TITUS
Nemesios of Emessa, De natura hominum
Part No. 6
Previous part

Chapter: 6  
Page: 72  
Line: 1 
თავი VI
Line: 2 
ოცნები[თი]სა-თჳს


Paragraph: 1  
Line: 3    ოცნებით[ი] უკუჱ არს ძალი უტყჳსა სულისა, საგრძნობელთა-მიერ
Line: 4    მემოქმედე; ოცებითი უკუჱ -- რომელსა ოცნება შთაუვარდების,
Line: 5    ვითარ რაჲ გრძნობაჲ და მგრძნობელი; ოცნებაჲ უკუჱ არს
Line: 6    ვნებაჲ უტყჳსა სულისაჲ, ოცნებულისა ვინაჲსა-განმე ქმნილი; ოცებაჲ
Line: 7    უკუჱ -- ვნებაჲ ცარიელთა-გან სულითთა უტყუჱბითთა-შორის არა
Line: 8    რომლისა ოცებითისა-გან ქმნილი. ხოლო სტოელნი ოთხად იტყოდეს
Line: 9    ამას: ოცნებად, ოცებითად,* ოც[ნ]ებრივად** და ოცებად.*** რამეთუ
Line: 10    "ოცნებასა" იტყოდეს ვნებად სულისად თჳთ თჳს-შორის მჩუჱნებელად,
Line: 11    ხოლო ქმნილწარმოდგომილსა საოცსა; ესრეთ, რამეთუ
Line: 12    ოდეს რაჲ თეთრი ვიხილოთ, იქმნების რაჲ-მე ვნებაჲ სულსა-შორის
Line: 13    მიღებისა-გან მისისა: ვითარ შორის საგრძნობელთა იქმნების

Page: 73  
Line: 1    ვნებაჲ, რაჟამს იგი იგრძნობდენ, ეგრეთვე და სულსა-შორის, რაჟამს
Line: 2    გაიგონოს, რამეთუ ხატსა ვინაჲვე მიითუალავს გონიერისასა. არამედ
Line: 3    "საოცი"* ესე არს, რომელი თჳთ მის ოც[ნ]ებისა-გან გონებითად
Line: 4    წარმოჲდგინოს, ვითარ რაჲ თეთრი და სხუაჲ ყოველივე, რომელიცა
Line: 5    სულსა მიდრეკად შეუძლებდეს. "ოცნებითი"** უკუჱ არს
Line: 6    ცარიელი მოწბობაჲ თჳნიერ "საოცისა". და კუალად "ოცებაჲ" უკუჱ
Line: 7    არს, რომელი მოჲზიდვიდეს თავსა-შორის თჳსსა ოცებულისა-ებრ
Line: 8    ცალიერთა მოწბობათა-გან, ვითარ იგი დამედგრებულთა და
Line: 9    შავნავღლიანთა-ზედა იხილვების. ხოლო განყოფილებაჲ და ცილობაჲ ამისისა
Line: 10    მხოლოდ სახელთა ცვალებისა-თჳს ოდენ იქმნა.
Paragraph: 2  
Line: 11       არამედ ორღანო მისდა -- წინაჲთნი ტჳნებრივთა ძარღუთა მუცელნი
Line: 12    და მათ-შორისი მფშჳნვიერებითი სული და მომზადებაჲ
Line: 13    გრძნობის-საცავთაჲ. არიან უკუჱ გრძნობის-საცავნი ხუთ, ხოლო
Line: 14    გრძნობაჲ ერთ -- სულიერებრი, რომელი იუწყებს გრძნობის-საცავთა-მიერ
Line: 15    მათ-შორის ქმნილთა ვნებათა. და რომელი-მე [უ]ქუჱყნიერეს-რე
Line: 16    და ზრქელ და სხეულებრივ-რე გრძნობის-საცავთა[ჲ], რომელ არს
Line: 17    შეხებაჲ, ქუჱყნიერსა ბუნებასა იგრძნობს; ხოლო რომელი-მე კუჱრცხის-სახედ
Line: 18    მრგულებრივი, ვითარ იგი არს მხედველობაჲ, კუჱრცხებრივთა;
Line: 19    რომელი -- ვითარ ჰაერის-სახედ -- ჰაერებრივთა ვნებათა მიითუალავს,
Line: 20    რამეთუ ჰაერი არს ვინაჲვე ჴმისა არსებაჲ, გინათუ წყლვაჲ
Line: 21    ჰაერისაჲ; ხოლო ღრუბლის-სახე და წყლის-სახე მებრ გემოჲს-ხილვით
Line: 22    ბალღამთა მიითუალავს; რამეთუ თჳთეული გრძნობადთაჲ თდსთავე
Line: 23    საკუთართა-მიერ ცნობად ჩუჱულა. ჯერარს ვინაჲვე აწ ამათ სიტყუათა-ებრ,
Line: 24    ვინაჲთგან ოთხ არიან ასონი, რათა ოთხ იყვნენ გრძნობანიცა;
Line: 25    არამედ, ვინაჲთგან თჳთ ესე და ამათვე-თანა ყნოსიერთაცა ტომი

