Տ(է)ր թագաւորեաց բարկացան ժողովուրդք, որ նստիս ՛ի քրովբէս, սասանեցաւ երկիր։
Տ(է)ր ՛ի սիովն մեծ է, եւ բա́րձր է ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն ժողովրդոց։
Խոստովան եղիցուք անուան քում մեծի, զի ահաւոր եւ ս(ուր)բ է,
եւ պատիւ թագաւորի զիրաւունս սիրէ։ Դու պատրաստեցեր զուղղութի(ւն), զիրաւունս եւ զարդարու(թ)ի(ւն) յակովբայ դո́ւ արարեր։
Բա́րձր արարէք զտ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր. երկի́ր պագէք պատուանդանի ոտից ն(ո)ր(ա) զի սուրբ է։
Մովսէս եւ ահարովն երիցունք ն(ո)ր(ա). սամուէլ ը(նդ) այնոսիկ որ կարդան զանուն ն(ո)ր(ա)։ Կարդային առ տ(է)ր եւ նա լսէր ն(ո)ց(ա),
եւ ՛ի սիւն ամպոյ խօսէր ընդ ն(ո)ս(ա)։ Պահէին զվկայու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա), եւ զհրամանս զոր ետ ն(ո)ց(ա)։
Տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր դու լսէի́ր ն(ո)ց(ա), ա(ստուա)ծ դու քաւի́չ լինէիր, վրէժխնդիր ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն գործոց ն(ո)ց(ա)։
Բա́րձր արարէք զտ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր, երկի́ր պագէք ՛ի լեառն սուրբ ն(ո)ր(ա) զի սուրբ է տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր։ Տունք. ժ՜։
