Verse: 22და დაწუხნეს ფრიად და იწყეს სიტყუად თითოეულად: ნუმცა მე ვარ, უფალო?
Verse: 23ხოლო მან მიუგო და ჰრქუა: რომელმან შთამოყოს ჴელი ჩემ თანა პინაკსა, ამან მიმცეს მე.
Verse: 24ძჱ სამე კაცისაჲ მივიდეს, ვითარცა წერილ არს მისთჳს, ხოლო ვაჲ მას კაცსა, რომლისაგან ძე კაცისაჲ მიეცემის. კეთილმცა ყოფილ იყო მისა, არა თუმცა შობილ იყო კაცი იგი.
Verse: 25მიუგო იუდა, რომელ მიცემად ვიდოდა მას, და ჰრქუა: ნუმცა მე ვარ, მოძღუარ? ჰრქუა მას: შენ სთქუ.
Verse: 26და იგინი ვითარ ჭამდეს, მოიღო იესუ პური და აკურთხა, განტეხა და მისცა მოწაფეთა თჳსთა და ჰრქუა: მიიღეთ, ჭამეთ, რამეთუ ესე არს ჴორცი ჩემი!
Verse: 27და მოიღო სასუმელი, ჰმადლობდა და მისცა მათ და ჰრქუა: სუთ ამისგან ყოველთა,
Verse: 28რამეთუ ესე არს სისხლი ჩემი ახლისა აღთქუმისაჲ, რომელ მრავალთათჳს დაითხევის მისატევებელად ცოდვათა.
Verse: 39და წარვიდა მცირედ და დავარდა პირსა ზედა თჳსსა და ილოცვიდა და თქუა: მამაო ჩემო, მარჯუე თუ არს, თანაწარმჴედინ ჩემგან სასუმელი ესე; ხოლო არა ვითარ მე მნებავს, არამედ ვითარცა შენ.
Verse: 40და მოვიდა მოწაფეთა და პოვნა იგინი მძინარენი და ჰრქუა პეტრეს: ეგოდენ ვერ უძლეთ ჟამ ერთ ღჳძებად ჩემ თანა.
Verse: 41იღჳძებდით და თაყუანის-სცემდით, რაჲთა არა შეხჳდეთ განსაცდელსა; სული გულსმოდგინე არს, ხოლო ჴორცნი -- უძლურ.
Verse: 42მერმე მეორედ მივიდა, თაყუანის-სცა და თქუა: მამაო ჩემო, ვერ თუ შესაძლებელ არს სასუმელი ესე თანაწარსლვად ჩემდა, რაჲთამცა არა შევსუ, იყავნ ნებაჲ შენი.
Verse: 43და მოვიდა კუალად და პოვნა იგინი მძინარენი, რამეთუ იყვნეს თუალნი მათნი დამძიმებულ.
Verse: 44და დაუტევნა იგინი და მივიდა, თაყუანის-სცა მესამედ, იგივე სიტყუაჲ თქუა მერმე.
Verse: 45მაშინ მოვიდა მოწაფეთა და ჰრქუა მათ: დაიძინეთ ამიერითგან და განისუენეთ. აჰა, ესერა, მოიწია ჟამი, და ძე კაცისაჲ მიეცემის ჴელთა ცოდვილთასა.
Verse: 46აღდეგით და წარვიდეთ ამიერ. აჰა, ესერა, მოწევნულ არს მიმცემელი იგი ჩემი.
Verse: 47და ვიდრე იგი ამას იტყოდა, აჰა, იუდა, ერთი ათორმეტთაგანი, მოვიდა, და მის თანა ერი მრავალი მახჳლოსანნი და წათოსანნი მღდელთმოძღუართაგან და მოხუცებულთა ერისათა.
Verse: 54და ვითარმე აღესრულოს წიგნები იგი, რამეთუ ესრე ჯერ-არს ყოფად?
Verse: 55მას ჟამსა შინა ჰრქუა იესუ ერსა მას: ვითარცა ავაზაკსა ზედა გამოსრულ ხართ მახჳლითა და წათითა შეპყრობად ჩემდა; მარადღე ტაძარსა მას შინა ვჯედ თქუენ თანა და გასწავებდი, და არა შემიპყართ მე.
Verse: 60და არა პოეს. და მრავალნი მოვიდეს ცრუმოწამენი. უკუანაჲსკნელ მო-ვინმე-ვიდეს ორნი
Verse: 61და თქუეს: ამან თქუა: შემძლებელ ვარ დარღუევად ტაძრისა მის ღმრთისაჲსა და მესამესა დღესა აღშენებად.
Verse: 62აღდგა მღდელთმოძღუარი იგი და ჰრქუა მას: არას მიუგებ, რასა ესენი გასმენენ შენ?
Verse: 63ხოლო იესუ დუმნა. და მღდელთმოძღუარმან მან ჰრქუა მას: გაფუცებ შენ ღმრთისა ცხოელისა, რაჲთა მითხრა ჩუენ, უკუეთუ შენ ხარ ქრისტე, ძე ღმრთისა?
Verse: 64ჰრქუა მას იესუ: შენ სთქუ. ხოლო გეტყჳ თქუენ: ამიერითგან იხილოთ თქუენ ძე კაცისაჲ მჯდომარჱ მარჯუენით ძლიერებასა და მომავალი ღრუბელთა თანა ცისათა.