TITUS
Homer, Odyssee
Part No. 5
Previous part

Chapter: 5    
ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Ε


Verse: 1       ᾽Ηὼς δ' ἐκ λεχέων παρ' ἀγαυοῦ Τιϑωνοῖο
Verse: 2    ὤρνυϑ', ἵν' ἀϑανάτοισι ϕόως ϕέροι ἠδὲ βροτοῖσιν·
Verse: 3    οἱ δὲ ϑεοὶ ϑῶκον δὲ καϑίζανον, ἐν δ' ἄρα τοῖσι
Verse: 4    Ζεὺς ὑψιβρεμέτης, οὗ τε κράτος ἐστὶ μέγιστον.
Verse: 5    τοῖσι δ' ᾽Αϑηναίη λέγε κήδεα πόλλ' ᾽Οδυσῆος
Verse: 6    μνησαμένη· μέλε γάρ οἱ ἐὼν ἐν δώμασι Νύμϕης:

Verse: 7       "Ζεῦ πάτερ ἠδ' ἄλλοι μάκαρες ϑεοὶ αἰὲν ἐόντες,
Verse: 8    μή τις ἔτι πρόϕρων ἀγανὸς καὶ ἤπιος ἔστω
Verse: 9    σκηπτοῦχος βασιλεύς, μηδὲ ϕρεσὶν αἴσιμα εἰδώς,
Verse: 10    ἀλλ' αἰεὶ χαλεπός τ' εἴη καὶ αἴσυλα ῥέζοι,
Verse: 11    ὡς οὔ τις μέμνηται ᾽Οδυσσῆος ϑείοιο
Verse: 12    λαῶν οἷσιν ἄνασσε, πατὴρ δ' ὣς ἤπιος ἦεν.
Verse: 13    ἀλλ' ὁ μὲν ἐν νήσῳ κεῖται κρατέρ' ἄλγεα πάσχων,
Verse: 14    Νύμϕης ἐν μεγάροισι Καλυψοῦς, ἥ μιν ἀνάγκῃ
Verse: 15    ἴσχει· ὁ δ' οὐ δύναται ἣν πατρίδα γαῖαν ἱκέσϑαι·
Verse: 16    οὐ γάρ οἱ πάρα νῆες ἐπήρετμοι καὶ ἑταῖροι,
Verse: 17    οἵ κέν μιν πέμποιεν ἐπ' εὐρέα νῶτα ϑαλάσσης.
Verse: 18    νῦν αὖ παῖδ' ἀγαπητὸν ἀποκτεῖναι μεμάασιν
Verse: 19    οἴκαδε νισσόμενον· ὁ δ' ἔβη μετὰ πατρὸς ἀκουὴν
Verse: 20    ἐς Πύλον ἠγαϑέην ἠδ' ἐς Λακεδαίμονα δῖαν."

Verse: 21       τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη νεϕεληγερέτα Ζεύς:

Verse: 22       "τέκνον ἐμόν, ποῖόν σε ἔπος ϕύγεν ἕρκος ὀδόντων·
Verse: 23    οὐ γὰρ δὴ τοῦτον μὲν ἐβούλευσας νόον αὐτή,
Verse: 24    ὡς ἤτοι κείνους ᾽Οδυσεὺς ἀποτίσεται ἐλϑών;
Verse: 25    Τηλέμαχον δὲ σὺ πέμψον ἐπισταμένως - δύνασαι γάρ -,
Verse: 26    ὥς κε μάλ' ἀσκηϑὴς ἣν πατρίδα γαῖαν ἵκηται,
Verse: 27    μνηστῆρες δ' ἐν νηὶ παλιμπετὲς ἀπονέωνται."

Verse: 28       ἦ ῥα, καὶ ῾Ερμείαν, υἱὸν ϕίλον, ἀντίον ηὔδα·

Verse: 29       "῾Ερμεία· σὺ γὰρ αὖτε τά τ' ἄλλά περ ἄγγελός ἐσσι·
Verse: 30    Νύμϕῃ ἐυπλοκάμῳ εἰπεῖν νημερτέα βουλήν,
Verse: 31    νόστον ᾽Οδυσσῆος ταλασίϕρονος, ὥς κε νέηται
Verse: 32    οὔτε ϑεῶν πομπῇ οὔτε ϑνητῶν ἀνϑρώπων·
Verse: 33    ἀλλ' ὅ γ' ἐπὶ σχεδίης πολυδέσμου πήματα πάσχων
Verse: 34    ἤματί κ' εἰκοστῷ Σχερίην ἐρίβωλον ἵκοιτο,
Verse: 35    Φαιήκων ἐς γαῖαν, οἳ ἀγχίϑεοι γεγάασιν,
Verse: 36    οἵ κέν μιν περὶ κῆρι ϑεὸν ὣς τιμήσουσι,
Verse: 37    πέμψουσιν δ' ἐν νηὶ ϕίλην ἐς πατρίδα γαῖαν,
Verse: 38    χαλκόν τε χρυσόν τε ἅλις ἐσϑῆτά τε δόντες,
Verse: 39    πόλλ', ὅσ' ἂν οὐδέ ποτε Τροίης ἐξήρατ' ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 40    εἴ περ ἀπήμων ἦλϑε, λαχὼν ἀπὸ ληίδος αἶσαν.
Verse: 41    ὣς γάρ οἱ μοῖρ' ἐστὶ ϕίλους τ' ἰδέειν καὶ ἱκέσϑαι
Verse: 42    οἶκον ἐς ὑψόροϕον καὶ ἑὴν ἐς πατρίδα γαῖαν."

