TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 44
Chapter: 44
Verse: 1
Καὶ
ἐνετείλατο
Ιωσηϕ
τῷ
ὄντι
ἐπὶ
τῆς
οἰκίας
αὐτοῦ
λέγων
Πλήσατε
τοὺς
μαρσίππους
τῶν
ἀνϑρώπων
βρωμάτων
,
ὅσα
ἐὰν
δύνωνται
ἆραι
,
καὶ
ἐμβάλατε
ἑκάστου
τὸ
ἀργύριον
ἐπὶ
τοῦ
στόματος
τοῦ
μαρσίππου
Verse: 2
καὶ
τὸ
κόνδυ
μου
τὸ
ἀργυροῦν
ἐμβάλατε
εἰς
τὸν
μάρσιππον
τοῦ
νεωτέρου
καὶ
τὴν
τιμὴν
τοῦ
σίτου
αὐτοῦ
.
ἐγενήϑη
δὲ
κατὰ
τὸ
ῥῆμα
Ιωσηϕ
,
καϑὼς
εἶπεν
.
Verse: 3
τὸ
πρωὶ
διέϕαυσεν
,
καὶ
οἱ
ἄνϑρωποι
ἀπεστάλησαν
,
αὐτοὶ
καὶ
οἱ
ὄνοι
αὐτῶν
.
Verse: 4
ἐξελϑόντων
δὲ
αὐτῶν
τὴν
πόλιν
[οὐκ
ἀπέσχον
μακράν]
καὶ
Ιωσηϕ
εἶπεν
τῷ
ἐπὶ
τῆς
οἰκίας
αὐτοῦ
᾽Αναστὰς
ἐπιδίωξον
ὀπίσω
τῶν
ἀνϑρώπων
καὶ
καταλήμψῃ
αὐτοὺς
καὶ
ἐρεῖς
αὐτοῖς
Τί
ὅτι
ἀνταπεδώκατε
πονηρὰ
ἀντὶ
καλῶν
;
Verse: 5
ἵνα
τί
ἐκλέψατέ
μου
τὸ
κόνδυ
τὸ
ἀργυροῦν
;
οὐ
τοῦτό
ἐστιν
,
ἐν
ᾧ
πίνει
ὁ
κύριός
μου
;
αὐτὸς
δὲ
οἰωνισμῷ
οἰωνίζεται
ἐν
αὐτῷ
.
πονηρὰ
συντετέλεσϑε
,
ἃ
πεποιήκατε
.
Verse: 6
εὑρὼν
δὲ
αὐτοὺς
εἶπεν
αὐτοῖς
κατὰ
τὰ
ῥήματα
ταῦτα
.
Verse: 7
οἱ
δὲ
εἶπον
αὐτῷ
῞Ινα
τί
λαλεῖ
ὁ
κύριος
κατὰ
τὰ
ῥήματα
ταῦτα
;
μὴ
γένοιτο
τοῖς
παισίν
σου
ποιῆσαι
κατὰ
τὸ
ῥῆμα
τοῦτο
.
Verse: 8
εἰ
τὸ
μὲν
ἀργύριον
,
ὃ
εὕρομεν
ἐν
τοῖς
μαρσίπποις
ἡμῶν
,
ἀπεστρέψαμεν
πρὸς
σὲ
ἐκ
γῆς
Χανααν
,
πῶς
ἂν
κλέψαιμεν
ἐκ
τοῦ
οἴκου
τοῦ
κυρίου
σου
ἀργύριον
ἢ
χρυσίον
;
Verse: 9
παρ
'
ᾧ
ἂν
εὑρεϑῇ
τὸ
κόνδυ
τῶν
παίδων
σου
,
ἀποϑνῃσκέτω
·
καὶ
ἡμεῖς
δὲ
ἐσόμεϑα
παῖδες
τῷ
κυρίῳ
ἡμῶν
.
Verse: 10
ὁ
δὲ
εἶπεν
Καὶ
νῦν
ὡς
λέγετε
,
οὕτως
ἔσται
·
ὁ
ἄνϑρωπος
,
παρ
'
ᾧ
ἂν
εὑρεϑῇ
τὸ
κόνδυ
,
αὐτὸς
ἔσται
μου
παῖς
,
ὑμεῖς
δὲ
ἔσεσϑε
καϑαροί
.
Verse: 11
καὶ
ἔσπευσαν
καὶ
καϑεῖλαν
ἕκαστος
τὸν
μάρσιππον
αὐτοῦ
ἐπὶ
τὴν
γῆν
καὶ
ἤνοιξαν
ἕκαστος
τὸν
μάρσιππον
αὐτοῦ
.
