TITUS
Nemesios of Emessa, De natura hominum
Part No. 16
Previous part

Chapter: 16  
Line: 7 
თავი XVI
Line: 8 
სულისა უტყჳსა-თჳს


Paragraph: 1  
Line: 9    რომელნი-მე თჳთ თჳსა-გან იტყჳან უტყუჱბისა ყოფასა, ვითარ
Line: 10    რაჲ უტყჳსა სულისა ყ[ო]ფასა, და ორ (!) ნაწილად ყოფად სიტყჳ[ე]რისა
Line: 11    სულისად; ამისთჳს რომელ: პირველ, თჳთ თჳს-შორის და უტყუთა-შორის
Line: 12    ცხოველთა იპოების, რომლისა-გან საცნაურ არს, რომელ
Line: 13    სრული ვინაჲ-მე არს და არა ნაწილი სხჳსაჲ; [და კუალად],
Line: 14    რამეთუ უჯერო არს, რათამცა სიტყჳერისა სულისა ნაწილ იყო უტყჳ.
Line: 15    არამედ არისტოტელი ნაწილადცა იტყჳს და ძალად და განჰყოფს
Line: 16    ორად, ვითარ იგი ვთქუთ, და უწოდს უკუჱ საზოგადოდცა ამას და
Line: 17    მნებებელად; ესე იგი არს მებრ მიმართობითი მიდრეკაჲ, რამეთუ
Line: 18    მნებებელობაჲ არს დასაწყის მიდრეკისა, რამეთუ, ოდეს რაჲ იწადონ
Line: 19    ცხოველთა, მერმეღა მიმართობით მიდრეკითა მივლენ. ესე უკუჱ
Line: 20    უტყყჳსაჲ ვიდრე-მე, რომელი არმორჩილა სიტყჳსად; ხოლო რომელი-მე
Line: 21    მორჩილა სიტყჳსად და კუალად ესეცა მორჩილი სიტყჳსაჲ
Line: 22    განიყოფების ორად: გულის-მთქუმელობითად და გულის-წყრომითად.
Line: 23    ხოლო ორღანო საგრძნო გულის-მთქუმელობისა არს ღჳძლი, ხოლო
Line: 24    გულის-წყრომისად -- გული, ფიცხელი ნაწილი და მიდრეკასა მსწრაფლ-მიმთუალველი

Page: 96  
Line: 1    და ფიცხელსა სამსახურსა და მსწრაფლსა მიმართობასა
Line: 2    წინაგანფენილი და განწესებული, რომლისა-თჳსცა ჩჩჳლი ნაწლევი
Line: 3    ჩჩჳლისაცა იქმნა გულის-თქუმისა ორ ღანო. იწოდების უკუჱ და ესეცა
Line: 4    მორჩილ სიტყჳსად, რამეთუ ჩუჱულა მორჩილებად სიტყჳსად და
Line: 5    რწმუნებად და მიდრეკად, ვითარცა იგი სიტყუამან უბრძანოს, რომელთა
Line: 6    ბუნებით და ჯეროვნად ჰქონდის კაცთა. არიან უკუჱ და ესეცა ვნებანი
Line: 7    თანშემწე ცხოველობითისა არს[ე]ბისა, რამეთუ თჳნიერ ამათსა
Line: 8    არა აქუს გებაჲ ცხორებასა.
Paragraph: 2  
Line: 9       ვინაჲთგან ვნებაჲ სეხნაობითად ითქუმის, განჰყოფს უკუჱ პირველ
Line: 10    სეხნაობითსა; რამეთუ ითქუმიან ვნებად სხეულებითნი, ვითარ
Line: 11    რაჲ სენნი და მჯდომნი, და კუალად ითქუმის ვინაჲვე ვნებად სულიერებრივად,
Line: 12    რომლისა-თჳსცა და აწ არს სიტყუაჲ, ვითარ გულის-თქუმაჲ
Line: 13    და გულის-წყრომაჲ. და კუალად სხეაჲცა ვნებაჲ საზიაროდ
Line: 14    და ტომობით ცხოელისა ვნებაჲ, რომელსა შეუდგს მწუხარებაჲ,
Line: 15    გინათუ გემოჲ. რამეთუ შეუდგს ვნებასა მწუხარებაჲ და არათუ თჳთ
Line: 16    იგი ვნებაჲ არს წუხილ. რამეთუ, თუმცა თჳთ იგი იყო, ყოველი,
Line: 17    რაოდენი ივნებდა, ილმობდამცა, -- ხოლო აწ [არა ]გრძნულნი ივნებენ
Line: 18    ვინაჲ-მე, არამედ არ ლმობენცა; არა ვიდრე-მე ვნებაჲ არს ლმობა,
Line: 19    არამედ ვნებისა გრძნობაჲ; ჯერარს უკუჱ, რათა ესე ვნებაჲ სრულ
Line: 20    იყოს, რათა საგრძნოსა აღუჩნდებოდის და შთაუვარდებოდის. არამედ
Line: 21    სულიერებრივთა ვნებათად ესე საზღვარ,* რამეთუ: ვნებაჲ არს მიდრეკაჲ
Line: 22    მნებებელთა ძალთაჲ გრძნობადი ოცნებასა-ზედა კეთილისა გინათუ
Line: 23    ბოროტისასა; და კუალად სხუაჲცა. ვნებაჲ არს მიდრეკაჲ უტყჳ
Line: 24    სულისაჲ ჰაზრითა კეთილისა გინათუ ბოროტისაჲთა. (და კუალად
Line: 25    სხუაჲცა). ხოლო ტომობითსა ვნებასა განუსაზღვრებენ ესრეთ ** ვითარმედ:
Line: 26    ვნებაჲ არს მიდრეკაჲ სხჳსა-მიმართ სხჳსა-გან. მოქმედებაჲ
Line: 27    უკუჱ არს მიდრეკაჲ დრასტიკოჲ ძლიერი. დრასტიკოდ*** უკუჱ