Verse: 43       ὣς ἔϕατ', οὐδ' ἀπίϑησε διάκτορος ᾽Αργειϕόντης.
Verse: 44    αὐτίκ' ἔπειϑ' ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα,
Verse: 45    ἀμβρόσια, χρύσεια, τά μιν ϕέρον ἠμὲν ἐϕ' ὑγρὴν
Verse: 46    ἠδ' ἐπ' ἀπείρονα γαῖαν ἅμα πνοιῇς ἀνέμοιο.
Verse: 47    εἵλετο δὲ ῥάβδον, τῇ τ' ἀνδρῶν ὄμματα ϑέλγει
Verse: 48    ὧν ἐϑέλει, τοὺς δ' αὖτε καὶ ὑπνώοντας ἐγείρει·
Verse: 49    τὴν μετὰ χερσὶν ἔχων πέτετο κρατὺς ᾽Αργειϕόντης.
Verse: 50    Πιερίην δ' ἐπιβὰς ἐξ αἰϑέρος ἔμπεσε πόντῳ·
Verse: 51    σεύατ' ἔπειτ' ἐπὶ κῦμα λάρῳ ὄρνιϑι ἐοικώς,
Verse: 52    ὅς τε κατὰ δεινοὺς κόλπους ἁλὸς ἀτρυγέτοιο
Verse: 53    ἰχϑῦς ἀγρώσσων πυκινὰ πτερὰ δεύεται ἅλμῃ·
Verse: 54    τῷ ἴκελος πολέεσσιν ὀχήσατο κύμασιν ῾Ερμῆς.
Verse: 55    ἀλλ' ὅτε δὴ τὴν νῆσον ἀϕίκετο τηλόϑ' ἐοῦσαν,
Verse: 56    ἔνϑ' ἐκ πόντου βὰς ἰοειδέος ἤπειρον δὲ
Verse: 57    ἤιεν, ὄϕρα μέγα σπέος ἵκετο, τῷ ἔνι Νύμϕη
Verse: 58    ναῖεν ἐυπλόκαμος: τὴν δ' ἔνδοϑι τέτμεν ἐοῦσαν.
Verse: 59    πῦρ μὲν ἐπ' ἐσχαρόϕιν μέγα καίετο, τηλόσε δ' ὀδμὴ
Verse: 60    κέδρου τ' εὐκεάτοιο ϑύου τ' ἀνὰ νῆσον ὀδώδει
Verse: 61    δαιομένων· ἡ δ' ἔνδον ἀοιδιάουσ' ὀπὶ καλῇ,
Verse: 62    ἱστὸν ἐποιχομένη χρυσείῃ κερκίδ' ὕϕαινεν.
Verse: 63    ὕλη δὲ σπέος ἀμϕὶ πεϕύκει τηλεϑόωσα,
Verse: 64    κλήϑρη τ' αἴγειρός τε καὶ εὐώδης κυπάρισσος:
Verse: 65    ἔνϑα δέ τ' ὄρνιϑες τανυσίπτεροι εὐνάζοντο,
Verse: 66    σκῶπές τ' ἴρηκές τε τανύγλωσσοί τε κορῶναι
Verse: 67    εἰνάλιαι, τῇσίν τε ϑαλάσσια ἔργα μέμηλεν.
Verse: 68    ἡ δ' αὐτοῦ τετάνυστο περὶ σπείους γλαϕυροῖο
Verse: 69    ἡμερὶς ἡβώωσα, τεϑήλει δὲ σταϕυλῇσι·
Verse: 70    κρῆναι δ' ἑξείης πίσυρες ῥέον ὕδατι λευκῷ,
Verse: 71    πλησίαι ἀλλήλων, τετραμμέναι ἄλλυδις ἄλλη·
Verse: 72    ἀμϕὶ δὲ λειμῶνες μαλακοὶ ἴου ἠδὲ σελίνου
Verse: 73    ϑήλεον. ἔνϑά κ' ἔπειτα καὶ ἀϑάνατός περ ἐπελϑὼν
Verse: 74    ϑηήσαιτο ἰδὼν καὶ τερϕϑείη ϕρεσὶν ᾗσιν.
Verse: 75    ἔνϑα στὰς ϑηεῖτο διάκτορος ᾽Αργειϕόντης.
Verse: 76    αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πάντα ἑῷ ϑηήσατο ϑυμῷ,
Verse: 77    αὐτίκ' ἄρ' εἰς εὐρὺ σπέος ἤλυϑεν· οὐδέ μιν ἄντην
Verse: 78    ἠγνοίησεν ἰδοῦσα Καλυψώ, δῖα ϑεάων·
Verse: 79    οὐ γάρ τ' ἀγνῶτες ϑεοὶ ἀλλήλοισι πέλονται
Verse: 80    ἀϑάνατοι, οὐδ' εἴ τις ἀπόπροϑι δώματα ναίει.
Verse: 81    οὐ δ' ἄρ' ᾽Οδυσσῆα μεγαλήτορα ἔνδον ἔτετμεν,
Verse: 82    ἀλλ' ὅ γ' ἐπ' ἀκτῆς κλαῖε καϑήμενος, ἔνϑα πάρος περ,
Verse: 83    δάκρυσι καὶ στοναχῇσι καὶ ἄλγεσι ϑυμὸν ἐρέχϑων
Verse: 84    πόντον ἐπ' ἀτρύγετον δερκέσκετο δάκρυα λείβων.
Verse: 85    ῾Ερμείαν δ' ἐρέεινε Καλυψώ, δῖα ϑεάων,
Verse: 86    ἐν ϑρόνῳ ἱδρύσασα ϕαεινῷ, σιγαλόεντι·

Verse: 87       "τίπτέ μοι, ῾Ερμεία χρυσόρραπι, εἰλήλουϑας
Verse: 88    αἰδοῖός τε ϕίλος τε; πάρος γε μὲν οὔ τι ϑαμίζεις.
Verse: 89    αὔδα ὅ τι ϕρονέεις: τελέσαι δέ με ϑυμὸς ἄνωγεν,
Verse: 90    εἰ δύναμαι τελέσαι γε καὶ εἰ τετελεσμένον ἐστίν."

Verse: 92       ὣς ἄρα ϕωνήσασα ϑεὰ παρέϑηκε τράπεζαν
Verse: 93    ἀμβροσίης πλήσασα, κέρασσε δὲ νέκταρ ἐρυϑρόν·
Verse: 94    αὐτὰρ ὁ πῖνε καὶ ἦσϑε διάκτορος ᾽Αργειϕόντης.
Verse: 95    αὐτὰρ ἐπεὶ δείπνησε καὶ ἤραρε ϑυμὸν ἐδωδῇ,
Verse: 96    καὶ τότε δή μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπεν·

Verse: 97       "εἰρωτᾷς μ' ἐλϑόντα ϑεὰ ϑεόν· αὐτὰρ ἐγώ τοι
Verse: 98    νημερτέως τὸν μῦϑον ἐνισπήσω· κέλεαι γάρ.
Verse: 99    Ζεὺς ἔμεγ' ἠνώγει δεῦρ' ἐλϑέμεν οὐκ ἐϑέλοντα·
Verse: 100    τίς δ' ἂν ἑκὼν τοσσόνδε διαδράμοι ἁλμυρὸν ὕδωρ
Verse: 101    ἄσπετον; οὐδέ τις ἄγχι βροτῶν πόλις, οἵ τε ϑεοῖσιν
Verse: 102    ἱερά τε ῥέζουσι καὶ ἐξαίτους ἑκατόμβας.
Verse: 103    ἀλλὰ μάλ' οὔ πως ἐστι Διὸς νόον αἰγιόχοιο
Verse: 104    οὔτε παρ' ἐξ ἐλϑεῖν ἄλλον ϑεὸν οὔϑ' ἁλιῶσαι.
Verse: 105    ϕησί τοι ἄνδρα παρεῖναι ὀιζυρώτατον ἄλλων,
Verse: 106    τῶν ἀνδρῶν οἳ ἄστυ πέρι Πριάμοιο μάχοντο
Verse: 107    εἰνάετες, δεκάτῳ δὲ πόλιν πέρσαντες ἔβησαν
Verse: 108    οἴκαδ'· ἀτὰρ ἐν νόστῳ ᾽Αϑηναίην ἀλίτοντο,
Verse: 109    ἥ σϕιν ἐπῶρσ' ἄνεμόν τε κακὸν καὶ κύματα μακρά.
Verse: 110    ἔνϑ' ἄλλοι μὲν πάντες ἀπέϕϑιϑεν ἐσϑλοὶ ἑταῖροι,
Verse: 111    τὸν δ' ἄρα δεῦρ' ἄνεμός τε ϕέρων καὶ κῦμα πέλασσε.
Verse: 112    τὸν νῦν σ' ἠνώγειν ἀποπεμπέμεν ὅττι τάχιστα·
Verse: 113    οὐ γάρ οἱ τῇδ' αἶσα ϕίλων ἄπο νόσϕιν ὀλέσϑαι,
Verse: 114    ἀλλ' ἔτι οἱ μοῖρ' ἐστὶ ϕίλους τ' ἰδέειν καὶ ἱκέσϑαι
Verse: 115    οἶκον ἐς ὑψόροϕον καὶ ἑὴν ἐς πατρίδα γαῖαν."

