Սի́րելիք՝ մի́ ամ(ենայն) հոգւոյ հաւատայք, այլ ընտրեցէ́ք զհոգիսն եթէ յա(ստուածո)յ իցեն. զի բ(ա)զ(ու)մ սուտ մարգարէք ելեալ են յաշխարհ։
եւ մեք այսուիկ ճանաչեմք զհոգին ա(ստուածո)յ։ Ամենայն հոգի որ խոստովանի զյ(իսու)ս ք(րիստո)ս մարմնով եկեալ, յա́(ստուածո)յ է նա.
եւ ամ(ենայն) հոգի որ ո́չ խոստովանի զյ(իսու)ս ք(րիստո)ս մարմնով եկեալ, չէ́ նա յա(ստուածո)յ. եւ այս նեռինն է, զորմէ լուարուքն եթէ գալոց է, եւ արդէն իսկ յաշխարհի է։
Դուք յա́(ստուածո)յ էք ո́րդեակք, եւ յաղթեցէք ն(ո)ց(ա). զի մե́ծ է ու ՛ի ձեզդ է, քան զայն որ յաշխարհին է.
Նոքա յաշխարհէ են, վ(ա)ս(ն) այնորիկ յաշխարհէ խօսին, եւ աշխարհ լսէ́ ն(ո)ց(ա)։
Մեք յա́(ստուածո)յ եմք, որ զա(ստուա)ծ ճանաչէ լսէ մեզ, եւ որ չէ́ յա(ստուածո)յ՝ ո́չ լսէ մեզ։ այսուիկ ճանաչեմք զհոգին ճշմարտու(թ)ե(ան), եւ զհոգին խաբէու(թ)ե(ան)։
Սի́րելիք, սիրեսցո́ւք զմիմեանս, զի սէր յա́յ է. եւ ամ(ենայն) որ սիրէ՝ յա́(ստուածո)յ է ծնեալ, եւ ճանաչէ́ զա(ստուա)ծ։
եւ որ ո́չն սիրէ՝ ոչ ճանաչէ զա(ստուա)ծ, զի ա(ստուա)ծ սէ́ր է։
Եւ զի յայսմ երեւեցաւ սէրն ա(ստուածո)յ ՛ի մեզ, զի զորդին իւր միածին առաքեա́ց ա(ստուա)ծ յաշխարհ, զի եղիցուք նովաւ կենդանի́ք։
Յայսմ է սէրն. ո́չ զի մեք սիրեցաք զա(ստուա)ծ, այլ զի նա́ սիրեաց զմեզ, եւ առաքեաց զորդի́ն իւր ՛ի քաւութի(ւն) մեղաց մերոց։
Սի́րելիք՝ եթէ ա(ստուա)ծ այսպէս սիրեաց զմեզ, ապա եւ մե́ք պարտիմք զմիմեանս սիրել։
Զա(ստուա)ծ ուրուք երբէք չի́ք տեսեալ. եթէ սիրեսցուք զմիմեանս՝ ա(ստուա)ծ ՛ի մե́զ բնակէ, եւ սէր ն(ո)ր(ա) ՛ի մեզ կատարեալ է։
այսուիկ գիտեմք եթէ մեք ՛ի նա եմք բնակեալ՝ եւ նա ՛ի մեզ, զի ՛ի հոգւո́յն իւրմէ ետ մեզ։
Եւ մեք տեսաք եւ վկայեմք, զի հայր առաքեա́ց զորդի իւր փրկիչ աշխարհի։
Որ ոք խոստովանեսցի՝ եթէ յ(իսու)ս է որդի ա(ստուածո)յ, ա(ստուա)ծ ՛ի նմա́ բնակէ՝ եւ նա յա́(ստուա)ծ։
եւ մեք հաւատացաք, եւ ծանեա́ք զսէրն ա(ստուածո)յ՝ զոր ունի առ մեզ։
Յայսմիկ է կատարեալ սէրն ն(ո)ր(ա) ը(նդ) մեզ. զի համարձակութի(ւն) ունիմք յաւուրն դատաստանի։ զի ո(ր)պ(էս) եւ նայն է, նո́յնպէս եւ մեք եմք յաշխարհի յայսմիկ։
Եւ երկիւղ ո́չ գոյ ՛ի սէր, այլ սէրն կատարեալ ՛ի բա́ց մերժէ զերկեւղն. զի երկիւղ ընդ տանջանօ́ք է. իսկ որ երկնչին, չէ́ կատարեալ ՛ի սէրն։
Մեք սիրեսցո́ւք զա(ստուա)ծ, վ(ա)ս(ն) զի նա́ նախ սիրեաց զմեզ։
Եթէ ոք ասիցէ՝ եթէ սիրեմ զա(ստուա)ծ, եւ զեղբայր իւր ատիցէ, սո́ւտ է։ որ ո́չ սիրէ զեղբայր իւր զոր տեսանէ, զա(ստուա)ծ զոր ո́չն ետես՝ զի՞արդ կարիցէ սիրել։
եւ զայս պատուէ́ր ունիմք առ ՛ի նմանէ, զի որ սիրէ զա(ստուա)ծ՝ սիրէ́ նա եւ զեղբայր իւր։
