სიტყუაჲ, ქმნილი იერემიაჲს მიმართ უფლისა მიერ, ოდეს მიავლინა მისდამი სედეკია მეფემან პასხორ, ძე მელქისი, და სოფონია, ძე მაასესი მღდელი[საჲ], მეტყუელმან:
ჰკითხე ჩუენთჳს უფალსა, რამეთუ ნაბუქოდონოსორ, მეფე ბაბილონისაჲ ზედ დადგომილ არს ჩუენ ზედა, უკუეთუ ყოს ვითარ უფალმან ჩუენ თანა ყოველთაებრ საკჳრველებათა მისთა? და წარვიდეს ჩუენგან?
და თქუა მათდა მიმართ იერემია: ესრეთ თქუთ სედეკიაჲს მიმართ.
ამათ იტყჳს უფალი, ღმერთი ისრაილისაჲ: აჰა მე გარდავაქცინე საჭურველნი საბრძოლელნი თქუენნი, რომელი არს ჴელთა თქუენა, რომელთა მიერ ებრძჳთ თქუენ მათ მიერ მეფესა ბაბილონისასა და ხალდეველთა, შემჴშველთა თქუენთა გარეთ ზღუდისა, და შემოვიყვანნე იგინი საშუალ ქალაქისა ამის.
და გებრძოლო თქუენ მე ჴელითა განმარტებულითა და მკლავითა ძლიერითა გულისწყრომისა თანა და რისხვისა დიდისა.
და მოვსრნე ყოველნი დამკჳდრებულნი ქალაქსა ამას შინა და საცხოვარნი სიკუდილისა მიერ დიდითა, და მოკუდენ.
და Page of ms. Ga: 230v შემდგომად ამათსა ესრეთ იტყჳს უფალი: მივსცე სედეკია მეფე იუდაჲსი და ყრმანი მისნი და ერი, დაშთომილი ქალაქსა ამას შინა სიკუდილისაგან და მახჳლისა და სიყმილისა ჴელსა ნაბუხოდონოსორ მეფისა ბაბილონი\სასა Page of ed. 1709: 89a და ჴელთა შინა მტერთა მათთა და ჴელთა შინა მეძიებელთა სულთა მათთასა, და დაჭრნენ იგინი პირითა მახჳლისაჲთა, არა ვერიდო მათ ზედა და არ შევიწყალნე იგინი და არცა ულხინო მათ:
და ერისა ამის მიმართ სთქუა: ამათ იტყჳს უფალი: აჰა მე მიგეც წინაშე პირსა თქუენსა გზაჲ ცხორებისაჲ და გზაჲ სიკუდილისაჲ.
მჯდომარე ქალაქსა ამას შინა მოკუდეს მახჳლისა მიერ და სიყმილისა მიერ; და გამომავალი განშორებისათჳს ხალდეველთა მიმართ, შემაწყუდეველთა თქუენთა, ცხონდეს, და იყოს სული მისი საიავროდ, და ცხოვნდეს.
მით რამეთუ განვიმტკიცე პირი ჩემი ქალაქსა ამას ზედა საბოროტოდ და არსაკეთილოდ, თქუა უფალმან; ჴელთა მეფისა ბაბილოვნისათა მიეცეს, და მოწუას ეგე ცეცხლითა.
სახლმან მეფისა იუდაჲსმან ისმინეთ სიტყუაჲ უფლისაჲ.
სახლო დავითისო: ამათ იტყჳს უფალი: შჯიდით განთიად სასჯელსა და წარჰმართებდით და განარინებდით მიხუეჭილსა ჴელისაგან მიმხუეჭელთა მისთაჲსა, რაჲთა არა აღეგზნას, ვითარცა ცეცხლი რისხვაჲ ჩემი და დასწუვიდეს, და არა იყოს დამშრეტელ პირისაგან სიცრუისა სიმარჯუეთა თქუენთაჲსა.
აჰა მე შენდამი, დამკჳდრებულისა ღელესა სორისსა, ველობსა, ეტყჳს უფალი მეტყუელთა: ვინ შემაშინნეს ჩუენ, ანუ ვინ შევიდეს სამკჳდრებელსა ჩუენსა?
და ზედ-მოვიხილო თქუენ ზედა ბოროტთაებრ სიმარჯუეთა თქუენთა, თქუა უფალმან, და აღვაგზნე ცეცხლი მაღნარსა მისსა შორის და შეჭამნეს ყოველნი გარემოჲსნი მისნი.