Verse: 116       ὣς ϕάτο, ῥίγησεν δὲ Καλυψώ, δῖα ϑεάων,
Verse: 117    καί μιν ϕωνήσασ' ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 118       "σχέτλιοί ἐστε, ϑεοί, ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων,
Verse: 119    οἵ τε ϑεαῖς ἀγάασϑε παρ' ἀνδράσιν εὐνάζεσϑαι
Verse: 120    ἀμϕαδίην, ἤν τίς τε ϕίλον ποιήσετ' ἀκοίτην.
Verse: 121    ὣς μὲν ὅτ' ᾽Ωρίων' ἕλετο ῥοδοδάκτυλος ᾽Ηώς,
Verse: 122    τόϕρά οἱ ἠγάασϑε ϑεοὶ ῥεῖα ζώοντες,
Verse: 123    ἕως μιν ἐν ᾽Ορτυγίῃ χρυσόϑρονος ῎Αρτεμις ἁγνὴ
Verse: 124    οἷς ἀγανοῖς βελέεσσιν ἐποιχομένη κατέπεϕνεν.
Verse: 125    ὣς δ' ὁπότ' ᾽Ιασίωνι ἐυπλόκαμος Δημήτηρ
Verse: 126    ᾧ ϑυμῷ εἴξασα μίγη ϕιλότητι καὶ εὐνῇ
Verse: 127    νειῷ ἔνι τριπόλῳ· οὐδὲ δὴν ἦεν ἄπυστος
Verse: 128    Ζεύς, ὅς μιν κατέπεϕνε βαλὼν ἀργῆτι κεραυνῷ.
Verse: 129    ὣς δ' αὖ νῦν μοι ἄγασϑε, ϑεοί, βροτὸν ἄνδρα παρεῖναι.
Verse: 130    τὸν μὲν ἐγὼν ἐσάωσα περὶ τρόπιος βεβαῶτα
Verse: 131    οἶον, ἐπεί οἱ νῆα ϑοὴν ἀργῆτι κεραυνῷ
Verse: 132    Ζεὺς ἔλσας ἐκέασσε μέσῳ ἐνὶ οἴνοπι πόντῳ.
Verse: 133    ἔνϑ' ἄλλοι μὲν πάντες ἀπέϕϑιϑεν ἐσϑλοὶ ἑταῖροι,
Verse: 134    τὸν δ' ἄρα δεῦρ' ἄνεμός τε ϕέρων καὶ κῦμα πέλασσε.
Verse: 135    τὸν μὲν ἐγὼ ϕίλεόν τε καὶ ἔτρεϕον, ἠδὲ ἔϕασκον
Verse: 136    ϑήσειν ἀϑάνατον καὶ ἀγήρων ἤματα πάντα.
Verse: 137    ἀλλ' ἐπεὶ οὔ πως ἐστι Διὸς νόον αἰγιόχοιο
Verse: 138    οὔτε παρ' ἐξ ἐλϑεῖν ἄλλον ϑεὸν οὔϑ' ἁλιῶσαι,
Verse: 139    ἐρρέτω, εἴ μιν κεῖνος ἐποτρύνει καὶ ἀνώγει,
Verse: 140    πόντον ἐπ' ἀτρύγετον. πέμψω δέ μιν οὔ πῃ ἔγωγε·
Verse: 141    οὐ γάρ μοι πάρα νῆες ἐπήρετμοι καὶ ἑταῖροι,
Verse: 142    οἵ κέν μιν πέμποιεν ἐπ' εὐρέα νῶτα ϑαλάσσης.
Verse: 143    αὐτάρ οἱ πρόϕρων ὑποϑήσομαι, οὐδ' ἐπικεύσω,
Verse: 144    ὥς κε μάλ' ἀσκηϑὴς ἣν πατρίδα γαῖαν ἵκηται."

Verse: 145       τὴν δ' αὖτε προσέειπε διάκτορος ᾽Αργειϕόντης:

Verse: 146       "οὕτω νῦν ἀπόπεμπε, Διὸς δ' ἐποπίζεο μῆνιν,
Verse: 147    μή πως τοι μετόπισϑε κοτεσσάμενος χαλεπήνῃ."

Verse: 148       ὣς ἄρα ϕωνήσας ἀπέβη κρατὺς ᾽Αργειϕόντης:
Verse: 149    ἡ δ' ἐπ' ᾽Οδυσσῆα μεγαλήτορα πότνια Νύμϕη
Verse: 150    ἤι', ἐπεὶ δὴ Ζηνὸς ἐπέκλυεν ἀγγελιάων.
Verse: 151    τὸν δ' ἄρ' ἐπ' ἀκτῆς εὗρε καϑήμενον· οὐδέ ποτ' ὄσσε
Verse: 152    δακρυόϕιν τέρσοντο, κατείβετο δὲ γλυκὺς αἰὼν
Verse: 153    νόστον ὀδυρομένῳ, ἐπεὶ οὐκέτι ἥνδανε Νύμϕη.
Verse: 154    ἀλλ' ἤτοι νύκτας μὲν ἰαύεσκεν καὶ ἀνάγκῃ
Verse: 155    ἐν σπέσσι γλαϕυροῖσι παρ' οὐκ ἐϑέλων ἐϑελούσῃ,
Verse: 156    ἤματα δ' ἂμ πέτρῃσι καὶ ἠιόνεσσι καϑίζων
Verse: 157    δάκρυσι καὶ στοναχῇσι καὶ ἄλγεσι ϑυμὸν ἐρέχϑων
Verse: 158    πόντον ἐπ' ἀτρύγετον δερκέσκετο δάκρυα λείβων.
Verse: 159    ἀγχοῦ δ' ἱσταμένη προσεϕώνεε δῖα ϑεάων·

Verse: 160       "κάμμορε, μή μοι ἔτ' ἐνϑάδ' ὀδύρεο, μηδέ τοι αἰὼν
Verse: 161    ϕϑινέτω· ἤδη γάρ σε μάλα πρόϕρασσ' ἀποπέμψω.
Verse: 162    ἀλλ' ἄγε δούρατα μακρὰ ταμὼν ἁρμόζεο χαλκῷ
Verse: 163    εὐρεῖαν σχεδίην· ἀτὰρ ἴκρια πῆξαι ἐπ' αὐτῆς
Verse: 164    ὑψοῦ, ὥς σε ϕέρῃσιν ἐπ' ἠεροειδέα πόντον.
Verse: 165    αὐτὰρ ἐγὼ σῖτον καὶ ὕδωρ καὶ οἶνον ἐρυϑρὸν
Verse: 166    ἐνϑήσω μενοεικέ', ἅ κέν τοι λιμὸν ἐρύκοι,
Verse: 167    εἵματά τ' ἀμϕιέσω· πέμψω δέ τοι οὖρον ὄπισϑεν,
Verse: 168    ὥς κε μάλ' ἀσκηϑὴς σὴν πατρίδα γαῖαν ἵκηαι,
Verse: 169    αἴ κε ϑεοί γ' ἐϑέλωσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν,
Verse: 170    οἵ μευ ϕέρτεροί εἰσι νοῆσαί τε κρῆναί τε."

Verse: 171       ὣς ϕάτο, ῥίγησεν δὲ πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 172    καί μιν ϕωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 173       "ἄλλό τι δὴ σύ, ϑεά, τόδε μήδεαι οὐδέ τι πομπήν,
Verse: 174    ἥ με κέλεαι σχεδίῃ περάαν μέγα λαῖτμα ϑαλάσσης,
Verse: 175    δεινόν τ' ἀργαλέον τε· τὸ δ' οὐδ' ἐπὶ νῆες ἐῖσαι
Verse: 176    ὠκύποροι περόωσιν, ἀγαλλόμεναι Διὸς οὔρῳ.
Verse: 177    οὐ δ' ἂν ἐγὼν ἀέκητι σέϑεν σχεδίης ἐπιβαίην,
Verse: 178    εἰ μή μοι τλαίης γε, ϑεά, μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι
Verse: 179    μή τί μοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο."

Verse: 180       ὣς ϕάτο, μείδησεν δὲ Καλυψώ, δῖα ϑεάων,
Verse: 181    χειρί τέ μιν κατέρεξεν ἔπος τ' ἔϕατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν·

Verse: 182       "ἦ δὴ ἀλιτρός γ' ἐσσὶ καὶ οὐκ ἀποϕώλια εἰδώς,
Verse: 183    οἷον δὴ τὸν μῦϑον ἐπεϕράσϑης ἀγορεῦσαι.
Verse: 184    ἴστω νῦν τόδε γαῖα καὶ οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερϑε
Verse: 185    καὶ τὸ κατειβόμενον Στυγὸς ὕδωρ, ὅς τε μέγιστος
Verse: 186    ὅρκος δεινότατός τε πέλει μακάρεσσι ϑεοῖσι,
Verse: 187    μή τί τοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο.
Verse: 188    ἀλλὰ τὰ μὲν νοέω καὶ ϕράσσομαι, ἅσσ' ἂν ἐμοί περ
Verse: 189    αὐτῇ μηδοίμην, ὅτε με χρειὼ τόσον ἵκοι·
Verse: 190    καὶ γὰρ ἐμοὶ νόος ἐστὶν ἐναίσιμος, οὐδέ μοι αὐτῇ
Verse: 191    ϑυμὸς ἐνὶ στήϑεσσι σιδήρεος, ἀλλ' ἐλεήμων."

