TITUS
Kaixosro, Omainiani
Part No. 6
Previous part

Chapter: V 
Strophe/Paragraph: T 
Verse/Line: 23/1  აქა სარიდან ხელმწიფე ერთის დღის სავალს დადგა და
Verse/Line: 23/2  თავის შვილთან ორი დიდებული თავადი გაგზავნა
Verse/Line: 23/3  მისის ამბის საცნობელად


Strophe/Paragraph: A 
Verse/Line: 23/4       რა დიდმან ინდოეთის ხელმწიფემან სულთა უტკბოსსა და სასურველის
Verse/Line: 23/5    მისის შვილის, ომაინ ჭაბუკის, შეწყენით ყოფნა მოისმინა,
Verse/Line: 23/6    მეტის შეჭირვებით უჭკუო ვითა გახდა და ფიცხლავ ორნი თავადნი
Verse/Line: 23/7    მოიხმო და შვილს ესრეთ შეუთვალა: "სიცოცხლისაგანცა უტკბესო!
Verse/Line: 23/8    ღვთის განგებით და შენის ბედით დიდთა შვიდთა სახელმწიფოთა
Verse/Line: 23/9    ინდოეთსა შიგან არცა გლახა და არცა შეჭირვებით მყოფი კაცი
Verse/Line: 23/10    არ იპოვების. რა იყოს ესეთი, რომე ქვეყანასა ზედან, რაც გინდეს,
Verse/Line: 23/11    ხელი არ მიგიწვდეს? შენგან ბრძანება იყოს -_ჩვენ, რაცა გინდეს, იგი
Verse/Line: 23/12    გავათავოთ. შენს შეწყენას მზე და მთვარეც დაიჩენს და ჩემმა გულმან
Verse/Line: 23/13    ვითამც მოითმინოს? თუ გულსა ნდომა რამე შეგსვლია, ღვთისაგან
Verse/Line: 23/14    მოიმედე ვარ, მისისავე ვედრებით მალე აგისრულო, და თუ სამკურნალო
Verse/Line: 23/15    რამე გჭირს, მკურნალთა მოვასხამ და მეც მოვალ".

Strophe/Paragraph: B 
Verse/Line: 23/16       ომაინ, რა თავის მამის ხელმწიფის ბრძანება მოისმინა, ზე ადგა,
Verse/Line: 23/17    იგი თავადნი დიდის პატივით დაიწვია, გვერდს დაისხა და მხიარულის
Verse/Line: 23/18    პირით და ტკბილის სიტყვით მოიკითხა. მას დღეს ტურფათა
Verse/Line: 23/19    ჩანგის მკვრელთა და მომღერალთან ლხინით გამოისვენეს და მეორეს
Verse/Line: 23/20    დღეს ომაინ თავის სალოცავს ადგილს მივიდა და დიდ ხანს დამბადებელს
Verse/Line: 23/21    ჟამად პატიჟთა მოთმინებად ევედრებოდა და ამას იტყოდა:
Verse/Line: 23/22    "მოსამართლეო! ესოდენ დამიცევ ამა ჩემთა ჭირთაგან და მამეც გაძლება
Verse/Line: 23/23    დაფარვად, ვიდრე ხელმწიფე ზღვათა მეფის შვილს, თავის სასიძოს,
Verse/Line: 23/24    მის ქვეყანას გაამზადებდეს!" რა ლოცვა გაათავა, მათ თავადთა
Verse/Line: 23/25    თანა მოცინარის პირით მოვიდა და ესრეთ უპასუხა: "ხელმწიფეს
Verse/Line: 23/26    ეს მოახსენეთ: "რადგან ღვთისაგან ესოდენი წყალობა გვჭირს,
Verse/Line: 23/27    რომე ხელმწიფეს ღვთის საფარველს ქვეშე მისგანვე ესრეთ ყოველთა
Verse/Line: 23/28    მეფეთ უმაღლესად ვხედავ და იგი ლხინსა და სიმხიარულესა შიგან
Verse/Line: 23/29    არის და ჩემიც ღვთის წინაშე სათხოვნელი მისის დიდებით და გამარჯვებით
Verse/Line: 23/30    ყოფნა არის, რად უნდა, რომე ჩემსა გულსა შიგან შეწყენა
Verse/Line: 23/31    შევიდეს? ნამეტნავის ლხინისა და მეტის ღვინისაგან ცოტას ხანს
Verse/Line: 23/32    უნდომო გვარად ვიყავ, და ხელმწიფეს იგი მოხსენებია. მისის ბედით
Verse/Line: 23/33    არც არა მიმძიმს და არც-არა სამკურნალო მჭირს".

