Ուստի́ պատերազմունք՝ եւ ուստի́ կռիւք ՛ի ձեզ. ոչ յայդպիսի ցանկու(թ)ե(ան)ց ձերոց՝ որ զօրացեալ են յանդամս ձեր։
Ցանկայք, եւ ո́չ ունիք. սպանանէք եւ նախանձիք, եւ ո́չ կարէք հասանել. պատերազմիք կռուիք՝ եւ ո́չ ունիք, վասն զի ո́չ խնդրէք։
խնդրէք եւ ո́չ առնուք, վ(ա)ս(ն) զի չարաչա́ր խնդրէք. զի անդէն ՛ի ցանկութի(ւն)ս ձեր մաշեսջիք։
Շնացօղք՝ ոչ գիտէք՝ զի սէր աշխարհիս այսորիկ թշնամութի(ւն) է առ ա(ստուա)ծ։ զի որ ոք կամիցի սիրել զաշխարհ, թշնամի́ առնէ զանձն իւր ա(ստուածո)յ։
Կամ թէ վայրապա́ր համարիցիք՝ զոր ասէ գիրն առ նախանձ ինչ, որում փափաքէ́ հոգին՝ որ բնակեաց ՛ի մեզ,
տալ զառաւել շնորհսն։ վ(ա)ս(ն) որոյ ասէ. տ(է)ր ամբարտաւանից հակառակ կայ, տայ շնորհս խոնարհաց։
Հնազանդեցայք այսուհետեւ ա(ստուածո)յ, եւ կացէ́ք հակառակ չարախօսին, եւ լիցի փախստակա́ն առ ՛ի ձէնջ։
մերձեցարո́ւք առ ա(ստուա)ծ, եւ մերձեսցի́ առ ձեզ։ Սրբեցէ́ք զձեռս մե́ղաւորք, եւ ուղի́ղ արարէք զսիրտս՝ ե́րկմիտք։
տառապեցարո́ւք, սգացարո́ւք, եւ լացէ́ք. ծաղր ձեր ՛ի սո́ւգ դարձցի, եւ ուրախութի(ւն) ձեր ՛ի տրտմութի(ւն)։
խոնարհեցարո́ւք առաջի տ(եառ)ն՝ եւ բարձրացուսցէ́ զձեզ։
Մի́ բամբասէք զմիմեանս ե́ղբարք. որ բամբասէ զեղբայր իւր, կամ դատի զեղբայր իւր, զօրէնսն դատի. իսկ եթէ զօրէնսն դատիցիս, ո́չ առնելի օրինացն ես՝ այլ դատաւո́ր։
Մի է օրէնսդիր եւ դատաւոր, որ կարօղն է փրկել եւ կորուսանել։
դու ո՞ ես՝ որ դատիս զընկերն։
որք ո́չ գիտէք զվաղիւն,
որպիսի՞ ինչ իցեն կեանք ձեր. զի իբրեւ զմրրիկ էք, որ առ սակաւ մի երեւեալ՝ եւ ապականեալ։ փոխանակ զի ասէիք՝ եթէ տ(է)ր կամեսցի, կեցցո́ւք եւ արասցուք զայս ինչ՝ կամ զայն։
եւ արդ՝ պարծիք յամբարտաւանու(թ)ե(ան) ձերում։ ամ(ենայն) ինչ այնպիսի պարծանք՝ չարու(թ)ի(ւն) են։
Որ ոք գիտիցէ զբարին՝ եւ ո́չ առնիցէ, մե́ղք են նմա։
