ჰრქუა უფალმან მოსეს. შევედ ფარაოსა და არქუ მას: ამას იტყჳს უფალი: გამოუტევე ერი ჩემი, რათა მსახურებდენ მე.
უკუეთუ არა ინებო გამოვლინება, აჰა ეგერა, ვგუემნე ყოველნი საზღვარნი შენნი მყუარითა.
და გამოსცეს მდინარემან მყუარი, და აღმოჴდეს და შევიდეს სახლთა შენთა და საუნჯეთა სასუენებელთა შენთასა და ცხედართა შენთა და სახლთა მსახურთა შენთასა და ყოვლისა ერისა შენისასა და საპურესა შენსა და თორნეთა შენთა.
და შენ ზედა და მსახურთა შენთა ზედა და ერსა შენსა ზედა ადმოჴდენ მყუარნი.
ჰრქუა უფალმან მოსეს: არქუ აჰრონს, ძმასა შენსა: განირთხ ჴელითა შენითა კუერთხი ეგე მდინარესა მაგას ზედა და ჴევნებსა და წყურნებსა და ადმოიყვანე მყუარი.
და განირ თხა აჰრონ ჴელი თჳსი წყალთა მაო ზედა ეგჳპტისათა და აღმოიყვანა მყუარი. და დაფარა ქუეყანა ეგჳპტისა.
ყვეს ეგრევე გრძნეულთა მათ ეგჳპტისთა გრძნებითა მათითა და აღმოავლინეს მყუარი ყოველსა მას ქუეყანასა ეგჳპტისასა.
მოუწოდა ფარაო მოსეს და აჰრონს და ჰრქუა მათ: ლოცვა-ყავთ ჩემთჳს დმრთისა მიმართ თქუენისა. რათა განმაყენოს ჩემგან მყუარი ესე და ერისა ამის ჩემისაგან, და განვავლინო ერი ესე, რათა მივიდენ და ჰმსახურონ უფალსა ღმერთსა.
და ჰრქუა მოსე ფარაოს: დრო მეც, ოდეს ვილოცო შენთჳს და ერისა მაგის შენისათჳს, და მოისპოს მყუარი ესე შენგან და ერისა მაგის შენისაგან და ტაძრებისა მაგისგან თქუენისა, გარნა მდინარესა მაგას ხოლო დაშთეს.
და ჰრქუა ფარაო: ხვალისა. და ჰრქუა მოსე: აჰა, ვითარცა სთქჳ, რათა უწყოდი, ვითარმედ არა არს სხუა ღმერთ უფლისა გარეშე.
და მოაკლდეს მყუარები ეგე შენგან და ტაძრებისა მაგის შენისაგან და ეზოებისა შენისა და უფლებისა მაგის შენისაგან და სოფლებისა შენისა, გარნა მდინარესა მაგას ხოლო დაშთეს.
და გამოვიდეს მოსე და აჰრონ პირისაგან ფარაოსა და დაღადებდეს უფლისა მიმართ ღმრთისა განქარვებისათჳს მის მყუარისა, ვითარცა-იგი დრო იღეს მათ ფარაოსგან.
უბრძანა უფალმან, ვითარცა-იგი ჰრქუა მოსე. და მოსწყდა მყუარი იგი ტაძრებისა მისგან და არეთაგან მათთა და ეზოებისა მისგან.
და შეკრიბეს მყუარი იგი ყოველი ზჳნად და დალპა ყოველი იგი ქუეყანა მყუარებითა მით.
იხილა რა იგი ფარაო, რამეთუ განქარდა მყუარი იგი სოფლისაგან მისისა. მერმე გან-ვე-იფიცხა გული თჳსი და არა ისმინა მან ბრძანება იგი ღმრთისა.
და ჰრქუა უფალმან მოსეს: არქუ შენ აჰრონს, რათა განირთხას ჴელი თჳსი და აღირთხას კუერთხი იგი მისი და სცეს სიზრქესა ქუეყანისასა. და გამოჴდეს მიერ მუმლი და ეცეს ზედა კაცსა და საცხოვარსა ერთბამად.
აღირთხა აჰრონ ჴელითა თჳსითა კუერთხი იგი და სცა სიზრქესა მას ქუეყანისასა და დაჰკრბა მუმლი კაცსა და საცხოვარსა სწორად და ყოველივე ნაპრალი ქუეყანისა მის აღივსო მუმლითა მით.