Strophe/Paragraph: C 
Verse/Line: 23/34       მათ თავადთა დიდი საბოძვარი უბოძა და ესრეთ უბრძანა:
Verse/Line: 23/35    "თქვენ წადით და ესე ნათქვამი მოახსენეთ, და მეც წინაშე მოვალ".1*
Verse/Line: 23/36    რა ესე თავადნი მივიდნენ, ხელმწიფე ამბის მოსურნეობისათვის წინ
Verse/Line: 23/37    მიეგება მათ მხიარულის პირით, მისის გულის ნების ამბავი მოახსენეს.
Verse/Line: 24/1    ამაზედ ომაინ და იგი სასიძო ზღვათა მეფის შვილიც მოვიდნენ,
Verse/Line: 24/2    მეფე ზე ადგა და იგინი თავისა გვერდით გუარით2* გაფრქვეულსა
Verse/Line: 24/3    ტახტსა ზედან გარდაიწვივა, და დასხდენ. სამსა დღეს ესეთი ლხინი
Verse/Line: 24/4    და სიამოვნე იყო, რომე მისი ქება კაცის ენით არ ითქმოდა. მეოთხეს
Verse/Line: 24/5    დღეს აიყარნეს და თვით დიდი ხელმწიფე, ომაინ და ერთობით
Verse/Line: 24/6    თავადნი და დიდებულნი რჩევად დასხდეს და ქალის საქორწილოს
Verse/Line: 24/7    საქმე გააგეს. შვიდთავე ინდოეთის სახელმწიფოთა საწვევარი წიგნები
Verse/Line: 24/8    გასწერეს.

Strophe/Paragraph: D 
Verse/Line: 24/9       აქათგან რა ქალმან დადასტურებით ესე შეიტყო, რომე იგი ზღვათა
Verse/Line: 24/10    ხელმწიფის შვილისათვის დაწინდეს, დაიწყო ესეთი ტირილი,
Verse/Line: 24/11    რომე მისნი მჭვრეტელნი მისის სიბრალულით იწოდეს. რაზომცა
Verse/Line: 24/12    მისთა გამზრდელთა და უფროსთა მოახლეთა მრავლის ხვეწნით და
Verse/Line: 24/13    მუდარებითა ჰკითხეს, თუ: "რად სტირი და ან რა იქნა შენი უნდომი?
Verse/Line: 24/14    გვითხარ, ჩვენ რად დაგვიმალავ? რაც გინდა გვითხარ და ჩვენ დედოფალს
Verse/Line: 24/15    ვაცნობებთ; რაც შენი ნება არის, ეგრე იქნების." მან ქალმან
Verse/Line: 24/16    არც ტირილი დააგდო და არცა რა უპასუხა, და ვერც რა მისის
Verse/Line: 24/17    ტირილის მიზეზი შეიტყვეს. ღონემოღებულთ და თვალცრემლიანთ
Verse/Line: 24/18    ესე ამბავი დედოფალს აცნობეს, ვითა: "სამი დღე არის, რომე
Verse/Line: 24/19    თქვენი პირ-მთვარე ქალი ტირლად ზის, რომე მისნი მჭვრეტელნი
Verse/Line: 24/20    ცეცხლით ვიწვებით. მრავალს ვეხვეწენით და ვერას ღონის ძიებით
Verse/Line: 24/21    არცარა გვითხრა და ვერცარა შევიგენით, თუ რისთვის ტირის?"