Verse: 12
ἠρεύνα
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
πρεσβυτέρου
ἀρξάμενος
ἕως
ἦλϑεν
ἐπὶ
τὸν
νεώτερον
,
καὶ
εὗρεν
τὸ
κόνδυ
ἐν
τῷ
μαρσίππῳ
τῷ
Βενιαμιν
.
Verse: 13
καὶ
διέρρηξαν
τὰ
ἱμάτια
αὐτῶν
καὶ
ἐπέϑηκαν
ἕκαστος
τὸν
μάρσιππον
αὐτοῦ
ἐπὶ
τὸν
ὄνον
αὐτοῦ
καὶ
ἐπέστρεψαν
εἰς
τὴν
πόλιν
.
Verse: 14
Εἰσῆλϑεν
δὲ
Ιουδας
καὶ
οἱ
ἀδελϕοὶ
αὐτοῦ
πρὸς
Ιωσηϕ
ἔτι
αὐτοῦ
ὄντος
ἐκεῖ
καὶ
ἔπεσον
ἐναντίον
αὐτοῦ
ἐπὶ
τὴν
γῆν
.
Verse: 15
εἶπεν
δὲ
αὐτοῖς
Ιωσηϕ
Τί
τὸ
πρᾶγμα
τοῦτο
,
ὃ
ἐποιήσατε
;
οὐκ
οἴδατε
ὅτι
οἰωνισμῷ
οἰωνιεῖται
ἄνϑρωπος
οἷος
ἐγώ
;
Verse: 16
εἶπεν
δὲ
Ιουδας
Τί
ἀντεροῦμεν
τῷ
κυρίῳ
ἢ
τί
λαλήσωμεν
ἢ
τί
δικαιωϑῶμεν
;
ὁ
δὲ
ϑεὸς
εὗρεν
τὴν
ἀδικίαν
τῶν
παίδων
σου
.
ἰδού
ἐσμεν
οἰκέται
τῷ
κυρίῳ
ἡμῶν
,
καὶ
ἡμεῖς
καὶ
παρ
'
ᾧ
εὑρέϑη
τὸ
κόνδυ
.
Verse: 17
εἶπεν
δὲ
Ιωσηϕ
Μή
μοι
γένοιτο
ποιῆσαι
τὸ
ῥῆμα
τοῦτο
·
ὁ
ἄνϑρωπος
,
παρ
'
ᾧ
εὑρέϑη
τὸ
κόνδυ
,
αὐτὸς
ἔσται
μου
παῖς
,
ὑμεῖς
δὲ
ἀνάβητε
μετὰ
σωτηρίας
πρὸς
τὸν
πατέρα
ὑμῶν
.
Verse: 18
᾽Εγγίσας
δὲ
αὐτῷ
Ιουδας
εἶπεν
Δέομαι
,
κύριε
,
λαλησάτω
ὁ
παῖς
σου
ῥῆμα
ἐναντίον
σου
,
καὶ
μὴ
ϑυμωϑῇς
τῷ
παιδί
σου
,
ὅτι
σὺ
εἶ
μετὰ
Φαραω
.
Verse: 19
κύριε
,
σὺ
ἠρώτησας
τοὺς
παῖδάς
σου
λέγων
Εἰ
ἔχετε
πατέρα
ἢ
ἀδελϕόν
;
Verse: 20
καὶ
εἴπαμεν
τῷ
κυρίῳ
῎Εστιν
ἡμῖν
πατὴρ
πρεσβύτερος
καὶ
παιδίον
γήρως
νεώτερον
αὐτῷ
,
καὶ
ὁ
ἀδελϕὸς
αὐτοῦ
ἀπέϑανεν
,
αὐτὸς
δὲ
μόνος
ὑπελείϕϑη
τῇ
μητρὶ
αὐτοῦ
,
ὁ
δὲ
πατὴρ
αὐτὸν
ἠγάπησεν
.
Verse: 21
εἶπας
δὲ
τοῖς
παισίν
σου
Καταγάγετε
αὐτὸν
πρός
με
,
καὶ
ἐπιμελοῦμαι
αὐτοῦ
.
Verse: 22
καὶ
εἴπαμεν
τῷ
κυρίῳ
Οὐ
δυνήσεται
τὸ
παιδίον
καταλιπεῖν
τὸν
πατέρα
·
ἐὰν
δὲ
καταλίπῃ
τὸν
πατέρα
,
ἀποϑανεῖται
.