ყვიან-ღა თუ გრძნეულთა მათ მისნობითა მით მათითა გამოყვანება მუმლისა მის, გან-ვერვე-აძლიერიან და განმრავლდა მუმლი იგი ზედა კაცსა და საცხოვარსა ყოველსა მას ქუეყანასა ეგჳპტისასა.
ღაღად-ყვეს გრძნეულთა მათ და ქურუმთა წინაშე ფარაოსა და ჰრქუეს: თითი ღმრთისა არს ეგე. და განუფიცხნა გული ფარაოსი და არავე ისმინა, რა-იგი უბრძანა უფალმან.
და ჰრქუა უფალმან მოსეს: აღიმსთუე განთიად და წარდეგ წინაშე ფარაოსა და მუნქუესვე გამოვიდოდეს იგი წყლის კიდედ, ჰრქუა შენ მას: ამას იტყჳს უფალი ღმერთი: გამოავლინე ერი ჩემი, რათა მოვიდენ და მსახურონ მე უდაბნოსა ზედა.
უკუეთუ არა ინებო გამოვლინება ერისა ჩემისა, აჰა ეგერა, მოვავლინო შენ ზედა და მსახურთა შენთა ზედა და ზედა ერსა შენსა და ყოველსა ზედა სახლებსა თქუენსა ძაღლის მწერი, და აღივსოს ძაღლის მწერითა ყოველივე სახლები ეგჳპტელთა და ქუეყანასა მას, რომელსა იყვნენ იგინი მას ზედა.
და ვადიდო ქუეყანა იგი გესემი მას დღესა შინა, რომელსა-იგი ერი ჩემი დაშენებულ არს მუნ, რამეთუ მუნ არა იყოს ძაღლის მწერი იგი, რათა ცნან, რამეთუ მე ვარ უფალი ღმერთი ყოვლისა ქუეყანისა.
და დავდვა სარიდებელი შორის ერსა ჩემსა და შორის ერსა შენსა. და ხვალე იყოს სასწაული ესე ქუეყანასა მაგას ზედა.
და ყო უფალმან ღმერთმან ეგრე და მოუჴდა ძაღლის მწერი ძლიერი ტაძრებსა მას ფარაოსასა და ყოველსა სახლებსა ერისა მისისასა და ყოველსა ქუეყანასა ეგჳპტელთასა. და მოისრა ქუეყანა ძაღლის მწერითა მით.
მოუწოდა ფარაო მოსეს და აჰრონს და ჰრქუა: მოვედით ქუეყანასა მასვე და შეწირეთ მსხუერპლი თქუენი უფლისა ღმრთისა თქუენისა.
და ჰრქუა მოსე: ვერ ეგების ეგე, ვითარმცა წიდოვანებითა მით ეგჳპტელთათა შევწირეთ მსხუერპლი უფლისა ღმრთისა ჩუენისა. უკუეთუ შევწიროთ ჩუენ საძაგელებითა ამით ეგპტელთათა მსხუერპლი, ქვითა განვიტჳნნეთ.
არამედ წარვიდეთ ჩუენ გზასა სამ დღისა სავალსა და მუნ შევწიროთ ჩუენ მსხუერპლი უფლისა ღმრთისა ჩუენისა, ვითარცა მიბრძანა ჩუენ უფალმან.
და თქუა ფარაო: მე განგიტევნე თქუენ უდაბნოდ, გარნა შორად ხოლო ნუ ვიდრე ხუალთ, არამედ აწ მივედით და ილოცეთ ჩემთჳს უფლისა მიმართ.
ჰრქუა მოსე: მისლვად შევიდე და ვილოცო შენთჳს ღმრთისა მიმართ, რათა განგეყაროს შენგან ძაღლის მწერი ეგე ხვალვე, ხოლო მერმე ნუ განჰფიცხნე და არა გამოუტეო ერი ეგე მსხუერპლისა შეწირვად უფლისა.
გამოვიდა მოსე ფარაოსგან და ილოცვიდა უფლისა მიმართ.
და ყო უფალმან, ვითარცა-იგი ჰრქუა მას მოსე. და მოუსპო ძაღლის მწერი იგი ფარაოსგან და მონათა მისთა და ერისა მისისაგან და ყოვლისაგან ქუეყანისა მისისა, არა დაშთა არცაღა ერთ.
მერმეცა გან-ვე-იფიცხა ფარაო გული და მას ჟამსაცა არავე ისმინა, არცა ინება გამოვლინება ერისა მის.
