და იყო მას ჟამსა ოდენ წარმოვიდა იუდა ძმათაგან თჳსთა და მივიდოდა იგი კაცისა ვისსამე ოდოლამელისა, რომელსა სახელი ერქუა იარას.
და იხილა მუნ იუდა ასული კაცისა ქანანელისაჲ, რომელსა სახელი ერქუა სავა, მოიყვანა იგი და შეირთო.
და მიუდგა და შვა ძჱ და უწოდა სახელი ჱრ.
და მიუდგა მერმე და შვა ძჱ და უწოდა სახელი მისი ავნან.
შესძინა მერმე და შვა ძჱ და უწოდა სახელი მისი სელომ. ესე იყო ქაზბის, რაჟამს შვნა ესენი.
და მოჰგუარა იუდა ცოლი ჱრს, პირმშოსა ძესა თჳსსა, რომელსა სახელი ერქუა თამარ.
და იყო ჱრ, პირმშოჲ იგი იუდაჲსი, უკეთუო წინაშე უფლისა და მოკლა იგი უფალმან.
ჰრქუა იუდა ავნანს: შევედ ხოლისა ძმისა შენისა და ესიძე მას და აღუდგინე თესლი ძმასა შენსა.
გულისხმა-ყო ავნან, ვითარნედ არა მისა იყოს თესლი იგი. და იყო, ვითარცა შევიდა Page of ms. O: 46r იგი ცოლისა მის ძმისა თჳსისა, დასთხია ქუეყანასა ზედა, რაჲთა არა მისცეს თესლი ძმასა თჳსსა.
ბოროტ-უჩნდა წინაშე ღმრთისა საქმჱ ესე, რამეთუ ყო ესრეთ, და მოაკუდინა იგიცა უფალმან.
ჰრქუა იუდა თამარს, სძალსა თჳსსა: დაჯედ ქურივად სახლსა შინა მამისა შენისასა, ვიდრემდე განმწჳსნეს სელომ, ძჱ ჩემი, რამეთუ თქუა: ნუუკუე მოკუდეს ესეცა, ვითარცა ძმანი მისნი. ხოლო თამარ წარვიდა და დაჯდა სახლსა შინა მამისა თჳსისასა.
აღესრულნეს დღენი და მოკუდა სავა, ცოლი იგი იუდაჲსი, და ნუგეშინის-იცა გლოვისაგან იუდა და მივიდა მრისუველთა ცხოვართა თჳსთა თანა და იირას, მწყემსი იგი მისი ოდოლამელი, თამნად.
და უთხრეს თამარს, სძალსა მისსა, და ჰრქუეს: აჰა-ესერა მამამთილი შენი აღვალს თამნად რისუვად ცხოვართა თჳსთა.
და განიძარცუა სამოსელი იგი საქურიოჲ და შეიმოსა სამოსელი და შეიმკო და დაჯდა იგი ბჭეთა ზედა ენანისათა, რომელ არს თანა-წარსავალსა თამნაჲსასა, რამეთუ იხილა, ვითარმედ განმწჳსნა სელომ, ძჱ მისი, და მან არა მისცა მას იგი ცოლად.
და იხილა იგი იუდა და აგონა, ვითარმედ მეძავი ვინმე არს, რამეთუ დაებურა პირი და ვერ იცნა იგი.
და მოიქცა იგი მისა გზისაგან და ჰრქუა მას: მიტევე და შემოვიდე Page of ms. O: 46v შენ თანა. რამეთუ ვერ იცნა, ვითარმედ ძის ცოლი მისი არს. ხოლო მან ჰრქუა მას: რაჲ მომცე მე, უკუეთუ შემოხჳდე ჩემდა?
და იუდა ჰრქუა მას: მე მიგიძღუანო შენ თიკანი თხათაჲ სამწყსოჲთ. ხოლო მან ჰრქუა მას: მომეც მე წინდი ვიდრე მოძღუნებადმდე შენდა.
ხოლო იუდა ჰრქუა მას: [რაჲ] წინდი მიგცე შენ? და მან ჰრქუა: ბეჭედი შენი და მძივი და კუერთხი ეგე, რომელ გაქუს ჴელსა შენსა. და მან მისცა მას და შევიდა მისა და მიუდგა მისგან.
და იგი აღდგა და განიძარცუა სამოსელი იგი მისგან და შეიმოსა სამოსელი იგი ქურიობისაჲ.
ხოლო იუდა მიუძღუანა მას თიკანი თხათაჲ ჴელითა მწყემსისა თჳსისაჲთა რაჲთა მოიღოს წინდი იგი დედაკაცისა მისგან. ხოლო მან არა პოვა იგი.
ჰკითხა კაცთა მის ადგილისათა სადა არს მეძავი იგი, რომელი იყო ენუნს გზასა ზედა? და თქუეს: არავინ არს მეძავი აქა.
და მიიქცა მწყემსი იგი იუდაჲსა და ჰრქუა: არა ვპოვე; და კაცთა მის ადგილისათა თქუეს, ვითარმედ: არავინ არს აქა მეძავი.
თქუა იუდა: აქუნდინ იგი მას! არამედ ნუუკუე მოვიკიცხნეთ. მე მიუძღუანე თიკანი და შენ არა ჰპოვე იგი.
და იყო სამისა თჳსა შემდგომად უთხრეს იუდას და ჰრქუეს, ვითარმედ: ისიძვა თამარ Page of ms. O: 47r , სძალმან შენმან, და მიდგომილ არს სიძვით. თქუა იუდა გამოიყვანეთ და დაწჳთ იგი ცეცხლითა.
და ვითარცა მიჰყვანდა იგი, მიუვლინა მამამთილსა თჳსსა და ჰრქუა: კაცისა მისგან, რომლისაჲ არს ესე წინდი, მიდგომილ ვარ; და იცან ბეჭედი ესე და მძივი და კუერთხი.
ხოლო იუდა იცნა იგი და თქუა: მართალ არს თამარ ვიდრე-ღა მე, რამეთუ არა მივეც იგი სელომს, ძესა ჩემსა. და არღა შესძინა მერმე ცნობად მისა.
და იყო, რაჟამს შობდა იგი, იყვნეს მარჩბივნი მუცელსა მისსა.
... ერთმან მან გამოყო ჴელი. მოიღო ამქუმელმან მან და გამოაბა მეწამული ჴელსა მისსა და თქუა: ესე პირველად გამოვიდეს.
და ვითარ შეყო ჴელი მისი, მეყსეულად გამოვიდა ძმაჲ მისი და ამქუმელმან მან თქუა: რაჲსა განეღო შენთჳს ღონე ? და რომელი-იგი პირველად გამოვიდა, უწოდა სახელი მისი ფარეზ.
და შემდგომსა მას... ზარა.
