| Strophe: 5 | ||
| Line: 2 Verse: a | სიტყვა პირველი კაცისა: | სოფლის სიმუხთლე, ტრელობა, |
| Line: 3 Verse: b | ვაი სოფლისა დაწყებით, | ბოლომდის მრუდად მვლელობა! |
| Line: 4 Verse: c | არას ბრძნისაგან იცნობა | მისი ეზომი ჭრელობა, |
| Line: 5 Verse: d და | რა მწვე სიცრუის აფრაა, | სიმუხთლის პელეგონობა! |
| Strophe: 6 | ||
| Line: 7 Verse: a | პასუხი სოფლის: კაცო, შენ | ღვთის მსგავსად რადმე შექმნილო, |
| Line: 8 Verse: b | ჩემად და ჩემთ ნივთთა ზე[და] | უფლად და მთავრად განზრდილო, |
| Line: 9 Verse: c | ვა, შენ რომ მცნებას გარდაჰხე, | ბოლო კარგა-ხან დაქნილო, |
| Line: 10 Verse: d და | განშიშვლდი დიდებისაგან, | უგუნურ პირუტყვად ქმნილო. |
