TITUS
Biblia Mcxetica
Part No. 722
Previous part

Chapter: Add. 
სიბრძნე


Verse: _    პირსა მართლისასა გამოვალს სიბრძნე, ხოლო ბაგენი კაცთა ბრძენთანი მასწავლელ მადლისა, პირმან ბრძნისამან იწუართის სიბრძნე, ხოლო სიმართლემან იჴსნის იგი სიკუდილისაგან.
Verse: [3,18]    აღსრულებასა კაცისა მართლისასა არა მოაკლდეს სასოება.
Verse: _    შვილი მართალი იშვის ცხოვრებად და კეთილსა შინა თჳსსა ნაყოფი სიმართლისა მოისთულის.
Verse: _    ნათელი მართლისა მარადის და უფლისა მიერ პოონ მადლი და დიდებაჲ.
Verse: _    ენამან მართლისამან უწყის კეთილი და გულსა შინა მათსა განისუენებს სიბრძნე.
Verse: _    უყუარან უფალსა წმიდანი გულითა და სათნო მისსა ყოველნი უბიწონი გზასა.
Verse: _    სიბრძნე უფლისა განანათლებს პირსა გონიერთასა,
Verse: (6,13b)    რამეთუ მიიწევის მათდა, რომელთა გულს-უთქუამს მისთჳს წინაწარცნობადმდე
Verse: (6,13a)    და ადვილად იხილვების და უშრომელად მოყუარეთა მისთაგან,
Verse: (6,14)    რომელმან აღიმსთოს მისსა მიმართ, არა დაშურეს.
Verse: (6,15)    და რომელი იღჳძებდეს მის წინაშე ადრე, უზრუნველ იქმნეს,
Verse: (6,16)    რამეთუ ღირსთა მისთა თჳთ იგი მიმოვალს და ეძიებს. და აჰა, გულთა მისთა ეოცების მათ მხიარულებად,
Verse: (7,30)    რამეთუ სიბრძნესა ვერსადა ჰმძლავრობს ბოროტი.
Verse: (8,2b)    ამისთჳსცა ვეტრფიალე სიკეთესა მისსა
Verse: (8,2a)    და შევიყუარე ესე და ვეძიებდ სიჭაბუკით ჩემითგან და ვეძიებდ სძლად მოყვანებად ჩემდა,
Verse: (8,3)    რამეთუ ყოველთა მფლობელმანცა შეიყუარა იგი, რამეთუ საიდუმლო არს იგი ღმრთისმეცნიერებისა და მომპოვნებელი საქმეთა მისთა,
Verse: (8,7)    შრომანი მისნი არიან სათნოებანი. ხოლო სიწმიდესა და გონიერებასა ესე ასწავებს. და სიმართლესა და სიმჴნესა, რომლისა უსაჴმარეს არარაჲ არს ცხორებასა შინა კაცთათჳს.
Verse: (8,8)    უკუე ვისმე გამოცდილება სწადის, იცის დასაბამი, სადა მომპოვნებელი იგი შეამსგავსის, იცის ქცეულება სიტყუათა და განჴსნა იგავთა. სასწაულნი და ნიშნი წინაწარ იცნის და განსვლა ჟამთა და წელიწადთა.
Verse: [8,17]    და ყოველივე არს სახე კეთილისა, რამეთუ უკუდავება არს მას შინა
Verse: (8,18)    და რჩეულ-კეთილობის-ზიარებასა სიტყუათა მისთასა.
Verse: (8,21)    ამისთჳს შევემთხჳე უფალსა და ვევედრე მას და ვთქუ ყოვლითა გულითა ჩემითა:
Verse: (9,1)    ღმერთო მამათაო და უფალო წყალობათაო, რომელმან შექმნეს ყოველი სიტყჳთა შენითა
Verse: (9,2)    და სიბრძნითა შენითა დაჰბადე კაცი, რათა უფლებდეს შენ მიერ ქმნულთა დაბადებულთა ზედა
Verse: (9,3)    და განაგებდეს სოფელსა სიწმიდით და სიმართლით,
Verse: (9,4)    მომეც მე წინაშე შენსა საყდარ მდგომი სიბრძნე და ნუ განმაგდებ მე მონათაგან შენთა,
Verse: (9,5)    რამეთუ მე - მონა შენი და ძე მჴევლისა შენისა.
Verse: (9,10)    და გამოავლინე იგი შენით წმიდით სამკჳდრებელით საყდრისაგან დიდებისა შენისა, რათა ჩემ თანა იყოს და მასწავოს მე, რა-იგი არს სათნო წინაშე შენსა.
Verse: (9,11)    და მიძღოდის მე მეცნიერებითა თჳსითა და დამიცვას მე დიდებითა მისითა,
Verse: (9,14)    რამეთუ გულის-სიტყუანი მოკუდავთანი მოშიშ და საცთომელ განზრახვანი მათნი.




Next part


This text is part of the TITUS edition of Biblia Mcxetica.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 22.3.2021. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.