՛Ի կատարած. ՛Ի վերայ զառանցելոցն վկայութի(ւն)ս. ասացեալ սաղմոս ՛ի վերայ եթւովպացւոցն. Հ՜Թ։
Ո հովուեսդ ի(սրաէ)լի նայեա́ց, որ առաջնորդես ո(ր)պ(էս) խաշին յովսեփու։ Որ նստիսդ ՛ի քրովբէս յայտնեա́
առաջի եփրեմի բենիամինի եւ մանսաէի։ Զարթո́ զզօրու(թ)ի(ւն) քո, եւ ե́կ կեցուցանել զմեզ։
Ա(ստուա)ծ զօրու(թ)ե(ան)ց դարձո́ զմեզ, երեւեցո́ զերեսս քո ՛ի մեզ եւ կեցցուք։
Տ(է)ր ա(ստուա)ծ զօրու(թ)ե(ան)ց մինչեւ յե՞րբ բարկանաս յաղօթս ծառայից քոց։
Ջամբեցեր մեզ հաց արտասուաց, եւ արբուցեր մեզ արտասուս չափով։
Արարեր զմեզ նախատինս դրացեաց մերոց, այպն կատականաց թշնամեաց մերոց։
Ա(ստուա)ծ զօրութե(ան)ց դարձո́ զմեզ, երեւեցո́ զերեսս քո ՛ի մեզ եւ կեցցուք։
Այգի յեգիպտոսէ փոխեցեր. հաներ զհեթանոսս եւ զն(ո)ս(ա) տնկեցեր,
եւ առաջնորդեցեր նմա։ Հաստատեցեր զարմատս ն(ո)ր(ա) եւ ելից զերկիր.
ծածկեաց զլերինս հովանի ն(ո)ր(ա), եւ բարունակք ն(ո)ր(ա) զմայր ա(ստուծո)յ։
Ձգեաց զորթ իւր մինչեւ ՛ի ծով, մինչեւ ՛ի գետս են շառաւեղք ն(ո)ր(ա)։
Ընդէ՞ր քակեցեր զցանգ ն(ո)ր(ա), կթեն զնա անցաւորք ճանապարհի։
Ապականեաց զնա խոզ անտառի, եւ երէ վայրի արածեցաւ ՛ի նմա։
Ա(ստուա)ծ զօրութե(ան)ց դա́րձ հայեա́ց յերկնից եւ տե́ս, ա́յց արա այգւոյս այսմիկ
եւ դարման տա́ր սմա զոր տնկեաց աջ քո։ ՛Ի վ(ե)ր(այ) որդւոյ մարդոյ զոր զօրացուցեր զնա ՛ի քեզ,
այրեցեա́լ ՛ի հուր, աւերեալ, եւ ՛ի սաստէ քումմէ կորիցէ։
Եղիցի ձեռն քո ՛ի վ(ե)ր(այ) առն, աջ քո ՛ի վ(ե)ր(այ) որդւոյ մարդոյ զոր զօրացուցեր զնա ՛ի քեզ։
Ո́չեւս ՛ի բացէ եղիցուք մեք ՛ի քէն. կեցուսցես դու զմեզ, եւ զանուն քո տ(է)ր կարդասցուք։
Ա(ստուա)ծ զօրութե(ան)ց դարձո́ զմեզ, երեւեցո́ զերեսս քո ՛ի մեզ եւ կեցցուք։ Տունք. ժ՜ը։