Verse: 192       ὣς ἄρα ϕωνήσασ' ἡγήσατο δῖα ϑεάων
Verse: 193    καρπαλίμως: ὁ δ' ἔπειτα μετ' ἴχνια βαῖνε ϑεοῖο.
Verse: 194    ἷξον δὲ σπεῖος γλαϕυρὸν ϑεὸς ἠδὲ καὶ ἀνήρ,
Verse: 195    καί ῥ' ὁ μὲν ἔνϑα καϑέζετ' ἐπὶ ϑρόνου ἔνϑεν ἀνέστη
Verse: 196    ῾Ερμείας, Νύμϕη δὲ τίϑει πάρα πᾶσαν ἐδωδήν,
Verse: 197    ἔσϑειν καὶ πίνειν, οἷα βροτοὶ ἄνδρες ἔδουσιν·
Verse: 198    αὐτὴ δ' ἀντίον ἷζεν ᾽Οδυσσῆος ϑείοιο,
Verse: 199    τῇ δὲ παρ' ἀμβροσίην δμῳαὶ καὶ νέκταρ ἔϑηκαν.
Verse: 200    οἱ δ' ἐπ' ὀνείαϑ' ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρας ἴαλλον.
Verse: 201    αὐτὰρ ἐπεὶ τάρπησαν ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος,
Verse: 202    τοῖς ἄρα μύϑων ἦρχε Καλυψώ, δῖα ϑεάων·

Verse: 203       "Διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν' ᾽Οδυσσεῦ,
Verse: 204    οὕτω δὴ οἶκον δὲ ϕίλην ἐς πατρίδα γαῖαν
Verse: 205    αὐτίκα νῦν ἐϑέλεις ἰέναι; σὺ δὲ χαῖρε καὶ ἔμπης.
Verse: 206    εἴ γε μὲν εἰδείης σῇσι ϕρεσίν ὅσσά τοι αἶσα
Verse: 207    κήδε' ἀναπλῆσαι, πρὶν πατρίδα γαῖαν ἱκέσϑαι,
Verse: 208    ἐνϑάδε κ' αὖϑι μένων σὺν ἐμοὶ τόδε δῶμα ϕυλάσσοις
Verse: 209    ἀϑάνατός τ' εἴης, ἱμειρόμενός περ ἰδέσϑαι
Verse: 210    σὴν ἄλοχον, τῆς τ' αἰὲν ἐέλδεαι ἤματα πάντα.
Verse: 211    οὐ μέν ϑην κείνης γε χερείων εὔχομαι εἶναι,
Verse: 212    οὐ δέμας οὐδὲ ϕυήν, ἐπεὶ οὔ πως οὐδὲ ἔοικε
Verse: 213    ϑνητὰς ἀϑανάτῃσι δέμας καὶ εἶδος ἐρίζειν."

Verse: 214       τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 215       "πότνα ϑεά, μή μοι τόδε χώεο· οἶδα καὶ αὐτὸς
Verse: 216    πάντα μάλ', οὕνεκα σεῖο περίϕρων Πηνελόπεια
Verse: 217    εἶδος ἀκιδνοτέρη μέγεϑός τ' εἰς ἄντα ἰδέσϑαι·
Verse: 218    ἡ μὲν γὰρ βροτός ἐστι, σὺ δ' ἀϑάνατος καὶ ἀγήρως.
Verse: 219    ἀλλὰ καὶ ὧς ἐϑέλω καὶ ἐέλδομαι ἤματα πάντα
Verse: 220    οἴκαδέ τ' ἐλϑέμεναι καὶ νόστιμον ἦμαρ ἰδέσϑαι.
Verse: 221    εἰ δ' αὖ τις ῥαίῃσι ϑεῶν ἐνὶ οἴνοπι πόντῳ,
Verse: 222    τλήσομαι ἐν στήϑεσσιν ἔχων ταλαπενϑέα ϑυμόν·
Verse: 223    ἤδη γὰρ μάλα πολλὰ πάϑον καὶ πολλὰ μόγησα
Verse: 224    κύμασι καὶ πολέμῳ· μετὰ καὶ τόδε τοῖσι γενέσϑω."

Verse: 225       ὣς ἔϕατ', ἠέλιος δ' ἄρ' ἔδυ καὶ ἐπὶ κνέϕας ἦλϑεν·
Verse: 226    ἐλϑόντες δ' ἄρα τώ γε μυχῷ σπείους γλαϕυροῖο
Verse: 227    τερπέσϑην ϕιλότητι, παρ' ἀλλήλοισι μένοντες.

Verse: 228       ἦμος δ' ἠριγένεια ϕάνη ῥοδοδάκτυλος ᾽Ηώς,
Verse: 229    αὐτίχ' ὁ μὲν χλαῖνάν τε χιτῶνά τε ἕννυτ' ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 230    αὐτὴ δ' ἀργύϕεον ϕᾶρος μέγα ἕννυτο Νύμϕη,
Verse: 231    λεπτὸν καὶ χαρίεν, περὶ δὲ ζώνην βάλετ' ἰξυῖ
Verse: 232    καλὴν, χρυσείην, κεϕαλῇ δ' ἐϕύπερϑε καλύπτρην·
Verse: 233    καὶ τότ' ᾽Οδυσσῆι μεγαλήτορι μήδετο πομπήν.
Verse: 234    δῶκε μέν οἱ πέλεκυν μέγαν, ἄρμενον ἐν παλάμῃσι,
Verse: 235    χάλκεον, ἀμϕοτέρωϑεν ἀκαχμένον· αὐτὰρ ἐν αὐτῷ
Verse: 236    στειλειὸν περικαλλὲς ἐλάινον, εὖ ἐναρηρός:
Verse: 237    δῶκε δ' ἔπειτα σκέπαρνον ἐύξοον· ἦρχε δ' ὁδοῖο
Verse: 238    νήσου ἐπ' ἐσχατιήν, ὅϑι δένδρεα μακρὰ πεϕύκει,
Verse: 239    κλήϑρη τ' αἴγειρός τ', ἐλάτη τ' ἦν οὐρανομήκης,
Verse: 240    αὗα πάλαι, περίκηλα, τά οἱ πλώοιεν ἐλαϕρῶς.
Verse: 241    αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ δεῖξ' ὅϑι δένδρεα μακρὰ πεϕύκει,
Verse: 242    ἡ μὲν ἔβη πρὸς δῶμα Καλυψώ, δῖα ϑεάων,
Verse: 243    αὐτὰρ ὁ τάμνετο δοῦρα· ϑοῶς δέ οἱ ἤνυτο ἔργον.
Verse: 244    εἴκοσι δ' ἔκβαλε πάντα, πελέκκησεν δ' ἄρα χαλκῷ,
Verse: 245    ξέσσε δ' ἐπισταμένως καὶ ἐπὶ στάϑμην ἴϑυνε.
Verse: 246    τόϕρα δ' ἔνεικε τέρετρα Καλυψώ, δῖα ϑεάων·
Verse: 247    τέτρηνεν δ' ἄρα πάντα καὶ ἥρμοσεν ἀλλήλοισι,
Verse: 248    γόμϕοισιν δ' ἄρα τήν γε καὶ ἁρμονιῃ῍σιν ἄρασσεν.
Verse: 249    ὅσσόν τίς τ' ἔδαϕος νηὸς τορνώσεται ἀνὴρ
Verse: 250    ϕορτίδος εὐρείης, εὖ εἰδὼς τεκτοσυνάων,
Verse: 251    τόσσον ἐπ' εὐρεῖαν σχεδίην ποιήσατ' ᾽Οδυσσεύς.
Verse: 252    ἴκρια δὲ στήσας, ἀραρὼν ϑαμέσι σταμίνεσσι,
Verse: 253    ποίει· ἀτὰρ μακρῇσιν ἐπηγκενίδεσσι τελεύτα.
Verse: 254    ἐν δ' ἱστὸν ποίει καὶ ἐπίκριον ἄρμενον αὐτῷ·
Verse: 255    πρὸς δ' ἄρα πηδάλιον ποιήσατο, ὄϕρ' ἰϑύνοι.
Verse: 256    ϕράξε δέ μιν ῥίπεσσι διαμπερὲς οἰσυί:νῃσι
Verse: 257    κύματος εἶλαρ ἔμεν· πολλὴν δ' ἐπεχεύατο ὕλην.
Verse: 258    τόϕρα δὲ ϕάρε' ἔνεικε Καλυψώ, δῖα ϑεάων,
Verse: 259    ἱστία ποιήσασϑαι· ὁ δ' εὖ τεχνήσατο καὶ τά.
Verse: 260    ἐν δ' ὑπέρας τε κάλους τε πόδας τ' ἐνέδησεν ἐν αὐτῇ,
Verse: 261    μοχλοῖσιν δ' ἄρα τήν γε κατείρυσεν εἰς ἅλα δῖαν.

