შენისა. ხვალისა დღესა იყოს სასწაული ქუეყანასა ზედა.
და ყო უფალმან ეგრე და მოაწია სიმრავლე ძაღლის მწერისაჲ სახლსა ფარაოჲსსა და სახლსა მსახურთა მისთასა და ყოველსა ქუეყანასა ეგჳპტისასა და მოსრა ქუეყანაჲ ძაღლის მწერმან.
მონწოდა ფარაო მოსეს და აჰრონს და ჰრქუა: წარვედით და ჰმსახურეთ ღმერთსა თქუენსა ქუეყანასა მაგასვე ზედა.
ჰრქუა მას მოსე: ვერ შესაძლებელ არს ეგრჱთ ყოფად, საძაგელი ეგჳპტისაჲ არა შევწიროთ უფლისა ღმრთისა ჩუენისა. უკუეთუ შევწიროთ უფლისა ღმრთისა ჩუენისა საძაგელი ეგჳპტისაჲ წინაშე მისსა, ქვითა განვიტჳნნეთ
არამედ გზასა სამისა დღისა სავალსა განვიდეთ უდაბნოდ და შევწიროთ უფლისა ღმრთისა ჩუენისა, ვითარცა-იგი მრქუა ჩუენ.
და თქუა ფარაო: მე განგიტევნე თქუენ და ჰმსახურეთ უფალსა ღმერთსა თქუენსა უდაბნოს. არამედ არა შორად განსწურთეთ უდაბნოდ განსლვად. ილოცეთ ჩემთჳს უფლისა მიმართ.
ჰრქუა მოსე: აჰა-ესერა მე განვალ შენგან და მსახურთა შენთაგან და ვილოცო ღმრთისა მიმართ და განვიდეს ძაღლის მწერი შენგან და მსახურთაგან შენთა და ერისაგან შენისა. ნუღარა შესძინებნ Page of ms. O: 83r ფარაო ცთუნებად თავისა თჳსისა, ვითარმცა არა განუტევე ერი ესე მსხუერპლისა შეწირვად ღმრთისა.
გამოვიდა მოსე ფარაოჲსგან, ილოცა ღმრთისა მიმართ.
და ყო ეგრე უფალმან, ვითარცა თქუა მოსე. და მოისპო ძაღლის მწერი ფარაოჲსგან და მსახურთაგან მისთა და ერისაგან მისისა და არა დაშთა არცა ერთ.
და დაიმძიმა გული ფარაო ამასცა ჟამსა შინა და არა ინება გამოვლინებაჲ ერისაჲ მის.