Page: 97  
Line: 1    ითქუმის, რომელი თჳთ თჳს-შორის მიდრკებოდეს. ესრეთვე გულის-წყრომაჲ
Line: 2    მოქმედება ვინა-მე არს გულის-[მ]წყრომელობითისა,
Line: 3    ხოლო ვნებაჲ -- ორთავე ნაწილთა სულისათა და ყოველთა ამათ ჩუენთა
Line: 4    სხეულთა, რაჟამს გულის-წყრომისა-მიერ იძულებით იყვანებოდის
Line: 5    საქმეთა-მიმართ; რამეთუ სხჳსა-გან სხუად მიიემნა მიდრეკაჲ,
Line: 6    რომელსა ვიტყოდეთ ვნებად. და სხჳთაცა სახითა მოქმედებაჲ ვნებად
Line: 7    იწოდების,* ოდეს იყოს გარეშე ბუნებისა; რამეთუ მოქმედებაჲ**
Line: 8    უკუჱ არს მებრ ბუნებით მიდრეკა. არამედ ვნებაჲ -- გარეშე ბუნებისა.
Line: 9    და ამის უკუჱ მიზეზისა-თჳს მოქმედებაჲ, ოდეს არ ბუნებით
Line: 10    იყოს, ითქუმის ვნებად, ანუ თჳთ თჳსა-გან მიდრკების, გინათუ
Line: 11    სხჳსა-გან. ხოლო გულისა-მიერ დრეკაჲ ძარღუთაჲ მოქმედება არს,
Line: 12    არამედ ნებႢთაჲ -- ვნება; რამეთუ მის-განვე არს და ნებႢთაცა დრეკაჲ,
Line: 13    არამედ არა ბუნებით, და მის-განვე -- გულისა-მიერ და ძარღუთაცა
Line: 14    დრეკაჲ, მაგრა ბუნებით. არაჲ ვინაჲ საკჳრველ, რათა ერთი
Line: 15    და იგივემცა საქმე ვნებად და მოქმ.ედებად სახელ იდებოდა; რამეთუ,
Line: 16    ვითარ იგი მიდრეკა ნი არიან თჳთ მათ სულისა ვნებათა-გან, მოქმედება
Line: 17    ვინაჲ-მე არიან, ხოლო რაჲზომ -- უსაზღვრო და არ ბუნებით,
Line: 18    არა ვიდრე-მე მოქმედება, არამედ ვნება. ესრეთ უკუჱ მიდრეკა[ჲ]
Line: 19    უტყჳსა [სულისაჲ] ვნება არს მრჩობლთა-ებრ სანიშნოთა. არა
Line: 20    ვიდრე-მე ყოველი მიდრეკაჲ სულის ნაწილის-მიერ ვნებითისაჲ ვნებად
Line: 21    იწოდების, არამედ უმძლავრესნი და გრძნობად წარმოჩენილნი,
Line: 22    რამეთუ მცირედნი და უგრძნონი*** -- არაოდეს ვნება: ჯერარს
Line: 23    უკუჱ, რათა ჰქონდის ვნებასა სიდიდე შერაცხილი. რომლისა-თჳს-ცა

Page: 98  
Line: 1    საზღვარსა-შორის ვნებისასა ძეს ესრეთ, ვითარმედ: "[ვნებაჲ
Line: 2    არს] მიდრეკაჲ საგრძნოჲ"; რამეთუ მცირედნი მიდრეკანი დასცილდებიან
Line: 3    საგრძნობელსა და არა უქმან ვნებასა, ვითარ ისიტყუა.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Nemesios of Emessa, De natura hominum.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 19.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.