TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 73
Previous part

Chapter: 23 
Verse: 1    Οὐ παραδέξῃ ἀκοὴν ματαίαν. οὐ συγκαταϑήσῃ μετὰ τοῦ ἀδίκου γενέσϑαι μάρτυς ἄδικος.
Verse: 2    οὐκ ἔσῃ μετὰ πλειόνων ἐπὶ κακίᾳ. οὐ προστεϑήσῃ μετὰ πλήϑους ἐκκλῖναι μετὰ πλειόνων ὥστε ἐκκλῖναι κρίσιν.
Verse: 3    καὶ πένητα οὐκ ἐλεήσεις ἐν κρίσει.
Verse: 4    ἐὰν δὲ συναντήσῃς τῷ βοὶ τοῦ ἐχϑροῦ σου ἢ τῷ ὑποζυγίῳ αὐτοῦ πλανωμένοις, ἀποστρέψας ἀποδώσεις αὐτῷ.
Verse: 5    ἐὰν δὲ ἴδῃς τὸ ὑποζύγιον τοῦ ἐχϑροῦ σου πεπτωκὸς ὑπὸ τὸν γόμον αὐτοῦ, οὐ παρελεύσῃ αὐτό, ἀλλὰ συνεγερεῖς αὐτὸ μετ' αὐτοῦ.
Verse: 6    οὐ διαστρέψεις κρίμα πένητος ἐν κρίσει αὐτοῦ.
Verse: 7    ἀπὸ παντὸς ῥήματος ἀδίκου ἀποστήσῃ· ἀϑῷον καὶ δίκαιον οὐκ ἀποκτενεῖς καὶ οὐ δικαιώσεις τὸν ἀσεβῆ ἕνεκεν δώρων.
Verse: 8    καὶ δῶρα οὐ λήμψῃ· τὰ γὰρ δῶρα ἐκτυϕλοῖ ὀϕϑαλμοὺς βλεπόντων καὶ λυμαίνεται ῥήματα δίκαια.
Verse: 9    καὶ προσήλυτον οὐ ϑλίψετε· ὑμεῖς γὰρ οἴδατε τὴν ψυχὴν τοῦ προσηλύτου· αὐτοὶ γὰρ προσήλυτοι ἦτε ἐν γῇ Αἰγύπτῳ.
Verse: 10    ῝Εξ ἔτη σπερεῖς τὴν γῆν σου καὶ συνάξεις τὰ γενήματα αὐτῆς·
Verse: 11    τῷ δὲ ἑβδόμῳ ἄϕεσιν ποιήσεις καὶ ἀνήσεις αὐτήν, καὶ ἔδονται οἱ πτωχοὶ τοῦ ἔϑνους σου, τὰ δὲ ὑπολειπόμενα ἔδεται τὰ ἄγρια ϑηρία. οὕτως ποιήσεις τὸν ἀμπελῶνά σου καὶ τὸν ἐλαιῶνά σου.
Verse: 12    ἓξ ἡμέρας ποιήσεις τὰ ἔργα σου, τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀνάπαυσις, ἵνα ἀναπαύσηται ὁ βοῦς σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου, καὶ ἵνα ἀναψύξῃ ὁ υἱὸς τῆς παιδίσκης σου καὶ ὁ προσήλυτος.
Verse: 13    πάντα, ὅσα εἴρηκα πρὸς ὑμᾶς, ϕυλάξασϑε. Καὶ ὄνομα ϑεῶν ἑτέρων οὐκ ἀναμνησϑήσεσϑε, οὐδὲ μὴ ἀκουσϑῇ ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν.
Verse: 14    τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ἑορτάσατέ μοι.
Verse: 15    τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ϕυλάξασϑε ποιεῖν· ἑπτὰ ἡμέρας ἔδεσϑε ἄζυμα, καϑάπερ ἐνετειλάμην σοι, κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ μηνὸς τῶν νέων· ἐν γὰρ αὐτῷ ἐξῆλϑες ἐξ Αἰγύπτου. οὐκ ὀϕϑήσῃ ἐνώπιόν μου κενός.
Verse: 16    καὶ ἑορτὴν ϑερισμοῦ πρωτογενημάτων ποιήσεις τῶν ἔργων σου, ὧν ἐὰν σπείρῃς ἐν τῷ ἀγρῷ σου, καὶ ἑορτὴν συντελείας ἐπ' ἐξόδου τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ τῶν ἔργων σου τῶν ἐκ τοῦ ἀγροῦ σου.
Verse: 17    τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀϕϑήσεται πᾶν ἀρσενικόν σου ἐνώπιον κυρίου τοῦ ϑεοῦ σου.
Verse: 18    ὅταν γὰρ ἐκβάλω ἔϑνη ἀπὸ προσώπου σου καὶ ἐμπλατύνω τὰ ὅριά σου, οὐ ϑύσεις ἐπὶ ζύμῃ αἷμα ϑυσιάσματός μου, οὐδὲ μὴ κοιμηϑῇ στέαρ τῆς ἑορτῆς μου ἕως πρωί.
Verse: 19    τὰς ἀπαρχὰς τῶν πρωτογενημάτων τῆς γῆς σου εἰσοίσεις εἰς τὸν οἶκον κυρίου τοῦ ϑεοῦ σου. οὐχ ἑψήσεις ἄρνα ἐν γάλακτι μητρὸς αὐτοῦ.
