TITUS
Biblia Mcxetica
Part No. 29
Chapter: 29
Section: (a)
Verse: 1
და
წარემართა
იაკობ
და
წარვიდა
ქუეყანად
მზისა
აღმოსავალად
ლაბანის
,
ასურისა
,
ძისა
ბათოელ
ასულისა
,
ხოლო
ძმისა
რებეკასა
,
დედისა
იაკობისა
და
ესავისა
.
Verse: 2
და
მიჰხედა
,
და
იხილა
ჯურღმული
ველსა
ზედა
.
და
იყვნეს
მუნ
სამნი
მწყემსნი
ცხოვართანი
და
განისუენებდეს
მუნ
,
რამეთუ
მის
ჯურღმულისაგან
ასჳან
წყალი
სამწყსოსა
მათსა
.
და
ქვაჲ
დაედვა
პირსა
ზედა
ჯურღმულისასა
.
Verse: 3
და
შეკრბის
მუნ
ყოველი
სამწყსოჲ
და
მწყემსები
და
გარდააგორიან
ლოდი
იგი
პირისა
მისგან
ჯურღმულისა
და
ასჳან
ცხოვარსა
და
კუალად
დასდვიან
ლოდი
იგი
პირსა_ვე
მის
ჯურღმულისსა
ადგილსა
თჳსსა
.
Verse: 4
და
ვითარ
იხილნა
იგინი
იაკობ
,
ჰრქუა
მათ
:
ძმანო
,
ვინანი
ხართ
?
ხოლო
მათ
ჰრქუეს
:
ქარანით
ვართ
ჩუენ
.
Verse: 5
და
ჰრქუა
მათ
:
იცით_ა
ლაბან
,
ძე
ნაქორისა
?
და
მათ
ჰრქუეს
:
ვიცით
.
Verse: 6
ხოლო
მან
ჰრქუა
:
ცოცხლებით
არს_ა
?
და
მათ
ჰრქუეს
:
ცოცხლებით
არს
.
და
ვიდრე
იგინი
ამას
იტყოდეს
,
აჰა
,
რაქელ
მოვიდოდა
ცხოვართა
თანა
მამისა
თჳსისათა
.
Verse: 7
და
თქუა
იაკობ
:
დღე
დგას_ღა
ფრიად
და
არ_ღა
არს
შეკრებაჲ
სამწყსოთაჲ
;
ასუთ
ცხოვართა
,
წარვედით
და
აძოებდით
.
Section: (b)
Verse: 8
ხოლო
მათ
ჰრქუეს
:
ვერ
შემძლებელ
ვართ
,
ვიდრე
შეკრებადმდე
ყოველთა
მწყემსთა
,
და
გარდააგორვონ
ლოდი
ესე
პირისაგან
ჯურღმულისა
ამის
და
მაშინ_ღა
ვასუათ
საცხოვარსა
ჩუენსა
.
Verse: 9
ჯერეთ
ზრახვიდა
იგი
მათ
,
და
რაქელ
მოვიდოდა
ცხოვართა
თანა
მამისა
მისისათა
,
რამეთუ
აძოებდა
ცხოვართა
მამისა
მისისათა
.
Verse: 10
და
ვითარცა
იხილა
იაკობ
რაქელ
,
ასული
ლაბანისი
.
დედისძმისა
თჳსისა
,
მოვიდა
და
გარდააგორვა
ლოდი
იგი
პირისაგან
მის
ჯურღმულისა
და
სუა
ცხოვართა
მათ
ლაბანისთა
,
დედისძმისა
თჳსისათა
.
Verse: 11
და
ამბორს_უყო
რაქელს
და
ღაღად-ყო
ჴმითა
დიდითა
და
ტიროდა
.
Verse: 12
და
უთხრა
რაქელს
,
ვითარმედ
ძმაჲ
არს
მამისა
მისისა
და
ვითარმედ
ძე
არს
რებეკასი
.
და
წარვიდა
რაქელ
და
უთხრა
მამასა
თჳსსა
სიტყჳსა
მისებრ
იაკობისა
Verse: 13
და
ვითარცა
ესმა
ლაბანს
სახელი
იაკობისი
,
დისწულისა
თჳსისა
,
სრბით
გამოვიდა
შემთხუევად
მისა
და
ვითარცა
იხილა
იგი
,
მოეხჳა
მას
და
ამბორს-უყო
.
და
შეიყვანა
სახიდ
თჳსა
და
უთხრა
ლაბან
ყოველთა
სიტყუანი
ესე
.
Verse: 14
ჰრქუა
მას
ლაბან
:
ძუალთა
ჩემთაგანი
და
ჴორცთა
ჩემთაგანი
ხარ
შენ
.
და
იყო
მის
თანა
თთვეთა
და
დღეთა
მრავალთა
.
Verse: 15
და
ჰრქუა
ლაბან
იაკობს
:
რამეთუ
ძმაჲ
ჩემი
ხარი
შენ
.
აჰა
მმონო
მე
მედად
.
მითხარ
მე
,
რაჲ
არს
სასყიდელი
შენი
?
Verse: 16
ხოლო
ლაბანს
ესხნეს
ორ
ასულ
.