Verse: 262       τέτρατον ἦμαρ ἔην, καὶ τῷ τετέλεστο ἅπαντα·
Verse: 263    τῷ δ' ἄρα πέμπτῳ πέμπ' ἀπὸ νήσου δῖα Καλυψώ,
Verse: 264    εἵματά τ' ἀμϕιέσασα ϑυώδεα καὶ λούσασα.
Verse: 265    ἐν δέ οἱ ἀσκὸν ἔϑηκε ϑεὰ μέλανος οἴνοιο
Verse: 266    τὸν ἕτερον, ἕτερον δ' ὕδατος μέγαν, ἐν δὲ καὶ ᾖα
Verse: 267    κωρύκῳ· ἐν δέ οἱ ὄψα τίϑει μενοεικέα πολλά·
Verse: 268    οὖρον δὲ προέηκεν ἀπήμονά τε λιαρόν τε.
Verse: 269    γηϑόσυνος δ' οὔρῳ πέτασ' ἱστία δῖος ᾽Οδυσσεύς.
Verse: 270    αὐτὰρ ὁ πηδαλίῳ ἰϑύνετο τεχνηέντως
Verse: 271    ἥμενος: οὐδέ οἱ ὕπνος ἐπὶ βλεϕάροισιν ἔπιπτε
Verse: 272    Πληιάδας τ' ἐσορῶντι καὶ ὀψὲ δύοντα Βοώτην
Verse: 273    ῎Αρκτόν ϑ', ἣν καὶ ἄμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν,
Verse: 274    ἥ τ' αὐτοῦ στρέϕεται καί τ' ᾽Ωρίωνα δοκεύει,
Verse: 275    οἴη δ' ἄμμορός ἐστι λοετρῶν ᾽Ωκεανοῖο·
Verse: 276    τὴν γὰρ δή μιν ἄνωγε Καλυψώ, δῖα ϑεάων,
Verse: 277    ποντοπορευέμεναι ἐπ' ἀριστερὰ χειρὸς ἔχοντα.
Verse: 278    ἑπτὰ δὲ καὶ δέκα μὲν πλέεν ἤματα ποντοπορεύων,
Verse: 279    ὀκτωκαιδεκάτῃ δὲ ϕάνη ὄρεα σκιόεντα
Verse: 280    γαίης Φαιήκων, ὅϑι τ' ἄγχιστον πέλεν αὐτῷ·
Verse: 281    εἴσατο δ' ὡς ὅτε ῥινὸν ἐν ἠεροειδέι πόντῳ.

Verse: 282       τὸν δ' ἐξ Αἰϑιόπων ἀνιὼν κρείων ἐνοσίχϑων
Verse: 283    τηλόϑεν ἐκ Σολύμων ὀρέων ἴδεν· εἴσατο γάρ οἱ
Verse: 284    πόντον ἐπιπλείων. ὁ δ' ἐχώσατο κηρόϑι μᾶλλον,
Verse: 285    κινήσας δὲ κάρη προτὶ ὃν μυϑήσατο ϑυμόν·

Verse: 286       "ὢ πόποι, ἦ μάλα δὴ μετεβούλευσαν ϑεοὶ ἄλλως
Verse: 287    ἀμϕ' ᾽Οδυσῆι ἐμεῖο μετ' Αἰϑιόπεσσιν ἐόντος:
Verse: 288    καὶ δὴ Φαιήκων γαίης σχεδόν, ἔνϑά οἱ αἶσα
Verse: 289    ἐκϕυγέειν μέγα πεῖραρ ὀιζύος, ἥ μιν ἱκάνει·
Verse: 290    ἀλλ' ἔτι μέν μίν ϕημι ἅδην ἐλάαν κακότητος."

Verse: 291       ὣς εἰπὼν σύναγεν νεϕέλας, ἐτάραξε δὲ πόντον
Verse: 292    χερσὶ τρίαιναν ἑλών· πάσας δ' ὀρόϑυνεν ἀέλλας
Verse: 293    παντοίων ἀνέμων, σὺν δὲ νεϕέεσσι κάλυψε
Verse: 294    γαῖαν ὁμοῦ καὶ πόντον· ὀρώρει δ' οὐρανόϑεν νύξ.
Verse: 295    σὺν δ' Εὖρός τε Νότος τε πέσον Ζέϕυρός τε δυσαὴς
Verse: 296    καὶ Βορέης αἰϑρηγενέτης, μέγα κῦμα κυλίνδων.
Verse: 297    καὶ τότ' ᾽Οδυσσῆος λύτο γούνατα καὶ ϕίλον ἦτορ,
Verse: 298    ὀχϑήσας δ' ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα ϑυμόν·

Verse: 299       "ὤμοι ἐγὼ δειλός, τί νύ μοι μήκιστα γένηται;
Verse: 300    δείδω μὴ δὴ πάντα ϑεὰ νημερτέα εἶπεν,
Verse: 301    ἥ μ' ἔϕατ' ἐν πόντῳ, πρὶν πατρίδα γαῖαν ἱκέσϑαι,
Verse: 302    ἄλγε' ἀναπλήσειν· τάδε δὴ νῦν πάντα τελεῖται,
Verse: 303    οἵοισιν νεϕέεσσι περιστέϕει οὐρανὸν εὐρὺν
Verse: 304    Ζεύς, ἐτάραξε δὲ πόντον, ἐπισπέρχουσι δ' ἄελλαι
Verse: 305    παντοίων ἀνέμων· νῦν μοι σῶς αἰπὺς ὄλεϑρος.
Verse: 306    τρισμάκαρες Δαναοὶ καὶ τετράκις, οἳ τότ' ὄλοντο
Verse: 307    Τροίῃ ἐν εὐρείῃ, χάριν ᾽Ατρείδῃσι ϕέροντες.
Verse: 308    ὡς δὴ ἔγωγ' ὄϕελον ϑανέειν καὶ πότμον ἐπισπεῖν
Verse: 309    ἤματι τῷ, ὅτε μοι πλεῖστοι χαλκήρεα δοῦρα
Verse: 310    Τρῶες ἐπέρριψαν περὶ Πηλείωνι ϑανόντι.
Verse: 311    τῶ κ' ἔλαχον κτερέων, καί μευ κλέος ἦγον ᾽Αχαιοί·
Verse: 312    νῦν δέ με λευγαλέῳ ϑανάτῳ εἵμαρτο ἁλῶναι."

