Սկիզբն աւետարանի Յիսուսի Քրիստոսի որդւոյ Աստուծոյ։
Որպէս եւ գրեալ է ի մարգարէս։ Ահաւասիկ ես առաքեմ զհրեշտակ իմ առաջի քոյ։
Ձայն բարբառոյ յանապատի, պատրաստ արարէք զճանապարհ տեառն, եւ ուղիղս արարէք զշաւիղս նորա։
Եւ եղեւ՝ զի յովհաննէս մկրտէր յանապատի, եւ քարոզէր մկրտութիւն ապաշխարհութեան ի թողութիւն մեղաց։
Եւ երթայր առ նա ամենայն աշխարհն հրէաստանի, եւ երուսաղէմացիք ամենեքեան. եւ մկրտէին ի նմանէ ի յորդանան գետ խոստովանելով զմեղս իւրեանց։
Եւ էր յովհաննէս զգեցեալ ստեւ ուղտու, եւ գոտի մաշկեղէն ընդ մէջ իւր։ եւ կերակուր նորա մարախ եւ մեղր վայրենի։
Քարոզէր եւ ասէր. գայ զօրագոյնն քան զիս զկնի իմ, որում չեմ բաւական խոնարհել՝ լուծել զխրացս կօշկաց նորա։
Ես մկրտեցի զձեզ ջրով, եւ նա մկրտեսցէ զձեզ հոգւով սրբով։
Եւ եղեւ յաւուրսն յայնոսիկ եկն Յիսուս ի նազարեթէ գալիլեացւոց, եւ մկրտեցաւ ի յովհաննէ ի յորդանան։
Եւ նոյն ժամայն ընդ վերանալ ի ջրոցն, ետես ցելեալ զերկինս, եւ զհոգին Աստուծոյ իբրեւ զաղաւնի՝ զի իջանէր ի վերայ նորա։
Ձայն եղեւ յերկնից՝ եւ ասէ. դու ես որդի իմ սիրելի, ընդ քեզ հաճեցայ։
Եւ նոյն ժամայն՝ հոգին հանէ զնա յանապատ։
Եւ էր նա անդ զաւուրս քառասուն փորձեալ ի սատանայէ։ եւ էր ընդ գազանս, եւ հրեշտակք պաշտէին զնա։
Եւ յետ մատնելոյն յովհաննու, եկն Յիսուս ի գալիլեա. քարոզէր զաւետարանն Աստուծոյ՝ եւ ասէր.
Թէ կատարեալ է ժամանակ, եւ հասեալ է արքայութիւն Աստուծոյ. ապաշխարեցէք՝ եւ հաւատացէք յաւետարանն։
Իբրեւ անցանէր առ ծովեզերբն գալիլեացւոց, ետես զսիմովն եւ զանդրէաս եղբայր սիմովնի, զի արկեալ էր նոցա ուրկանս ի ծով. քանզի ձկնորսք էին։
Եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. եկայք զկնի իմ. եւ արարից զձեզ՝ լինել որսորդս մարդկան։
Եւ վաղվաղակի թողեալ զուռկանսն, գնացին զհետ նորա։
Եւ մատուցեալ անտի՝ սակաւիկ մի յառաջ, ետես զյակովբոս զեբեդեայ՝ եւ զյովհաննէս եղբայր նորա, եւ զնոսա ի նաւին մինչ կազմէին զուռկանս, եւ կոչեաց զնոսա։
Եւ վաղվաղակի թողեալ զհայր իւրեանց զեբեդոս ի նաւին վարձկանօքն հանդերձ, գնացին զհետ նորա։
Եւ մտանեն ի կափառնաում. եւ իսկ եւ իսկ ի շաբաթուն մտեալ ի ժողովուրդն, ուսուցանէր զնոսա։
Եւ զարմանային ընդ վարդապետութիւն նորա, զի ուսուցանէր զնոսա իբրեւ իշխանութեամբ՝ եւ ոչ որպէս դպիրքն։