სახელი
უხუცესისა
ლია
და
სახელი
უმრწემესისა
მის
რაქელ
.
Verse: 17
და
იყვნეს
თუალნი
ლიასნი
უძლურ
,
ხოლო
რაქელ
იყო
კეთილ
ხილვითა
და
შუენიერ
პირითა
.
Section: (g)
Verse: 18
და
უყვარდა(
?)
იაკობს
რაქელ
და
თქუა
:
გმონებდე
შენ
შჳდ
წელ
რაქელისთჳს
,
ასულისა
შენისა
უმრწემესისა
.
Verse: 19
მიუგო
და
ჰრქუა
ლაბან
:
უმჯობეს
არს
ჩუენდა
მიცემად
იგი
შენ
,
ვიდრე
მიცემად
იგი
სხუასა
ქმარსა
,
იყოფოდე
ჩემ
თანა
.
Verse: 20
და
ჰმონებდა
იაკობ
შჳდ
წელ
რაქელისთჳს
და
იყუნეს
წინაშე
მისსა
ვითარცა
დღენი
მცირენი
სიყვარულისა
მისისათჳს
.
და
ვითარცა
წარჰჴდეს
შჳდნი
წელნი
,
Verse: 21
ჰრქუა
იაკობ
ლაბანს
:
მომეც
მე
ცოლი
ჩემი
,
რამეთუ
აღესრულნეს
დღენი
იგი
დროსანი
.
Verse: 22
და
შეკრიბნა
ლაბან
ყოველნი
კაცნი
მის
ადგილისანი
და
ყო
ქორწილი
.
Verse: 23
და
იყო
მწუხრი
.
და
მოიყვანა
ლაბან
ლია
,
ასული
თჳსი
,
და
შეიყვანა
იაკობისა
და
შევიდა
მისსა
იაკობ
.
Verse: 24
და
მისცა
ლაბან
ლიას
,
ასულსა
თჳსსა
,
ზელფა
მჴევალი
თჳსი
,
მისა
მჴევლად
.
და
ვითარცა
იყო
განთიადი
და
,
აჰა
ესერა
,
იყო
იგი
ლია
.
Verse: 25
და
ჰრქუა
იაკობ
ლაბანს
:
რაჲ
ესე
ჰყავ
,
ანუ
აჰა
რაქელისთჳს
გმონებდ
?
რაჲსათჳს
შეურაცხ-მყავ
მე
.
Verse: 26
და
თქუა
ლაბან
:
არა
არს
ჩუენსა
ადგილსა
ეგრეთ-მიცემად
უმრწემესი
უწინარეს
უხუცესისა
.
Verse: 27
აღასრულენ
სხუანი_ღა
წელნი
და
მიგცე
იგი
შენ
საქმისა
მისთჳს
.
რომელსა
იქმოდი
ჩემ
თანა
მერმეცა
შჳდ
წელ
.
Verse: 28
და
ყო
იაკობ
ეგრეთ
და
აღასრულნა
სხუანი
წელნი
.
Verse: 29
და
მისცა
მას
ლაბან
ასული
თჳსი
რაქელ
ცოლად
მისა
და
რაქელს
მისცა
ბალა
,
მჴევალი
თჳსი
,
მისა
მჴევლად
.
Verse: 30
და
შევიდა
იაკობ
რაქელისა
და
შეიყუარა
იგი
უფროჲს
ლიასსა
და
ჰმონებდა
მას
შჳდ
წელ_ღა
სხუა
.
Verse: 31
და
იხილა
ღმერთმან
,
რამეთუ
სძულს
ლია
.
განაღო
საშოჲ
მისი
.
ხოლო
რაქელ
იყო
ბერწ
.
Verse: 32
მიუდგა
ლია
და
უშვა
იაკობს
ძე
.
და
უწოდა
სახელი
მისი
რუბენ
და
თქუა
:
რამეთუ
იხილა
უფალმან
სიმდაბლე
ჩემი
და
მომცა
მე
შვილი
და
აწ
შემიყუაროს
მე
ქმარმან
ჩემმან
.
Verse: 33
და
მერმე
მიუდგა
ლია
და
უშვა
ძე
მეორე
იაკობს
და
თქუა
:
რამეთუ
ისმინა
უფალმან
ვედრებისა
ჩემისა
და
იხილა
,
ვითარმედ
ვსძულ
მე
,
და
მომცა
მე
შვილი
მეორე
.
და
უწოდა
სახელი
მისი
სჳმეონ
.
Verse: 34
და
მერმე
მიუდგა
და
შვა
ძე
და
თქუა
:
ამიერითგან
ჩემდამო
იყოს
ქმარი
ჩემი
,
რამეთუ
უშვენ
მას
სამ
ძე
და
უწოდა
სახელი
მისი
ლევი
.
Verse: 35
და
მერმე
მიუდგა
და
შვა
ძე
და
თქუა
:
აწ
უკვე
აღუვარო
უფალსა
*
და
.
უწოდა
სახელი
მისი
იუდა
.
და
დადგა
შობისაგან
.
Section:
This text is part of the
TITUS
edition of
Biblia Mcxetica
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 22.3.2021. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.