Verse: 313       ὣς ἄρα μιν εἰπόντ' ἔλασεν μέγα κῦμα κατ' ἄκρης,
Verse: 314    δεινὸν ἐπεσσύμενον, περὶ δὲ σχεδίην ἐλέλιξε.
Verse: 315    τῆλε δ' ἀπὸ σχεδίης αὐτὸς πέσε, πηδάλιον δὲ
Verse: 316    ἐκ χειρῶν προέηκε· μέσον δέ οἱ ἱστὸν ἔαξε
Verse: 317    δεινὴ μισγομένων ἀνέμων ἐλϑοῦσα ϑύελλα,
Verse: 318    τηλοῦ δὲ σπεῖρον καὶ ἐπίκριον ἔμπεσε πόντῳ.
Verse: 319    τὸν δ' ἄρ' ὑπόβρυχα ϑῆκε πολὺν χρόνον, οὐδὲ δυνάσϑη
Verse: 320    αἶψα μάλ' ἀνσχεϑέειν μεγάλου ὑπὸ κύματος ὁρμῆς:
Verse: 321    εἵματα γάρ ῥ' ἐβάρυνε, τά οἱ πόρε δῖα Καλυψώ.
Verse: 322    ὀψὲ δὲ δή ῥ' ἀνέδυ, στόματος δ' ἐξέπτυσεν ἅλμην
Verse: 323    πικρήν, ἥ οἱ πολλὴ ἀπὸ κρατὸς κελάρυζεν.
Verse: 324    ἀλλ' οὐδ' ὧς σχεδίης ἐπελήϑετο τειρόμενός περ,
Verse: 325    ἀλλὰ μεϑορμηϑεὶς ἐνὶ κύμασιν ἐλλάβετ' αὐτῆς,
Verse: 326    ἐν μέσσῃ δὲ κάϑιζε τέλος ϑανάτου ἀλεείνων.
Verse: 327    τὴν δ' ἐϕόρει μέγα κῦμα κατὰ ῥόον ἔνϑα καὶ ἔνϑα.
Verse: 328    ὡς δ' ὅτ' ὀπωρινὸς Βορέης ϕορέῃσιν ἀκάνϑας
Verse: 329    ἂμ πεδίον, πυκιναὶ δὲ πρὸς ἀλλήλῃσιν ἔχονται,
Verse: 330    ὣς τὴν ἂμ πέλαγος ἄνεμοι ϕέρον ἔνϑα καὶ ἔνϑα·
Verse: 331    ἄλλοτε μέν τε Νότος Βορέῃ προβάλεσκε ϕέρεσϑαι,
Verse: 332    ἄλλοτε δ' αὖτ' Εὖρος Ζεϕύρῳ εἴξασκε διώκειν.

Verse: 333       τὸν δὲ ἴδεν Κάδμου ϑυγάτηρ, καλλίσϕυρος ᾽Ινώ,
Verse: 334    Λευκοϑέη, ἣ πρὶν μὲν ἔην βροτὸς αὐδήεσσα,
Verse: 335    νῦν δ' ἁλὸς ἐν πελάγεσσι ϑεῶν ἐξέμμορε τιμῆς.
Verse: 336    ἥ ῥ' ᾽Οδυσῆ' ἐλέησεν ἀλώμενον, ἄλγε' ἔχοντα·
Verse: 337    αἰϑυίῃ δ' εἰκυῖα ποτῇ ἀνεδύσετο λίμνης,
Verse: 338    ἷζε δ' ἐπὶ σχεδίης καί μιν πρὸς μῦϑον ἔειπε·

Verse: 339       "κάμμορε, τίπτέ τοι ὧδε Ποσειδάων ἐνοσίχϑων
Verse: 340    ὠδύσατ' ἐκπάγλως, ὅτι τοι κακὰ πολλὰ ϕυτεύει;
Verse: 341    οὐ μὲν δή σε καταϕϑίσει, μάλα περ μενεαίνων.
Verse: 342    ἀλλὰ μάλ' ὧδ' ἕρξαι, δοκέεις δέ μοι οὐκ ἀπινύσσειν·
Verse: 343    εἵματα ταῦτ' ἀποδὺς σχεδίην ἀνέμοισι ϕέρεσϑαι
Verse: 344    κάλλιπ', ἀτὰρ χείρεσσι νέων ἐπιμαίεο νόστου
Verse: 345    γαίης Φαιήκων, ὅϑι τοι μοῖρ' ἐστὶν ἀλύξαι.
Verse: 346    τῆ δέ, τόδε κρήδεμνον ὑπὸ στέρνοιο τανύσσαι
Verse: 347    ἄμβροτον· οὐδέ τί τοι παϑέειν δέος οὐδ' ἀπολέσϑαι.
Verse: 348    αὐτὰρ ἐπὴν χείρεσσιν ἐϕάψεαι ἠπείροιο,
Verse: 349    ἂψ ἀπολυσάμενος βαλέειν εἰς οἴνοπα πόντον
Verse: 350    πολλὸν ἀπ' ἠπείρου, αὐτὸς δ' ἀπὸ νόσϕι τραπέσϑαι."

Verse: 351       ὣς ἄρα ϕωνήσασα ϑεὰ κρήδεμνον ἔδωκεν,
Verse: 352    αὐτὴ δ' ἂψ ἐς πόντον ἐδύσετο κυμαίνοντα
Verse: 353    αἰϑυίῃ εἰκυῖα· μέλαν δέ ἑ κῦμα κάλυψεν.
Verse: 354    αὐτὰρ ὁ μερμήριξε πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 355    ὀχϑήσας δ' ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα ϑυμόν·

Verse: 356       "ὤμοι ἐγώ, μή τίς μοι ὑϕαίνῃσιν δόλον αὖτε
Verse: 357    ἀϑανάτων, ὅτε με σχεδίης ἀποβῆναι ἀνώγει.
Verse: 358    ἀλλὰ μάλ' οὔ πω πείσομ', ἐπεὶ ἑκὰς ὀϕϑαλμοῖσι
Verse: 359    γαῖαν ἐγὼν ἰδόμην, ὅϑι μοι ϕάτο ϕύξιμον εἶναι.
Verse: 360    ἀλλὰ μάλ' ὧδ' ἕρξω, δοκέει δέ μοι εἶναι ἄριστον·
Verse: 361    ὄϕρ' ἂν μέν κεν δούρατ' ἐν ἁρμονιῃ῍σιν ἀρήρῃ,
Verse: 362    τόϕρ' αὐτοῦ μενέω καὶ τλήσομαι ἄλγεα πάσχων·
Verse: 363    αὐτὰρ ἐπὴν δή μοι σχεδίην διὰ κῦμα τινάξῃ,
Verse: 364    νήξομ', ἐπεὶ οὐ μέν τι πάρα προνοῆσαι ἄμεινον."

Verse: 365       εἷος ὁ ταῦϑ' ὥρμαινε κατὰ ϕρένα καὶ κατὰ ϑυμόν,
Verse: 366    ὦρσε δ' ἐπὶ μέγα κῦμα Ποσειδάων ἐνοσίχϑων,
Verse: 367    δεινόν τ' ἀργαλέον τε, κατηρεϕές, ἤλασε δ' αὐτόν.
Verse: 368    ὡς δ' ἄνεμος ζαὴς ᾔων ϑημῶνα τινάξῃ
Verse: 369    καρϕαλέων, τὰ μὲν ἄρ τε διεσκέδασ' ἄλλυδις ἄλλῃ,
Verse: 370    ὣς τῆς δούρατα μακρὰ διεσκέδασ'. αὐτὰρ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 371    ἀμϕ' ἑνὶ δούρατι βαῖνε, κέληϑ' ὡς ἵππον ἐλαύνων,
Verse: 372    εἵματα δ' ἐξαπέδυνε, τά οἱ πόρε δῖα Καλυψώ.
Verse: 373    αὐτίκα δὲ κρήδεμνον ὑπὸ στέρνοιο τάνυσσεν,
Verse: 374    αὐτὸς δὲ πρηνὴς ἁλὶ κάππεσε, χεῖρε πετάσσας,
Verse: 375    νηχέμεναι μεμαώς. ἴδε δὲ κρείων ἐνοσίχϑων,
Verse: 376    κινήσας δὲ κάρη προτὶ ὃν μυϑήσατο ϑυμόν·

Verse: 377       "οὕτω νῦν κακὰ πολλὰ παϑὼν ἀλόω κατὰ πόντον,
Verse: 378    εἰς ὅ κεν ἀνϑρώποισι Διοτρεϕέεσσι μιγήῃς:
Verse: 379    ἀλλ' οὐδ' ὧς σε ἔολπα ὀνόσσεσϑαι κακότητος."

