Ա(ստուա)ծ յօգնել ինձ նայեա, եւ տ(է)ր յընկերե́լ ինձ փութա։
Ամաչեսցեն եւ յամօթ լիցին որ խնդրէին զանձն իմ. դարձցին յե́տս եւ ամաչեսցեն ոյք խորհէին ինձ չար։
Դարձցին առ ժամայն ամաչեցեալ որ ասէին ինձ վա́շ վա́շ։
Ցնծասցեն եւ ուրախ լիցին ՛ի քեզ, ամենեքեան որ խնդրեն զքեզ։ Ասասցեն յա(մենայ)ն ժամ մեծ է ա(ստուա)ծ, եւ ոյք սիրեն զփրկու(թ)ի(ւն)ս քո։
Ես աղքատ եւ տնանկ եմ ա(ստուա)ծ օգնեա́ ինձ. օգնական եւ փրկիչ իմ ես եւ տ(է)ր իմ մի́ յամենար։ Տունք. զ՜։ Գոբղայս. խ՜դ։