Strophe/Paragraph: E 
Verse/Line: 24/22       დედოფალს ეწყინა და მეტად გაუკვირდა. ადგა და ქალის სადგომად
Verse/Line: 24/23    მივიდა. ქალს შეხედა, და იგი გულამოხვნიჩვით ცხელის ცრემლით
Verse/Line: 24/24    ტიროდა. დედას მეტად უყვარდა და მისის ტირილისათვის
Verse/Line: 24/25    მანცა ბევრი იტირა და მერმე ქალს თვალთა ხელი მოავლო. რაზომსაცა
Verse/Line: 24/26    ეხვეწა, ვერ დაადუმა და უბრძანა: "ქალო, რა იქნა შენი საწყინო
Verse/Line: 24/27    და ან შენი უნდომი? დიდს ინდოეთის ხელმწიფეს შენის ძმის,
Verse/Line: 24/28    ომაინ ჭაბუკის, ოდნად უყვარხარ და მე სულსაც მირჩევნიხარ. გვითხარ,
Verse/Line: 24/29    რაც გინდა, და ფიცხლავ შენის გულის ნებას აღგისრულებთ."
Verse/Line: 24/30    ესეგვარი ბევრი შეაგონა, მაგრამ, ქალმან არც ტირილი დააგდო,
Verse/Line: 24/31    და არც პასუხი გასცა. დედოფალი გაგულისდა და ესრეთ უბრძანა:
Verse/Line: 24/32    "უბედურის დაბადებას დაუბადებლობა დია სჯობს! სხვა შენი საწყენო,
Verse/Line: 24/33    ვიცი, არა ქმნილა რა, და თუ ამად სტირი, რომე ზღვათა
Verse/Line: 24/34    მეფის შვილს მიგცეს -- შენის ძმისებრ ჭაბუკი ქვეყანაზე არვინ გამოჩენილა
Verse/Line: 24/35    და გესმოდა, რაც მისი ქება თქვა და თვით დიდსა ცათა
Verse/Line: 24/36    ბაძავს ხელმწიფეს, მამა შენს, მეტად მოსწონებია. ამისთვის მიგცეს,
Verse/Line: 24/37    რომე მისებრსა სასიძოს ვერ იპოვნიდეს. აწე, თუ შენ იგი ჭაბუკი
Verse/Line: 24/38    არ გინდა და კარგი ბედი უკუღმა გიბრუნებია,3* თქვი, და იგი მოყმე
Verse/Line: 25/1    არად თხოვნად შენდა მოსულა და არცა რად შენი თავი გაჰკვირვებია
Verse/Line: 25/2    და თვით თავის ქვეყანას წავა, და როდესაც შენ მისებრივ,
Verse/Line: 25/3    ქმარი იშოვნო, შენს ჭკუას მაშინ დაშჯერდი."

Strophe/Paragraph: F 
Verse/Line: 25/4       დედოფალი ადგა და წამოვიდა. ხელმწიფეს ქალის ტირილი და
Verse/Line: 25/5    თავისი ნაუბარი ყველას მოახსენა, და მეფემაც გაწყრომით ბრძანა:
Verse/Line: 25/6    "ჩვენის სახლის ქალნი თავის გუნებისანი ჩამოდიან; ესეთის ხელმწიფის
Verse/Line: 25/7    შვილი, რომე ამისებრივ ერთი მოყმე მე არ მინახავს და არც
Verse/Line: 25/8    მე და არც მაგის საქმროს აღარსად მოვნახავთ, და, ვინც
Verse/Line: 25/9    თვით სწადდეს, იგი შეირთოს."

Strophe/Paragraph: G 
Verse/Line: 25/10       რა ომაინს ესე ამბავი ესმა, თვითონაც თავის დაზედ გაწყრომით
Verse/Line: 25/11    შეიქნა და მისი საქმე ეწყინა.


Strophe/Paragraph: N 
Verse/Line: n.p.23/35    მოვალ] ვარ _ A, C.^
Verse/Line: n.p.24/2    თავისა გვერდით გუარით _ A, C, თავის გვარით _ K.^
Verse/Line: n.p.24/38    გიბრუნებია] მოგიბრუნვებია _ B.^



Next part


This text is part of the TITUS edition of Kaixosro, Omainiani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.