Verse: 380       ὣς ἄρα ϕωνήσας ἵμασεν καλλίτριχας ἵππους,
Verse: 381    ἵκετο δ' εἰς Αἰγάς, ὅϑι οἱ κλυτὰ δώματ' ἔασιν.

Verse: 382       αὐτὰρ ᾽Αϑηναίη, κούρη Διός, ἄλλ' ἐνόησεν·
Verse: 383    ἤτοι τῶν ἄλλων ἀνέμων κατέδησε κελεύϑους,
Verse: 384    παύσασϑαι δ' ἐκέλευσε καὶ εὐνηϑῆναι ἅπαντας:
Verse: 385    ὦρσε δ' ἐπὶ κραιπνὸν Βορέην, πρὸ δὲ κύματ' ἔαξεν,
Verse: 386    ἕως ὃ γε Φαιήκεσσι ϕιληρέτμοισι μιγείη
Verse: 387    Διογενὴς ᾽Οδυσεύς, ϑάνατον καὶ κῆρας ἀλύξας.

Verse: 388       ἔνϑα δύω νύκτας δύο τ' ἤματα κύματι πηγῷ
Verse: 389    πλάζετο, πολλὰ δέ οἱ κραδίη προτιόσσετ' ὄλεϑρον.
Verse: 390    ἀλλ' ὅτε δὴ τρίτον ἦμαρ ἐυπλόκαμος τέλεσ' ᾽Ηώς,
Verse: 391    καὶ τότ' ἔπειτ' ἄνεμος μὲν ἐπαύσατο, ἡ δὲ γαλήνη
Verse: 392    ἔπλετο νηνεμίη· ὁ δ' ἄρα σχεδὸν εἴσιδε γαῖαν
Verse: 393    ὀξὺ μάλα προιὴδών, μεγάλου ὑπὸ κύματος ἀρϑείς.
Verse: 394    ὡς δ' ὅτ' ἂν ἀσπάσιος βίοτος παίδεσσι ϕανήῃ
Verse: 395    πατρός, ὃς ἐν νούσῳ κεῖται κρατέρ' ἄλγεα πάσχων,
Verse: 396    δηρὸν τηκόμενος, στυγερὸς δέ οἱ ἔχραε δαίμων,
Verse: 397    ἀσπάσιον δ' ἄρα τόν γε ϑεοὶ κακότητος ἔλυσαν,
Verse: 398    ὣς ᾽Οδυσῆ' ἀσπαστὸν ἐείσατο γαῖα καὶ ὕλη,
Verse: 399    νῆχε δ' ἐπειγόμενος ποσὶν ἠπείρου ἐπιβῆναι.
Verse: 400    ἀλλ' ὅτε τόσσον ἀπῆν, ὅσσόν τε γέγωνε βοήσας,
Verse: 401    καὶ δὴ δοῦπον ἄκουσε ποτὶ σπιλάδεσσι ϑαλάσσης ή
Verse: 402    ῥόχϑει γὰρ μέγα κῦμα ποτὶ ξερὸν ἠπείροιο
Verse: 403    δεινὸν ἐρευγόμενον, εἴλυτο δὲ πάνϑ' ἁλὸς ἄχνῃ·
Verse: 404    οὐ γὰρ ἔσαν λιμένες νηῶν ὄχοι, οὐδ' ἐπιωγαί,
Verse: 405    ἀλλ' ἀκταὶ προβλῆτες ἔσαν σπιλάδες τε πάγοι τε ή,
Verse: 406    καὶ τότ' ᾽Οδυσσῆος λύτο γούνατα καὶ ϕίλον ἦτορ,
Verse: 407    ὀχϑήσας δ' ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα ϑυμόν·

Verse: 408       "ὤμοι, ἐπεὶ δὴ γαῖαν ἀελπέα δῶκεν ἰδέσϑαι
Verse: 409    Ζεύς, καὶ δὴ τόδε λαῖτμα διατμήξας ἐπέρασσα,
Verse: 410    ἔκβασις οὔ πῃ ϕαίνεϑ' ἁλὸς πολιοῖο ϑύραζε·
Verse: 411    ἔκτοσϑεν μὲν γὰρ πάγοι ὀξέες, ἀμϕὶ δὲ κῦμα
Verse: 412    βέβρυχεν ῥόϑιον, λισσὴ δ' ἀναδέδρομε πέτρη,
Verse: 413    ἀγχιβαϑὴς δὲ ϑάλασσα, καὶ οὔ πως ἐστι πόδεσσι
Verse: 414    στήμεναι ἀμϕοτέροισι καὶ ἐκϕυγέειν κακότητα·
Verse: 415    μή πως μ' ἐκβαίνοντα βάλῃ λίϑακι προτὶ πέτρῃ
Verse: 416    κῦμα μέγ' ἁρπάξαν· μελέη δέ μοι ἔσσεται ὁρμή.
Verse: 417    εἰ δέ κ' ἔτι προτέρω παρανήξομαι, ἤν που ἐϕεύρω
Verse: 418    ἠιόνας τε παραπλῆγας λιμένας τε ϑαλάσσης,
Verse: 419    δείδω μή μ' ἐξαῦτις ἀναρπάξασα ϑύελλα
Verse: 420    πόντον ἐπ' ἰχϑυόεντα ϕέρῃ βαρέα στενάχοντα,
Verse: 421    ἠέ τί μοι καὶ κῆτος ἐπισσεύῃ μέγα δαίμων
Verse: 422    ἐξ ἁλός, οἷά τε πολλὰ τρέϕει κλυτὸς ᾽Αμϕιτρίτη·
Verse: 423    οἶδα γὰρ ὥς μοι ὀδώδυσται κλυτὸς ἐννοσίγαιος."

