TITUS
Brandane
Part No. 6
Previous part

Chapter: 6     
Verse: 261     DOe si te scepe quamen
Verse: 262     Ende orlof ghenamen

Verse: 263     An vrienden ende maghen mede
Verse: 264     Gode beualen sise ter stede;

Verse: 265     Tseyl si an den mast keerden,
Verse: 266     Also hem die winde leerden;

Verse: 267     Haer riemers si hute [= ute] stoten;
Verse: 268     Met ghemake datsi vloten.

Verse: 269     Ay, hoe scone dat tscip vloot!
Verse: 270     Cort quamen si in groter noot

Verse: 271     Want een dier al te wonderlijc,
Verse: 272     Eenen lind drake ghelijc,

Verse: 273     Wilde verzwelghen haren kiel;
Verse: 274     Hem was sine mule ende sijn giel

Verse: 275     Menich ghelachte wijt.
Verse: 276     No eer, no na dier tijt

Verse: 277     En quamen si in meerren noet.
Verse: 278     Een wolke bouen hem ontsloet,

Verse: 279     Daer hute [= ute] quam een dier wonderlijc
Verse: 280     Vlieghende, eenen hert ghelijc,

Verse: 281     Dat jaghede met ghemake
Verse: 282     Den groten zee lind drake,

Verse: 283     So datten al verdreef,
Verse: 284     Datsi ne wisten waer hi bleef.

Verse: 285     Doe hi dat hadde ghedaen,
Verse: 286     Keerdi weder saen

Verse: 287     In die wolken danen hi quam.
Verse: 288     Doe sente Brandaen dat vernam,

Verse: 289     Was hi blide ende vro
Verse: 290     Ende danckets onsen Heere also.

Verse: 291     Doe hi van den drake was verloost,
Verse: 292     Te Gode meerderde sijn troost. Manuscript page: 180d  [180d]

Verse: 293     Doe voeresi met ghemake
Verse: 294     Vp des zeewes vlake.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Brandane.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.