Եւ էր ի ժողովրդեանն նոցա այր մի, յորում այս պիղծ գոյր ի նմա. որ աղաղակեաց եւ ասէ։
Թոյլ տուր, զի կայ՝ մեր եւ քո Յիսուս նազովրեցի, եկիր կորուսանել զմեզ. գիտեմք զքեզ՝ ով ես, սուրբն Աստուծոյ։
Սաստեաց ի նա Յիսուս՝ եւ ասէ. կարկեաց՝ եւ ել ի դմանէ։
Եւ զարկոյց զնա այս պիղծ. եւ աղաղակեաց ի ձայն մեծ, եւ ել ի նմանէ։
Եւ զարմանային ամենեքին, մինչեւ հծծել ընդ միմեանս՝ եւ ասել. զինչ է այս նոր վարդապետութիւնս, զի իշխանութեամբ եւ այսոց պղծոց սաստէ, եւ հնազանդին սմա։
Եւ ել լուր նորա ընդ ամենայնկողմն գալիլէացւոց։
Եւ վաղավաղակի ելեալ ի ժողովրդենէն, եկն ի տուն սիմովնի եւ անդրեայ՝ յակովբաւ եւ յովհաննու հանդերձ։
Եւ զոքանջ սիմովնի դնէր ջերմեալ. եւ վաղվաղակի ասեն ցնա վասն նորա։
Եւ մատուցեալ յարոյց զնա՝ կալեալ զձեռանէ նորա. եւ եթող զնա տենդն, եւ պաշտէր զնոսա։
Եւ իբրեւ երեկոյ եղեւ ի մտանել արեգականն, բերին առ նա զամենայն հիւանդս եւ զդիւահարս.
Եւ էր ամենայն քաղաքն ժողովեալ առ դուրսն։
Եւ բժշկեաց բազում հիւանդս ի պէսպէս ախտից։ Եւ դեւս բազումս եհան։ եւ ոչ տայր խօսել դիւացն, զի գիտէին զնա՝ թէ Քրիստոսն է։
Եւ ընդ այգ ընդ առաւօտն՝ յարուցեալ՝ ել եւ գնաց յանապատ տեղի, եւ անդ կայր յաղօթս։
Եւ գնաց զհետ նորա սիմովն՝ եւ որ ընդ նմայն էին։
Եւ իբրեւ գտին զնա՝ ասեն ցնա, թէ ամենեքին խնդրեն զնքեզ։
Եւ ասէ ցնոսա. եկայք երթիցուք եւ յայլ մօտաւոր գեղաքաղաքսն, զի եւ անդ քարոզեցից. զի յայս իսկ եկեալ եմ։
Եւ քարոզէր ի ժողովուրդս նոցա ընդ ամենայն գալիլեացիս, եւ դեւս հանէր։
Գայ առ նա բորոտ մի, աղաչէր ի ծունր իջանէր՝ եւ ասէր. տէր՝ եթէ կամիս, կարող ես զիս բժշկել։
Իսկ Յիսուս գթացեալ՝ ձգեաց զձեռն, մերձեցաւ ի նա՝ եւ ասէ ցնա, կամիմ՝ սրբեաց։
Եւ իբրեւ ասացն ցնա, վաղվաղակի գնաց ի նմանէ բորոտութիւնն, եւ սրբեցաւ։
Եւ սաստեալ նմա՝ եհան զնա արտաքս վաղվաղակի, եւ ասէ ցնա։
Զգոյշ լեր, մի ինչ ասիցես. այլ երթ ցոյց զքեզ քահանային. եւ մատո Վասն սրբութեան քոյ պատարագ՝ զոր հրամայաց մովսէս՝ ի վկայութիւն նոցա։
Եւ նա ելեալ սկսաւ քարոզել յոյժ, եւ հռչակ հարկանել զբանն, մինչեւ ոչ կարող լինել նմա յայտնապէս ի քաղաք մտանել, այլ արտաքոյ յանապատ տեղիս էր. եւ գային առ նա յամենայն կողմանց։