Verse: 20    Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ἵνα ϕυλάξῃ σε ἐν τῇ ὁδῷ, ὅπως εἰσαγάγῃ σε εἰς τὴν γῆν, ἣν ἡτοίμασά σοι.
Verse: 21    πρόσεχε σεαυτῷ καὶ εἰσάκουε αὐτοῦ καὶ μὴ ἀπείϑει αὐτῷ· οὐ γὰρ μὴ ὑποστείληταί σε, τὸ γὰρ ὄνομά μού ἐστιν ἐπ' αὐτῷ.
Verse: 22    ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆς ἐμῆς ϕωνῆς καὶ ποιήσῃς πάντα, ὅσα ἂν ἐντείλωμαί σοι, καὶ ϕυλάξητε τὴν διαϑήκην μου, ἔσεσϑέ μοι λαὸς περιούσιος ἀπὸ πάντων τῶν ἐϑνῶν· ἐμὴ γάρ ἐστιν πᾶσα ἡ γῆ, ὑμεῖς δὲ ἔσεσϑέ μοι βασίλειον ἱεράτευμα καὶ ἔϑνος ἅγιον. ταῦτα τὰ ῥήματα ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ ᾽Εὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆς ϕωνῆς μου καὶ ποιήσῃς πάντα, ὅσα ἂν εἴπω σοι, ἐχϑρεύσω τοῖς ἐχϑροῖς σου καὶ ἀντικείσομαι τοῖς ἀντικειμένοις σοι.
Verse: 23    πορεύσεται γὰρ ὁ ἄγγελός μου ἡγούμενός σου καὶ εἰσάξει σε πρὸς τὸν Αμορραῖον καὶ Χετταῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Γεργεσαῖον καὶ Ευαῖον καὶ Ιεβουσαῖον, καὶ ἐκτρίψω αὐτούς.
Verse: 24    οὐ προσκυνήσεις τοῖς ϑεοῖς αὐτῶν οὐδὲ μὴ λατρεύσῃς αὐτοῖς· οὐ ποιήσεις κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν, ἀλλὰ καϑαιρέσει καϑελεῖς καὶ συντρίβων συντρίψεις τὰς στήλας αὐτῶν.
Verse: 25    καὶ λατρεύσεις κυρίῳ τῷ ϑεῷ σου, καὶ εὐλογήσω τὸν ἄρτον σου καὶ τὸν οἶνόν σου καὶ τὸ ὕδωρ σου καὶ ἀποστρέψω μαλακίαν ἀϕ' ὑμῶν.
Verse: 26    οὐκ ἔσται ἄγονος οὐδὲ στεῖρα ἐπὶ τῆς γῆς σου· τὸν ἀριϑμὸν τῶν ἡμερῶν σου ἀναπληρώσω.
Verse: 27    καὶ τὸν ϕόβον ἀποστελῶ ἡγούμενόν σου καὶ ἐκστήσω πάντα τὰ ἔϑνη, εἰς οὓς σὺ εἰσπορεύῃ εἰς αὐτούς, καὶ δώσω πάντας τοὺς ὑπεναντίους σου ϕυγάδας.
Verse: 28    καὶ ἀποστελῶ τὰς σϕηκίας προτέρας σου, καὶ ἐκβαλεῖ τοὺς Αμορραίους καὶ τοὺς Ευαίους καὶ τοὺς Χαναναίους καὶ τοὺς Χετταίους ἀπὸ σοῦ.
Verse: 29    οὐκ ἐκβαλῶ αὐτοὺς ἐν ἐνιαυτῷ ἑνί, ἵνα μὴ γένηται ἡ γῆ ἔρημος καὶ πολλὰ γένηται ἐπὶ σὲ τὰ ϑηρία τῆς γῆς·
Verse: 30    κατὰ μικρὸν μικρὸν ἐκβαλῶ αὐτοὺς ἀπὸ σοῦ, ἕως ἂν αὐξηϑῇς καὶ κληρονομήσῃς τὴν γῆν.
Verse: 31    καὶ ϑήσω τὰ ὅριά σου ἀπὸ τῆς ἐρυϑρᾶς ϑαλάσσης ἕως τῆς ϑαλάσσης τῆς Φυλιστιιμ καὶ ἀπὸ τῆς ἐρήμου ἕως τοῦ μεγάλου ποταμοῦ Εὐϕράτου· καὶ παραδώσω εἰς τὰς χεῖρας ὑμῶν τοὺς ἐγκαϑημένους ἐν τῇ γῇ καὶ ἐκβαλῶ αὐτοὺς ἀπὸ σοῦ.
Verse: 32    οὐ συγκαταϑήσῃ αὐτοῖς καὶ τοῖς ϑεοῖς αὐτῶν διαϑήκην,
Verse: 33    καὶ οὐκ ἐγκαϑήσονται ἐν τῇ γῇ σου, ἵνα μὴ ἁμαρτεῖν σε ποιήσωσιν πρός με· ἐὰν γὰρ δουλεύσῃς τοῖς ϑεοῖς αὐτῶν, οὗτοι ἔσονταί σοι πρόσκομμα.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.