Verse: 424       εἷος ὁ ταῦϑ' ὥρμαινε κατὰ ϕρένα καὶ κατὰ ϑυμόν,
Verse: 425    τόϕρα δέ μιν μέγα κῦμα ϕέρε τρηχεῖαν ἐπ' ἀκτήν.
Verse: 426    ἔνϑά κ' ἀπὸ ῥινοὺς δρύϕϑη, σὺν δ' ὀστέ' ἀράχϑη,
Verse: 427    εἰ μὴ ἐπὶ ϕρεσὶ ϑῆκε ϑεὰ γλαυκῶπις ᾽Αϑήνη·
Verse: 428    ἀμϕοτέρῃσι δὲ χερσὶν ἐπεσσύμενος λάβε πέτρης,
Verse: 429    τῆς ἔχετο στενάχων, εἵως μέγα κῦμα παρῆλϑε.
Verse: 430    καὶ τὸ μὲν ὣς ὑπάλυξε, παλιρρόϑιον δέ μιν αὖτις
Verse: 431    πλῆξεν ἐπεσσύμενον, τηλοῦ δέ μιν ἔμβαλε πόντῳ.
Verse: 432    ὡς δ' ὅτε πουλύποδος ϑαλάμης ἐξελκομένοιο
Verse: 433    πρὸς κοτυληδονόϕιν πυκιναὶ λάιγγες ἔχονται,
Verse: 434    ὣς τοῦ πρὸς πέτρῃσι ϑρασειάων ἀπὸ χειρῶν
Verse: 435    ῥινοὶ ἀπέδρυϕϑεν· τὸν δὲ μέγα κῦμα κάλυψεν.
Verse: 436    ἔνϑά κε δὴ δύστηνος ὑπέρμορον ὤλετ' ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 437    εἰ μὴ ἐπιϕροσύνην δῶκε γλαυκῶπις ᾽Αϑήνη.
Verse: 438    κύματος ἐξαναδύς, τά τ' ἐρεύγεται ἤπειρον δέ,
Verse: 439    νῆχε παρ' ἐξ, ἐς γαῖαν ὁρώμενος, εἴ που ἐϕεύροι
Verse: 440    ἠιόνας τε παραπλῆγας λιμένας τε ϑαλάσσης.
Verse: 441    ἀλλ' ὅτε δὴ ποταμοῖο κατὰ στόμα καλλιρόοιο
Verse: 442    ἷξε νέων, τῇ δή οἱ ἐείσατο χῶρος ἄριστος,
Verse: 443    λεῖος πετράων, καὶ ἐπὶ σκέπας ἦν ἀνέμοιο.
Verse: 444    ἔγνω δὲ προρέοντα καὶ εὔξατο ὃν κατὰ ϑυμόν·

Verse: 445       "κλῦϑι, ἄναξ, ὅτις ἐσσί· πολύλλιστον δέ σ' ἱκάνω,
Verse: 446    ϕεύγων ἐκ πόντοιο Ποσειδάωνος ἐνιπάς.
Verse: 447    αἰδοῖος μέν τ' ἐστὶ καὶ ἀϑανάτοισι ϑεοῖσιν
Verse: 448    ἀνδρῶν ὅς τις ἵκηται ἀλώμενος, ὡς καὶ ἐγὼ νῦν
Verse: 449    σόν τε ῥόον σά τε γούναϑ' ἱκάνω πολλὰ μογήσας.
Verse: 450    ἀλλ' ἐλέαιρε, ἄναξ· ἱκέτης δέ τοι εὔχομαι εἶναι."

Verse: 451       ὣς ϕάϑ', ὁ δ' αὐτίκα παῦσεν ἑὸν ῥόον, ἔσχε δὲ κῦμα,
Verse: 452    πρόσϑε δέ οἱ ποίησε γαλήνην, τὸν δὲ σάωσεν
Verse: 453    ἐς ποταμοῦ προχοάς: ὁ δ' ἄρ' ἄμϕω γούνατ' ἔκαμψε
Verse: 454    χεῖράς τε στιβαράς: ἁλὶ γὰρ δέδμητο ϕίλον κῆρ.
Verse: 455    ᾤδεε δὲ χρόα πάντα, ϑάλασσα δὲ κήκιε πολλὴ
Verse: 456    ἂν στόμα τε ῥῖνάς ϑ'· ὁ δ' ἄρ' ἄπνευστος καὶ ἄναυδος
Verse: 457    κεῖτ' ὀλιγηπελέων, κάματος δέ μιν αἰνὸς ἵκανεν.
Verse: 458    ἀλλ' ὅτε δή ῥ' ἄμπνυτο καὶ ἐς ϕρένα ϑυμὸς ἀγέρϑη,
Verse: 459    καὶ τότε δὴ κρήδεμνον ἀπὸ ἕο λῦσε ϑεοῖο.
Verse: 460    καὶ τὸ μὲν ἐς ποταμὸν ἁλιμυρήεντα μεϑῆκεν,
Verse: 461    ἂψ δ' ἔϕερεν μέγα κῦμα κατὰ ῥόον, αἶψα δ' ἄρ' ᾽Ινὼ
Verse: 462    δέξατο χερσὶ ϕίλῃσιν· ὁ δ' ἐκ ποταμοῖο λιασϑεὶς
Verse: 463    σχοίνῳ ὑπεκλίνϑη, κύσε δὲ ζείδωρον ἄρουραν.
Verse: 464    ὀχϑήσας δ' ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα ϑυμόν·

Verse: 465       "ὤμοι ἐγώ, τί πάϑω; τί νύ μοι μήκιστα γένηται;
Verse: 466    εἰ μέν κ' ἐν ποταμῷ δυσκηδέα νύκτα ϕυλάσσω,
Verse: 467    μή μ' ἄμυδις στίβη τε κακὴ καὶ ϑῆλυς ἐέρση
Verse: 468    ἐξ ὀλιγηπελίης δαμάσῃ κεκαϕηότα ϑυμόν·
Verse: 469    αὔρη δ' ἐκ ποταμοῦ ψυχρὴ πνέει ἠῶϑι πρό.
Verse: 470    εἰ δέ κεν ἐς κλιτὺν ἀναβὰς καὶ δάσκιον ὕλην
Verse: 471    ϑάμνοις ἐν πυκινοῖσι καταδράϑω, εἴ με μεϑήῃ
Verse: 472    ῥῖγος καὶ κάματος, γλυκερὸς δέ μοι ὕπνος ἐπέλϑῃ,
Verse: 473    δείδω μὴ ϑήρεσσιν ἕλωρ καὶ κύρμα γένωμαι."

Verse: 474       ὣς ἄρα οἱ ϕρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι·
Verse: 475    βῆ ῥ' ἴμεν εἰς ὕλην· τὴν δὲ σχεδὸν ὕδατος εὗρεν
Verse: 476    ἐν περιϕαινομένῳ· δοιοὺς δ' ἄρ' ὑπήλυϑε ϑάμνους,
Verse: 477    ἐξ ὁμόϑεν πεϕυῶτας: ὁ μὲν ϕυλίης, ὁ δ' ἐλαίης.
Verse: 478    τοὺς μὲν ἄρ' οὔτ' ἀνέμων διάει μένος ὑγρὸν ἀέντων,
Verse: 479    οὔτέ ποτ' ἠέλιος ϕαέϑων ἀκτῖσιν ἔβαλλεν,
Verse: 480    οὔτ' ὄμβρος περάασκε διαμπερές: ὣς ἄρα πυκνοὶ
Verse: 481    ἀλλήλοισιν ἔϕυν ἐπαμοιβαδίς: ουἠς ὑπ' ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 482    δύσετ'. ἄϕαρ δ' εὐνὴν ἐπαμήσατο χερσὶ ϕίλῃσιν
Verse: 483    εὐρεῖαν· ϕύλλων γὰρ ἔην χύσις ἤλιϑα πολλή,
Verse: 484    ὅσσόν τ' ἠὲ δύω ἠὲ τρεῖς ἄνδρας ἔρυσϑαι
Verse: 485    ὥρῃ χειμερίῃ, εἰ καὶ μάλα περ χαλεπαίνοι.
Verse: 486    τὴν μὲν ἰδὼν γήϑησε πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 487    ἐν δ' ἄρα μέσσῃ λέκτο, χύσιν δ' ἐπεχεύατο ϕύλλων.
Verse: 488    ὡς δ' ὅτε τις δαλὸν σποδιῇ ἐνέκρυψε μελαίνῃ
Verse: 489    ἀγροῦ ἐπ' ἐσχατιῆς, ᾧ μὴ πάρα γείτονες ἄλλοι,
Verse: 490    σπέρμα πυρὸς σώζων, ἵνα μή ποϑεν ἄλλοϑεν αὕῃ,
Verse: 491    ὣς ᾽Οδυσεὺς ϕύλλοισι καλύψατο· τῷ δ' ἄρ' ᾽Αϑήνη
Verse: 492    ὕπνον ἐπ' ὄμμασι χεῦ', ἵνα μιν παύσειε τάχιστα
Verse: 493    δυσπονέος καμάτοιο, ϕίλα βλέϕαρ' ἀμϕικαλύψας.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Homer, Odyssee.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.