Verse: 23
σὺ
δὲ
εἶπας
τοῖς
παισίν
σου
᾽Εὰν
μὴ
καταβῇ
ὁ
ἀδελϕὸς
ὑμῶν
ὁ
νεώτερος
μεϑ
'
ὑμῶν
,
οὐ
προσϑήσεσϑε
ἔτι
ἰδεῖν
τὸ
πρόσωπόν
μου
.
Verse: 24
ἐγένετο
δὲ
ἡνίκα
ἀνέβημεν
πρὸς
τὸν
παῖδά
σου
πατέρα
δὲ
ἡμῶν
,
ἀπηγγείλαμεν
αὐτῷ
τὰ
ῥήματα
τοῦ
κυρίου
.
Verse: 25
εἶπεν
δὲ
ἡμῖν
ὁ
πατὴρ
ἡμῶν
Βαδίσατε
πάλιν
,
ἀγοράσατε
ἡμῖν
μικρὰ
βρώματα
.
Verse: 26
ἡμεῖς
δὲ
εἴπαμεν
Οὐ
δυνησόμεϑα
καταβῆναι
·
ἀλλ
'
εἰ
μὲν
ὁ
ἀδελϕὸς
ἡμῶν
ὁ
νεώτερος
καταβαίνει
μεϑ
'
ἡμῶν
,
καταβησόμεϑα
·
οὐ
γὰρ
δυνησόμεϑα
ἰδεῖν
τὸ
πρόσωπον
τοῦ
ἀνϑρώπου
,
τοῦ
ἀδελϕοῦ
τοῦ
νεωτέρου
μὴ
ὄντος
μεϑ
'
ἡμῶν
.
Verse: 27
εἶπεν
δὲ
ὁ
παῖς
σου
ὁ
πατὴρ
ἡμῶν
πρὸς
ἡμᾶς
῾Υμεῖς
γινώσκετε
ὅτι
δύο
ἔτεκέν
μοι
ἡ
γυνή
·
Verse: 28
καὶ
ἐξῆλϑεν
ὁ
εἷς
ἀπ
'
ἐμοῦ
,
καὶ
εἴπατε
ὅτι
ϑηριόβρωτος
γέγονεν
,
καὶ
οὐκ
εἶδον
αὐτὸν
ἔτι
καὶ
νῦν
·
Verse: 29
ἐὰν
οὖν
λάβητε
καὶ
τοῦτον
ἐκ
προσώπου
μου
καὶ
συμβῇ
αὐτῷ
μαλακία
ἐν
τῇ
ὁδῷ
,
καὶ
κατάξετέ
μου
τὸ
γῆρας
μετὰ
λύπης
εἰς
ᾅδου
.
Verse: 30
νῦν
οὖν
ἐὰν
εἰσπορεύωμαι
πρὸς
τὸν
παῖδά
σου
πατέρα
δὲ
ἡμῶν
καὶ
τὸ
παιδάριον
μὴ
ᾖ
μεϑ
'
ἡμῶν
ἡ
δὲ
ψυχὴ
αὐτοῦ
ἐκκρέμαται
ἐκ
τῆς
τούτου
ψυχῆς
,
Verse: 31
καὶ
ἔσται
ἐν
τῷ
ἰδεῖν
αὐτὸν
μὴ
ὂν
τὸ
παιδάριον
μεϑ
'
ἡμῶν
τελευτήσει
,
καὶ
κατάξουσιν
οἱ
παῖδές
σου
τὸ
γῆρας
τοῦ
παιδός
σου
πατρὸς
δὲ
ἡμῶν
μετ
'
ὀδύνης
εἰς
ᾅδου
.
Verse: 32
ὁ
γὰρ
παῖς
σου
ἐκδέδεκται
τὸ
παιδίον
παρὰ
τοῦ
πατρὸς
λέγων
᾽Εὰν
μὴ
ἀγάγω
αὐτὸν
πρὸς
σὲ
καὶ
στήσω
αὐτὸν
ἐναντίον
σου
,
ἡμαρτηκὼς
ἔσομαι
πρὸς
τὸν
πατέρα
πάσας
τὰς
ἡμέρας
.
Verse: 33
νῦν
οὖν
παραμενῶ
σοι
παῖς
ἀντὶ
τοῦ
παιδίου
,
οἰκέτης
τοῦ
κυρίου
·
τὸ
δὲ
παιδίον
ἀναβήτω
μετὰ
τῶν
ἀδελϕῶν
.
Verse: 34
πῶς
γὰρ
ἀναβήσομαι
πρὸς
τὸν
πατέρα
,
τοῦ
παιδίου
μὴ
ὄντος
μεϑ
'
ἡμῶν
;
ἵνα
μὴ
ἴδω
τὰ
κακά
,
ἃ
εὑρήσει
τὸν
πατέρα
μου
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.