Page: 74  
Line: 1    საშუალ არს ბუნებით ჰაერსა და წყალსა (რამეთუ ჰაერისა ვინაჲვე
Line: 2    უზრქე, ხოლო წყალისა -- უწლოო; არამედ საცნაურ იქმნების ესევითარი
Line: 3    სურდო-სახელდებულისა ვნებისა-გან; რამეთუ სურდოანნი მოჲზიდვენ
Line: 4    უკუჱ ჰაერსა სულის-კუეთისა-მიერ, ხოლო მომზიდველნი
Line: 5    ვინაჲვე მისდა ორთქლთა ვერ მიითუალვენ, რამეთუ და ყოფისა-გან
Line: 6    უზრქელესთაჲსა ვერ გაივლის გრძნობისა-მიმართ), -- ამის მიზეზისა-თჳს
Line: 7    მეხუთე გრძნობის-საცავი, რომელ არს საყნოსელი, ბუნებისა-მიერ
Line: 8    მოჲპოა, რათა არა რომელი შესაძლებელი ცნობად განევლტას
Line: 9    გრძნობასა. არს უკუჱ გრძნობაჲ არათუ შეცვალება, არამედ ცნობა
Line: 10    შეცვალებისა, რამეთუ შეიცვალებიან ვინაჲვე საგრძნობელნი, არამედ
Line: 11    განსჯის მეცვალებასა გრძნობაჲ. იწოდების უკუჱ მრავალგზის გრძნობაჲ
Line: 12    საგრძნობელად. და არს ვინაჲ გრძნობაჲ მითუალვა გრძნობადთა.
Line: 13    იიჭუნეულების, რომელ. ესე საზღვარი არა არს საზღვარი თჳთ მის
Line: 14    გრძნობისაჲ, არამედ საქმეთა მისთაჲ. რომლისა-თჳსცა ესრე განუსაზღვრებენ
Line: 15    გრძნობასა სულად გონიერად, მთავრობითისა-გან ორღანოთა-მიმართ
Line: 16    განმარტებულად. არს უკუჱ და ესრეცა სხუაჲ საზღვარი
Line: 17    გრძნობისაჲ, რომელი სულისაჲ მიმთუალველი გრძნობადთაჲ,
Line: 18    არამედ საგრძნობელნი -- ორღანო მითუალვისა გრძნობადთაჲსა. ხოლო
Line: 19    პლატონ გრძნობასა -- სულისა და სხეულთა ზიარებად იტყჳს
Line: 20    გარეგანთ-მომართ; რამეთუ ძალი -- სულისად, ხოლო ორღანო[ჲ] -- სხეულთად,
Line: 21    ორთავე უკუჱ [ო]ცნებისა-მიერ მიმთუალველად გარეშეთა.
Line: 22    არამედ [ძალთა] სულისათაჲ რომელი-მე არს მემსახურე და
Line: 23    მონებრივ, ხოლო რომელი-მე დასაბამ და მთავარ. დასაბამ უკუჱ -- ვითარ
Line: 24    მიმოგაგონებითი და ზედმიწევნილებითი; მსახურებითი ვინაჲ -მე --
Line: 25    ვითარ მგრძნობელობითი და მართებითი მიდრეკაჲ და ჴმებრიობაჲ; და
Line: 26    რამეთუ მიდრეკაჲ და ჴმაჲ მოსწრაფედ და ადვილად კნინ და უჟამოდ
Line: 27    მორჩილა ზრახვისა გულის-სიტყჳსასა, რამეთუ ერთბამად და თჳთ
Line: 28    მასვე ჟამსა გჳნდესცა და მივდრკებით არა ვინაჲსა მოქენე საშუვალ
Line: 29    ჟამსა გა[ნ]ზრახვისა და მიდრეკისასა, ვითარ იგი მიდრეკასა-ზედა თითთასა

Page: 75  
Line: 1    იხილვების. ხოლო [ძალთა] ბუნებითთაჲ უკუჱ ერთმთავრობითისა
Line: 2    არს და სულისაჲ გონიერისაჲ, ვითარ რაჲ
Line: 3    ვნებაწოდებულნი.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Nemesios of Emessa, De natura hominum.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 19.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.